Την αγορά ενός πυραυλικού συστήματος άμυνας Pantsir-S από τη Ρωσία επιβεβαίωσε ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς, σημειώνοντας ότι η παράδοσή του αναμένεται να λάβει χώρα μέσα στο κοντινό μέλλον.
«Όπως γνωρίζετε, έχουμε αγοράσει ένα σύστημα Pantsir-S, το έχουμε παραγγείλει και το αναμένουμε στη χώρα μας στο κοντινό μέλλον», είπε ο Βούτσιτς, σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας της Σερβίας.
Χθες κυκλοφόρησαν σε όλα τα ΜΜΕ άρθρα και βίντεο σχετικά με την μεταφορά ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400, που ανήκουν στην δύναμη των ρωσικών αεροδιαστημικών δυνάμεων, στη Σερβία, όπου θα λάβουν μέρος στις στρατιωτικές ασκήσεις με την επωνυμία «Slavic Shield-2019».
Οι μονάδες αεροπορικής άμυνας της Ρωσίας και της Σερβίας θα εκτελέσουν σενάρια ανίχνευσης, αξιολόγησης και καταστροφής ολόκληρου του φάσματος των εναέριων στόχων υπό όρους, προκαλώντας συναγερμό σε όλες τις βάσεις των ΗΠΑ στην περιοχή.
Την ίδια περίοδο, πληροφορίες στα κοινωνικά δίκτυα αναφέρουν ότι στην Ρουμανία υπάρχει μια ισχυρότατη αμερικανική πυραυλική δύναμη, συγκεκριμένα στο χωριό Deveselu κοντά στη Σερβία, οι πύραυλοι (εδάφους-εδάφους) της οποίας μπορούν να εξουδετερώσουν, σε περίπτωση γενικευμένης κρίσης, τους ρωσικούς πυραύλους S400 στο έδαφος της Σερβίας, αλλά οι Ρώσοι έχουν λάβει τα μέτρα τους και για αυτό το ενδεχόμενο με την μεταφορά πυραύλων μικρού βεληνεκούς Pantsir-S.
Είναι επίσης κοινό μυστικό ότι η Μόσχα επιθυμεί την τοποθέτηση πυραύλων μακρού βεληνεκούς στην Σερβία από το 2007, κάτι που έχει πράξει ήδη στο Καλινινγκράντ. Διότι σε μια τέτοια περίπτωση η Μόσχα μέσω Σερβίας και Καλίνιγκραντ θα έλεγχε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η μεταφορά των ρωσικών πυραύλων λόγω της άσκησης όμως, έβαλε πολλούς σε «δεύτερες» για τις πραγματικές προθέσεις των Ρώσων, που συσφίγγουν ολοένα και πιο πολύ τις αμυντικές σχέσεις τους με το Βελιγράδι.
Σύμφωνα με άρθρο μας, το μυστικό Κέντρο της Ρωσίας στο Nις, αναβαθμίζεται σε προσωπικό και μέσα, επιδιώκοντας να αυξήσει την επιρροή της Ρωσίας στα Βαλκάνια.
Η στρατιωτική βάση στο Νις βρίσκεται μόλις 100 χιλιόμετρα από τα σύνορα του Κοσσυφοπεδίου. 500 Ρώσοι ειδικοί σύμβουλοι αποτελούν τη μόνιμη δύναμη.
Το 2010, η Ρωσία κατασκεύασε μακριά από το φως της δημοσιότητας στην ουσία την μεγαλύτερη στρατιωτική βάση εκτός Ρωσίας, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Αυτή η στρατιωτική βάση στο Νις στο νοτιοανατολικό τμήμα της Σερβίας, καθιερώθηκε ως μια ανθρωπιστική βάση από όπου ρωσικά αεροσκάφη θα λειτουργούν σε περιόδους φυσικών καταστροφών.
Έχει την ικανότητα να κατασκοπεύει την στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στην Ρουμανία (αντιπυραυλική ασπίδα) και Κόσοβο καθώς και να φιλοξενεί ρωσικές δυνάμεις σε μια ενδεχόμενη αποστολή, μαζί με τις ειδικές μονάδες του σερβικού στρατού στο Νις.
Επίσης οι ρωσικές δυνάμεις και το επιχειρησιακό επιτελείο στο Νις, είναι σε θέση να συντονίσουν τις ενέργειες τους με άλλες δύο ταξιαρχίες στις περιοχές Ράσκα και Βράνιε στην Σερβία, όπου κάθε ταξιαρχία έχει 11 τάγματα που απαρτίζονται από επίλεκτες δυνάμεις , οι οποίες βρίσκονται ήδη κοντά στα σύνορα με το Κοσσυφοπέδιο.
Σκοπός της ρωσικής στρατιωτικής βάσης είναι ο έλεγχος των Βαλκανίων, και η μελλοντική εγκατάσταση ρωσικών πυραυλικών συστημάτων S-400 Triumph, ως πιθανό αντιστάθμισμα στην ισχυρή παρουσία αμερικανικού στρατού στην Ανατολική Ευρώπη.
Ταυτόχρονα, υπάρχουν σχέδια για στρατιωτική εκμετάλλευση από τους Ρώσους και του σερβικού αεροδρομίου Έτσκα. Οι Ρώσοι «βλέπουν» πιθανές εξελίξεις εκτός του Κοσόβου, πιθανόν και σε άλλες χώρες της περιοχής ενόψει του σχεδίου Μεγάλη Αλβανία, μιας και το «καζάνι βράζει».
πηγη
«Όπως γνωρίζετε, έχουμε αγοράσει ένα σύστημα Pantsir-S, το έχουμε παραγγείλει και το αναμένουμε στη χώρα μας στο κοντινό μέλλον», είπε ο Βούτσιτς, σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας της Σερβίας.
Χθες κυκλοφόρησαν σε όλα τα ΜΜΕ άρθρα και βίντεο σχετικά με την μεταφορά ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400, που ανήκουν στην δύναμη των ρωσικών αεροδιαστημικών δυνάμεων, στη Σερβία, όπου θα λάβουν μέρος στις στρατιωτικές ασκήσεις με την επωνυμία «Slavic Shield-2019».
Οι μονάδες αεροπορικής άμυνας της Ρωσίας και της Σερβίας θα εκτελέσουν σενάρια ανίχνευσης, αξιολόγησης και καταστροφής ολόκληρου του φάσματος των εναέριων στόχων υπό όρους, προκαλώντας συναγερμό σε όλες τις βάσεις των ΗΠΑ στην περιοχή.
Την ίδια περίοδο, πληροφορίες στα κοινωνικά δίκτυα αναφέρουν ότι στην Ρουμανία υπάρχει μια ισχυρότατη αμερικανική πυραυλική δύναμη, συγκεκριμένα στο χωριό Deveselu κοντά στη Σερβία, οι πύραυλοι (εδάφους-εδάφους) της οποίας μπορούν να εξουδετερώσουν, σε περίπτωση γενικευμένης κρίσης, τους ρωσικούς πυραύλους S400 στο έδαφος της Σερβίας, αλλά οι Ρώσοι έχουν λάβει τα μέτρα τους και για αυτό το ενδεχόμενο με την μεταφορά πυραύλων μικρού βεληνεκούς Pantsir-S.
Είναι επίσης κοινό μυστικό ότι η Μόσχα επιθυμεί την τοποθέτηση πυραύλων μακρού βεληνεκούς στην Σερβία από το 2007, κάτι που έχει πράξει ήδη στο Καλινινγκράντ. Διότι σε μια τέτοια περίπτωση η Μόσχα μέσω Σερβίας και Καλίνιγκραντ θα έλεγχε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η μεταφορά των ρωσικών πυραύλων λόγω της άσκησης όμως, έβαλε πολλούς σε «δεύτερες» για τις πραγματικές προθέσεις των Ρώσων, που συσφίγγουν ολοένα και πιο πολύ τις αμυντικές σχέσεις τους με το Βελιγράδι.
Σύμφωνα με άρθρο μας, το μυστικό Κέντρο της Ρωσίας στο Nις, αναβαθμίζεται σε προσωπικό και μέσα, επιδιώκοντας να αυξήσει την επιρροή της Ρωσίας στα Βαλκάνια.
Η στρατιωτική βάση στο Νις βρίσκεται μόλις 100 χιλιόμετρα από τα σύνορα του Κοσσυφοπεδίου. 500 Ρώσοι ειδικοί σύμβουλοι αποτελούν τη μόνιμη δύναμη.
Το 2010, η Ρωσία κατασκεύασε μακριά από το φως της δημοσιότητας στην ουσία την μεγαλύτερη στρατιωτική βάση εκτός Ρωσίας, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Αυτή η στρατιωτική βάση στο Νις στο νοτιοανατολικό τμήμα της Σερβίας, καθιερώθηκε ως μια ανθρωπιστική βάση από όπου ρωσικά αεροσκάφη θα λειτουργούν σε περιόδους φυσικών καταστροφών.
Έχει την ικανότητα να κατασκοπεύει την στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στην Ρουμανία (αντιπυραυλική ασπίδα) και Κόσοβο καθώς και να φιλοξενεί ρωσικές δυνάμεις σε μια ενδεχόμενη αποστολή, μαζί με τις ειδικές μονάδες του σερβικού στρατού στο Νις.
Επίσης οι ρωσικές δυνάμεις και το επιχειρησιακό επιτελείο στο Νις, είναι σε θέση να συντονίσουν τις ενέργειες τους με άλλες δύο ταξιαρχίες στις περιοχές Ράσκα και Βράνιε στην Σερβία, όπου κάθε ταξιαρχία έχει 11 τάγματα που απαρτίζονται από επίλεκτες δυνάμεις , οι οποίες βρίσκονται ήδη κοντά στα σύνορα με το Κοσσυφοπέδιο.
Σκοπός της ρωσικής στρατιωτικής βάσης είναι ο έλεγχος των Βαλκανίων, και η μελλοντική εγκατάσταση ρωσικών πυραυλικών συστημάτων S-400 Triumph, ως πιθανό αντιστάθμισμα στην ισχυρή παρουσία αμερικανικού στρατού στην Ανατολική Ευρώπη.
Ταυτόχρονα, υπάρχουν σχέδια για στρατιωτική εκμετάλλευση από τους Ρώσους και του σερβικού αεροδρομίου Έτσκα. Οι Ρώσοι «βλέπουν» πιθανές εξελίξεις εκτός του Κοσόβου, πιθανόν και σε άλλες χώρες της περιοχής ενόψει του σχεδίου Μεγάλη Αλβανία, μιας και το «καζάνι βράζει».
πηγη
