Απολυτο δικιο εχει ο Σερβος, αλλα δυστυχως τα ηνια ακομη τα κρατουν οι φονιαδες των λαων....
Ο Βούτσιτς εκφώνησε την ομιλία του ενώπιον μεγάλου πλήθους που είχε συγκεντρωθεί στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, στην πόλη Σόμπορ, ανεμίζοντας σερβικές σημαίες και ανάβοντας κεριά στη μνήμη των θυμάτων των νατοϊκών βομβαρδισμών.
Οι βομβαρδισμοί στη Γιουγκοσλαβία ξεκίνησαν στις 24 Μαρτίου 1999, χωρίς να προηγηθεί η έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Δηλαδή με βάση τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, οι ΗΠΑ και οι χώρες που συμμετείχαν μαζί τους στους βομβαρδισμούς προχώρησαν σε μία παράνομη επίθεση και κατά τις 78 ημέρες του νατοϊκού σφυροκοπήματος, χιλιάδες Σέρβοι βρήκαν τον θάνατο (στρατιώτες, αστυνομικοί και άμαχοι), ενώ οι υποδομές της χώρας υπέστησαν ανυπολόγιστες καταστροφές.
Δηλαδή με το ίδιο σκεπτικό με το οποίοι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για τον Ρώσο πρόεδρο Β.Πούτιν, έπρεπε να εκδοθεί ένταλμα σύλληψης για τον τότε Αμερικανό πρόεδρο Μπίλ Κλίντο, όπως και για τον Βρετανό πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ κ.λ.π.
Κάτι που φυσικά όχι μόνο δεν έγινε, αλλά κανείς δεν τόλμησε στο σύνολο των ΜΜΕ ούτε καν να το αναφέρει σαν ιδέα.
Μεταξύ των πυρομαχικών που χρησιμοποιήθηκαν στις αεροπορικές επιδρομές ήταν πύραυλοι με απεμπλουτισμένο ουράνιο και βόμβες διασποράς.
Για τις βόμβες διασποράς μάλιστα οι ΗΠΑ κατηγορούν πάντα την Ρωσία ότι τις χρησιμοποιεί και εξαιτίας τους σκοτώνονται άμαχοι.
Από τις «έξυπνες» βόμβες του ΝΑΤΟ δεν γλίτωσαν σπίτια, σχολεία και νοσοκομεία. Χτυπήθηκαν επίσης τα κτήρια της κινεζικής πρεσβείας και της σερβικής ραδιοτηλεόρασης (RTS).
Για όλα αυτά στις ΗΠΑ δεν τιμωρήθηκε κανείς ούτε καν με λεκτική επίπληξη.
Ο πρόεδρος της Σερβίας δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία, χαρακτηρίζοντας «υποκριτική και διπρόσωπη» τη στάση της Δύσης, εξηγώντας πως σήμερα υποστηρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας επικαλούμενη τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, τον οποίο όμως δεν έλαβε υπόψη το 1999, όταν και απέσπασε με την βία το Κόσοβο από την τότε Γιουγκοσλαβία και τη νυν σημερινή Σερβία.
Το Κόσοβο για τους Σέρβους είχε πάντοτε ξεχωριστή σημασία καθώς θεωρείται το λίκνο της σερβικής Ορθοδοξίας.
