Λεει διαφορα...
Λεει, οτι εχασε και δυο παιδια...
Ποιος ξερει ομως, αν λεει αληθεια;
Και τωρα θυμηθηκε οτι δεν την ενδιαφερει η Ευρωπη και θελει να γινει Τουρκαλα;
Διαβαστε...
Η Αφγανικής καταγωγής Σεφικά Ναζαρί όταν με όνειρο για Ευρώπη, πέρασε τα σύνορα από Αδριανούπολη, η ελληνική αστυνομία την συνέλαβε,αλλά ενώ αυτή μαζί με τον σύζυγο της και 5 από τα παιδιά τους απελάθηκαν στην Τουρκία, η κόρη της η Ελίφ (3) και ο γιος της ο Φερίτ (20) έμειναν εκεί.
Η Σεφικά Ναζαρί που επί δύο μήνες ζει χώρια από αυτά τα παιδιά της, περιέγραψε αυτά που έζησε…¨Μας συνέλαβαν νύχτα στις 01:00. Μας πήγαν σε καμπ. Το πρωί στις 11:00 χώρισα από τα παιδιά μου.
Εμένα με έβαλαν σε αυτοκίνητο. Όταν ήρθα στην Τουρκία είδα πως τα παιδιά μου δεν ήταν στην Τουρκία. Έμεινα δύο μέρες στα σύνορα στην Αδριανούπολη. Έψαξα παντού τα παιδιά μου…..
Μετά ο γιος μου μου τηλεφώνησε από το τηλέφωνο κάποιου άλλου. Έμαθα πως είναι στην Ελλάδα. Ζητώ να γυρίσουν τα παιδιά μου στην Τουρκία. Γιατί δεν το επιτρέπουν;
Εμείς δεν θα μέναμε στην Ελλάδα, θέλαμε να περάσουμε στην Ευρώπη. Γιατί το έκαναν αυτό, μας έκαναν ρεζίλι. Να ακούσουν την φωνή μου και να μου στείλουν τα παιδιά μου….
Δεν θέλω πια. Ακόμη κι αν η Ευρώπη μας δώσει σπίτι και μας πει πως ¨Θα σας πάρω με αεροσκάφος από Άγκυρα να σας μεταφέρω¨ δεν θέλω να πάω. Να μας στηρίξει η Τουρκία. Η κόρη μου γεννήθηκε στην Τουρκία, ας της δώσουν υπηκοότητα. Να γίνω Τουρκάλα πολίτης, θα μείνω στην Τουρκία. Δεν θέλω ξανά καμία χώρα. Να μας στηρίξει μόνο η Τουρκία¨.
πηγη
Λεει, οτι εχασε και δυο παιδια...
Ποιος ξερει ομως, αν λεει αληθεια;
Και τωρα θυμηθηκε οτι δεν την ενδιαφερει η Ευρωπη και θελει να γινει Τουρκαλα;
Διαβαστε...
Η Αφγανικής καταγωγής Σεφικά Ναζαρί όταν με όνειρο για Ευρώπη, πέρασε τα σύνορα από Αδριανούπολη, η ελληνική αστυνομία την συνέλαβε,αλλά ενώ αυτή μαζί με τον σύζυγο της και 5 από τα παιδιά τους απελάθηκαν στην Τουρκία, η κόρη της η Ελίφ (3) και ο γιος της ο Φερίτ (20) έμειναν εκεί.
Η Σεφικά Ναζαρί που επί δύο μήνες ζει χώρια από αυτά τα παιδιά της, περιέγραψε αυτά που έζησε…¨Μας συνέλαβαν νύχτα στις 01:00. Μας πήγαν σε καμπ. Το πρωί στις 11:00 χώρισα από τα παιδιά μου.
Εμένα με έβαλαν σε αυτοκίνητο. Όταν ήρθα στην Τουρκία είδα πως τα παιδιά μου δεν ήταν στην Τουρκία. Έμεινα δύο μέρες στα σύνορα στην Αδριανούπολη. Έψαξα παντού τα παιδιά μου…..
Μετά ο γιος μου μου τηλεφώνησε από το τηλέφωνο κάποιου άλλου. Έμαθα πως είναι στην Ελλάδα. Ζητώ να γυρίσουν τα παιδιά μου στην Τουρκία. Γιατί δεν το επιτρέπουν;
Εμείς δεν θα μέναμε στην Ελλάδα, θέλαμε να περάσουμε στην Ευρώπη. Γιατί το έκαναν αυτό, μας έκαναν ρεζίλι. Να ακούσουν την φωνή μου και να μου στείλουν τα παιδιά μου….
Δεν θέλω πια. Ακόμη κι αν η Ευρώπη μας δώσει σπίτι και μας πει πως ¨Θα σας πάρω με αεροσκάφος από Άγκυρα να σας μεταφέρω¨ δεν θέλω να πάω. Να μας στηρίξει η Τουρκία. Η κόρη μου γεννήθηκε στην Τουρκία, ας της δώσουν υπηκοότητα. Να γίνω Τουρκάλα πολίτης, θα μείνω στην Τουρκία. Δεν θέλω ξανά καμία χώρα. Να μας στηρίξει μόνο η Τουρκία¨.
πηγη
