Καταραμένε Παπαδόπουλε, 49 χρόνια μετά, και ακόμα τυραννάς τα καημένα παιδιά της Νέας Τάξεως. Γιατί βρε άθλιε;
Νομίζεις πως δεν θυμάμαι ότι, σώνει και καλά, να καταργήσεις τις λάμπες πετρελαίου στα χωριά και να γεμίζεις στύλους και καλώδια όλη την ύπαιθρο στερώντας από το χωριό μου την γκαζιέρα, το ψυγείο πάγου αλλά και τον χωματόδρομο που τόσο αγαπούσα, και μου έφερες ηλεκτρικό, άσφαλτο και τηλέφωνο στην καλύβα μου, και μου έδωσες 20ετες άτοκο δάνειο για να κάνω σπίτι, με μόνο όρο μάλιστα να έχει εσωτερική τουαλέτα, γιά να μην χέζω στα χωράφια!
Τα εργοστάσια ενέργειας που κατασκεύασες π.χ. στην Πτολεμαΐδα ή στους Φιλίππους, για ποιόν λόγο τα έκανες;... Και ειλικρινά τσατίζομαι γιατί, άθλιε χουντικέ, κατάφερνες να φτιάχνεις τόσα έργα σχεδόν δωρεάν, χρησιμοποιώντας την στρατιωτική ΜΟΜΑ! Γιατί ρε, ποιός ήσουνα εσύ που χάλασες την πιάτσα; Σε πείραζε να δώσεις την δουλεία σε κανένα εργολάβο; Πέθαναν της πείνας οι άνθρωποι και κοντά σε αυτούς και τόσοι άλλοι μεσάζοντες, σύμβουλοι και λαμόγια.
Ποιός σου είπε, ρε παλιάνθρωπε, ότι θέλαμε να γίνουμε Βιομηχανική χώρα και ξεκίνησες να φτιάχνεις σε όλη την Ελλάδα βιομηχανικές περιοχές ξεκινώντας από τα Οινόφυτα; Αλλά ξέρω γιατί τα έκανες. Για να βρίσκουν χιλιάδες Έλληνες δουλειά εκεί, τόσα χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα και να ταλαιπωρούνται! Ευτυχώς που μετά τα πούλησε η Νέα Δημοκρατία στους ξένους, αφού τα κοινωνικοποίησε πρώτα το ΠΑ.ΣΟ.Κ και τα έκανε ζημιογόνα, και τώρα επιτέλους ησυχάσαμε! Ποιός σου είπε, ρε παλιοτόμαρο, ότι θέλαμε να παράγουμε προϊόντα; Εμείς να καταναλώνουμε θέλαμε! Ποιός σου είπε ότι θέλαμε να εργαζόμαστε στην πατρίδα μας; Εμείς θέλαμε να πάμε μετανάστες και να δουλεύουμε στις φάμπρικες της ευρωπαϊκής χαβούζας.
Άσε εκείνος ο Παττακός με το μυστρί του! Βρε μανία που σας είχε πιάσει, εσάς τους χουντικούς! Κάθε ημέρα εγκαίνια για σχολεία, νοσοκομεία, εργοστάσια, γέφυρες, δρόμους και εργατικές κατοικίες! Μας ζάλιζες στα επίκαιρα, όποτε πηγαίναμε σινεμά, και όλα τούτα χωρίς νά πάρεις δάνεια. Δεν ντράπηκες, βρέ άθλιε δικτάτορα, να ταπεινώσεις το δολάριο γιά τόσα χρόνια; Ακούς εκεί! Η δραχμή να είναι ισχυρότερη από το δολάριο; Πού ακούστηκε αυτό, ρε ανθέλληνα;
Τί σου κάναμε και μας καταράστηκες να είμαστε υπερήφανοι νοικοκυραίοι; Εμείς θέλουμε να χρωστάμε ακόμα και της Μιχαλούς γιά να φτάσουμε στα τρισεκατομμύρια ευρώ χρέη και να έχουμε γίνει η χλεύη των βελανιδοφάγων.
Γιατί, ρε ελεεινέ δικτάτορα, προέταξες το σύνθημα: «Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών» και δεν ασπάστηκες τις μαγαρισιές των οργανωμένων αντίχριστων και των εθνομάχων και να ρίξεις λάσπη στην ορθόδοξη πίστη και στην ιστορική μας μνήμη;
Αχρείε Παπαδόπουλε, αφού έτρωγες μόνο το φαγητό σου, στο τέλος δεν είχες τίποτα να αφήσεις κληρονομιά. Το μόνο σου περιουσιακό στοιχείο, τρομάρα σου, να ήταν η στολή σου και αντί να την δωρίσεις, μωρέ, στα καλά παιδιά που «πάλεψαν» για την Δημοκρατία για να την ξεσχίσουν, εσύ είχες το θράσος να ζητήσεις να σε θάψουν με αυτήν! Σαν δεν ντρέπεσαι. Πού είναι τα μέγαρά σου και οι καταθέσεις σου στην Ελβετία; Γιατί δεν φάγατε τα λεφτά του κράτους στις ουκρανές, στα κωλάδικα και στις πόρσε; Πού είναι οι of sores (εξωχώριες) σου, βρέ άχρηστε, που άφησες την γυναίκα σου να ζεί με την βοήθεια των ομοίων σου, των σταγονιδίων και των νοσταλγών; Ού να μου χαθείς, άχρηστε, που δεν έγινες πλιατσικολόγος.
Τι μούρλα ήταν αυτή που σε έπιασε να φτιάξεις το φράγμα του Μόρνου για να έχουμε νερό να πίνουμε; Ξέρεις ποιοί είμαστε εμείς μωρέ; Εμείς είμαστε Ευρωπαίοι ρε και πίνουμε μόνο εμφιαλωμένο νερό και τώρα θα πουλήσουμε και το δώρο της φύσης.
Δεν φτάνει αυτό, παλιοδικτάτορα, αλλά διέγραψες τα αγροτικά χρέη των πατεράδων μας και όλων των αγροτών. Τους καλόμαθες, τους γλύτωσες από τα κοράκια τους τραπεζίτες και τα funds, τους έλυσες τα προβλήματά τους και τώρα κάθε τρεις και λίγο έχουμε μπλόκα!
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έστελνες και εκείνον τον Μακαρέζο και έκανε συμφωνίες ακόμη και με τους Κινέζους και τους πουλούσες τα αγαθά που έκανε εξαγωγή η χώρα και πέταξες στον δρόμο τόσους μεσάζοντες. Ήθελες να μεγαλουργήσει η πατρίδα μας αλλά εμείς τα δώσαμε χάρισμα στους Κινέζους.
Βρε άχρηστε αναχρονιστικέ, αντιδημοκράτη, ποιός σου είπε ότι ήθελα να μπορώ να κοιμάμαι με την πόρτα ανοιχτή και να μην φοβάμαι μην μπει κανένας μέσα το βράδυ για πλιάτσικο; Ακούς εκεί να μου κάνει κουμάντο ένας χουντικός, στο αν θα αμπαρώσω την πόρτα μου ή όχι και να κάνω ότι κοιμάμαι για να μην με σφάξει ο λήσταρχος! Ποιός σου είπε ότι ήθελα να νιώθω ασφαλής ρε παλιοφασίστα; Εγώ είμαι δημοκράτης και εάν βιάσουν εμένα και την οικογένειά μου δεν θα διαμαρτυρηθώ γιατί τότε θα είμαι ρατσιστής, σαν εσένα.
Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι γιατί έσπασες την συνθήκη Κούπερ και ξεκίνησες την ιστορία να βγάλεις τα πετρέλαια στον Πρίνο και μας βάζεις σε περιπέτειες με τους καλούς μας γείτονες τους Τούρκους; Μιά χαρά δεν κοιμόμασταν ήσυχοι; Ήθελες να μας κάνεις παραγωγούς πετρελαίου, σαν τους αραπάδες, και να μην έχουμε ανάγκη κανέναν; Βρε μανία που σε είχε πιάσει, σώνει και καλά, μέσα σε 5 χρόνια, 11 μήνες και 12 ημέρες, να δημιουργήσεις κράτος ισχυρό.
Αισχρέ συνταγματάρχη, ήταν για εσένα «ταμπού» η μη συνεκμετάλλευση των φυσικών μας πόρων με την Τουρκία στην Μεσόγειο; Δεν ρώταγες το ΕΛΙΑΜΕΠ και τα πολιτικά τσόλια που περιφέρουν το σαρκίο τους στους τηλεοπτικούς διαύλους; Καλά να πάθεις ελεεινέ Έλληνα που δεν κατέβασες την σκελέα σου στους εγκάθετους φαύλους και δεν έπεσες στα τέσσαρα, αρχηπραξικοπηματία. Καλά να πάθεις που καταδικάστηκες σε θάνατο, ποινή που μετατράπηκε σε ισόβια δεσμά και σε υποβίβασαν στρατιωτικά στον βαθμό του έφεδρου οπλίτη.
Τέλος, σιχαμερό φασιστόμουτρο, πλήγωσες ανεπανόρθωτα τους φίλους μου κατά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ. Ακούς εκεί να μην δώσεις διευκολύνσεις στους Αμερικάνους και τους Εβραίους, για χάρη των Αράβων που μας έπαιρναν όλο το τσιμέντο για τα έργα τους, σε μιά εποχή που τα τσιμεντάδικά μας είχαν τρελαθεί στην δουλειά! Ξέρεις τί ψυχολογικά τραύματα μας προκάλεσε εκείνη η απαγόρευση; Τραύματα βαθιά που δεν έχουν επουλωθεί ακόμη! Δεν ντρέπεσαι βρε άθλιε εχθρέ της Δημοκρατίας;
Δεν ήξερες τί φίδι κολοβό έθρεφες στον κόρφο σου; Δεν γνώριζες ότι «η Αρσακειάδα», ο Ρωμανιώτης Εβραίος Ιωαννίδης Δημήτριος, δεν θα παρέβαινε την δόλια φύση του όταν βρισκόταν υπό τις διαταγές του Εβραίου κουνιάδου του, όργανο της Μοσάντ, Ζάκ Αλαζράκη;
Διέπραξες τρία θανάσιμα αμαρτήματα, άθλιο φασισταριό: 1ον Την ισχυροποίηση της δραχμής, 2ον το σπάσιμο της συνθήκης Κούπερ και 3ον την απαγόρευση διέλευσης από τα Ελληνικά αεροδρόμια των Αμερικανικών αεροπλάνων στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ. Γι’ αυτά τα ασυγχώρητα αμαρτήματά σου σε ξαποστείλανε οι, από άκρα Αριστερά μέχρι άκρα Δεξιά, «Δημοκράτες».
Όλα αυτά τα γράφουμε γιατί μετά από τόσα χρόνια εξακολουθούμε να ακούμε τους έξαλλους πολίτες, που μας τα πρήζουν με τις φωνές τους κάθε μέρα, με το: «Πού είσαι Παπαδόπουλε;» Η αλήθεια βέβαια, είναι πάντα πικρή!
πηγη
