Τα καναλια μας πηραν τα κορωνοαργυρια και δεν υπαρχει περιπτωση να τον κατηγορησουν...
Διαβαστε ομως το....
Άρθρο της Βελγικής «La Libre» που υπογράφει Ελληνίδα ομογενής
Ο Μητσοτάκης κατηγορείται ότι εκμεταλλεύεται τον κορωναιο για να περιορίσει τα δικαιώματα που αποκτήθηκαν επί της προηγούμενης κυβέρνησης, υποστηρίζει δημοσίευμα βελγικής εφημερίδας που σημαίνει ότι έχει και υψηλή απήχηση στις Βρυξέλλες.
Έτσι στη σημερινή La Libre με την υπογραφή της Angelique Kourounis και τίτλο “Με πρόσχημα τον κορωνοϊό” εξαπολύονται μύδροι κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη και για τα μέτρα που λαμβάνουν με αφορμή τον κορωνοϊό.
Καταγγέλλοντας ότι η λιποθυμία ενός κοριτσιού στη Ρόδο από πείνα επανέφερε στο μυαλό των Ελλήνων το φάσμα της λιτότητας, η συντάκτρια σημειώνει ότι υπό με πρόσχημα τη μάχη κατά της πανδημίας, η φιλελεύθερη κυβέρνηση της χώρας έλαβε μέτρα, τα οποία φέρνουν στη μνήμη τα μέτρα που είχαν επιβληθεί την περίοδο από 2010 μέχρι 2019. Υπ’ αυτή την έννοια, τα 800 ευρώ αποζημίωση ειδικού σκοπού θεωρούνται ως “δούρειος ίππος”.
Η αρχαιολόγος Δήμητρα Κουτσούμπα πιστεύει ότι αυτό το επίδομα “είναι στην πραγματικότητα μία μεταμφιεσμένη μείωση μισθού”. Και εξηγεί: “Αυτό αντιστοιχεί σε 534 ευρώ ανά μήνα, λιγότερο δηλαδή από τα 650 ευρώ, στα οποία είχε ανεβάσει η προηγούμενη κυβέρνηση τον κατώτατο μισθό”.
Την ίδια ώρα οι εργοδότες μπορούν κατά βούληση να απασχολούν τους εργαζόμενους δύο εβδομάδες τον μήνα για μισθό μειωμένο κατά 50% και αυτό για διάρκεια 9 μηνών.
Αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις για αύξηση μισθών, ο Δημήτρης Κουφοβάλης, συνδικαλιστής των εποχικών υπαλλήλων σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, λέει: “Οι παλιές διαπραγματεύσεις έχουν ακυρωθεί. Ξεκινάμε συζητήσεις από τα 1.360 ευρώ και εκείνοι ξεκινούν από τα 800 ευρώ, που είναι λιγότερα απ’ όσα παίρνουμε”.
Στη συνέχεια σημειώνεται ότι η Αθήνα έλαβε 17,5 δισ. ευρώ για στήριξη επιχειρήσεων και εργαζομένων, βοήθεια που έφτασε τα 24 δισ. ευρώ μαζί με τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Παρά τη βοήθεια αυτή, πολλοί εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα μπήκαν σε καθεστώς μερικής απασχόλησης. Όλοι φοβούνται μήπως απολυθούν. Και έχουν κάθε λόγο: Ο Υπουργός Οικονομικών ανακοίνωσε ότι η ανεργία θα φτάσει στο 20% τον Σεπτέμβριο και ύφεση της τάξης του 8%.
Η συντάκτρια μεταφέρει την ανησυχία εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, που φοβούνται ότι αυτές οι αρνητικές αλλαγές, που είναι κομμένες στα μέτρα των εργοδοτών και σε βάρος των εργαζομένων, θα παραμείνουν και μετά την κρίση. “Επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας”, λέει ένας εξ αυτών.
Σύμφωνα με Έκθεση του Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού (ΕΙΕΑΔ), ένας στους δύο απασχολούμενους στον ιδιωτικό τομέα είναι άνεργος, είτε σε μόνιμη είτε σε προσωρινή βάση λόγω κορονοϊού. 940.000 εργαζόμενοι απολύθηκαν ή τέθηκε σε αναστολή η σύμβασή τους. Πρόκειται για ποσοστό 41,8%, το υψηλότερο στην ΕΕ.
Ο Νίκος Αντωνίου, συνδικαλιστής των βιβλιοδετών, λέει ότι στη συνέχεια επιτέθηκαν στις υπερωρίες με αποτέλεσμα να έχουν πολλαπλασιαστεί οι απλήρωτες υπερωρίες. “Με το φάσμα της ύφεσης και της ανεργίας, ποιος θα ρισκάρει να καταγγείλει τον εργοδότη του;”, διερωτάται ένας ηλεκτρολόγος.
Για τον Σάββα Ρομπόλη, ομότιμο Καθηγητή του Παντείου, ο κίνδυνος είναι “αυτή η ελαστικότητα των όρων εργασίας να γίνει ο κανόνας”. Και όπως στο χειρότερο σημείο της κρίσης χρέους, το Κοινοβούλιο δε νομοθετεί πια: Όλα αυτά τα μέτρα ελήφθησαν με προεδρικά διατάγματα, χωρίς διαβούλευση.
Πριν από λίγο καιρό ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε σε διάγγελμά του ότι όπως η χώρα κέρδισε τη μάχη της οικονομίας, έτσι θα κερδίσει και τη μάχη του κορονοϊού. Ο Ρομπόλης δεν το θεωρεί πιθανόν, επειδή η αναπόφευκτη έκρηξη της ανεργίας θα αναστρέψει το σημερινό κλίμα που μάλλον ευνοεί τον Πρωθυπουργό, καθώς έχει τη στήριξη του 73% του πληθυσμού σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της κρίσης υγείας. Το πλαίσιο αυτό ίσως εξηγεί τις φήμες για πρόωρες εκλογές και της ψήφισης του νομοσχεδίου για τις διαδηλώσεις.
Ο Γενικός Γραμματέας των εργαζομένων στο υπουργείο Πολιτισμού βλέπει στον νόμο αυτό μία γενικότερη προσπάθεια για κοινωνικό έλεγχο: “Η καταστολή που βλέπουμε υπό το πρόσχημα του κορωνοϊού, αποτελεί απλώς μία γενική πρόβα για το τι θα συμβεί, όταν οι Έλληνες κατέβουν στους δρόμους. Δύο κρίσεις, η μία μετά την άλλη, είναι πολλές, ακόμα και για εμάς”
