Πολλα θα βγουν ακομη...
Μην βιαζεστε...
Μια νέα προεκτυπωτική μελέτη που έχει υποβληθεί για αξιολόγηση από ομοτίμους εντοπίζει δισεκατομμύρια υπολειμματικά θραύσματα DNA στα φιαλίδια του εμβολίου mRNA του COVID-19.Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης , ο μοριακός ιολόγος Ντέιβιντ Σπάιχερ, ο οποίος έχει διδακτορικό στην ιολογία, δήλωσε στους The Epoch Times ότι η μελέτη τους είναι «η μεγαλύτερη» για το υπολειμματικό DNA σε εμβόλια COVID-19 μέχρι σήμερα.
«Στη μελέτη μας, μετρήσαμε αντίγραφα DNA των γονιδίων ενίσχυσης spike και SV40», είπε. “Τα φορτία του ενισχυτή-προαγωγέα SV40, του ori και της ακίδας του ιού στην Pfizer είναι έως και 186 δισεκατομμύρια αντίγραφα ανά δόση.”
Η ακίδα στην οποία αναφέρεται είναι η αλληλουχία DNA της πρωτεΐνης ακίδας SARS-CoV-2, η οποία μπορεί να μεταγραφεί σε ακίδα mRNA για να χρησιμοποιηθεί στα εμβόλια mRNA του COVID-19. Τα άλλα δύο DNA – γονίδια ενισχυτή SV40 και ori – βοηθούν στη διευκόλυνση της αντιγραφής του DNA ακίδας.
Ωστόσο, τα τελικά εμβόλια mRNA περιελάμβαναν μόνο οδηγίες RNA και όχι υπολειμματικά DNA για την παραγωγή ακίδων.
Οι ερευνητές ανέλυσαν την αλληλουχία του γονιδιακού υλικού σε 27 φιαλίδια εμβολίου mRNA από 12 διαφορετικές παρτίδες. Δεκαεννέα φιαλίδια ήταν από τη Moderna και οκτώ από την Pfizer.
«Χρειάζεται περαιτέρω εργασία για να διερευνηθεί εάν κάτι σε αυτά τα εμβόλια ενσωματώνεται στην στο ανθρώπινο γονιδίωμα και ποια επίδραση μπορεί να έχει αυτό», έγραψε ο κύριος συγγραφέας.
Γιατί υπάρχει DNA στα εμβόλια mRNA;
Αρχικά, η Pfizer ανέφερε ότι θα χρησιμοποιούσε τα PCR για την παραγωγή του DNA για τα εμβόλια mRNA. Το μηχάνημα PCR θα έκανε πολλά αντίγραφα του DNA και στη συνέχεια το ίδιο DNA θα αναλύονταν σε RNA.Ωστόσο, επειδή αυτή η διαδικασία δεν θα ήταν αρκετά γρήγορη για να καλύψει τις απαιτήσεις, η Pfizer ανακοίνωσε ότι θα χρησιμοποιούσε βακτήρια για τη μαζική παραγωγή του DNA της ακίδας. Το DNA που παράγεται από τα βακτήρια θα συλλέγεται στη συνέχεια και θα αλληλουχείται σε RNA.
Η έκθεση της Moderna που υποβλήθηκε στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ιατρικής έδειξε επίσης ότι η εταιρεία χρησιμοποίησε πλασμιδικό DNA για την παραγωγή των εμβολίων. Ένα πλασμίδιο είναι ένας κλώνος κυκλικού DNA που είναι κοινός σε βακτήρια και ορισμένα παράσιτα. Τα πλασμίδια είναι κυκλικά, ενώ το ανθρώπινο DNA είναι γραμμικό.
Η χρήση βακτηρίων για την παραγωγή γονιδίων και πρωτεϊνών είναι μια τυπική βιοτεχνολογική διαδικασία που χρησιμοποιείται στην παραγωγή φαρμακευτικών προϊόντων.
Για να αντιγράψουν τα βακτήρια το DNA της πρωτεΐνης ακίδας, οι επιστήμονες πρέπει πρώτα να εισάγουν DNA πρωτεΐνης ακίδας στα βακτήρια. Καθώς τα βακτήρια πολλαπλασιάζονται, το ίδιο συμβαίνει και με το DNA της πρωτεΐνης ακίδας που μεταφέρουν.
Ωστόσο, το DNA της ακίδας δεν μπορεί να εισαχθεί μόνο του. άλλες αλληλουχίες—όπως το ori, το οποίο σηματοδοτεί την αντιγραφή του DNA και το μέχρι πρότεινος απαγορεύμενο… γονίδιο ενισχυτή SV40, ενθαρρύνουν περισσότερη αντιγραφή του DNA.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το γονίδιο ενισχυτή SV40 είναι μια γενετική αλληλουχία από τον ιό πιθήκου 40 (SV40), έναν ιό DNA που είναι γνωστό ότι προκαλεί καρκίνο σε πειραματόζωα. Το γονίδιο δεν είναι ο ίδιος ο ιός SV40.
Μόλις το mRNA και το DNA συλλεχθούν από τα βακτήρια, το DNA υποτίθεται ότι θα αφαιρεθεί. Ωστόσο, όπως υποδηλώνουν τα δισεκατομμύρια αντίγραφα του DNA ενισχυτή spike, ori και SV40 που εντοπίστηκαν στα φιαλίδια της Pfizer. Αρκετά εκατομμύρια αντίγραφα DNA ori και spike βρέθηκαν στα φιαλίδια Pfizer και Moderna, αλλά το γονίδιο ενισχυτή SV40 δεν ανιχνεύθηκε.
Γιατί οι ακαθαρσίες DNA στα εμβόλια mRNA είναι ανησυχητικές
Το ξένο DNA που εισάγεται στο κύτταρο μαζί με το mRNA και κινδυνεύει να εκληφθεί ως ανθρώπινο DNA. Μπορεί στη συνέχεια να ενσωματωθεί στο σχεδιάγραμμα του ανθρώπινου DNA. Η παρουσία γονιδίων ενισχυτών SV40 αυξάνει τον κίνδυνο ενσωμάτωσης στο DNA, είπε ο επικεφαλής συγγραφέας, επικαλούμενος μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 1999 και βρήκε τη μέγιστη μεταφορά DNA χρησιμοποιώντας τον ενισχυτή SV40.
Η περίοδος αιχμής για τις εκδόσεις SV40, όσον αφορά το συνολικό ποσοστό δημοσίευσης, εκτείνεται από τη δεκαετία του 1980 έως το 1999 . Εάν το DNA της πρωτεΐνης ακίδας ενσωματωθεί στο γονιδίωμα του ξενιστή, τα κύτταρα θα περιέχουν για πάντα αλληλουχίες πρωτεΐνης ακίδας. Η ενσωμάτωση ξένου DNA στο ανθρώπινο γονιδίωμα προκαλεί καρκίνο, όπως φαίνεται σε μελέτες ενσωμάτωσης ιικού DNA .
Το γονίδιο ενισχυτή SV40 είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο στον τομέα του εμβολιασμού, επειδή προέρχεται από έναν ιό που συνδέεται με τον καρκίνο. Ορισμένα από τα εμβόλια της πολιομυελίτιδας που χορηγήθηκαν μεταξύ 1955 και 1963 βρέθηκαν να είναι μολυσμένα με τον ιό SV40. Ωστόσο, ακόμη κι έτσι, υπάρχουν μελέτες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όσοι είχαν εμβολιαστεί με ολόκληρο το γονίδιο SV40 δεν διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο.
Φιαλίδια με περισσότερα θραύσματα DNA που σχετίζονται με περισσότερα ανεπιθύμητα συμβάντα
Η ερευνητική εργασία πρότεινε περαιτέρω ότι τα φιαλίδια με υψηλότερες δόσεις περιεχομένου DNA θα μπορούσαν δυνητικά να προκαλέσουν περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες όπως αυτές που βρέθηκαν στο Σύστημα Αναφορών Ανεπιθύμητων Ενεργειών Εμβολίου (VAERS).
Αυτά τα εμβόλια έτειναν να είναι τα μωβ φιαλίδια που απαιτούσαν αραίωση πριν από τη χορήγηση. Εάν οι φαρμακοποιοί ξεχνούσαν να αραιώσουν τα φιαλίδια, μπορεί κατά λάθος να εμβολίασαν παιδιά που συνιστούσαν το 1/4 της δόσεις, με πενταπλάσια δόση από τη συνιστώμενη. Επομένως, οι υψηλότερες ανεπιθύμητες ενέργειες θα μπορούσαν επίσης να συνδέονται με λανθασμένη δοσολογία των εμβολίων.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δύο τεχνικές για τον προσδιορισμό της δοσολογίας της περιεκτικότητας σε DNA: φθοριομετρία και qPCR.
Η δοκιμή φθορισμού έδειξε ότι η περιεκτικότητα σε DNA ξεπέρασε τα όρια των 10 νανογραμμαρίων ανά δόση από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) κατά 188 έως και 500 φορές.
Ο Kevin McKernan, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης με 20 χρόνια εμπειρίας στην αλληλουχία γονιδιώματος που εργάστηκε στο παρελθόν στο Human Genome Project και ο οποίος είναι επί του παρόντος ο επικεφαλής επιστημονικός υπεύθυνος και ιδρυτής της Medicinal Genomics, εξήγησε ότι η διαφορά στις δοκιμές οφείλεται στο ότι ενώ η φθοριομέτρηση μπορεί να ανιχνεύσει δίκλωνο DNA οποιουδήποτε μεγέθους, το qPCR μπορεί να ανιχνεύσει μόνο DNA που έχει 100 ζεύγη βάσεων ή περισσότερα.
Ο κ. McKernan εξήγησε προηγουμένως ότι τα πρότυπα του FDA δημοσιεύτηκαν σε μια εποχή που το υπόλοιπο DNA στο φιαλίδιο ήταν μόνο γυμνό DNA που είχε δυσκολία να εισέλθει στα κύτταρα. Αυτό είναι διαφορετικό από τα τρέχοντα εμβόλια mRNA. Τώρα, το DNA μπορεί να συσκευαστεί σε νανοσωματίδια λιπιδίων, μεταφέροντάς το απευθείας στο κύτταρο.
Οι πρόσθετοι συγγραφείς της μελέτης περιλαμβάνουν τη φαρμακοθεραπευτή L. Maria Gutschi, την ανοσολόγο Jessica Rose-αναγνωρισμένη για τις εκθέσεις ανάλυσης VAERS-και τον φαρμακευτικό ειδικό David Wiseman, ο οποίος έχει επίσης δημοσιεύσει έρευνες για θεραπείες για τον COVID-19.
Συμπεράσματα
Ο κύριος συγγραφέας είπε στους The Epoch Times ότι χρειάζεται πολύ περισσότερη έρευνα για τη διερεύνηση της μόλυνσης από DNA στα εμβόλια COVID-19.
Άλλα εργαστήρια πρέπει επίσης να δοκιμάσουν και να αναπαράγουν τη δουλειά τους για να καταλήξουν σε ένα πιο ακριβές συμπέρασμα σχετικά με την επίδραση που έχει η δόση του DNA στα συμπτώματα μετά τον εμβολιασμό.
Άλλα αναπάντητα ερωτήματα περιλαμβάνουν εάν η αλληλουχία SV40 στα εμβόλια πυροδοτεί τους «καρκίνους turbo», σύμφωνα με τον κύριο συγγραφέα. Πρέπει επίσης να γίνουν μελέτες σε ζώα για να καθοριστεί εάν το υπολειμματικό DNA προκαλεί ανοσοαπόκριση.
Ο FDA αρνήθηκε να ανακαλέσει τα εμβόλια της Pfizer για τον COVID-19, παρά το γεγονός ότι ειδικοί εμβολίων όπως ο Δρ Robert Malone μιλούσαν ανοιχτά για τη μόλυνση του DNA των φιαλιδίων. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων είπε επίσης ότι η Pfizer δεν τους πληροφόρησε ότι τα φιαλίδια της περιείχαν γονίδια SV40…
