Γεννήθηκε στην Τρανσυλβανία το 1431 και επειδή ο πατέρας του υπηρέτησε στο Τάγμα του Δράκου, ονομάστηκε Δράκουλας από τη ρουμανική λέξη «drac» για τον δράκο και το οριστικό άρθρο «ul». Το 1456 στέφεται ηγεμόνας της Βλαχίας. Έμεινε στην ιστορία γιατί επέλεγε την πιο αποτρόπαιη μέθοδο βασανισμού και θανάτου, το παλούκωμα. Δεν είχε κανέναν ενδοιασμό ούτε για μικρά παιδιά.
Επίσης, με τα παλούκια έκανε διάφορους γεωμετρικούς συνδυασμούς και σχήματα γιατί έτσι τρομοκρατούσε χειρότερα τους εχθρούς του. Συνήθως τοποθετούσε τα παλούκια σε ομόκεντρους κύκλους γύρω από τα τείχη της πόλης που είχε στόχο και άφηνε τα πτώματα σε αποσύνθεση πολλούς μήνες μετά το παλούκωμα.
Η μέθοδός του απεδείχθη αποτελεσματική. Το 1461 παλούκωσε 20.000 Τούρκους στις όχθες του Δούναβη, πράξη που έμεινε στην ιστορία ως το » δάσος των παλουκωμένων«. Όταν ο Μωάμεθ ο II είδε τα παλουκωμένα πτώματα των Τούρκων αιχμαλώτων εγκατέλειψε την προσπάθεια του να καταλάβει τη Βλαχία.
Εκτός από το παλούκωμα, ο Βλαντ είχε και άλλες μεθόδους εξολόθρευσης των αντιπάλων του. Τύφλωση, ακρωτηριασμοί, εγκαύματα ήταν μερικά από τα βασανιστήρια. Όσο για τις γυναίκες που τολμούσαν να παραβούν τους κανόνες ηθικής που έθετε, ήταν αμείλικτος. Τους έκοβε τα στήθη και φυσικά, τις παλούκωνε σε πυρακτωμένους πασσάλους.
Το τέλος του Βλαντ ήρθε το 1476 όταν σε εισβολή των Τούρκων, ο στρατός του τον εγκατέλειψε. Σκοτώθηκε στη μάχη στο Βουκουρέστι. Οι Τούρκοι τον αποκεφάλισαν και έστειλαν το κεφάλι του στο σουλτάνο που το παλούκωσε δημοσίως στην Κωνσταντινούπολη. Όπως λέει ο θρύλος, ο Vlad συνήθιζε να μουσκεύει το ψωμί του στο αίμα των εχθρών του και να το τρώει!
Αυτή η νοσηρή συνήθεια, αλλά και το επώνυμό του, Δράκουλας, σε συνδυασμό με τη γενέτειρά του, την Τρανσυλβανία, ενέπνευσε στον Ιρλανδό συγγραφέα Bram Stoker, τον Δράκουλα, που έγινε βιβλίο και ακολούθησαν αναρίθμητες κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις. Σε καμμία όμως δεν μάθαμε ότι τελικά ο Κόμης τα βρήκε και αυτός παλούκια.
