Φυσικα θα τα αγορασει με δικα μας λεφτα....
Μιζα μεγαλη σιγουρα στην τσεπη του....
Και μαλιστανθρωπος των Αμερικανων...
Μετά την παράδοση περισσότερων από 900 αεροπλάνων, στο πλαίσιο της λεγόμενης low-late παραγωγής, το αμερικανικό Πεντάγωνο έδωσε εντολή για παραγωγή πλήρους ρυθμού, με σκοπό να κατασκευαστούν περισσότερα από 2.400 αεροπλάνα F-35.
Αυτό το τεράστιο ορόσημο στο πρόγραμμα F-35, που πραγματοποιήθηκε μετά από 30 χρόνια ανάπτυξης, επετεύχθη αφού ελήφθη το πράσινο φως μετά την αρχική επιχειρησιακή δοκιμή που διεξήχθη από το γραφείο του Διευθυντή Επιχειρησιακών Δοκιμών και Αξιολόγησης (DOT&E).
Ωστόσο, δεδομένων του αυξανόμενου κόστους του F-35 και των σημαντικών ζητημάτων αξιοπιστίας και απόδοσής του, ο σκεπτικισμός σχετικά με τα αποτελέσματα ή/και την ερμηνεία των αποτελεσμάτων των δοκιμών DOT&E φαίνεται τουλάχιστον εύλογος.
Αύξηση 400% στο κόστος του προγράμματος
Μιλώντας για αυξανόμενο κόστος, έκθεση του GAO που μόλις είδε το φως της δημοσιότητας υπολογίζει ότι το πρόγραμμα F-35 θα κοστίσει 2 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτό αντιπροσωπεύει αύξηση 15% σε σχέση με προηγούμενη εκτίμηση (1,7 τρισεκ. δολ.)
Πράγματι, η έκθεση GAO F-35 του 2007 αναφέρει ότι «το DOD αναμένεται να αναπτύξει, να προμηθευτεί και να συντηρήσει 2.443 αεροσκάφη με κόστος άνω των 338 δισεκατομμυρίων δολαρίων κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής του προγράμματος», με τα 338 δισεκατομμύρια στο 2024 να σημαίνουν… 508 δισεκατομμύρια δολάρια.
Έτσι, από το 2007 έως τώρα, το κόστος του προγράμματος έχει αυξηθεί κατά 400%.
Αλλά το κόστος των 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων δεν δείχνει ολόκληρη την εικόνα, καθώς το νούμερο αυτό απαιτεί μείωση του αριθμού των ωρών που κάθε F-35 πετά ετησίως κατά 21%.
Παρότι η μείωση του χρόνου παραμονής για τους πιλότους θα μειώσει το κόστος για το F-35, δεν ενδείκνυται, καθώς αναπόφευκτα θα «γαλουχήσει» λιγότερο έμπειρους και λιγότερο ικανούς πιλότους.
Επιπλέον, για να καταστεί εφικτό με ένα τέτοιο λογιστικό τέχνασμα να διατηρηθεί χαμηλά το κόστος, πρέπει να βασιστούμε στους εχθρούς μας, δηλαδή στο να μην εμπλέκονται σε ενέργειες που θα μας αναγκάζουν να χρησιμοποιούμε τα F-35 μας περισσότερο από τις πενιχρές εκτιμώμενες 8 έως 10 ώρες πτήσης ώρες τον μήνα.
Κόστος συντήρησης F-35 λόγω υψηλού κόστους συντήρησης
Το μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης στο κόστος του προγράμματος F-35 οφείλεται στο κόστος συντήρησης.
Επιπλέον, σημαντικός παράγοντας είναι η έλλειψη αξιοπιστίας του F-35, που έχει πολλές αιτίες.
Για παράδειγμα, το F-35 εξαρτάται από εκατομμύρια γραμμές κώδικα λογισμικού.
Αν διαβάσετε τις αναφορές DOT&E περασμένων ετών, θα διαπιστώσετε ότι ο κώδικάς του ήταν γεμάτος σφάλματα, που κόστισαν.
Ερευνητικό σημείωμα του 2016 από τον πρώην διευθυντή του DOT&E Michael Gilmore τεκμηριώνει ορισμένα από αυτά τα ζητήματα.
Δυστυχώς, δεν έχει υπάρξει η παραμικρή απόδειξη στα ενδιάμεσα χρόνια που να πείθει ότι έχει αποκατασταθεί ή τροποποιηθεί η διαδικασία ανάπτυξης λογισμικού.
Ως εκ τούτου, το λογισμικό του F-35 εξακολουθεί να είναι γεμάτο σφάλματα.
Και μην αυταπατάστε, τα επόμενα 10 χρόνια αυτές οι «αναβαθμίσεις» θα αθροιστούν σε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια.
Και αν με αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια και χρόνια προσπάθειας είναι κατανοητό ότι ο κώδικας θα μπορούσε να γίνει πιο αξιόπιστος, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τον υπερφορολογημένο κινητήρα Pratt & Whitney F135 του F-35.
Βέβαια, η παροχή της απαραίτητης ψύξης για τις ενεργοβόρες αναβαθμίσεις του Block 4, σύμφωνα με το Πεντάγωνο των ΗΠΑ, θα επιτρέψει επιτέλους στο F-35 να δείξει την πραγματική του αξία.
Σίγουρα, πετώντας λιγότερες ώρες, οι κινητήρες F135 δεν θα χαλάσουν τόσο γρήγορα, ενώ υπάρχουν σχέδια να δαπανηθούν δεκάδες δισεκατομμύρια για την αναβάθμιση των κινητήρων, αλλά έως ότου οι νέες αναβαθμίσεις του πυρήνα του κινητήρα εφαρμοστούν και υποβληθούν σε χρόνια χρήσης δεν θα ξέρουμε πόσο αξιόπιστες θα είναι.
Ως εκ τούτου, δεδομένων της απουσίας αξιόπιστων κινητήρων και της έλλειψης προοπτικής να υπάρξουν αξιόπιστοι κινητήρες για τα επόμενα πέντε χρόνια, το F-35 δεν θα έπρεπε να έχει λάβει άδεια για παραγωγή πλήρους κλίμακας.
Επιπροσθέτως, οι προαναφερθείσες αναβαθμίσεις του Block 4 που θεωρήθηκαν τόσο απαραίτητες για την επίτευξη των υποσχόμενων δυνατοτήτων του F-35 έχουν καθυστερήσει λόγω της ανάγκης για πρόσθετες δοκιμές.
Όλα αυτά αθροίζονται σε αυτό που φαίνεται να είναι ένα project σε εξέλιξη που μπορεί να έχει ή να μην έχει αξιόπιστους κινητήρες αρκετά ισχυρούς για να κάνει τη δουλειά για την οποία προώρισται.
Και με εξαιρετικά περίπλοκες, υψηλής συντήρησης ικανότητες και τεχνολογίες που δεν έχουν ακόμη επιδείξει την αξία τους σε οποιαδήποτε πραγματική κατάσταση μάχης, το F-35 δεν εμπνέει εμπιστοσύνη.
Όλα τα στοιχεία λοιπόν δείχνουν ότι ο ρυθμός παραγωγής F-35 θα είναι πολύ κατώτερος από αεροπλάνα που έχουν δοκιμαστεί στη μάχη όπως τα F-16 και το Α-10 που με τα χρόνια έχουν εκσυγχρονιστεί/αναβαθμιστεί ώστε να διαθέτουν τεχνολογία αιχμής.
Και ας μην ξεχνάμε ότι το F-35 Joint Strike Fighter βρίσκεται σε ανάπτυξη από το 1994 και ότι οι φορολογούμενοι των ΗΠΑ έχουν ήδη ξοδέψει περισσότερα από 300 δισεκατομμύρια δολάρια σε αυτό.
Αυτό εγείρει το ερώτημα πώς το F-35 πιστοποιήθηκε για παραγωγή πλήρους ρυθμού, παρότι οι πολύ ακριβές πολεμικές του ικανότητες δεν είναι ακόμη έτοιμες για πραγματικές δοκιμές (οι προσομοιώσεις δεν μετρούν) και το ποσοστό ικανότητας πλήρους αποστολής του F-35 θα μπορούσε να φτάσει έως και 30%.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η αξιοπιστία του F-35 είναι κακή, ο κινητήρας του ανεπαρκής, στις αερομαχίες εντός οπτικής εμβέλειας είναι μέτριο.
Το Beast Mode είναι φτωχό και λόγω των συνεχιζόμενων προβλημάτων βάρους του, αφαιρέθηκε ο βασικός εξοπλισμός ασφαλείας, καθιστώντας το αναμφισβήτητα το πιο εύθραυστο αεροπλάνο των ΗΠΑ.
Δεδομένων αυτών των γεγονότων, το F-35 δικαιολογεί μεγάλη δόση σκεπτικισμού και στην Ελλάδα, χώρα που προσανατολίζεται στην απόκτησή τους.
Τέλος, πιστεύει κανείς πραγματικά ότι το κόστος του προγράμματος των 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων είναι η τελευταία λέξη ή ότι οι νέοι πυρήνες κινητήρα θα είναι έτοιμοι να λειτουργήσουν το 2029;
