Αν εχεις τετοιους φιλους τι τους θελεις τους εχθρους;
Αυτη ειναι η μονη απαντηση που μπορει να δωθει....
Φταίει η Κύπρος επειδή έχει στρατιωτικά καταλαβει έδαφος της η Τουρκία και συνεχίζει να κατέχει τμήμα της χώρας. Φταίει η Κύπρος επειδή η Άγκυρα διενεργεί παράνομες έρευνες στην ΑΟΖ της. Φταίει η Κύπρος, η οποία παρεξήγησε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και ζήτησε συμπαράσταση και στήριξη από τους εταίρος της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να σταματήσει η επίθεση που δέχεται από την Τουρκία.
Φταίει η Κύπρος επειδή, όπως αναφέρει το γνωστό αφήγημα, χάθηκαν «πολλές ευκαιρίες» για λύση. «Ευκαιρίες», που νομιμοποιούσαν την τουρκική κατοχή και θα καθιστούσαν το κράτος σε τουρκικό προτεκτοράτο. Φταίει η Κύπρος επειδή «κουράζει» συμμάχους, φίλους ακόμη και αδελφούς, επειδή εγείρει συνεχώς το θέμα της συνεχιζόμενης τουρκικής κατοχής.
Επειδή η Λευκωσία ζήτησε να εφαρμοστούν τα συμφωνηθέντα της 22ας Αυγούστου σε σχέση με διαδικασία υιοθέτησης κυρώσεων για την Τουρκία και τη Λευκορωσία, θεωρήθηκε «κακομαθημένη» και «ταραξίας». Μια χώρα που δέχεται επίθεση από ένα τρίτο κράτος, που είναι υποψήφιο για ένταξη, είναι υπό κατοχή, ζήτησε τα ελάχιστα. Τη διεύρυνση της «μαύρης λίστας» με τα ονόματα που εμπλέκονται τις παράνομες έρευνες και γεωτρήσεις. Και η απάντηση σε αυτό είναι να δεχθεί μπούλινγκ η Λευκωσία.
Σημειώνεται συναφώς πως στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ανεξάρτητα τι λέγεται και γράφεται, εκτός της Κύπρου, μεταξύ άλλων, η Ελλάδα, η Γαλλία, η Σλοβακία, η Ιρλανδία, η Δανία, η Μάλτα υποστήριξαν πως στην άτυπη σύνοδο του Βερολίνου υπήρξε πολιτική συμφωνία για να προχωρήσουν κυρώσεις κατά της Τουρκίας για τις συνεχιζόμενες παράνομες ενέργειες της στην κυπριακή ΑΟΖ, παράλληλα με εκείνες της Λευκορωσίας. Την εφαρμογή των αποφάσεων δεν την αποδέχθηκε η προεδρεύουσα Γερμανία.
Μπορούσε ο υπουργός Εξωτερικών να πράξει διαφορετικά; Έπρεπε να σηκώσει την… μπάρα και να περάσουν οι κυρώσεις για τη Λευκορωσία, για να μην… αγχώνονται εταίροι μας και την ίδια ώρα να συνεχίζει η κατοχική Τουρκία τις παράνομες δράσεις της στην κυπριακή ΑΟΖ. Εάν δεν υιοθετείτο αυτή η στάση, η Τουρκία δεν θα έχει λόγο να σταματήσει τις παράνομες ενέργειες της στην κυπριακή ΑΟΖ. Θα έχει κάλυψη και από την Ε.Ε. Αλλά ποια θα ήταν η αντίδραση αυτών που σήμερα αντιδρούν σε Ελλάδα και Κύπρο, εάν δεν τηρείτο η συγκεκριμένη στάση;
Είναι σαφές πως το έργο είναι φοβητσιάρικο. Και για το πώς θα εξελιχθούν οι συζητήσεις στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 1ης Οκτωβρίου αλλά και το πώς θα διαχειριστεί η Άγκυρα το διάλογο με την Αθήνα ( με τους όρους που ζητά η κατοχική δύναμη). Ακόμη και για το πώς θα (συνεχίσει) να δρα και να συμπεριφέρεται η Τουρκία στην κυπριακή ΑΟΖ. Ακόμη, πώς θα κινηθούν οι διάφοροι εν δυνάμει μεσολαβητές στο Κυπριακό, όταν η Άγκυρα θέτει προϋποθέσεις παράδοσης, πριν ξεκινήσει διαπραγμάτευση.
Κάποιοι εντός και εκτός Ελλάδος και Κύπρου αντιδρούν όταν ενοχλείται η Τουρκία. Η Άγκυρα κάνει τα πάντα, εφαρμόζει ένα επεκτατικό σχέδιο, αλλά κάποιοι «ανησυχούν» μήπως και θυμώσει ο Ερντογάν. Για την ακρίβεια ανησυχούν μήπως και έχει κόστος η Τουρκία. Στον ελληνικό χώρο, οι οπαδοί αυτής της προσέγγισης θεωρούν πως με την πολιτική του κατευνασμού, θα «καλμάρει» η Άγκυρα και θα… συνεργασθεί. Η διαχρονική συμπεριφορά της Τουρκίας αποδεικνύει πως δεν καλμάρει εάν δεν τα πάρει όλα.
Μέσω Βρυξελών και Αθήνας, με προεκτάσεις πάντα στη Λευκωσία, αναπαράγεται το ίδιο παραμύθι, που στοχοποιεί την Κύπρο. Είναι η ίδια σχολή σκέψης που επιμένει στην προσαρμογή στις τουρκικές επιδιώξεις. Είναι η ίδια σχολή, που ενοχλείται όταν ενοχλείται η Άγκυρα και προσπαθεί να κάνει μαθήματα ευρωπαϊκής πολιτικής σκέψης, με νεοθωμανικούς, όμως, όρους.
Η Κύπρος επέζησε, με όλα τα λάθη και τις στρεβλώσεις και παθογένειες της, επειδή την υστάτη λειτουργούν τα αντανακλαστικά της.
πηγη
