Με το να λες πως “δεν είμαι συγκρουσιακος αλλά υποστηρίζω την προσέγγιση” δεν γίνεται
Όταν παρουσιάστηκε μία περήφανη στάση, είδατε πως ο Ερντογάν και το ασκέρι του άνοιξαν το στόμα τους…
Οργή…
Μίσος…
Προσβολές..
Βρισιές και προσβολές…
Δεν θέλουν περήφανο ηγέτη…
Τι θέλουν ; Έναν κόλακα! Κάτσε αράπη, σήκω αράπη!
Ολοι μπήκαν στο Μέγαρο ξαφνικά…
Πλέον δεν περνάει μέρα που να μην βρίσουν τον Μουσταφά Ακιντζί.
Από αυτή την Τουρκία δεν υπάρχει καλό για εμάς !
Μετά από τον Ντεβλέτ Μπαχτσελί, το σαζι το πήρε χτες ο αντιπρόεδρος του…
” Μάθετε στον Ακιντζί την θέση του , που κινείται προς τους Ελληνοκυπριους κι όχι προς τους Τούρκους”…
Και μία βρισιά για τον εκπρόσωπό του τον Μπορτζου.
“Βρώμικος εκπρόσωπος”…
Μα ποιοι είναι αυτοί;
Τι τρέλα είναι αυτή…
Τώρα αυτοί είναι επικεφαλής της επιχείρησης Πηγή Ειρήνη στη Συρία ε ;
Αυτοί οι οποίοι ξερνάνε στην Κύπρο τόσο μίσος και οργή σε εμάς, σκεφτείτε το πώς θα φέρονται στη Συρία, στο λαό που υπάρχει στα εδάφη που καταλαμβάνουν…
Στον ξένο τύπο υπάρχουν ειδήσεις που δεν παρέχονται από το πρακτορείο ειδήσεων της κολακείας-Αναντολου….
Οι ομάδες των τζιχαντιστών και ο τουρκικός Στρατός στις περιοχές που καταλαμβάνουν κάνουν εκκαθαρίσεις…
Μία είδηση αυτή…
Και μία αυτή…
Η πρώην εισαγγελέας του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου Κάρλα Ντελ Πόντε, δηλώνει πως ” Ο Ερντογάν πρέπει να δικαστεί σαν εγκληματίας πολέμου”…
Ο Μουσταφά Ακιντζί δεν είχε καμία πρόθεση να συγκρουστεί με την Τουρκία… Άντεξε πολύ και έκανε μεγάλη υπομονή… Πέντε χρόνια πέρασαν με αυτή την υπομονή… Και στο τέλος έσκασε…
“Αυτό που ρέει δεν είναι νερό αλλά αίμα”…
Μήπως να έλεγε πως αυτό που ρέει από την Πηγή είναι νερό;
Να γίνει δηλαδή συνέταιρος μαζί με τη Βουλή μας σε αυτή την απατεωνια;
Δηλαδή ο στρατός θα κάνει εισβολή, θα κάνει σφαγή και εμείς εδώ θα καθόμαστε και θα χειροκροτάμε ε ;
Στην πραγματικότητα τον Ακιντζι, δεν τον ήθελαν από την αρχή. Και στις εκλογές του 2015 δεν ήταν ο αγαπημένος τους…
……
Μάλιστα ήταν τόσο σίγουροι πως θα κέρδιζε η Σιμπερ, ώστε πριν ακόμα οριστικοποιηθούν τα αποτελέσματα η εφημερίδα Χουριέτ είχε βάλει τίτλο “Κέρδισε η Σιμπερ” !
Στην πραγματικότητα ο Ακιντζι δεν συγκρούεται με την Τουρκία, αλλά η Τουρκία συγκρούεται με τον Ακιντζι. Από την πρώτη μέρα ο Ταγίπ Ερντογάν είχε δηλώσει “Να ακούει αυτά που βγαίνουν από το στόμα του”… Ο Ακιντζι εκείνο το είχε αφήσει αναπάντητο…
Αν έλεγε όπως τώρα ” επιστρέφω αυτήν την προσβολή στον ιδιοκτήτη της” τότε η σύγκρουση θα αναζωπυρωνοταν από τότε. Και εμείς δεν θα χάναμε άλλα πέντε χρόνια.
Υπάρχουν και τα μετέπειτα… Ήρθε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Τους μάζεψε όλους στο προεδρικό. Και για πρώτη φορά μίλησε για “δύο κράτη”. Όλα τα πολιτικά κόμματα ήταν εκεί. Και κανείς δεν άνοιξε το στόμα του να πει κάτι. Ο μόνος που μίλησε καθαρά ήταν ο Ακιντζι. Βάζοντας μία ακόμη γραμμή στον φάκελο του στην Άγκυρα…
Αλλά ο πραγματικός χαμός έγινε στις 22 Ιανουαρίου. Τη μέρα εκείνη της επίθεσης στην εφημερίδα μας, ενώ όλοι καθόταν στη Βουλή αυτός βγήκε έξω. Ακριβώς εκεί είναι που κόπηκε το σχοινί εντελώς…
Πώς τόλμησε επέμβει στους σωματοφύλακες του Ερντογάν που πετροβολούσαν την εφημερίδα μας ;
Και μάλιστα μετά κάλεσε στο προεδρικό τον αστυνομικό διευθυντή και τον διοικητή των Δυνάμεων ασφαλείας και ζήτησε εξηγήσεις…
Από εκείνη τη μέρα δεν υπήρξε καμία επικοινωνία ανάμεσα σε Ερντογάν και Ακιντζί…
Ο Ακιντζι θα μπορούσε να πάει πιο μπροστά με τα γεγονότα της 22/1. Δεν το έκανε. Όταν αντιλήφθηκε τον κίνδυνο πάτησε φρένο… Και ξανά δεν μίλησε για την 22/1… Δε ρώτησε γιατί δεν συλλαμβάνονται οι 9 δράστες…
Δεν είπε τίποτε για την αποφυλάκιση των δραστών με περιοριστικούς όρους λόγω καλής διαγωγής…
Δεν έκανε κανένα σχόλιο για τις απειλές σε βάρος του δικαστή Ταρζάν Ρειναρ και για την μετέπειτα παραίτησή του…
Απέρριψε το αίτημα για συνάντηση του αστυνομικού Αλή Σαβας Αλτάν, ο οποίος τη μέρα της επίθεσης φέρθηκε τίμια και έσωσε τις ζωές μας. Ούτε αξιοποίησε την αναφορά που του προσέφερε ο Αλτάν σχετικά με τα γεγονότα…
Αλλά παρόλα αυτά δεν μπόρεσα να κάνει τον Ταγίπ Ερντογάν να τον συγχωρέσει.
Ακόμη και οι ευχές του για επιτυχία στην επιχείρηση στο Αφρίν, δεν ωφ;eλησαν.
Όπως βλέπετε με το να λες πως “δεν είμαι συγκρουσιακος αλλά υποστηρίζω την προσέγγιση” δεν γίνεται.
Δεν μπορεί να θες την προσέγγιση με κάποιον εχθρό, που έρχεται να σε εξαφανίσει. Μα αν δεν συγκρουστείς τι θα κάνεις; Θα παραδοθείς; Νομίζω πια αυτό το κατάλαβε! Τέλος ; Ξοδεύτηκαν ακόμη 5 χρόνια μας…
Αν κερδίσει τον Απρίλιο άραγε θα μπορέσουμε να ανοίξουμε μία νέα σελίδα;
Σενέρ Λεβέντ 28/10/2019
πηγη
Όταν παρουσιάστηκε μία περήφανη στάση, είδατε πως ο Ερντογάν και το ασκέρι του άνοιξαν το στόμα τους…
Οργή…
Μίσος…
Προσβολές..
Βρισιές και προσβολές…
Δεν θέλουν περήφανο ηγέτη…
Τι θέλουν ; Έναν κόλακα! Κάτσε αράπη, σήκω αράπη!
Ολοι μπήκαν στο Μέγαρο ξαφνικά…
Πλέον δεν περνάει μέρα που να μην βρίσουν τον Μουσταφά Ακιντζί.
Από αυτή την Τουρκία δεν υπάρχει καλό για εμάς !
Μετά από τον Ντεβλέτ Μπαχτσελί, το σαζι το πήρε χτες ο αντιπρόεδρος του…
” Μάθετε στον Ακιντζί την θέση του , που κινείται προς τους Ελληνοκυπριους κι όχι προς τους Τούρκους”…
Και μία βρισιά για τον εκπρόσωπό του τον Μπορτζου.
“Βρώμικος εκπρόσωπος”…
Μα ποιοι είναι αυτοί;
Τι τρέλα είναι αυτή…
Τώρα αυτοί είναι επικεφαλής της επιχείρησης Πηγή Ειρήνη στη Συρία ε ;
Αυτοί οι οποίοι ξερνάνε στην Κύπρο τόσο μίσος και οργή σε εμάς, σκεφτείτε το πώς θα φέρονται στη Συρία, στο λαό που υπάρχει στα εδάφη που καταλαμβάνουν…
Στον ξένο τύπο υπάρχουν ειδήσεις που δεν παρέχονται από το πρακτορείο ειδήσεων της κολακείας-Αναντολου….
Οι ομάδες των τζιχαντιστών και ο τουρκικός Στρατός στις περιοχές που καταλαμβάνουν κάνουν εκκαθαρίσεις…
Μία είδηση αυτή…
Και μία αυτή…
Η πρώην εισαγγελέας του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου Κάρλα Ντελ Πόντε, δηλώνει πως ” Ο Ερντογάν πρέπει να δικαστεί σαν εγκληματίας πολέμου”…
Ο Μουσταφά Ακιντζί δεν είχε καμία πρόθεση να συγκρουστεί με την Τουρκία… Άντεξε πολύ και έκανε μεγάλη υπομονή… Πέντε χρόνια πέρασαν με αυτή την υπομονή… Και στο τέλος έσκασε…
“Αυτό που ρέει δεν είναι νερό αλλά αίμα”…
Μήπως να έλεγε πως αυτό που ρέει από την Πηγή είναι νερό;
Να γίνει δηλαδή συνέταιρος μαζί με τη Βουλή μας σε αυτή την απατεωνια;
Δηλαδή ο στρατός θα κάνει εισβολή, θα κάνει σφαγή και εμείς εδώ θα καθόμαστε και θα χειροκροτάμε ε ;
Στην πραγματικότητα τον Ακιντζι, δεν τον ήθελαν από την αρχή. Και στις εκλογές του 2015 δεν ήταν ο αγαπημένος τους…
……
Μάλιστα ήταν τόσο σίγουροι πως θα κέρδιζε η Σιμπερ, ώστε πριν ακόμα οριστικοποιηθούν τα αποτελέσματα η εφημερίδα Χουριέτ είχε βάλει τίτλο “Κέρδισε η Σιμπερ” !
Στην πραγματικότητα ο Ακιντζι δεν συγκρούεται με την Τουρκία, αλλά η Τουρκία συγκρούεται με τον Ακιντζι. Από την πρώτη μέρα ο Ταγίπ Ερντογάν είχε δηλώσει “Να ακούει αυτά που βγαίνουν από το στόμα του”… Ο Ακιντζι εκείνο το είχε αφήσει αναπάντητο…
Αν έλεγε όπως τώρα ” επιστρέφω αυτήν την προσβολή στον ιδιοκτήτη της” τότε η σύγκρουση θα αναζωπυρωνοταν από τότε. Και εμείς δεν θα χάναμε άλλα πέντε χρόνια.
Υπάρχουν και τα μετέπειτα… Ήρθε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Τους μάζεψε όλους στο προεδρικό. Και για πρώτη φορά μίλησε για “δύο κράτη”. Όλα τα πολιτικά κόμματα ήταν εκεί. Και κανείς δεν άνοιξε το στόμα του να πει κάτι. Ο μόνος που μίλησε καθαρά ήταν ο Ακιντζι. Βάζοντας μία ακόμη γραμμή στον φάκελο του στην Άγκυρα…
Αλλά ο πραγματικός χαμός έγινε στις 22 Ιανουαρίου. Τη μέρα εκείνη της επίθεσης στην εφημερίδα μας, ενώ όλοι καθόταν στη Βουλή αυτός βγήκε έξω. Ακριβώς εκεί είναι που κόπηκε το σχοινί εντελώς…
Πώς τόλμησε επέμβει στους σωματοφύλακες του Ερντογάν που πετροβολούσαν την εφημερίδα μας ;
Και μάλιστα μετά κάλεσε στο προεδρικό τον αστυνομικό διευθυντή και τον διοικητή των Δυνάμεων ασφαλείας και ζήτησε εξηγήσεις…
Από εκείνη τη μέρα δεν υπήρξε καμία επικοινωνία ανάμεσα σε Ερντογάν και Ακιντζί…
Ο Ακιντζι θα μπορούσε να πάει πιο μπροστά με τα γεγονότα της 22/1. Δεν το έκανε. Όταν αντιλήφθηκε τον κίνδυνο πάτησε φρένο… Και ξανά δεν μίλησε για την 22/1… Δε ρώτησε γιατί δεν συλλαμβάνονται οι 9 δράστες…
Δεν είπε τίποτε για την αποφυλάκιση των δραστών με περιοριστικούς όρους λόγω καλής διαγωγής…
Δεν έκανε κανένα σχόλιο για τις απειλές σε βάρος του δικαστή Ταρζάν Ρειναρ και για την μετέπειτα παραίτησή του…
Απέρριψε το αίτημα για συνάντηση του αστυνομικού Αλή Σαβας Αλτάν, ο οποίος τη μέρα της επίθεσης φέρθηκε τίμια και έσωσε τις ζωές μας. Ούτε αξιοποίησε την αναφορά που του προσέφερε ο Αλτάν σχετικά με τα γεγονότα…
Αλλά παρόλα αυτά δεν μπόρεσα να κάνει τον Ταγίπ Ερντογάν να τον συγχωρέσει.
Ακόμη και οι ευχές του για επιτυχία στην επιχείρηση στο Αφρίν, δεν ωφ;eλησαν.
Όπως βλέπετε με το να λες πως “δεν είμαι συγκρουσιακος αλλά υποστηρίζω την προσέγγιση” δεν γίνεται.
Δεν μπορεί να θες την προσέγγιση με κάποιον εχθρό, που έρχεται να σε εξαφανίσει. Μα αν δεν συγκρουστείς τι θα κάνεις; Θα παραδοθείς; Νομίζω πια αυτό το κατάλαβε! Τέλος ; Ξοδεύτηκαν ακόμη 5 χρόνια μας…
Αν κερδίσει τον Απρίλιο άραγε θα μπορέσουμε να ανοίξουμε μία νέα σελίδα;
Σενέρ Λεβέντ 28/10/2019
πηγη
