Σίγουρα δεν άρεσε σε κανένα η φράση που χρησιμοποίησε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για να απαντήσει στις ερωτήσεις των Ελλήνων ανταποκριτών γι’ αυτή τη νέα επιθετική ενέργεια της Τουρκίας εναντίον της ελληνικής κυριαρχίας. Ο εκπρόσωπος μίλησε για «αμφισβητούμενα ύδατα»…
Και αυτό, παρά το γεγονός ότι το δεύτερο μέρος της ανακοίνωσης καλύπτει πλήρως τις ελληνικές ανησυχίες και δείχνει τον αίτιο της νέα κρίσης, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πόλεμο την Ελλάδα και την Τουρκία.
Αναφέρει η δήλωση:
Οι Ηνωμένες Πολιτείες γνωρίζουν ότι η Τουρκία έχει εκδώσει μία NAVTEX για έρευνα σε αμφισβητούμενα ύδατα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Προτρέπουμε τις τουρκικές αρχές να σταματήσουν τυχόν σχέδια για επιχειρήσεις και να αποφύγουν μέτρα που αυξάνουν τις εντάσεις στην περιοχή.
Ομολογώ ότι περίμενα μία καλύτερη απάντηση, επειδή επιτέλους οι Αμερικανοί έχουν αντιληφθεί ότι ο Ταγίπ Ερντογάν δεν μπλοφάρει.
Από την άλλη σκέφτομαι και αυτό: ότι εάν σαν χώρα κάναμε τα κουμάντα μας, τώρα δεν θα συζητούσαμε για την σοβαρότατη πιθανότητα ενός ελληνοτουρκικού πολέμου. Αποδειχθήκαμε δειλοί. Αποδεχθήκαμε τη βλακώδη θεωρία της αθηναϊκής ελίτ ότι έχουν «κάποιο δίκιο» και οι Τούρκοι και δεν ασχοληθήκαμε για να προστατεύσουμε τις θαλάσσιες ζώνες.
Νευριάσαμε όλοι με τους Αμερικανούς… Αλλά μήπως λένε την αλήθεια με αυτές τις δύο λέξεις «αμφισβητούμενα ύδατα»; Διότι αν είχαμε οριοθετήσει ΑΟΖ, σίγουρα η ανακοίνωση των Αμερικανών πιστεύω ότι θα ήταν διαφορετική.
Απ’ εκεί και πέρα, και αν όντως έτσι έχουν τα πράγματα, αν όντως η Τουρκία προχωρά στην ύστατη πρόκληση πριν το θερμό επεισόδιο, τότε θα ζήσουμε ξανά στιγμές Ιμίων, μόνο που στη θέση του Μπιλ Κλίντον είναι ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος ειλικρινά δεν γνωρίζω τι θα πράξει. Έχω πάντα στο μυαλό μου πως πρόδωσε τους Κούρδους, οι οποίοι πολέμησαν για την Αμερική και πρόσφεραν 11 χιλιάδες ζωές για να κερδίσουν οι Αμερικανοί το Ισλαμικό Κράτος. Και αυτή του η στάση με προβληματίζει πολύ και με ανησυχεί. Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν «θα σηκώσει το τηλέφωνο» και θα επαναφέρει στην τάξη τον Ερντογάν. Κατά τη γνώμη μου έπρεπε ήδη να έχει τηλεφωνήσει.
Δεν μπορώ να είμαι απόλυτος. Διότι είναι απρόβλεπτος ο Τραμπ. Το απέδειξε πολλές φορές. Αλλά και πολλές φορές γίναμε αυτόπτες μάρτυρες του φιλοτουρκισμού του.
Την ίδια στιγμή είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η αμερικανική διπλωματική και στρατιωτική υπηρεσία θα πράξει το καθήκον της. Και ο υπουργός Εξωτερικών και ο επικεφαλής του Πενταγώνου, πιστεύω θα αντιδράσουν. Άλλωστε ο κ. Πομπέο πρέπει να σεβαστεί και τη συμφωνία που υπέγραψε με τον Έλληνα ομόλογό του, Νίκο Δένδια τον περασμένο Οκτώβριο στην Αθήνα.
Η Ελλάδα σέβεται και υλοποιεί αυτή τη συμφωνία στο έπακρον. Πρέπει να το πράξουν και οι Αμερικάνοι. Η χώρα μας είναι πιστή σύμμαχος. Έχουν υποχρέωση, λόγω και του αναξιόπιστου ΝΑΤΟ, να την προστατεύσουν.
Ο λόγος που αναφέρω τα παραπάνω, για την αντίδραση που αναμένουμε σε περίπτωση ελληνοτουρκικού πολέμου, από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο, είναι επειδή πρόσφατα οι Έλληνες ανταποκριτές είχαμε μία ενημέρωση στην οποία πληροφορηθήκαμε, από πρώτο χέρι, τις αμερικανικές ανησυχίες και όχι μόνο.
Ειπώθηκε χαρακτηριστικά:
«Ήμασταν σαφείς (με τους Τούρκους) για τις προσδοκίες μας στα ιδιωτικά μας μηνύματα, αλλά και στα δημόσια».
«Περιμέναμε όλοι στην Ανατολική Μεσόγειο», είπε, «να συμπεριφέρονται και να υποστηρίζουν το Διεθνές Δίκαιο και να ενεργούν με τρόπο που να ευνοεί την ασφάλεια. Είμαστε αρκετά σαφείς στις συζητήσεις μας με τους Τούρκους εταίρους μας για τις ανησυχίες μας», τονίστηκε σε αυτή την ενημέρωση.
Το βασικό ερώτημα, λοιπόν, είναι ποια ήταν η τουρκική απάντηση για τις αμερικανικές ανησυχίες. Αν κρίνουμε από τη συμπεριφορά όλων των Τούρκων αξιωματούχων, από τον πρόεδρο τους μέχρι τον τελευταίο διπλωμάτη, αλλά και από τις πράξεις τους μέχρι και σήμερα, διότι ο Ερντογάν δεν μένει στα λόγια, οι αμερικανικές παρεμβάσεις, όπως τις περιέγραψε ο αξιωματούχος δεν έπιασαν τόπο.
Γι’ αυτό πρέπει να αναθεωρήσει η Αμερική εντελώς την πολιτική της αναφορικά με τον ισλαμιστή ηγέτη της Τουρκίας. Τις συστάσεις και τις επιστολές τις πετά στο καλάθι των αχρήστων.
Εκτός εάν η Τουρκία παίζει αυτό το παιγνίδι των συνεχών τουρκικών απειλών, για να αναγκάσει τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας να καθίσει υπό εκβιασμό στο διαπραγματευτικό τραπέζι και να δεχθεί ένα «πικρό συμβιβασμό».
Είναι κάτι που θα το πληροφορηθούμε σύντομα.
Με τους Ευρωπαίους εταίρους μας δεν αξίζει τον κόπο να ασχολείται κανείς. Εάν επιτεθεί ο Ερντογάν, θα τους πάρει πέντε μέρες να αποφασίσουν εάν θα συναντηθούν για να συζητήσουν… Άλλες πέντε για να το συζητήσουν το θέμα. Και άλλες πέντε για να πάρουν απόφαση ότι θα το συζητήσουν ξανά. Εντελώς άχρηστοι και αναξιόπιστοι…
Περιττό να αναφέρω ότι ευθύνονται όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, μέχρι σήμερα, για την μη οριοθέτηση της ΑΟΖ. Η σημερινή έχει ακόμα 1-2 χρόνια για να την κάνει πραγματικότητα.
