Προφητικά λόγια του Γέροντα Σίμωνα Αρβανίτη, Μονής Αγίου Παντελεήμονα Νέας Πεντέλης, παρμένη από το βιβλίο του Μοναχού Ζωσιμά: “Ιερομόναχος Σίμων Αρβανίτης 1901-1988, η ζωή και το έργο του”.
“Επέρχεται η κάθαρσις…Θα την ανυψώσει την Ελλάδα ο Θεός, θα την δοξάσει !!!
Σήμερα όμως, έχουμε ανάγκη να θέλουμε να κάνουμε κάτι τοιούτο, για να ίδωμεν ότι, ότι μπορούμε σήμερα στην ζωήν αυτήν, να φέρομε ωραία αποτελέσματα, διότι όπως βλέπουμε σήμερα τον κόσμο γενικώς, ότι δεν εδύνατο ο Θεός πλέον να ανεχθεί εκείνη την λυπηράν κατάσταση σ’όλη την οικουμένη μηδαμώς εξαιρουμένης και της Ελλάδος, πού την αγαπά περισσότερο και το οποίο στα χαρτιά μας λέει και σε λίγο πραγματοποιούνται, ότι ή Ελλάς, ή Ελλάς θα δείτε σε λίγο πόσο θα γίνει μεγάλη, μεγάλη, μεγάλη.
Όχι μόνο θα δείτε, θα έχει εξαίρετο και λαμπρό παράδειγμα εις όλη την οικουμένη, διότι ενθυμείσθε ότι εδώ δεν εχύθηκε αίμα, όταν εκήρυξε ό Απόστολος Παύλος, ενώ ξέρεις τι αίμα χύθηκε σ’ όλα τα έθνη;
Ένθυμείστε ότι είπε, τι είπε ο Χριστός, όταν επήγαν τίνες Έλληνες, όταν επήγε ο Ανδρέας και ο Φίλιππος;
Ένθυμείστε τώρα που είπανε, τίνες άνδρες Ιδείν θέλουνε τον Κύριο και είπε:
«Νύν έδοξάσθη ό ΥΙός τού Άνθρώπου», Και γιατί;
Πώς γιατί; τα πράγματα μαρτυρούν γιατί, Είπαμε ότι διότι δεν εχύθηκε αίμα, διότι μετά πιστών φιλοσόφων επλησίαζαν τον Θεό μερικοί.
Και διά τούτο, ήταν ετοιμασμένοι και ωραίαι ψυχαί.
Εις αυτές τίς ωραίες ψυχές λοιπόν θέλησε ο Θεός τις ολίγες να πλέξει το εγκώμιο, Συν τούτο έχομε και ένα άλλο.
Ποιος ό λόγος λοιπόν, αυτοί οι Απόστολοι, να μην έγραψαν τα Ευαγγέλια, την Καινή Διαθήκην, τα άλλα όλα εις την εβραϊκήν γλώσσα, την δική τους, πού μάλιστα ήταν και αγράμματοι;
Προς έντροπήν των συμπατριωτών, διότι ήταν ανάξιοι αυτοί να ακούσουνε στην εβραϊκή γλώσσα τα λόγια αυτών πού σταύρωσαν τον Χριστό,
Και έγραψαν εις την Ελλάδα, γιατί ή Ελλάς είχε την γλώσσα αυτήν ή όποια ήτανε ωραία γλώσσα, αφ ενός μεν πού ήτανε ωραία γλώσσα και είχε και απήχηση σ’ όλη την οικουμένη, αλλά αφ ετέρου δε, ότι ήτανε και άξιοι…
Διότι δεν θέλησαν να κάνουν κακό.
Ότι ήταν αμαρτωλοί, όλος ό κόσμος. ήτανε αμαρτωλοί, αλλά όμως και δεν μπορούσανε να μην δεχθούν το ωραίο το όποιο ήκουοαν, την ύψηλήν αυτήν, την ύψηλήν διδασκαλία, την εδέχθηοαν.
Όχι ότι δεν ήτανε αμαρτωλοί αμαρτωλοί ήτανε, αλλά δεν εδέχοντο τα άλλα έθνη. “Ολίγοι μόνοι και γι’ αυτό γινόταν τόσα και τόσα μαρτύρια, τις χιλιάδες των μαρτύρων.
Άμα λοιπόν, διά τούτο και φυλάει ο Θεός την Ελλάδα, τώρα ιδιαιτέρως να την δοξάσει, αν και πάντοτε έδειχνε το μεγαλείον όταν εγινότανε πόλεμος, αλλά και τώρα ιδίως πού πρόκειται λοιπόν άπαντες διά παντός.
Όχι ότι θα την μεγαλώσει ο Θεός. Θα την ανυψώσει, θα την δοξάσει οπότε επέρχεται η κάθαρσις, έχουμε ολίγες ημέρες να μην έρχονται σε απόγνωση! Μόνο οφείλουμε να κηρύττουμε παντού και να λέγωμε παντού ότι και πολλά καλά θέλουμε,
Έχει πει και ο Θεός ότι «ουδέ θρίξ της κεφαλής δεν θα πειραχθεί εις τους μετανοούντας», αλλά όχι μετάνοια όπως την θέλουμε.
Άρα λοιπόν, αγαπητοί, οφείλουμε να γνωρίσουμε ότι, μη φοβηθούμε ό,τι λέγουν, ό,τι κάνουν και ότι γίνεται, «ταύτα δει γενέσθαι».
Καταλάβατε; Πρέπει να γίνουν αυτά!!!
Ήλθε η ώρα πλέον να καθαρίσει, όχι η Δευτέρα Παρουσία, να καθαρίσει την ήρα από το στάρι.
Και ή πρώτη, η πρώτη Ελλάς αυτήν πού θα υποστεί από τους Τούρκους μια Μικρή, μια μικρή αυτήν όπως είπομεν προσβολή, αλλά είναι ο τάφος τους όμως της Τουρκίας!”
