Εχουμε δυστυχως την ατυχια, να εχουμε συνορα με απολιτιστους Βαρβαρους....
Και δυστυχως, μονο την γλωσσα του ισχυρου καταλαβαινουν και σεβονται....
Η τουρκική προκλητικότητα έχει φέρει στο προσκήνιο τα τεράστια ποσά που δεσμεύονται ετησίως από τον κρατικό προϋπολογισμό για την εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και της αποτροπής προς κάθε μεριά και δη την στιγμή που ένας εκ των ανατολικών γειτόνων της Ελλάδας, η Τουρκία συγκεκριμένα, κλιμακώνει ολοένα και περισσότερο προωθώντας την επεκτατική της ατζέντα σε Αιγαίο με Μεσόγειο.
Οι συνεχείς τριβές στον Εθνικό Ενάεριο Χώρο αλλά και στο υδάτινο στοιχείο είναι καθημερινό φαινόμενο καθώς η Άγκυρα προσπαθεί μ΄ αυτόν τον τρόπο να «γκριζάρει» περιοχές ώστε να θέσει σε τετελεσμένα την ελληνική πλευρά.
Όμως η Αθήνα, ακόμη και σε καιρό οικονομικής κρίσης η οποία έχει επεκταθεί και στον τομέα της Άμυνας διατηρεί το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων υψηλό και αμείωτο.
Πρόκειται πραγματικά για αστρονομικά ποσά, τα οποία, όμως, αποτυπώνουν κατά επίσημο τρόπο το τεράστιο οικονομικό βάρος της επιχειρησιακής ετοιμότητας των Ενόπλων Δυνάμεων έναντι της τουρκικής προκλητικότητας, που κλιμακώνεται επικίνδυνα το τελευταίο διάστημα.
Πιλότοι και αεροσκάφη ξεπερνούν τα όριά τους κατά τη διάρκεια των αναχαιτίσεων στον Εθνικό Εναέριο Χώρο, με τον πρόσφατο χαμό του ήρωα σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου να προστίθεται στον μακρύ κατάλογο των Ελλήνων ηρώων.
Την ίδια ώρα συνεχίζεται η οικονομική αιμορραγία της ελληνικής οικονομίας ως ανάχωμα στην εντεινόμενη προσπάθεια επιβουλής της εθνικής μας κυριαρχίας από τη γείτονα.
Σύμφωνα με τις κατασκευάστριες εταιρείες, το ποσό του κόστους πτήσης είναι της τάξης των 10.000-12.000 ευρώ ανά ώρα για τα Mirage 2000-5 και τα F-16 Block 52+, νούμερο που αυξάνεται ραγδαία έτσι και υπάρξει εμπλοκή σε αερομαχία.
Σε κάθε περίπτωση, τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 16 Φεβρουαρίου 2018 από το αρμόδιο υπουργείο αναφορικά με το κόστος ώρας πτήσης των μεταφορικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων των ενόπλων δυνάμεων είναι αποκαλυπτικά. Τα ποσά αυτά συμπεριλαμβάνουν το κόστος καυσίμων, τεχνικής υποστήριξης, μισθού του προσωπικού (κυβερνήτη και μηχανικών) και ανταλλακτικών ώστε τα αεροσκάφη να είναι αξιόπλοα.
Στην εμφάνιση των τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV) στο Αιγαίο η χώρα μας απαντά με τα γαλλικής κατασκευής Sperwer, που υπηρετούν σε δύο νευραλγικούς σχηματισμούς του Ελληνικού Στρατού: στην Ανώτερη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων (ΑΣΔΕΝ) και στο Δ’ Σώμα Στρατού -και ειδικότερα στον Λόχο Μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων του 472 Τάγματος Επιτήρησης-Πληροφορικής (472 ΤΕΠΠ) και στο 1ο Συγκρότημα Επικοινωνιών Ηλεκτρονικού Πολέμου Πληροφορικής και Επιτήρησης.
Εκτελούν αποστολές αναγνώρισης έχοντας απογειωθεί από καταπέλτη, ενώ η προσγείωση πραγματοποιείται με αλεξίπτωτο. Το Sperwer (σπουργίτι) έχει επιχειρησιακή δυνατότητα ύψους πτήσης τα 4.000 μέτρα και ακτίνα δράσης τα 200 χιλιόμετρα, με αυτονομία 6 ωρών, αλλά και κόστος ανά ώρα τα 14.815 ευρώ.
Πλέον, από το αεροδρόμιο της Λάρισας επιχειρεί και το ελληνικής κατασκευής «Πήγασος». Το μη επανδρωμένο αεροσκάφος, με βάση όλα αυτά τα χρόνια το αεροδρόμιο του Ακτίου, μεταφέρει εικόνα στα κέντρα επιχειρήσεων με κόστος ανά ώρα πτήσης της τάξης των 2.759,09 ευρώ.
Αεροπλάνα και ελικόπτερα
Στην κορυφή από πλευράς κόστους της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού βρίσκεται το ελικόπτερο NH-90 με 6.707,51 ευρώ ανά ώρα πτήσης. Πρόκειται για 13 ελικόπτερα, τα οποία εκτελούν ειδικές αποστολές, αλλά και αεροδιακομιδές, με τον τελικό αριθμό τους το επόμενο διάστημα να φτάνει τα 20 τον αριθμό. Ακολουθούν τα ελικόπτερα CH-47D Chinook, τα οποία έχουν έδρα το αεροδρόμιο στην Πάχη Μεγάρων, καθώς μία ώρα πτήσης τους κοστίζει 5.744,82 ευρώ.
Τον περασμένο Νοέμβριο αφίχθησαν τρία επιπλέον ελικόπτερα αυτού του τύπου, παραχωρούμενα από το απόθεμα του αμερικανικού στρατού, με τον συνολικό αριθμό τους να ανέρχεται στα εννέα.
Για για μία ώρα πτήσης τον πλέον επιτυχημένου στρατιωτικού ελικοπτέρου στον κόσμο που χρησιμοποιήθηκε από 70 χώρες, το θρυλικό UH-1H, γνωστό παγκοσμίως ως Huey (Χιούι), απαιτείται δαπάνη 2.360,10 ευρώ.
Στο μεταξύ, εντυπωσιακά είναι και τα νούμερα των μεταφορικών πτητικών μέσων της Πολεμικής Αεροπορίας. Μία ώρα πτήσης του δικινητήριου μεταγωγικού C-27J τιμολογείται στα 9.114,23 ευρώ. Το κόστος πτήσης των 8 C-27J της 354 Μοίρας «Πήγασος» είναι σχεδόν διπλάσιο από αυτό των μεταγωγικών C-130. Τα τετρακινητήρια C-130 της Μοίρας Τακτικών Μεταφορών «Ηρακλής» στην Ελευσίνα έχουν δυνατότητα εκτέλεσης μεγάλου εύρους αποστολών έναντι 5.887,34 ευρώ την ώρα.
Σημαντικό είναι και το έργο των 4 αεροσκαφών της 380 Μοίρας Αεροφερόμενου Συστήματος Εγκαίρου Προειδοποίησης και Ελέγχου (ΜΑΣΕΠΕ). Το δικινητήριο jet Embraer (EMB-145) αποτελεί εναέρια πλατφόρμα διοίκησης και ελέγχου, με δυνατότητα υποστήριξης αεροπορικών και ναυτικών επιχειρήσεων. Το κόστος ανά ώρα πτήσης του συγκεκριμένου αεροσκάφους υποστήριξης είναι στα 4.292,80 ευρώ.
Η Πολεμική Αεροπορία διαθέτει τρεις τύπους εκπαιδευτικών αεροσκαφών. Μία ώρα πτήσης του αεροσκάφους Τ-2, με το οποίο ολοκληρώνουν την εκπαίδευσή τους οι Έλληνες ιπτάμενοι στην αεροπορική βάση της Καλαμάτας, στοιχίζει 5.154,07 ευρώ.
Η αντίστοιχη κοστολόγηση για το αμερικανικής προέλευσης μονοκινητήριο Τ-6, που έχει χαρακτηριστικά πτήσης και αίσθηση jet αεροσκάφους, είναι στα 2.127,99 ευρώ. Στα 1.314,07 ευρώ τιμολογείται η ωριαία πτήση του T-41, του αμερικανικού μονοκινητήριου ελικοφόρου που παρελήφθη το 1969 και με το οποίο εκτελείται το αρχικό στάδιο της εκπαίδευσης των νέων Ικάρων στο αεροδρόμιο του Τατοΐου.
Στο δυναμικό του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας περιλαμβάνονται επίσης τέσσερις τύποι ελικοπτέρων. Το AS-332C1 Super Puma που επιχειρεί από την 112 Πτέρυγα Μάχης στην Ελευσίνα και εκτελεί αποστολές έρευνας και διάσωσης ακόμα και σε ακραίες καιρικές συνθήκες. Το κόστος ώρας πτήσης του είναι 3.583,64 ευρώ.
Το ελικόπτερο Agusta Bell-205 που αποτελεί την πολιτική έκδοση του Χιούι, λαμβάνοντας μέρος σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης και μεταφοράς ασθενών με ωριαία οικονομική επιβάρυνση τα 2.479,77 ευρώ.
Τα ελικόπτερα B-212 της 358 Μοίρας Ερευνας-Διάσωσης που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για μεταφορές υψηλών προσώπων. Τον ίδιο τύπο ελικοπτέρου έχει στις τάξεις του και ο Στρατός Ξηράς, με το κόστος πτήσης του ανά ώρα να φτάνει τα 2.297 ευρώ. Στα 1.788,13 ευρώ ανά ώρα κοστολογούνται οι υπηρεσίες εναέριας διακομιδής ασθενών που παρέχει το ελικόπτερο Α-109 διαθέτοντας εξοπλισμό πλήρους εντατικής ιατρικής μονάδας.
Το κοστοβόρο Canadair
Στην πιο κοστοβόρα κατηγορία των πτητικών μέσων των Ενόπλων Δυνάμεων ανήκει ο στόλος των πυροσβεστικών αεροσκαφών. Το Canadair CL-215, με δυνατότητα λήψης 5.000 λίτρων νερού σε 12 δευτερόλεπτα, εκτελεί επιχειρήσεις δασοπυρόσβεσης στην ελληνική επικράτεια, με το ωριαίο κόστος πτήσης του να φτάνει τα 7.117,25 ευρώ.
Ο διάδοχός του, το Canadair CL-415, με αυξημένη χωρητικότητα νερού, πετάει από την έδρα του στην 113 Πτέρυγα Μάχης στη Θεσσαλονίκη με 10.696,98 ευρώ ανά ώρα.
Το πολωνικής κατασκευής PZL, που από το 1983 χρησιμοποιούνταν σε αεροψεκασμούς και τα τελευταία χρόνια στην πυρόσβεση, έχει κόστος ώρας πτήσης 2.884,25 ευρώ.
Ειδικό έργο επιτελεί η 352 Μοίρα Μεταφοράς Υψηλών Προσώπων (352 ΜΜΥΠ) στην αεροπορική βάση Ελευσίνας με αποστολή την ασφαλή και έγκαιρη μετακίνηση των υψηλών προσώπων της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας. Ο VIP στόλος της Πολεμικής Αεροπορίας αποτελείται από δύο Embraer EMB-135, με ικανότητα μεταφοράς 32 και 15 ατόμων αντίστοιχα, ενώ η ναυαρχίδα του είναι το G-V Gulfstream.
Το κόστος πτήσης των Embraer ανά ώρα ανέρχεται στα επίπεδα των 3.162,17 ευρώ, ενώ του πρωθυπουργικού Gulfstream στα 3.514,70 ευρώ. Σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα (959,07 ευρώ ανά ώρα) ανέρχεται το κόστος για τα αεροσκάφη μεταφοράς και αεροφωτογράφησης C-12 του Στρατού Ξηράς, με το πιο οικονομικό πτητικό μέσο (563,28 ευρώ/ώρα) των Ενόπλων Δυνάμεων να είναι το μονοκινητήριο αεροσκάφος U-17 Cessna.
Αν και το κόστος πλου των πολεμικών πλοίων χαρακτηρίζεται ως απόρρητο στην απόφαση του υπουργού Εθνικής Άμυνας που δημοσιεύεται στο ΦΕΚ της 16ης Φεβρουαρίου 2018, σχετική ενημέρωση που έχει παρασχεθεί κατά το παρελθόν στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου στη Βουλή αποκαλύπτει την τάξη οικονομικού μεγέθους.
Βάσει των στοιχείων του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, το μέσο ετήσιο κόστος λειτουργίας των φρεγατών MEKO-HN200 ανέρχεται σε 11.200.000 ευρώ. Στο Πολεμικό Ναυτικό επιχειρούν από τη δεκαετία του 1990 συνολικά τέσσερα πλοία αυτού του τύπου («Υδρα», «Σπέτσαι», «Ψαρά», «Σαλαμίς»).
Η ετήσια δαπάνη για τις φρεγάτες τύπου S είναι ένα εκατομμύριο μικρότερη (10.200.000 ευρώ), με εννέα τέτοιου τύπου πλοία να επιχειρούν αυτή τη στιγμή στις ελληνικές θάλασσες.
Στα 3.000.000 ευρώ φτάνει η ετήσια δαπάνη λειτουργίας καθεμιάς από τις πέντε τορπιλακάτους τύπου La Combattante IIIb, με το αντίστοιχο ποσό για καθεμία από τις τέσσερις τύπου La Combattante III να βρίσκεται στα 2.600.000 ευρώ.
Όσο για τα τέσσερα πλοία ταχείας μεταφοράς Zubr, το ετήσιο κόστος επιχειρησιακής ετοιμότητάς τους είναι 2.300.000 ευρώ.
10.000-12.000 ευρώ την ώρα το κόστος για τα Mirage 2000-5
5.744,82 ευρώ κοστίζει κάθε ώρα πτήσης του Chinook
14.815 ευρώ την ώρα μας κοστίζει το γαλλικής κατασκευής μη επανδρωμένο αεροσκάφος Sperwer
2.360,10 ευρώ απαιτούνται για μία ώρα πτήσης του θρυλικού UH-1H, γνωστού παγκοσμίως ως Huey (Χιούι)
2.127,99 ευρώ μας κοστίζει ανά ώρα πτήσης το εκπαιδευτικό μονοκινητήριο Τ-6, που έχει χαρακτηριστικά πτήσης και αίσθηση jet αεροσκάφους
10.000-12.000 ευρώ το κόστος ανά ώρα πτήσης για τα F-16
3.000.000 ευρώ είναι η ετήσια δαπάνη λειτουργίας καθεμιάς από τις πέντε τορπιλακάτους τύπου La Combattante IIIb που διαθέτει το Πολεμικό Ναυτικό
http://www.doureiostupos.gr
