Μονο αυτο μας ελειπε...
Και δυστυχως ερχεται τωρα, που μας κυβερvoυv πρoδoτες !
Η φωτιά που άναψε στην Ουκρανία δεν λέει να σβήσει – αντίθετα, φουντώνει και απειλεί να καταπιεί ολόκληρο τον πλανήτη. Οι ΗΠΑ, μέσω του τελεσιγράφου-βόμβα από την Washington, έστειλαν ξεκάθαρο μήνυμα στη Μόσχα: «Ή παύση πυρός ή οικονομική συντριβή με δασμούς 500%!». Και ο Βλαντιμίρ Πούτιν; Βράζει. Προειδοποιεί. Ετοιμάζει την αντεπίθεση.
Το παιχνίδι δεν είναι πια μόνο γεωπολιτικό – είναι υπαρξιακό. Η σύγκρουση δεν αφορά απλώς σύνορα ή στρατηγικές. Αφορά τον ίδιο τον πυρήνα της παγκόσμιας κυριαρχίας. Και την ώρα που Ουάσινγκτον και Κρεμλίνο ανταλλάσσουν απειλές, η Ουκρανία καίγεται, η Ευρώπη τρέμει και η Ελλάδα… παρακολουθεί.
Όλα δείχνουν ότι η πορεία προς την παγκόσμια σύγκρουση δεν ανακόπτεται – απλώς επιταχύνεται.
Καθώς η ένταση μεταξύ Δύσης και Ρωσίας κλιμακώνεται, οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να επιβάλουν νέες, σκληρές αντιρωσικές κυρώσεις – με δασμούς έως και 500% για χώρες που συνεργάζονται με τη Μόσχα.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Marco Rubio και ο γερουσιαστής Lindsey Graham πιέζουν για ψήφιση ενός νομοσχεδίου-βόμβα, ενώ ο Donald Trump προωθεί τον διάλογο με τον Ρώσο ομόλογό του Vladimir Putin.Εκεχειρία ή κυρώσεις;Το τελεσίγραφο των ΗΠΑ μπορεί να αλλάξει ριζικά τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην Ουκρανία και την παγκόσμια αγορά ενέργειας. Στην Ουάσινγκτον, οι μηχανές έχουν πάρει φωτιά. Το Κογκρέσο πιέζει, οι Ρεπουμπλικάνοι κλιμακώνουν και οι Ευρωπαίοι… περιμένουν. Αν η Ρωσία δεν ανακοινώσει άμεση και σοβαρή πρόταση εκεχειρίας, τότε ένα νέο, εκρηκτικό πακέτο κυρώσεων είναι έτοιμο να ενεργοποιηθεί. Ο πρωταγωνιστής; Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Marco Rubio ο, ο οποίος σχεδόν καθημερινά ωθεί προς ψήφιση το νομοσχέδιο Graham, το οποίο προβλέπει δασμούς-μαμούθ, έως και 500%, για οποιαδήποτε χώρα εισάγει ρωσική ενέργεια – πετρέλαιο, αέριο, ουράνιο.
Με απλά λόγια: ή σταματάς να συνεργάζεσαι με τη Μόσχα, ή πληρώνεις πανάκριβα.
Πού βρίσκεται ο Trump;
Αρχικά φάνηκε να στηρίζει την ιδέα των κυρώσεων.
Μάλιστα ενημέρωσε τους ηγέτες του G7 – τον Γάλλο πρόεδρο Emmanuel Macron, τον Γερμανό καγκελάριο Friedrich Merz και τους πρωθυπουργούς Βρετανίας και Πολωνίας, Keir Starmer και Donald Tusk αντίστοιχα για την πιθανότητα επιβολής μέτρων.
Όμως, μετά από την τηλεφωνική συνομιλία με τον Putin στις 19/5, ο Trump άλλαξε γραμμή και άρχισε να προωθεί άμεσες διαπραγματεύσεις Ρωσίας-Ουκρανίας, χωρίς νέα πακέτα κυρώσεων.
Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι οι κυρώσεις μπήκαν στο συρτάρι.
Κυρώσεις ή τέλος στον διάλογο;
Στις 22 Μαΐου, ο ηγέτης της Γερουσίας, John Thune, έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα: «Αν η Ρωσία δεν δείξει πρόθεση για ειρήνη, θα προχωρήσουμε με νέες κυρώσεις κατά της κυβέρνησης Putin.» Δηλαδή: μίλα ή πλήρωσε.
Το πρόβλημα;
Κάποιοι γερουσιαστές (όπως ο Rand Paul ) προειδοποιούν πως αυτό το πακέτο δεν θα χτυπήσει μόνο τη Μόσχα – αλλά και τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, αφού πολλοί ακόμα συνεχίζουν να εμπορεύονται με τη Ρωσία, άμεσα ή έμμεσα.
Ποιος κρατά τελικά το τιμόνι στις ΗΠΑ;
Είναι ο Trump έτοιμος να στηρίξει ένα τόσο σκληρό μέτρο; Ή θα συνεχίσει να ποντάρει στον διάλογο; Μέχρι στιγμής έχει δώσει το πράσινο φως για στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, ακόμα και μετά την επιστροφή του στην εξουσία: Patriot, F-16 και όπλα μέσω τρίτων χωρών. Όμως, το κλίμα αλλάζει. Το Κογκρέσο θέλει πράξεις και αποτέλεσμα. Η πίεση προς τη Ρωσία γίνεται ασφυκτική.
Εκεχειρία ή οικονομική καταιγίδα;
Η εικόνα είναι απλή: Η Δύση έχει φτάσει στο σημείο μηδέν.
Οι επιλογές είναι δύο: είτε η Ρωσία κάθεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με προτάσεις για κατάπαυση πυρός, είτε οι ΗΠΑ και το G7 πατούν το κουμπί των κυρώσεων. Το παιχνίδι είναι σκληρό. Η Ρωσία έχει δείξει ότι δεν τρομάζει. Αλλά για πρώτη φορά μετά από καιρό, οι κυρώσεις που σχεδιάζονται, είναι συντριπτικές. Βέβαια από την πλευρά της η Ρωσία έχει συνηθίσει να ζει με τις κυρώσεις και έχει αναπτύξει τέτοιους μηχανισμούς που τους απενεργοποιεί.
Τεράστια αντοχή
Σύμφωνα με εκτιμήσεις διεθνών και Κινέζων αναλυτών, η ρωσική οικονομία όχι μόνο δεν κατέρρευσε, αλλά επέδειξε απροσδόκητη ανθεκτικότητα. Οι δυτικοί αναλυτές έμειναν έκπληκτοι καθώς η χώρα, παρά την τεράστια εξωτερική πίεση, κατάφερε να διατηρήσει τη μακροοικονομική σταθερότητα, τη σταθερότητα του νομίσματος και να καταγράψει μάλιστα ανάπτυξη σε συγκεκριμένους τομείς, όπως αναφέρεται σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στην κινεζική διαδικτυακή πλατφόρμα Baijiahao.
Ο λανθασμένος υπολογισμός
Οι πολιτικοί και αξιωματούχοι στις ΗΠΑ και στην ΕΕ, οι οποίοι παλαιότερα ήταν σκεπτικοί σχετικά με την ρωσική οικονομία, χρησιμοποιούσαν συχνά την παρομοίωση της Ρωσίας με «βενζινάδικο», υπονοώντας ότι η κύρια πηγή εσόδων της είναι η εξαγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Αυτή η ιδέα αποτέλεσε τη βάση της στρατηγικής των κυρώσεων – δηλαδή να στερηθεί η Ρωσία την πρόσβαση στις δυτικές αγορές ενέργειας. Ωστόσο, αυτός ο υπολογισμός αποδείχθηκε λανθασμένος.
Στροφή στην Ασία
Μετά την επιβολή εμπάργκο στις ρωσικές εξαγωγές πετρελαίου και αερίου, η Μόσχα αντέστρεψε γρήγορα τις εξαγωγές της προς την Ασία. Υπογράφηκαν σημαντικές μακροχρόνιες συμφωνίες με την Κίνα, την Ινδία, την Τουρκία και άλλες χώρες της περιοχής. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικής Ανάπτυξης της Ρωσίας, το 2023 πάνω από το 70% των ρωσικών ενεργειακών πόρων εξάγονταν στην Ασία. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η αύξηση των εξαγωγών πετρελαίου στην Ινδία, η οποία προηγουμένως σχεδόν δεν αγόραζε ρωσικό αργό. Επιπλέον, οι εξαγωγές φυσικού αερίου στην Κίνα μέσω του αγωγού «Δύναμη της Σιβηρίας» και η ανάπτυξη νέων υποδομών επέτρεψαν να αντισταθμιστεί μερικώς η απώλεια της ευρωπαϊκής αγοράς.
