Το παιχνίδι που διαδραματίζεται αυτή την στιγμή στην Συρία και στην πόλη Ιντλίμπ ανάμεσα σε Ρώσους και Τούρκους, έχει λάβει λίαν επικίνδυνες διαστάσεις σύμφωνα με Τούρκο ειδικό και ρωσικά ΜΜΕ.
Συριακές τεθωρακισμένες ταξιαρχίες αναμένουν να εισβάλουν στην πόλη αυτή με στόχο να την καταλάβουν και αφού εκδιώξουν και φυλακίσουν τους τζιχαντιστές να την εντάξουν στην συριακή επικράτεια, αυτό όμως δεν το επιθυμεί η Άγκυρα σε καμία περίπτωση και ετοιμάζει στρατιωτική αντίδραση.
Η πιο δύσκολη χρονική περίοδος και κατάσταση αφορά σαφώς την επαρχία αυτή, για την οποία η Ρωσία και η Τουρκία ναι μεν συμφώνησαν να σώσουν από την κρίση με ειρηνικά μέσα, αλλά αλλιώς είναι στο χαρτί όταν προφανώς όλα έμοιαζαν εξαιρετικά, και αλλιώς είναι κατά την εφαρμογή του σχεδίου, αφού όλα τα μέρη αντιμετώπισαν σοβαρά εμπόδια, αναφέρει ρωσικό αμυντικό ινστιτούτο.
Η Τουρκία δεν μπόρεσε να πείσει όλους τους Σύρους αντιπολιτευόμενους και τους τζιχαντιστές να αποχωρήσουν από τις θέσεις τους, ενώ δεν τους έπεισε να παραδώσουν και τα βαρέα όπλα.
Μερικές ομάδες φυσικά, έκαναν μια συμφωνία, αλλά πολλές αρνήθηκαν να συνεργαστούν. Όσο για την περιβόητη οργάνωση Hayat Tahrir ash-Sham, που ελέγχεται από την Al Nusra, αυτή ανακοίνωσε την συνέχιση του πολέμου παρά τις συμφωνίες μεταξύ Ερντογάν και Πούτιν.
Όλες οι οργανώσεις της Al-Nusra βρίσκονται σε πόλεμο με όλους όσους δεν είναι φίλοι τους, ενώ εξακολουθούν να προτιμούν να επιτίθενται σε κυβερνητικά εδάφη.
Ο συριακός στρατός επανειλημμένα έθιξε αυτό το ζήτημα και επέστησε την προσοχή σε Ρώσους και Ιρανούς ότι δεν πληρούνται οι όροι της συνθήκης Σότσι, και είναι απίθανο να δημιουργηθεί η αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη σε τέτοιες συνθήκες.
Ως αποτέλεσμα, η Δαμασκός αναγκάστηκε να αναλάβει μεγάλη στρατιωτική δράση με την προτροπή και της Μόσχας.
Αρχικά, οι συριακές επιχειρήσεις ήταν αναγνωριστικού χαρακτήρα κατά των τζιχαντιστών, αλλά με την πάροδο του χρόνου, οι επιθέσεις του συριακού πυροβολικού στην Ιντλίμπ επαναλήφθηκαν. Τώρα υλοποιούνται κάθε μέρα και φυσικά, σε τέτοιες περιπτώσεις, οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία είναι απίθανο να λειτουργήσει.
Ο Τούρκος ειδικός Ender Imrek φοβάται ότι η σημερινή κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε πολύ έντονες διαφωνίες μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας, οι οποίες φαντάζουν «αγεφύρωτες”.
Κάτι τέτοιο είχε διαφανεί και στην σύσκεψη της Τεχεράνης στην οποία οι Ρώσοι δεν αποδέχονταν την τουρκική θέση αρχικά.
«Η Al Nusra και οι σύμμαχοί της επιτίθενται σε όσους βρίσκονται εκτός της πόλης Ιντλίμπ, αλλά και σε εκείνους που βρίσκονται κοντά σε αυτήν.
Δεν υποστηρίζουν την επιθυμία Πούτιν -Ερντογάν για ειρήνη, ενώ πράττουν το αντίθετο θεωρώντας τους ως εχθρούς.
Η ειρήνη δεν πρόκειται να επιτευχθεί σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα. Το συριακό καθεστώς έχει ήδη αρχίσει να επιτίθεται με τη βοήθεια της αεροπορίας στην πόλη.
Λόγω έλλειψης πληροφοριών, τα συριακά αεροσκάφη κτυπούν και μέλη της συριακής αντιπολίτευσης, που υποστηρίζονται από την Τουρκία.
Η επιθετικότητα μεταδίδεται κατά μήκος ολόκληρης της πόλης και η συριακή αντιπολίτευση θα απαντήσει αργά ή γρήγορα σε αυτές τις επιθέσεις αν δεν έχει ήδη αρχίσει να το κάνει.
Πιθανότατα, θα αρχίσουν σκληρές μάχες. Θα είναι πολύ καλύτερα αν αυτό αποφευχθεί. Υπό αυτή την έννοια, θα ήταν πολύ χρήσιμο για τη Ρωσία και την Τουρκία να ξεκινήσουν την εφαρμογή μιας μακρόπνοης στρατιωτικής επιχείρησης κατά των τρομοκρατικών ομάδων που αρνήθηκαν να τηρήσουν τους όρους της συμφωνίας. Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται στον ορίζοντα ειδικά από την πλευρά της Τουρκίας.
Η επιχείρηση εναντίον της Al Nusra είναι τώρα πολύ σημαντική και θα έσωζε τον κόσμο σε αυτήν την περιοχή, προσδίδοντας στους ανθρώπους την ελπίδα για μια ειρηνική υπέρβαση της υπάρχουσας κρίσης, η οποία φουντώνει κάθε μέρα”, δήλωσε ο Ender Imrek.
Οι Σύροι κυβερνητικοί όμως ήδη υλοποιούν επιθέσεις με σκοπό την κατάληψη της πόλης, ενώ οι Τούρκοι μεταφέρουν συνεχώς δυνάμεις στα σύνορα με την Συρία.
Αυτό σημαίνει ότι ο συριακός κυβερνητικός στρατός θα έρθει σε σύγκρουση με τους Σύρους, που στηρίζει η Άγκυρα, αργά ή γρήγορα, και αυτό στην συνέχεια θα επιφέρει πιθανή σύγκρουση Σύρων καθεστωτικών και Τούρκων.
Τότε η στάση της Ρωσίας ποια θα είναι ακριβώς; Διερωτούνται πολλοί ειδικοί και μη.
Σύμφωνα με άρθρο μας με τίτλο (Η μεγάλη στρατηγική της Ρωσίας: Πώς η Τουρκία μετατρέπεται σε «πληρεξούσιο» της Μόσχας – Χειραγώγηση του Ερντογάν από τον Β.Πούτιν), είχαμε αναφέρει και επιβεβαιωνόμαστε ότι σύμφωνα με αμερικανικό ινστιτούτο, ο Πούτιν παίζοντας «έξυπνα” με τον Ερντογάν, ο οποίος εξαρτάται όλο και περισσότερο από την Μόσχα, σε πολύ λίγο διάστημα θα τον πείσει να «αποσυρθεί” από το ΝΑΤΟ, εκμεταλλευόμενος την συριακή σύγκρουση.
Στην σύνοδο κορυφής της Αστάνα, Ρωσία, Ιράν και Τουρκία ανακοίνωσαν ότι τέσσερις περιοχές στην επαρχία Ιντλίμπ, (η ανατολική Ghouta, βόρεια της Homs και η νότια Συρία, θα τεθούν υπό το έλεγχο τους.
Στη σύνοδο κορυφής του Σεπτεμβρίου 2018, Πούτιν και Ερντογάν συμφώνησαν ότι πριν από τις 15 Οκτωβρίου θα πρέπει να έχει δημιουργηθεί μια αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη στην Ιντλίμπ, που θα διαχωρίζει τους ισλαμιστές αντάρτες από τις κυβερνητικές δυνάμεις του Άσαντ.
Ο Ερντογάν είχε δηλώσει για το θέμα αυτό:
«Η συριακή αντιπολίτευση θα παραμείνει εκεί που είναι, αλλά δεν θα επιτρέπεται να κινούνται [ριζοσπαστικές] ομάδες στον χώρο που θα καθορίσουμε από κοινού με τη Ρωσία. Τα όρια της αποστρατικοποιημένης ζώνης θα εποπτεύονται από κοινού με τους Ρώσους».
Παρ ‘όλα αυτά όμως, ένα πράγμα είναι πλέον σαφές, ότι ενώ η Τουρκία κατάφερε προσωρινά να σταματήσει την συρο-ρωσική εισβολή στο Ιντλίμπ, η Ρωσία παρακολουθεί στενά και ελέγχει πλήρως την κατάσταση.
Η συμφωνία απαιτεί από τους αποκαλούμενους «ριζοσπάστες» αντάρτες να αποχωρήσουν από την αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη και αν δεν το κάνουν, Ρωσία και Άσαντ θα έχουν το πρόσχημα να επιστρέψουν στο αρχικό τους σχέδιο και να εισβάλλουν στην Ιντλίμπ.
Αδιαμφισβήτητα το Κρεμλίνο θα ασκήσει σταδιακά πίεση στον Ερντογάν, καθιστώντας την Τουρκία υπεύθυνη για την μη εξάλειψη των «ριζοσπαστικών» ομάδων Τζιχαντιστών από την Ιντλίμπ.
Αυτό θα έκανε όμως την Τουρκία πιο ευάλωτη σε τρομοκρατικές επιθέσεις και μια ευάλωτη Τουρκία θα χρειαζόταν περαιτέρω βοήθεια από τη Ρωσία και τον νέο ηγεμόνα της περιοχής… τον Βλάντιμιρ Πούτιν.
Επομένως, είναι σαφές ότι η στρατηγική του Πούτιν δεν αφορά απλώς την στήριξη της Συρίας και του βασικού συμμάχου του, Άσαντ.
Αλλά αφορά την χρησιμοποίηση της σύγκρουσης για να εξοβελιστεί η επιρροή της δυτικής συμμαχίας σε Μ.Ανατολή και Α.Μεσόγειο και να φέρει σε στενότερη επαφή το ΝΑΤΟ με τη Μόσχα.
Ωστόσο, το συριακό καθεστώς με τη συνεργασία της Ρωσίας και του Ιράν, ξεκίνησε να προελαύνει σε ορισμένες από αυτές τις περιοχές με το πρόσχημα της εξάλειψης των τρομοκρατικών ομάδων.
Έτσι, μία προς μία, οι περιοχές στις οποίες υποτίθεται ότι θα δημιουργούνταν ουδέτερες ζώνες, έχουν καταληφθεί από τον συριακό στρατό και τον Άσαντ με την βοήθεια της Ρωσίας.
Ο Amberin Zaman, Τούρκος ειδικός στην Μ.Ανατολή και αρθρογράφος της ιστοσελίδας Al-Monitor, υποστηρίζει ότι μια συριακή στρατιωτική επίθεση πλήρους κλίμακας στην Ιντλίμπ, θα είχε ως αποτέλεσμα να χάσει η Τουρκία και ο Ερντογάν την κυριαρχία του στους ισλαμιστές μαχητές της περιοχής, και θα καθιστούσε την Τουρκία πιθανό στόχο για τους ριζοσπάστες.
Αυτό όμως θα σήμαινε σε συνδυασμό με τον εξοπλισμό των Κούρδων της Συρίας από τις ΗΠΑ, ότι ξεκίνησε το ” ξήλωμα” της Τουρκίας από την συριακή επικράτεια η οποία θα αποτελέσει ενεργειακό κόμβο στο απώτερο μέλλον για Ρώσους και Αμερικανούς και κανείς τους «δεν θέλει στα πόδια του” τον Ερντογάν.
πηγη
Συριακές τεθωρακισμένες ταξιαρχίες αναμένουν να εισβάλουν στην πόλη αυτή με στόχο να την καταλάβουν και αφού εκδιώξουν και φυλακίσουν τους τζιχαντιστές να την εντάξουν στην συριακή επικράτεια, αυτό όμως δεν το επιθυμεί η Άγκυρα σε καμία περίπτωση και ετοιμάζει στρατιωτική αντίδραση.
Η πιο δύσκολη χρονική περίοδος και κατάσταση αφορά σαφώς την επαρχία αυτή, για την οποία η Ρωσία και η Τουρκία ναι μεν συμφώνησαν να σώσουν από την κρίση με ειρηνικά μέσα, αλλά αλλιώς είναι στο χαρτί όταν προφανώς όλα έμοιαζαν εξαιρετικά, και αλλιώς είναι κατά την εφαρμογή του σχεδίου, αφού όλα τα μέρη αντιμετώπισαν σοβαρά εμπόδια, αναφέρει ρωσικό αμυντικό ινστιτούτο.
Η Τουρκία δεν μπόρεσε να πείσει όλους τους Σύρους αντιπολιτευόμενους και τους τζιχαντιστές να αποχωρήσουν από τις θέσεις τους, ενώ δεν τους έπεισε να παραδώσουν και τα βαρέα όπλα.
Μερικές ομάδες φυσικά, έκαναν μια συμφωνία, αλλά πολλές αρνήθηκαν να συνεργαστούν. Όσο για την περιβόητη οργάνωση Hayat Tahrir ash-Sham, που ελέγχεται από την Al Nusra, αυτή ανακοίνωσε την συνέχιση του πολέμου παρά τις συμφωνίες μεταξύ Ερντογάν και Πούτιν.
Όλες οι οργανώσεις της Al-Nusra βρίσκονται σε πόλεμο με όλους όσους δεν είναι φίλοι τους, ενώ εξακολουθούν να προτιμούν να επιτίθενται σε κυβερνητικά εδάφη.
Ο συριακός στρατός επανειλημμένα έθιξε αυτό το ζήτημα και επέστησε την προσοχή σε Ρώσους και Ιρανούς ότι δεν πληρούνται οι όροι της συνθήκης Σότσι, και είναι απίθανο να δημιουργηθεί η αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη σε τέτοιες συνθήκες.
Ως αποτέλεσμα, η Δαμασκός αναγκάστηκε να αναλάβει μεγάλη στρατιωτική δράση με την προτροπή και της Μόσχας.
Αρχικά, οι συριακές επιχειρήσεις ήταν αναγνωριστικού χαρακτήρα κατά των τζιχαντιστών, αλλά με την πάροδο του χρόνου, οι επιθέσεις του συριακού πυροβολικού στην Ιντλίμπ επαναλήφθηκαν. Τώρα υλοποιούνται κάθε μέρα και φυσικά, σε τέτοιες περιπτώσεις, οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία είναι απίθανο να λειτουργήσει.
Ο Τούρκος ειδικός Ender Imrek φοβάται ότι η σημερινή κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε πολύ έντονες διαφωνίες μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας, οι οποίες φαντάζουν «αγεφύρωτες”.
Κάτι τέτοιο είχε διαφανεί και στην σύσκεψη της Τεχεράνης στην οποία οι Ρώσοι δεν αποδέχονταν την τουρκική θέση αρχικά.
«Η Al Nusra και οι σύμμαχοί της επιτίθενται σε όσους βρίσκονται εκτός της πόλης Ιντλίμπ, αλλά και σε εκείνους που βρίσκονται κοντά σε αυτήν.
Δεν υποστηρίζουν την επιθυμία Πούτιν -Ερντογάν για ειρήνη, ενώ πράττουν το αντίθετο θεωρώντας τους ως εχθρούς.
Η ειρήνη δεν πρόκειται να επιτευχθεί σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα. Το συριακό καθεστώς έχει ήδη αρχίσει να επιτίθεται με τη βοήθεια της αεροπορίας στην πόλη.
Λόγω έλλειψης πληροφοριών, τα συριακά αεροσκάφη κτυπούν και μέλη της συριακής αντιπολίτευσης, που υποστηρίζονται από την Τουρκία.
Η επιθετικότητα μεταδίδεται κατά μήκος ολόκληρης της πόλης και η συριακή αντιπολίτευση θα απαντήσει αργά ή γρήγορα σε αυτές τις επιθέσεις αν δεν έχει ήδη αρχίσει να το κάνει.
Πιθανότατα, θα αρχίσουν σκληρές μάχες. Θα είναι πολύ καλύτερα αν αυτό αποφευχθεί. Υπό αυτή την έννοια, θα ήταν πολύ χρήσιμο για τη Ρωσία και την Τουρκία να ξεκινήσουν την εφαρμογή μιας μακρόπνοης στρατιωτικής επιχείρησης κατά των τρομοκρατικών ομάδων που αρνήθηκαν να τηρήσουν τους όρους της συμφωνίας. Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται στον ορίζοντα ειδικά από την πλευρά της Τουρκίας.
Η επιχείρηση εναντίον της Al Nusra είναι τώρα πολύ σημαντική και θα έσωζε τον κόσμο σε αυτήν την περιοχή, προσδίδοντας στους ανθρώπους την ελπίδα για μια ειρηνική υπέρβαση της υπάρχουσας κρίσης, η οποία φουντώνει κάθε μέρα”, δήλωσε ο Ender Imrek.
Οι Σύροι κυβερνητικοί όμως ήδη υλοποιούν επιθέσεις με σκοπό την κατάληψη της πόλης, ενώ οι Τούρκοι μεταφέρουν συνεχώς δυνάμεις στα σύνορα με την Συρία.
Αυτό σημαίνει ότι ο συριακός κυβερνητικός στρατός θα έρθει σε σύγκρουση με τους Σύρους, που στηρίζει η Άγκυρα, αργά ή γρήγορα, και αυτό στην συνέχεια θα επιφέρει πιθανή σύγκρουση Σύρων καθεστωτικών και Τούρκων.
Τότε η στάση της Ρωσίας ποια θα είναι ακριβώς; Διερωτούνται πολλοί ειδικοί και μη.
Σύμφωνα με άρθρο μας με τίτλο (Η μεγάλη στρατηγική της Ρωσίας: Πώς η Τουρκία μετατρέπεται σε «πληρεξούσιο» της Μόσχας – Χειραγώγηση του Ερντογάν από τον Β.Πούτιν), είχαμε αναφέρει και επιβεβαιωνόμαστε ότι σύμφωνα με αμερικανικό ινστιτούτο, ο Πούτιν παίζοντας «έξυπνα” με τον Ερντογάν, ο οποίος εξαρτάται όλο και περισσότερο από την Μόσχα, σε πολύ λίγο διάστημα θα τον πείσει να «αποσυρθεί” από το ΝΑΤΟ, εκμεταλλευόμενος την συριακή σύγκρουση.
Στην σύνοδο κορυφής της Αστάνα, Ρωσία, Ιράν και Τουρκία ανακοίνωσαν ότι τέσσερις περιοχές στην επαρχία Ιντλίμπ, (η ανατολική Ghouta, βόρεια της Homs και η νότια Συρία, θα τεθούν υπό το έλεγχο τους.
Στη σύνοδο κορυφής του Σεπτεμβρίου 2018, Πούτιν και Ερντογάν συμφώνησαν ότι πριν από τις 15 Οκτωβρίου θα πρέπει να έχει δημιουργηθεί μια αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη στην Ιντλίμπ, που θα διαχωρίζει τους ισλαμιστές αντάρτες από τις κυβερνητικές δυνάμεις του Άσαντ.
Ο Ερντογάν είχε δηλώσει για το θέμα αυτό:
«Η συριακή αντιπολίτευση θα παραμείνει εκεί που είναι, αλλά δεν θα επιτρέπεται να κινούνται [ριζοσπαστικές] ομάδες στον χώρο που θα καθορίσουμε από κοινού με τη Ρωσία. Τα όρια της αποστρατικοποιημένης ζώνης θα εποπτεύονται από κοινού με τους Ρώσους».
Παρ ‘όλα αυτά όμως, ένα πράγμα είναι πλέον σαφές, ότι ενώ η Τουρκία κατάφερε προσωρινά να σταματήσει την συρο-ρωσική εισβολή στο Ιντλίμπ, η Ρωσία παρακολουθεί στενά και ελέγχει πλήρως την κατάσταση.
Η συμφωνία απαιτεί από τους αποκαλούμενους «ριζοσπάστες» αντάρτες να αποχωρήσουν από την αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη και αν δεν το κάνουν, Ρωσία και Άσαντ θα έχουν το πρόσχημα να επιστρέψουν στο αρχικό τους σχέδιο και να εισβάλλουν στην Ιντλίμπ.
Αδιαμφισβήτητα το Κρεμλίνο θα ασκήσει σταδιακά πίεση στον Ερντογάν, καθιστώντας την Τουρκία υπεύθυνη για την μη εξάλειψη των «ριζοσπαστικών» ομάδων Τζιχαντιστών από την Ιντλίμπ.
Αυτό θα έκανε όμως την Τουρκία πιο ευάλωτη σε τρομοκρατικές επιθέσεις και μια ευάλωτη Τουρκία θα χρειαζόταν περαιτέρω βοήθεια από τη Ρωσία και τον νέο ηγεμόνα της περιοχής… τον Βλάντιμιρ Πούτιν.
Επομένως, είναι σαφές ότι η στρατηγική του Πούτιν δεν αφορά απλώς την στήριξη της Συρίας και του βασικού συμμάχου του, Άσαντ.
Αλλά αφορά την χρησιμοποίηση της σύγκρουσης για να εξοβελιστεί η επιρροή της δυτικής συμμαχίας σε Μ.Ανατολή και Α.Μεσόγειο και να φέρει σε στενότερη επαφή το ΝΑΤΟ με τη Μόσχα.
Ωστόσο, το συριακό καθεστώς με τη συνεργασία της Ρωσίας και του Ιράν, ξεκίνησε να προελαύνει σε ορισμένες από αυτές τις περιοχές με το πρόσχημα της εξάλειψης των τρομοκρατικών ομάδων.
Έτσι, μία προς μία, οι περιοχές στις οποίες υποτίθεται ότι θα δημιουργούνταν ουδέτερες ζώνες, έχουν καταληφθεί από τον συριακό στρατό και τον Άσαντ με την βοήθεια της Ρωσίας.
Ο Amberin Zaman, Τούρκος ειδικός στην Μ.Ανατολή και αρθρογράφος της ιστοσελίδας Al-Monitor, υποστηρίζει ότι μια συριακή στρατιωτική επίθεση πλήρους κλίμακας στην Ιντλίμπ, θα είχε ως αποτέλεσμα να χάσει η Τουρκία και ο Ερντογάν την κυριαρχία του στους ισλαμιστές μαχητές της περιοχής, και θα καθιστούσε την Τουρκία πιθανό στόχο για τους ριζοσπάστες.
Αυτό όμως θα σήμαινε σε συνδυασμό με τον εξοπλισμό των Κούρδων της Συρίας από τις ΗΠΑ, ότι ξεκίνησε το ” ξήλωμα” της Τουρκίας από την συριακή επικράτεια η οποία θα αποτελέσει ενεργειακό κόμβο στο απώτερο μέλλον για Ρώσους και Αμερικανούς και κανείς τους «δεν θέλει στα πόδια του” τον Ερντογάν.
πηγη
