Όταν ο πρωθυπουργός της χώρας εμφανίζεται σε τηλεδιάσκεψη με το εγχειρίδιο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ «Η Μεγάλη Επανεκκίνηση» και μάλιστα συμμετέχει σε αυτό πρώτος και καλύτερος απ’ όλους τους καλεσμένους, είναι πασιφανές και αυτονόητο με ποιους συντάσσεται κι από που αντλεί την πολιτική του....
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ δημιουργήθηκε για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της παγκόσμιας ελίτ, να σχεδιάζει τον τρόπο επιβολής των αποφάσεων του, να χαράσσει την πολιτική και να επιλέγει τα τσιράκια που θα την εκτελέσουν κι εφαρμόσουν.
Πρέπει να ομολογήσουμε, ότι θέλει όχι αρετή, αλλά τόλμη να είσαι το πιόνι τους. Να μην έχεις προσωπικές φιλοδοξίες, να εκτελείς τις αποφάσεις τους με κυνισμό και χωρίς συναίσθημα, μα πάνω απ’ όλα, επειδή αυτές εκ προοιμίου θα είναι αντιλαϊκές, να μην σε νοιάζει το πολιτικό κόστος.
Κι υπήρξαν αρκετές πολιτικές περσόνες που στάθηκαν στο “ύψος” του καθήκοντός τους και με αυταπάρνηση υπηρέτησαν την παμφάγα κι αχόρταγη ελίτ, από ιδεολογία, από την ηδονή που τους παρέχει η εξουσία, από ευχαρίστηση ότι η “καλτ” τους όρισε σε υψηλό αξίωμα και πρέπει να φανούν επάξιοι, είτε σπανιότερα επειδή πήραν και κάποια ψίχουλα για προσωπικό όφελος.
Αν όμως δεν είσαι αποφασισμένος να δεχτείς πως θα γίνεις λαϊκά μισητός και θα καείς πολιτικά, τότε δεν κάνεις για την δουλειά.
Κι εκεί… αρχίζει ο πανικός.
Στην δειλία. Στα “κρύα πόδια”, όπως λένε οι Αμερικάνοι.
Προσπαθούν να εφαρμόσουν τη “γραμμή” και να παραμείνουν συμπαθείς, πείθοντας τον κόσμο ότι κάνουν ό,τι είναι καλύτερο για το δημόσιο συμφέρον. Κι έτσι έχουμε γελοιότητες όπως, το πρωί να απαγορεύεται το take away και το μεσημέρι να ξαναεπιτρέπεται μετά από αντιδράσεις.
Οι λοιμωξιολόγοι σφάζονται πλέον μεταξύ τους, γιατί κάποιοι αποφασίζουν με υγειονομικά κριτήρια κι άλλοι με πολιτικά – αυτό που θέλει η κυβέρνηση. Μέχρι και τον Μόσιαλο έχασαν, ο οποίος έκανε παρέμβαση και πρότεινε αλλαγές στον τρόπο συγκρότησης και λειτουργίας της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων!
Με πιο ειδικούς ακόμα που όταν προτείνουν ένα μέτρο, να το υποστηρίζουν επιστημονικά που εφαρμόστηκε και πόσο απέδωσε.
Η Μεγάλη Επανεκκίνηση στην κρυφή της ατζέντα -αλλά και στην φανερή- θέλει την πλήρη κατάρρευση της οικονομίας για να αρχίσουν όλα από το μηδέν, με μια οικονομία που θα προωθεί μόνο την τεχνολογία και την κλιματική αλλαγή – το είπε ξεκάθαρα και η Λαγκάρντ – να μια περίπτωση τεχνοκράτη που δεν της καίγεται καρφί τι νιώθει ο κόσμος γι’ αυτήν!
Δεν υπάρχει όνομα για το μοντέλο που μας πάνε. Κάτι μεταξύ νεοφεουδαρχίας, τεχνοκρατίας, εταιρικής κυριαρχίας και οικοφασισμού. Υπάρχει ωστόσο όνομα για αυτούς που εξυπηρετούν αυτά τα σχέδια. Όνομα παλιό και διαχρονικό. Και η αλήθεια είναι θέλει τσαγανό για να είσαι ο Εφιάλτης. Ο Ιούδας δεν άντεξε, κρεμάστηκε…
Και από τούτο, δεν διαθέτουν. Θέλουν τον σκύλο χορτάτο, και την πίτα γερή. Να μας μαμάνε κι εμείς να λέμε σας αγαπάμε! Εξού και ο πανικός…
