“Φυσιολογικό” λοιπον θεωρούν τον βιασμό τους γυναίκες πρόσφυγες οι οποίες περιγράφουν την κακοποίησή τους από διακινητές ή μέλη του ISIS, ως “μια εμπειρία που έχει συμβεί και σε άλλους, άρα, αποτελεί μια κανονικότητα εξαιτίας του φύλου τους”.
Αντίθετα, για τους άνδρες θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, είναι πολύ πιο δύσκολο να διαχειριστούν και να αντιμετωπίσουν το τραύμα τους, γιατί έρχεται σε αντίφαση με την “αρσενική” τους ταυτότητα, σύμφωνα με τις κοινωνικές επιταγές και τα στερεότυπα.
Οι διαπιστώσεις προκύπτουν από την Κοινωνική Υπηρεσία της ΑΡΣΙΣ, στο Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων της Νέας Καβάλας, που από τον Οκτώβριο του 2017, προσφέρει ολοκληρωμένες υπηρεσίες διαχείρισης περιστατικών σεξουαλικής και έμφυλης βίας.
Οι δράσεις χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα ESTIA (στήριξη έκτακτης ανάγκης για την ένταξη και τη στέγαση) που υλοποιείται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ με χρηματοδότηση της Πολιτικής Προστασίας και Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ECHO).
Οπως προκύπτει, από τον Οκτώβριο του 2017 έως τον Μάιο του 2018, παραπέμφθηκαν από άλλες οργανώσεις, ή εντοπίστηκαν από την ίδια την υπηρεσία της ΑΡΣΙΣ, 22 άτομα (7 άνδρες και 15 γυναίκες) τα οποία είχαν ιστορικό σεξουαλικής και έμφυλης βίας, ενώ 4 ήταν παράλληλα και θύματα trafficking, κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους στην Ελλάδα.
Θύματα σεξουαλικής κακοποίησης και βιασμού αποτελούν κυρίως γυναίκες, από χώρες της Αφρικής, όπως η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Καμερούν, Αιθιοπία, Νήσοι Κομόρες.
Οι γυναίκες, έχουν, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, δεχθεί έμφυλη, ή σεξουαλική βία, είτε στη χώρα καταγωγής τους, είτε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους προς τη χώρα μας.
Οι περισσότεροι δε, άνδρες, έχουν υποστεί σεξουαλική βία, κυρίως λόγω τoυ διαφορετικoύ σεξουαλικού προσανατολισμού τους.
“Οι γυναίκες θεωρούν ότι είναι μέρος της έμφυλης φύσης τους οι βιασμοί και τους θεωρούν “φυσιολογικούς” σε πολεμικές επιχειρήσεις, για παράδειγμα, κατάληψης ενός χωριού, ή όταν εξωθούνται στην πορνεία από τους διακινητές τους” εξήγησε η Νεφέλη- Μυρτώ Πανδίρη, Project manager του προγράμματος έκτακτης ανάγκης για την ένταξη και τη στέγαση στη Βόρεια και Κεντρική Ελλάδα ESTIA.
πηγη
Αντίθετα, για τους άνδρες θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, είναι πολύ πιο δύσκολο να διαχειριστούν και να αντιμετωπίσουν το τραύμα τους, γιατί έρχεται σε αντίφαση με την “αρσενική” τους ταυτότητα, σύμφωνα με τις κοινωνικές επιταγές και τα στερεότυπα.
Οι διαπιστώσεις προκύπτουν από την Κοινωνική Υπηρεσία της ΑΡΣΙΣ, στο Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων της Νέας Καβάλας, που από τον Οκτώβριο του 2017, προσφέρει ολοκληρωμένες υπηρεσίες διαχείρισης περιστατικών σεξουαλικής και έμφυλης βίας.
Οι δράσεις χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα ESTIA (στήριξη έκτακτης ανάγκης για την ένταξη και τη στέγαση) που υλοποιείται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ με χρηματοδότηση της Πολιτικής Προστασίας και Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ECHO).
Οπως προκύπτει, από τον Οκτώβριο του 2017 έως τον Μάιο του 2018, παραπέμφθηκαν από άλλες οργανώσεις, ή εντοπίστηκαν από την ίδια την υπηρεσία της ΑΡΣΙΣ, 22 άτομα (7 άνδρες και 15 γυναίκες) τα οποία είχαν ιστορικό σεξουαλικής και έμφυλης βίας, ενώ 4 ήταν παράλληλα και θύματα trafficking, κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους στην Ελλάδα.
Θύματα σεξουαλικής κακοποίησης και βιασμού αποτελούν κυρίως γυναίκες, από χώρες της Αφρικής, όπως η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Καμερούν, Αιθιοπία, Νήσοι Κομόρες.
Οι γυναίκες, έχουν, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, δεχθεί έμφυλη, ή σεξουαλική βία, είτε στη χώρα καταγωγής τους, είτε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους προς τη χώρα μας.
Οι περισσότεροι δε, άνδρες, έχουν υποστεί σεξουαλική βία, κυρίως λόγω τoυ διαφορετικoύ σεξουαλικού προσανατολισμού τους.
“Οι γυναίκες θεωρούν ότι είναι μέρος της έμφυλης φύσης τους οι βιασμοί και τους θεωρούν “φυσιολογικούς” σε πολεμικές επιχειρήσεις, για παράδειγμα, κατάληψης ενός χωριού, ή όταν εξωθούνται στην πορνεία από τους διακινητές τους” εξήγησε η Νεφέλη- Μυρτώ Πανδίρη, Project manager του προγράμματος έκτακτης ανάγκης για την ένταξη και τη στέγαση στη Βόρεια και Κεντρική Ελλάδα ESTIA.
πηγη
