Πόσα χρόνια ακόμη θα “καταπίνουμε” την αδικία και την κοροϊδία;
Ζούμε σε μια Ευρώπη που δήθεν υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά οι άταφοι νεκροί μας και οι αιχμάλωτοί μας στην Κύπρο έχουν γίνει “απαγορευμένο θέμα”. Κανείς δεν μιλά. Κανείς δεν απαιτεί. Κανείς δεν τολμά.
Κι όμως:
Υπάρχει νομικό πλαίσιο.
Υπάρχει διεθνές δίκαιο.
Υπάρχουν δεσμεύσεις της Τουρκίας που έχουν υπογράψει οι ίδιοι.
Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν όπλα που δεν τα χρησιμοποιούν — ούτε για την ΑΟΖ, ούτε για τους αγνοουμένους, ούτε για το εθνικό μας δίκαιο στην Ανατολική Μεσόγειο.
Την ώρα που η Τουρκία κάνει ΑΟΖ… με τη Λιβύη (!),
εμείς δεν τολμάμε να κάνουμε ΑΟΖ με την ίδια μας την Κύπρο.
Αυτό δεν λέγεται διπλωματία.
Αυτό λέγεται εθνική υποχώρηση.
Ελλάδα και Κύπρος είναι ένα Έθνος.
