Υπαρχουν οντως, καποιες Προφητειες...
Καποιοι τις πιστευουν, καποιοι οχι....
Καποιοι αρχισαν να ειρωνευονται, οταν αρχισε η λυκοφιλια του Ερντογκαν με τον Πουτιν...
ΣΗΜΕΡΑ...
Ο Πουτιν ειναι ετοιμος, να ισοπεδωσει τον Ερντογκαν....
Και ειναι ικανος, να το κανει....
Να κανει την Τουρκια οικοπεδο, συμφωνα με τις Προφητειες....
Διαβαστε τι παιζει τωρα...
Ένα τρομερό παρασκήνιο διαδραματίζεται με αφορμή τις πολεμικές επιχειρήσεις στην Ιντλίμπ της Συρίας, το οποίο έφερε ένα έκτακτο ρωσικό εθνικό συμβούλιο με βαρυσήμαντες αποφάσεις για την Τουρκία, τις ΗΠΑ, τη Μεσόγειο και τις χώρες της περιοχής.
Μετά από τις άκαρπες συνομιλίες μεταξύ Ρώσων και Τούρκων απεσταλμένων και μεταξύ του Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Ερντογάν, την επόμενη μέρα ακριβώς, πραγματοποιήθηκε έκτακτη συνεδρίαση του ρωσικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας υπό την προεδρία του Ρώσου ηγέτη.
Αρκεί να υπενθυμίσουμε ποια είναι τα μέλη της επιτροπής για να κατανοήσουμε την σημασία του συμβουλίου αυτού στις επερχόμενες εξελίξεις.
Μετά τον Πούτιν, παρόντες ήταν ο αντιπρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο πρωθυπουργός Μιχαήλ Μισουστίνοφ, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Βαλεντίνα Ματβιένκο, ο Διευθυντής των υπηρεσιών πληροφοριών, Σεργκέι Ναρίσκιν, ο Γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας Νικολάι Πατρουέεφ, οι Υπουργοί Σεργκέι Λαβρόφ και Σεργκέι Σόιγκου, ο Ρώσος Α/ΓΕΣ, στρατηγός Β.Γερασίμωφ και ο επικεφαλής της περιβόητης στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών (GRU).
Μιλάμε για τους πιο σημαντικούς αξιωματούχους της Ρωσίας.
Η σύνοδος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, έβγαλε ως “είδηση” την εντολή του Κρεμλίνου για την πλήρη και ολοκληρωτική αποκατάσταση της τάξης (όπως την εννοούν οι Ρώσοι βέβαια), σε όλες τις περιοχές κρίσης στις οποίες συμμετέχουν ρωσικές δυνάμεις.
Η ρωσική κυβέρνηση θα θέσει άμεσα σε εφαρμογή τις κατευθύνσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν προς όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις, ξεκινώντας από τους δύο "σημαντικούς" Υπουργούς, Σεργκέι Λαβρόφ και Σεργκέι Σόιγκου, οι οποίοι αποτελούν τους πυλώνες της διεθνούς στρατηγικής της ρωσικής Ομοσπονδίας.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σαφές να κατανοήσουμε ότι μόνο "τυχαία" δεν ήταν η επίσκεψη του Σοιγκού στο Βελιγράδι, σε μια χώρα την οποία η Ρωσία θεωρεί ως το κέντρο της επιρροής της σε Βαλκάνια και Ευρώπη.
Το σχέδιο του Πούτιν είναι σε κρίσιμο σημείο. Η Ρωσία θα συμμετέχει ενεργά πλέον σε όλες τις μεγάλες κρίσεις από την Α. Μεσόγειο, την Ουκρανία και τη Συρία έως την Λιβύη.
Σε όλες αυτές τις “καυτές περιοχές”, ο Πούτιν είναι αποφασισμένος τώρα, έχοντας γνώση των κινδύνων, να κινηθεί “σόλο” πλέον, αναζητώντας όμως κάποιες νέες συμμαχίες με χώρες της περιοχής, χωρίς να κατονομάζει ποιες θα μπορεί να είναι αυτές.
Ο πόλεμος στη Συρία για παράδειγμα, μετά από χρόνια πολεμικών συγκρούσεων, ευρίσκεται στην πιο λεπτό σημείο του στην διαμάχη για την Ιντλίμπ. Επίσης φαίνεται ότι η κρίση στην Ουκρανία δεν θα τελειώσει ποτέ, ενώ η Λιβύη, στην οποία η Μόσχα είχε αρχικά μια μικρή συμμετοχή, τώρα θα γίνει ένας χώρος όπου οι αποφάσεις θα λαμβάνονται από το Κρεμλίνο.
“Η Ρωσία εδραιώθηκε στη Μεσόγειο και με τουρκική βοήθεια, την οποία ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προτίθεται να ανταλλάξει παίρνοντας ηγετικό ρόλο στην αποκαλούμενη μεσογειακή ιεραρχία, υπονομεύοντας παράλληλα τους παλιούς εταίρους και αντιπάλους", δηλώνει Ρώσος ειδικός.
Είναι τώρα όμως έτσι τα πράγματα; Η Ρωσία αποφάσισε ότι μπορεί να κινηθεί μόνη της, επειδή ο Ερντογάν ποτέ δεν έκρυψε ότι δεν θα αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ, διότι ακόμα και ως εταίρος του οργανισμού, δεν υπακούει στις εντολές της Ουάσιγκτον κάνοντας του κεφαλιού του και αυτό οι ολιγάρχες της Μόσχας το βλέπουν με μεγάλη καχυποψία.
Είναι αλήθεια ότι ο Ερντογάν έχει δείξει μεγαλύτερη σύγκλιση με τον Πούτιν, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι η Τουρκία δεν υπήρξε ποτέ πραγματικός σύμμαχος της Ρωσίας.
Στην πραγματικότητα, ήταν πάντα το αντίθετο και η αντίληψη είναι αυτή που παίζει πάντα καθοριστικό ρόλο στις στρατηγικές σχέσεις χωρών, όπως μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας, οι οποίες γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να εμπιστευτούν υπερβολικά ή μία την άλλη.
Η Τουρκία το γνωρίζει και γι 'αυτό δεν έχει πρόθεση να εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ. Τουλάχιστον όχι άμεσα. Η Ρωσία έχει επίγνωση αυτού του γεγονότος, για το οποίο δεν αναγνώρισε τυχαία τους Τούρκους ως προνομιούχους συνομιλητές, αλλά ποτέ δεν τους θεωρούσε ρεαλιστική επιλογή.
Αυτό αποδεικνύεται επίσης από το γεγονός ότι ο Πούτιν έχει εξαιρετικές σχέσεις με τους βασικούς αντιπάλους της Τουρκίας στην Α.Μεσόγειο και ότι σε κάθε κρίσιμη γεωπολιτική περίπτωση, οι δύο χώρες βρίσκονται αμέσως σε αντίθετες πλευρές.
Αντιμέτωπη με αυτό το πρόβλημα στη Μεσογειακή Σκακιέρα, η Μόσχα έχει τώρα ένα μόνο πρόβλημα. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να αποφύγει γενικευμένη πολεμική σύρραξη στην Μεσόγειο ή αλλού, διότι ένας πόλεμος θα μετατρέπονταν σε έναν τεράστιο “βάλτο”, από τον οποίο θα έπρεπε η Μόσχα να αποσυρθεί επειγόντως.
Η Συρία είναι ένας χώρος όπου ο Ερντογάν, κατόρθωσε να εμποδίσει προσωρινά την πρόοδο της Ρωσίας-Συρίας στην Ιντλίμπ, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους μετακινούνται από ένα μέρος της επικράτειας στο άλλο αντί να αποσυρθούν.
Στη Λιβύη, ο de facto σύμμαχος της Ρωσίας, στρατηγός Χαλίφα Χάφταρ, έχει περικυκλώσει την Τρίπολη εδώ και ένα χρόνο, αλλά η πρωτεύουσα έχει μετατραπεί τις τελευταίες εβδομάδες σε οχυρό του Ερντογάν.
Αυτή είναι μια επικίνδυνη κατάσταση στην οποία η Ρωσία πρέπει να δράσει άμεσα, διότι όλες οι προηγούμενες νίκες της μπορούν να μετατραπούν σε εφιάλτη. Γι 'αυτό και η ρωσική διπλωματία αποφάσισε να διαλύσει ένα πυκνό δίκτυο στρατηγικών συμφερόντων (Τουρκίας-ΗΠΑ) από τη Λιβύη έως την ακτή της Συρίας. Η Λιβύη μπορεί να είναι σύμβολο μιας μεταβαλλόμενης ισορροπίας εξουσίας και για τα δύο μπλοκ.
Αυτό θα μπορούσε να αντισταθμίσει την ευνοϊκή θέση του Ερντογάν, αν το ΝΑΤΟ επέλεγε μια νέα επέμβαση ως ένα νέο βορειοαφρικανικό σενάριο στην Λιβύη, αλλά ο Οργανισμός του Βορειοατλαντικού Συμφώνου και ιδιαίτερα οι Ηνωμένες Πολιτείες, αποδείχτηκε ότι ενδιαφέρονται πολύ λίγο για το τι συμβαίνει μεταξύ Τρίπολης-Βεγγάζης-Μόσχας και Άγκυρας-Δαμασκού.
Το αμερικανικό Πεντάγωνο και το ΝΑΤΟ, δεν φαίνεται να ανησυχούν υπερβολικά για το τι συμβαίνει στη Μεσόγειο και αυτό είναι επικίνδυνο. Ακόμη και αν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ περιπολούν στη Μεσόγειο Θάλασσα, η πρόκληση κάποιου επεισοδίου ή σύγκρουσης στο οποίο θα εμπλέκεται άμεσα, η μία ή άλλη άλλη πλευρά, θα προκαλέσει την παρέμβαση του.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικά περίπλοκο σενάριο και η σύνδεσή του με τη Συρία, σίγουρα δεν έχει περάσει απαρατήρητη στη Μόσχα, για αυτό και η νέα ρωσική στάση είναι να συμμετάσχουν περισσότερες ρωσικές δυνάμεις στη Λιβύη, προκειμένου να μην μετατραπεί η ανακοινωθείσα ευρωπαϊκή αποστολή στην Ανατολική Ακτή της Λιβύης σε επιχείρηση του ΝΑΤΟ.
Οι Ρώσοι απεσταλμένοι συνέχισαν να επαναλαμβάνουν κατά την επίσκεψή τους στη Ρώμη, ότι το μήνυμα του Κρεμλίνου ήταν πάντα ένα και ότι ο ΟΗΕ θα έπρεπε να πάρει τον έλεγχο της κατάστασης στη Λιβύη, κανείς άλλος. Η ιδέα ότι η Ουάσιγκτον είχε προετοιμάσει μια παγίδα στη Λιβύη ήταν τόσο ισχυρή στη Μόσχα, ώστε ο στόχος του Ρώσου Προέδρου είναι τώρα να αλλάξει τα πάντα. Ως εκ τούτου, η ρωσική αποφασιστικότητα στο Ιντλίμπ και η αυξημένη δέσμευση στη Λιβύη, γίνονται εθνικό σχέδιο της Ρωσίας.
Τέλος, ας αναφέρουμε την τελευταία κλιμάκωση του Ντονέτσκ και τις επιθέσεις του ουκρανικού στρατού,με την παράλληλη μεταφορά βαρέως πυροβολικού και θωρακισμένων δυνάμεων στη διαχωριστική γραμμή. Πριν από τέσσερις ημέρες, ο Πούτιν έδωσε εντολή στον επικεφαλής σύμβουλο για την Ουκρανία και το Ντονιέτσκ Βλάντιλαβ Σουρκόφ, για άμεση απάντηση των ρωσικών δυνάμεων.
Ταυτόχρονα είπε το ίδιο πράγμα για τη Συρία, τονίζοντας ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση με την Τουρκία σχετικά με την συμφωνία, σε Σότσι 1 και Σότσι 2 για Συρία και Ιντλίμπ, επομένως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση για τη συμφωνία Μινσκ 1 και Μινσκ 2 για την Ουκρανία.
Η Τουρκία θα “εισπράξει” ότι ακριβώς έχει “δώσει” σήμερα στη Μόσχα, σε Συρία, Κριμαία (Τάταροι) και Λιβύη, εις διπλούν όμως.
πηγη
