Τώρα είναι η ώρα για τη Ρωσία να πει στο λαό και στον κόσμο για ποιες αξίες αγωνιζόμαστε και ποια ιδανικά υποστηρίζουμε. Είναι περίεργο ότι κανείς δεν προσπάθησε να το κάνει αυτό μέχρι τώρα....
Κάποιοι πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται να το πούμε ότι η Δύση δεν θα μας ακούσει ούτως ή άλλως, άλλοι φοβούνται ότι αν τώρα πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, όλοι οι δρόμοι για την εξομάλυνση των σχέσεων με τη φιλελεύθερη Δύση θα αποκοπούν για πάντα. Πιθανόν να υπάρχουν άνθρωποι στην εξουσία για τους οποίους αυτές οι αξίες είναι απλώς μισητές και ακόμη και επικίνδυνες, τόσο πολύ που δεν έχουν καμία σχέση με το όραμά τους. Η κλίμακα και η αποφασιστικότητα της SMO [Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση] είναι τέτοια που δεν θα είναι δυνατόν να κλείσει απλώς το θέμα της εμφύλιας αντιπαράθεσης λέγοντας ότι "δεν συνέβη τίποτα σπουδαίο".
Πρώτον, κάτι θεμελιώδες έχει συμβεί, αλλά το πιο δύσκολο μέρος δεν έχει έρθει ακόμα. Το ΝΑΤΟ συγκεντρώνεται σοβαρά και δεν αποκλείεται να ετοιμάζεται να χτυπήσει.
Οι περισσότεροι πόλεμοι στη ρωσική ιστορία - αλλά όχι όλοι - ξεκίνησαν με την αρχή ότι δεχτήκαμε επίθεση, αμυνθήκαμε με απώλειες, στη συνέχεια περάσαμε στην επίθεση, καταδιώξαμε τον εχθρό και τελικά τον συντρίψαμε (διατηρώντας μια ανθρώπινη στάση ακόμη και απέναντι στον ηττημένο εχθρό). Η SMO δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία, εδώ τα πράγματα ήταν διαφορετικά, και αυτό απαιτεί ιδιαίτερη διευκρίνιση.
Κατά τη γνώμη μου, μέχρι στιγμής η εξιστόρηση του πώς ξεκίνησε δεν είναι αρκετά πειστική. Όχι, ούτε κατά διάνοια. Για τους ανθρώπους γενικά, όλα είναι πεντακάθαρα και είναι ξεκάθαρα από το 2014. Αυτό που δεν είναι ξεκάθαρο είναι: γιατί όχι τότε; Κατά συνέπεια, ο λαός δεν θα μπορούσε να έχει καμία εξήγηση. Μπορούν να το κάνουν μόνοι τους - και μερικές φορές πολύ καλύτερα από τις αρχές. Μια τέτοια Ουκρανία, όπως έχει γίνει μετά από 30 χρόνια ανεξαρτησίας, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από κανέναν, έτσι σκέφτονται οι άνθρωποι.
Αγωνιζόμαστε για την ταυτότητά μας, για την κυριαρχία μας, για να είμαστε αυτό που επιλέγουμε να είμαστε, χωρίς να υποκύπτουμε σε καμία εξωτερική πίεση- αν μας προκαλούν επίμονα και έντονα, τότε η υπομονή μας μπορεί να σπάσει κάποια στιγμή, θα υποκύψουμε στην πρόκληση - οπότε αυτό δεν θα είναι καλό για κανέναν. Εξάλλου, αν κάποιος τραγουδάει, χωρίς να σταματάει, κάτω από το παράθυρο "θα κρεμάσουμε τους Ρώσους!", "θα κρεμάσουμε τους Ρώσους!". (αυτή είναι η μετάφραση του διαβόητου και ακούγοντος παιδικού και αθώου ρεφρέν - "Moskalaku na gilyaku"!), και όντως κρεμάει - καίει, δακρύζει, βιάζει, βασανίζει, κόβει μόλις του δοθεί η ευκαιρία, τότε ποιος θα το ανεχτεί;
Αυτό είναι ξεκάθαρο, αλλά το ερώτημα παραμένει: ποιοι είμαστε εμείς σήμερα; Ποια είναι η ιδέα μας; Ποιες ακριβώς είναι οι αξίες και τα ιδανικά του μάλλον αντιφατικού παρελθόντος μας που υπερασπιζόμαστε; Τι είναι πρωταρχικό και τι δευτερεύον στη ΝΔΤ;
Φυσικά, παρ' όλο τον σαδισμό και τη σκληρότητα των Ουκρανών τρομοκρατών και δολοφόνων, δεν πρόκειται καθόλου γι' αυτούς. Ή μάλλον, δεν πρόκειται μόνο γι' αυτούς. Όλα αφορούν τη Δύση, αυτό είναι που έχουμε απέναντί μας, και η Δύση, ωστόσο, είναι ένας πολύ πιο σοβαρός αντίπαλος. Είναι ένας ολόκληρος πολιτισμός με ιδεολογία, δομή, τεχνολογίες, πληροφορίες και κοινωνικά δίκτυα, με τεράστιο όγκο πολιτισμικών συμβόλων, που χρησιμοποιούνται ενεργά στην παγκόσμια προπαγάνδα, και εδώ είναι που ο υπαινιγμός μας, οι επιμέρους και υπεκφυγές εξηγήσεις, η αποφυγή άμεσων μορφών και σαφών θέσεων καταρρέουν σε μια πραγματικά παγκόσμια πιρουέτα.
Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι οποιοσδήποτε στον κόσμο -όχι μόνο στη Δύση- θα πάρει στα σοβαρά αυτά που εκπέμπουμε. Ειλικρινά, είναι εντελώς μη πειστικό. Ακόμη και εκείνοι που είναι καλοί για τη Ρωσία και κακοί για την παγκοσμιοποίηση δεν έχουν πραγματικά καταλάβει τι έχουμε ξεκινήσει και γιατί, και μας υποστηρίζουν από αδράνεια. Και εδώ είναι που μπαίνει ο ολισθηρός δρόμος του ουκρανικού ναζισμού. Ναι, για εμάς είναι πραγματικός ναζισμός, σαδισμός, μια εντελώς απαράδεκτη θεωρία και μια εγκληματική πρακτική που βασίζεται σε αυτήν. Και πάνω απ' όλα, είναι η ύψιστη έκφραση της ρωσοφοβίας και ο λαός μας γίνεται θύμα της.
Εδώ δεν διαχωρίζουμε τους Ρώσους και τους Ουκρανούς. Ακόμα και οι λογικοί Ουκρανοί είναι θύματα του ρωσοφοβικού ναζισμού, αυτό είναι ξεκάθαρο για εμάς, αλλά φοβάμαι ότι κανείς δεν είναι έτοιμος να το ακούσει εκτός από εμάς. Αν η ίδια η Δύση έχει καλλιεργήσει και καλλιεργήσει τον ουκρανικό ρωσοφοβικό ναζισμό - και ακριβώς επειδή είναι πρωτίστως ρωσοφοβική - θα αντιδράσει με κάποιο τρόπο στις φωτογραφίες και τα βίντεο αμέτρητων σωμάτων με αηδιαστικά ναζιστικά τατουάζ (που θυμίζουν περισσότερο τη σοβιετική ζώνη παρά τη Γερμανία του 1930-40) και μια μάζα φτηνών σκουπιδιών με ναζιστικά σύμβολα.
Εξάλλου, το ίδιο πράγμα συνέβη και με την ισλαμική τρομοκρατία. Η ίδια η Δύση δημιούργησε τον ισλαμικό φονταμενταλισμό για να καταπολεμήσει τον δικό της, και όταν η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο, η Δύση έγινε το θύμα του. Κάθε φορά που προσφέραμε τη βοήθειά μας για την καταπολέμησή του, ή εξηγήσαμε τις ενέργειές μας ενάντια στην ίδια απειλή, η Δύση αρνήθηκε κατηγορηματικά να μας ακούσει. Οι τρομοκράτες είναι αυτοί που η Δύση χτυπάει, και αυτοί που είναι εναντίον της Ρωσίας είναι οι "μαχητές της ελευθερίας" και οι περήφανοι "μαχητές της δημοκρατίας". Τίποτα προσωπικό: ένα διπλό πρότυπο.
Τώρα συμβαίνει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Αν οι ναζί είναι υπέρ της Δύσης και του ΝΑΤΟ, τότε "δεν είναι πια ναζί" και αν είναι ρωσοφοβικοί, τότε είναι απλά σπουδαίοι και "αληθινοί δημοκράτες", και δεν υπάρχει τίποτα και κανένας τρόπος να αλλάξει αυτό. Για τη Δύση, το κακό είμαστε εμείς και από τη στιγμή που εμείς ξεκινήσαμε το SMO, όλο το φταίξιμο είναι πάνω μας. Εδώ τελειώνει η συζήτηση.
Ως εκ τούτου, το συμπέρασμα: πρέπει να επιτύχουμε όλους τους στόχους που θέτει η SMO και να επιτύχουμε μια πλήρη και μη αναστρέψιμη Νίκη. Τότε είναι που θα μιλήσουμε στη Δύση, από μια νέα οπτική γωνία.
Συναφώς, αυτή η συζήτηση πρέπει να ξεκινήσει τώρα. Αλλάζουμε τους κανόνες του παγκόσμιου παιχνιδιού και η βάση γι' αυτό είναι η πίστη στην ιστορική μας αποστολή: να σώσουμε τον κόσμο όχι από την Ουκρανία, αλλά από την παγκοσμιοποιημένη Δύση, από αυτόν τον τοξικό σάπιο πολιτισμό, έτοιμο να καταστρέψει την ανθρωπότητα με τη διεστραμμένη κουλτούρα του, την αχαλίνωτη τεχνολογία του, την ακόρεστη μανιακή ελίτ του, τα έργα της Μεγάλης Υπερφόρτωσης και τον παγκόσμιο έλεγχο της συνείδησης των ανθρώπων για λογαριασμό της Παγκόσμιας Κυβέρνησης.
Σήμερα δεν είμαστε η τσαρική, η σοβιετική και σίγουρα όχι η φιλελεύθερη-δημοκρατική Ρωσία. Είμαστε ο τελευταίος Συγκρατητής, ο Κατεχόμενος. Είμαστε οι μόνοι που αντιστεκόμαστε στο παγκόσμιο κακό. Τώρα αυτή η ευγενής ιδέα πρέπει να αναπτυχθεί, αυτή η αποστολή πρέπει να ειπωθεί ανοιχτά και χωρίς ντροπή. Τότε όλα θα μπουν στη θέση τους.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στον Αντίχριστο, αυτό πρέπει να ειπωθεί. Αυτή είναι η ρωσική μας ιδέα, έτσι λυγίζουν τα πάντα.
Και δεν αφορά μόνο εμάς, δεν αφορά μόνο τους Ουκρανούς ή τους Ευρωπαίους. Αφορά όλους. Εκπληρώνουμε το πνευματικό μας καθήκον με αυτή την ειδική επιχείρηση.
