«Μετά την κατάρρευση του Ανατολικού Συνασπισμού και τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ουσιαστικά η αποστολή του ΝΑΤΟ έληξε, ολοκληρώθηκε, αφού διαλύθηκε ο πραγματικός εχθρός για τον οποίο συστάθηκε!
Έτσι τίθεται το εύλογο ερώτημα! Από το 1991 μέχρι σήμερα ποια η χρησιμότητα υπάρξεως του ΝΑΤΟ; Πού ωφελεί την ανθρωπότητα; Από τη στιγμή που η ύπαρξή του βασιζόταν στην συλλογική άμυνα των μελών – κρατών του, σύμφωνα με το άρθρο 5 του καταστατικού του!
Το οποίο υπαγορεύει την προστασία ενός μέλους του ΝΑΤΟ όταν αυτό δεχτεί επίθεση! Αφού, η γέννηση του ΝΑΤΟ είχε αμυντική υπόσταση! Αλλά μετά το 1991 εξελίχτηκε σε επιθετική! Όλες οι πολεμικές επιχειρήσεις, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Γιουγκοσλαβία και οι οποίες βαφτίστηκαν Νατοϊκές, δεν είχαν καμιά σχέση με την ουσιαστική αποστολή του ΝΑΤΟ! Αυτές όλες οι πολεμικές επιχειρήσεις, είχαν σχέση με τα γεωστρατηγικά – γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ και των πετρέλαιο-εταιρειών τους!
Άρα, η πραγματική αποστολή του ΝΑΤΟ μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενώσεως και του στρατιωτικού βραχίονα του Συμφώνου της Βαρσοβίας, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, είναι για την προστασία των Αμερικανικών συμφερόντων σε διάφορες επίμαχες περιοχές της υδρογείου! Υπάρχει το ΝΑΤΟ για να πατάει γερά το πόδι της η Αμερική στην Ευρώπη!
Όμως μήπως υπάρχει και μια άλλη εκδοχή; Μήπως το ΝΑΤΟ λειτουργεί πλέον, ως σχεδιαστής δημιουργίας εμπόλεμης κατάστασης, ακόμη και μεταξύ των κρατών – μελών του;
Χρεωκοπημένη και μη ανεξάρτητη χώρα η Ελλάδα δια στόματος ΝΑΤΟ…
Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι δυο χώρες του ΝΑΤΟ. Αντιμετωπίζονται όμως τελείως διαφορετικά από την εκάστοτε ηγεσία της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας!
Ατράνταχτο παράδειγμα, όταν η Τουρκία κατέρριψε το ρωσικό μαχητικό το 2016, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ – προστατευόμενος της Γερμανίας, αφού εκείνη προώθησε σε αυτήν την θέση τον πρώην Πρωθυπουργό της Νορβηγίας, αλλά και των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου – ερωτώμενος αν η Ελλάδα έχει δικαίωμα να καταρρίψει τουρκικά μαχητικά που παραβιάζουν τον εναέριο χώρο της, η απάντηση ήταν: “ Όχι δεν έχει αυτό το δικαίωμα, γιατί δεν είναι κυρίαρχο κράτος.
Η Ελλάδα είναι μια χρεοκοπημένη χώρα υπό κηδεμονία και δικαίωμα για κατάρριψη έχει μόνο η Γερμανία. Από τη στιγμή που η Γερμανία δεν ενοχλείται που η Τουρκία παραβιάζει τον εναέριο χώρο της περιουσίας της στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κανένα θέμα. Αν οι Γερμανοί ενοχληθούν από τις παραβιάσεις των Τούρκων στο οικόπεδό τους, θα καταρρίψουν τα τουρκικά μαχητικά”!
Η Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας στο Montego Bay της Τζαμάικα…
Στις 10 Δεκεμβρίου 1982, στην πόλη της Τζαμάικα – τουριστικό θέρετρο – Montego Bay, 199 χώρες του Πλανήτη υπέγραψαν τη “Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας”, όπου ρυθμίστηκε ο πελώριος πλούτος των θαλασσών και των ωκεανών και το υπέδαφός τους.
Έτσι, εμμέσως πλην σαφώς οριοθετούταν ο τεράστιος πλούτος του Αιγαίου μας. Ωστόσο, και εδώ είναι το πονηρό, η Τουρκία την απέρριψε, ενώ οι ΗΠΑ την υπέγραψαν μεν, αλλά η Αμερικανική Γερουσία δεν την επικύρωσε και κατά συνέπεια δεν δεσμεύονται από αυτήν. Και όλοι αντιλαμβάνεσθε, το γιατί. Μα γιατί, ΗΠΑ και Τουρκία θέλουν να βάλουν στο χέρι τον τεράστιο πλούτο που κρύβει στα σωθικά του το Αιγαίο μας.
Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν υπήρξαμε ελεύθερη χώρα! Πάντα μας εξουσίαζαν οι ξένοι “φίλοι” μας. Για του λόγου το αληθές, δείτε τι είχε καταγγείλει ο Υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου Νίκος Ρολάνδης για τη “Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας”:
Δυόμιση χρόνια πριν τη Συνθήκη, στις 4 Αυγούστου 1980, συνάντησα στο γραφείο μου τον M.J.Ambrose. Ανώτερο Διευθυντή της μεγάλης αμερικανικής εταιρείας πετρελαίων Standard Oil of Indiana. Η Standard Oil, σε συνεργασία με την κολοσσιαία Amoco, ήθελαν να γεωτρήσουν νότια της Κύπρου, εκεί περίπου που βρίσκεται σήμερα το τεμάχιο Αφροδίτη. Οι μελέτες τους έδειχναν πως υπήρχαν υδρογονάνθρακες.
Η Τουρκία όμως, ήταν προφανώς πολύ καλά πληροφορημένη. Είχε απειλήσει σύμφωνα με τα πρακτικά του Υπουργείου, με περαιτέρω στρατιωτική επιχείρηση στην Κύπρο. Ο Πρόεδρος Κυπριανού, που επίσης συνάντησε τον Ambrose, μου ζήτησε να επικοινωνήσω με τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Kurt Waldheim. Ο Waldheim μας απέτρεψε. Έτσι το όνειρο έμεινε ανεκπλήρωτο…”.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν περίτρανα γιατί το όνειρο στις ημέρες μας εκπληρώνεται;
Γιατί βρέθηκαν οι καλοθελητές, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος Αλέξης Τσίπρας για να υλοποιήσουν το όνειρο του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας!
Και εάν δεν πείθεστε, διαβάστε παρακάτω:
Όλοι γνωρίζετε την επέμβαση και τον πρόστυχο ρόλο της Αγγλίας επί αιώνες, σε όλα τα εθνικά ζητήματα της Ελλάδος. Και από τη στιγμή που εσχάτως δημοσιοποιούνται κάποια αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, διαβάστε το εξής απόσπασμα: “…
Το Βρετανικό Foreign Office έχει ονομάσει έναν από τους φακέλους των αρχείων του για τη ΝΑ Ευρώπη: «Ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο». Στο φάκελο περιλαμβάνεται μια εκτενής ανάλυση της λεγόμενης Ομάδας Εργασίας για τη Μεσόγειο, που διαπιστώνει ότι οι διαφορές μεταξύ των δυο χωρών δεν περιορίζονταν στο Αιγαίο και την Κύπρο, αλλά κάλυπταν και άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα το θέμα των μειονοτήτων. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η αμοιβαία έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των δυο χωρών.
Σε ό,τι αφορούσε το Αιγαίο το πρόβλημα αναλυόταν σε τέσσερεις κατηγορίες: Την υφαλοκρηπίδα, τα εθνικά χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο, το FIR, τη στρατικοποίηση των νησιών του πελάγους. Πιο κρίσιμο θέμα θεωρείτο αυτό της υφαλοκρηπίδας…”.
Μήπως όλα αυτά τα ζητήματα θα τα λύσει ο Αλέξης Τσίπρας, με πρώτο στην ατζέντα την υφαλοκρηπίδα; Όπως άλλωστε φάνηκε και από τις δηλώσεις Ερντογάν – Τσίπρα στο πρόσφατο ταξίδι του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Τουρκία;
Υπήρξε προδοτική ενέργεια η έξοδος της Ελλάδος από το ΝΑΤΟ…
Ο Χένρι Τάσκα. Πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα από 1969 – 1974, ήλθε σε αντίθεση με τον Χένρυ Κίσινγκερ στο θέμα της ανατροπής του Μακαρίου στην Κύπρο και είχε προτείνει να παρέμβει ο 6ος στόλος για να προληφθεί η εισβολή των Τούρκων. Γιατί, πίστευε ότι η πολιτική Κίσινγκερ θα οδηγούσε σε διάλυση τη Νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Μετά την αποχώρησή του από τη θέση του (1974) εξέφρασε την επιθυμία να εκδώσει βιβλίο όπου θα κατονόμαζε αξιωματούχους της CIA που παρότρυναν τον Ιωαννίδη να ανατρέψει τον Παπαδόπουλο. Αλλά, δεν πρόλαβε! Σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό “δυστύχημα” στη Λοζάνη τον Αύγουστο του 1979.
Οκτώ χρόνια μετά, ο γιος του δήλωσε δημόσια ότι: “Πίσω από τον θάνατο του πατέρα μου βρισκόταν ο Κίσινγκερ”…
Η άφιξη του Χένρι Τάσκα στην Αθήνα
Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι, ο Τάσκα σε έκθεσή του προς το Κογκρέσο το 1971, μεταξύ των άλλων έλεγε: “…εάν οι άνθρωποι (σ.σ. κυβέρνηση Παπαδόπουλου) δεν αγαπούσαν την Αμερική, θα το είχαμε αισθανθεί πολύ γρήγορα”. Εξυμνούσε δηλαδή τον Παπαδόπουλο, κόντρα στις βουλές Κίσινγκερ που επιζητούσε την ανατροπή του”!
Στις 16 Μαΐου 1974, ο Αμερικανός πρέσβης (Τάσκα) επιστρέφοντας από ταξίδι στις ΗΠΑ, διά μέσω του Ιωάννη Γεωργάκη, ζητά να ενημερώσει ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, εμπιστευτικά τον Ιωαννίδη. Ο Ιωάννης Γεωργάκης ήταν έμπειρος διπλωμάτης, εκ των έμπιστων του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Εξ ου και ήταν μεταπολιτευτικά ο πρώτος πρέσβης εκ προσωπικοτήτων, θεσμού που θέσπισε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Αυτή η διπλωματική κίνηση του Τάσκα αποσκοπούσε, πέραν του Ιωαννίδη να τύχει της ίδιας ενημέρωσης και ο ευρισκόμενος στο Παρίσι, Κωνσταντίνος Καραμανλής. Και τούτο γιατί, ο Τάσκα επιστρέφοντας από τις ΗΠΑ, έκανε στάση στο Παρίσι επιδιώκοντας να δει τον Καραμανλή και εκείνος απέφυγε να τον συναντήσει, προφασιζόμενος απουσία σε διακοπές.
Τούτο ενδεχομένως συνέβη, γιατί ήδη ο Καραμανλής είχε αποδεχθεί το Σχέδιο Κίσινγκερ για τη διχοτόμηση της Κύπρου (Αττίλας Ι και ΙΙ). Άλλωστε, το ρηθέν “η Κύπρος κείται μακράν”, ακόμη ηχεί στ΄ αυτιά μας”!
Βέβαια, μετά από μικρό χρονικό διάστημα (14 Αυγούστου 1974) ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ανακοίνωσε την αποχώρηση της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, δίνοντας έτσι, απίστευτο πλεονέκτημα, ώστε να γίνει κυρίαρχη της περιοχής η Τουρκία, αφού πλέον αυτή ήταν η πιστή σύμμαχος του ΝΑΤΟ!
Ως γνωστόν, η Ελλάς είχε εισέλθει στη Βορειοατλαντική Συμμαχία το 1952, επί κυβερνήσεως Νικολάου Πλαστήρα. Η συμφωνία ένταξης είχε επικυρωθεί από τη Βουλή στις 18 Φεβρουαρίου 1952, με αρνητικές ψήφους των οκτώ βουλευτών της ΕΔΑ και του ανεξάρτητου βουλευτή της αριστεράς, Μιχάλη Κύρκου (βρε αυτή η αριστερά)! Στις 19 Οκτωβρίου του 1980, η κυβέρνηση Γεωργίου Ράλλη αποφάσισε την επάνοδο της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ!
Για την οποία επάνοδο, συμφώνησε η Τουρκία! Αφού είχε ήδη αποκτήσει την ισχυροποίησή της, παίρνοντας ως αντάλλαγμα – σε εύθετο χρόνο – την οριοθέτηση της επιχειρησιακής ευθύνης στο Αιγαίο! Υποχρέωση, που εκτελεί ο Αλέξης Τσίπρας, σύντομα…
Σχεδιασμένη από το ΝΑΤΟ η εισβολή και διχοτόμηση της Κύπρου και του Αιγαίου…
Αυτή η σκοτεινή και βρώμικη περίοδος, δεν επιτρέπεται να φωτισθεί μέχρι σήμερα με κανένα τρόπο. Γιατί, θα σκιαστούν πολλά πολιτικά πρόσωπα, που τιμώνται σήμερα ως εθνικοί ηγέτες και ήρωες. Ο περιβόητος “φάκελος της Κύπρου” παραμένει ερμητικά κλειστός και όποιος αποτόλμησε να τον ανοίξει, αυτό το εγχείρημα έπεσε στο κενό.
Ωστόσο, εμείς θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε μια μικρή πτυχή, σύμφωνα με όσα μας εκμυστηρεύθηκε ένα εξέχον πρόσωπο, το οποίο ήταν “παρών” σ΄ αυτά τα γεγονότα, από υψηλή ιστάμενη θέση:
«Ο Μακάριος την ημέρα του πραξικοπήματος δεν πήγε στο Προεδρικό Μέγαρο, διότι είχε ενημερωθεί περί του πραξικοπήματος από τον Ευάγγελο Αβέρωφ. Ο οποίος είχε ενημερωθεί από έναν Λοχαγό του ελληνικού στρατού, που ανήκε στον σκληρό πυρήνα του Ιωαννίδη.
Έτσι, όταν βομβαρδίστηκε το Προεδρικό Μέγαρο, ο Μακάριος “απουσίαζε”. Ωστόσο, ο Μακάριος ψευδώς ισχυρίσθηκε στην έκτακτη Σύσκεψη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 19 Ιουλίου, ότι την ώρα του πραξικοπήματος είχε δεχτεί στο Προεδρικό Μέγαρο, μια ομάδα παιδιών της ελληνικής παροικίας του Πατριάρχη Αλεξανδρείας, με επικεφαλής τον ιερομόναχο Πέτρο Παπαπέτρου και μετέπειτα Πατριάρχη και Πάπα Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής (1997-2004).
Όταν έφθασε στην Πάφο, το απόγευμα της ημέρας του πραξικοπήματος και κατευθυνόταν προς το αγγλικό ελικόπτερο, για να μεταφερθεί στην Μάλτα, τον αντελήφθη ο κυβερνήτης τορπιλακάτου, που ήταν “δεμένη” λόγω προβλήματος στο λιμάνι, με Ελλαδίτη κυβερνήτη (υποπλοίαρχο του Π/Ν). Ο οποίος επικοινώνησε με το Αρχηγείο της Ναυτικής Διοικήσεως Κύπρου, λέγοντας ότι βλέπει τον Μακάριο να κατευθύνεται προς το ελικόπτερο για να τον παραλάβει.
Μετά τρίλεπτου, ήλθε η διαταγή (Νίκος Σαμψών) για να τον αφήσουν να φύγει. Δηλαδή, έπρεπε εκείνη τη χρονική στιγμή να διασωθεί ο Μακάριος, για να μεταβεί στο έκτακτο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και από την έδρα του Συμβουλίου να “καλέσει” την Τουρκία να επέμβει».
Και πράγματι, λίγες ώρες μετά (20 Ιουλίου), οι Τούρκοι εισβάλλουν στην Μεγαλόνησο.
Στις 24 Ιουλίου, ο Νίκος Σαμψών, υπέβαλε την παραίτησή του και αντικαταστάθηκε από τον εκλεγμένο Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, Γλαύκο Κληρίδη.
Την ίδια μέρα στην Αθήνα, κατέρρευσε η Δικτατορία του Ιωαννίδη και σχηματίσθηκε κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, που ήρθε από το Παρίσι, όπου ζούσε αυτοεξόριστος για να δρομολογήσει τις περαιτέρω εντολές του ΝΑΤΟ! Όπως σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας, δρομολογεί τις ολέθριες για την Ελλάδα εξελίξεις στο Αιγαίο μας!!
πηγη
Έτσι τίθεται το εύλογο ερώτημα! Από το 1991 μέχρι σήμερα ποια η χρησιμότητα υπάρξεως του ΝΑΤΟ; Πού ωφελεί την ανθρωπότητα; Από τη στιγμή που η ύπαρξή του βασιζόταν στην συλλογική άμυνα των μελών – κρατών του, σύμφωνα με το άρθρο 5 του καταστατικού του!
Το οποίο υπαγορεύει την προστασία ενός μέλους του ΝΑΤΟ όταν αυτό δεχτεί επίθεση! Αφού, η γέννηση του ΝΑΤΟ είχε αμυντική υπόσταση! Αλλά μετά το 1991 εξελίχτηκε σε επιθετική! Όλες οι πολεμικές επιχειρήσεις, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Γιουγκοσλαβία και οι οποίες βαφτίστηκαν Νατοϊκές, δεν είχαν καμιά σχέση με την ουσιαστική αποστολή του ΝΑΤΟ! Αυτές όλες οι πολεμικές επιχειρήσεις, είχαν σχέση με τα γεωστρατηγικά – γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ και των πετρέλαιο-εταιρειών τους!
Άρα, η πραγματική αποστολή του ΝΑΤΟ μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενώσεως και του στρατιωτικού βραχίονα του Συμφώνου της Βαρσοβίας, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, είναι για την προστασία των Αμερικανικών συμφερόντων σε διάφορες επίμαχες περιοχές της υδρογείου! Υπάρχει το ΝΑΤΟ για να πατάει γερά το πόδι της η Αμερική στην Ευρώπη!
Όμως μήπως υπάρχει και μια άλλη εκδοχή; Μήπως το ΝΑΤΟ λειτουργεί πλέον, ως σχεδιαστής δημιουργίας εμπόλεμης κατάστασης, ακόμη και μεταξύ των κρατών – μελών του;
Χρεωκοπημένη και μη ανεξάρτητη χώρα η Ελλάδα δια στόματος ΝΑΤΟ…
Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι δυο χώρες του ΝΑΤΟ. Αντιμετωπίζονται όμως τελείως διαφορετικά από την εκάστοτε ηγεσία της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας!
Ατράνταχτο παράδειγμα, όταν η Τουρκία κατέρριψε το ρωσικό μαχητικό το 2016, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ – προστατευόμενος της Γερμανίας, αφού εκείνη προώθησε σε αυτήν την θέση τον πρώην Πρωθυπουργό της Νορβηγίας, αλλά και των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου – ερωτώμενος αν η Ελλάδα έχει δικαίωμα να καταρρίψει τουρκικά μαχητικά που παραβιάζουν τον εναέριο χώρο της, η απάντηση ήταν: “ Όχι δεν έχει αυτό το δικαίωμα, γιατί δεν είναι κυρίαρχο κράτος.
Η Ελλάδα είναι μια χρεοκοπημένη χώρα υπό κηδεμονία και δικαίωμα για κατάρριψη έχει μόνο η Γερμανία. Από τη στιγμή που η Γερμανία δεν ενοχλείται που η Τουρκία παραβιάζει τον εναέριο χώρο της περιουσίας της στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κανένα θέμα. Αν οι Γερμανοί ενοχληθούν από τις παραβιάσεις των Τούρκων στο οικόπεδό τους, θα καταρρίψουν τα τουρκικά μαχητικά”!
Η Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας στο Montego Bay της Τζαμάικα…
Στις 10 Δεκεμβρίου 1982, στην πόλη της Τζαμάικα – τουριστικό θέρετρο – Montego Bay, 199 χώρες του Πλανήτη υπέγραψαν τη “Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας”, όπου ρυθμίστηκε ο πελώριος πλούτος των θαλασσών και των ωκεανών και το υπέδαφός τους.
Έτσι, εμμέσως πλην σαφώς οριοθετούταν ο τεράστιος πλούτος του Αιγαίου μας. Ωστόσο, και εδώ είναι το πονηρό, η Τουρκία την απέρριψε, ενώ οι ΗΠΑ την υπέγραψαν μεν, αλλά η Αμερικανική Γερουσία δεν την επικύρωσε και κατά συνέπεια δεν δεσμεύονται από αυτήν. Και όλοι αντιλαμβάνεσθε, το γιατί. Μα γιατί, ΗΠΑ και Τουρκία θέλουν να βάλουν στο χέρι τον τεράστιο πλούτο που κρύβει στα σωθικά του το Αιγαίο μας.
Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν υπήρξαμε ελεύθερη χώρα! Πάντα μας εξουσίαζαν οι ξένοι “φίλοι” μας. Για του λόγου το αληθές, δείτε τι είχε καταγγείλει ο Υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου Νίκος Ρολάνδης για τη “Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας”:
Δυόμιση χρόνια πριν τη Συνθήκη, στις 4 Αυγούστου 1980, συνάντησα στο γραφείο μου τον M.J.Ambrose. Ανώτερο Διευθυντή της μεγάλης αμερικανικής εταιρείας πετρελαίων Standard Oil of Indiana. Η Standard Oil, σε συνεργασία με την κολοσσιαία Amoco, ήθελαν να γεωτρήσουν νότια της Κύπρου, εκεί περίπου που βρίσκεται σήμερα το τεμάχιο Αφροδίτη. Οι μελέτες τους έδειχναν πως υπήρχαν υδρογονάνθρακες.
Η Τουρκία όμως, ήταν προφανώς πολύ καλά πληροφορημένη. Είχε απειλήσει σύμφωνα με τα πρακτικά του Υπουργείου, με περαιτέρω στρατιωτική επιχείρηση στην Κύπρο. Ο Πρόεδρος Κυπριανού, που επίσης συνάντησε τον Ambrose, μου ζήτησε να επικοινωνήσω με τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Kurt Waldheim. Ο Waldheim μας απέτρεψε. Έτσι το όνειρο έμεινε ανεκπλήρωτο…”.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν περίτρανα γιατί το όνειρο στις ημέρες μας εκπληρώνεται;
Γιατί βρέθηκαν οι καλοθελητές, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος Αλέξης Τσίπρας για να υλοποιήσουν το όνειρο του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας!
Και εάν δεν πείθεστε, διαβάστε παρακάτω:
Όλοι γνωρίζετε την επέμβαση και τον πρόστυχο ρόλο της Αγγλίας επί αιώνες, σε όλα τα εθνικά ζητήματα της Ελλάδος. Και από τη στιγμή που εσχάτως δημοσιοποιούνται κάποια αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, διαβάστε το εξής απόσπασμα: “…
Το Βρετανικό Foreign Office έχει ονομάσει έναν από τους φακέλους των αρχείων του για τη ΝΑ Ευρώπη: «Ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο». Στο φάκελο περιλαμβάνεται μια εκτενής ανάλυση της λεγόμενης Ομάδας Εργασίας για τη Μεσόγειο, που διαπιστώνει ότι οι διαφορές μεταξύ των δυο χωρών δεν περιορίζονταν στο Αιγαίο και την Κύπρο, αλλά κάλυπταν και άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα το θέμα των μειονοτήτων. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η αμοιβαία έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των δυο χωρών.
Σε ό,τι αφορούσε το Αιγαίο το πρόβλημα αναλυόταν σε τέσσερεις κατηγορίες: Την υφαλοκρηπίδα, τα εθνικά χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο, το FIR, τη στρατικοποίηση των νησιών του πελάγους. Πιο κρίσιμο θέμα θεωρείτο αυτό της υφαλοκρηπίδας…”.
Μήπως όλα αυτά τα ζητήματα θα τα λύσει ο Αλέξης Τσίπρας, με πρώτο στην ατζέντα την υφαλοκρηπίδα; Όπως άλλωστε φάνηκε και από τις δηλώσεις Ερντογάν – Τσίπρα στο πρόσφατο ταξίδι του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Τουρκία;
Υπήρξε προδοτική ενέργεια η έξοδος της Ελλάδος από το ΝΑΤΟ…
Ο Χένρι Τάσκα. Πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα από 1969 – 1974, ήλθε σε αντίθεση με τον Χένρυ Κίσινγκερ στο θέμα της ανατροπής του Μακαρίου στην Κύπρο και είχε προτείνει να παρέμβει ο 6ος στόλος για να προληφθεί η εισβολή των Τούρκων. Γιατί, πίστευε ότι η πολιτική Κίσινγκερ θα οδηγούσε σε διάλυση τη Νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Μετά την αποχώρησή του από τη θέση του (1974) εξέφρασε την επιθυμία να εκδώσει βιβλίο όπου θα κατονόμαζε αξιωματούχους της CIA που παρότρυναν τον Ιωαννίδη να ανατρέψει τον Παπαδόπουλο. Αλλά, δεν πρόλαβε! Σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό “δυστύχημα” στη Λοζάνη τον Αύγουστο του 1979.
Οκτώ χρόνια μετά, ο γιος του δήλωσε δημόσια ότι: “Πίσω από τον θάνατο του πατέρα μου βρισκόταν ο Κίσινγκερ”…
Η άφιξη του Χένρι Τάσκα στην Αθήνα
Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι, ο Τάσκα σε έκθεσή του προς το Κογκρέσο το 1971, μεταξύ των άλλων έλεγε: “…εάν οι άνθρωποι (σ.σ. κυβέρνηση Παπαδόπουλου) δεν αγαπούσαν την Αμερική, θα το είχαμε αισθανθεί πολύ γρήγορα”. Εξυμνούσε δηλαδή τον Παπαδόπουλο, κόντρα στις βουλές Κίσινγκερ που επιζητούσε την ανατροπή του”!
Στις 16 Μαΐου 1974, ο Αμερικανός πρέσβης (Τάσκα) επιστρέφοντας από ταξίδι στις ΗΠΑ, διά μέσω του Ιωάννη Γεωργάκη, ζητά να ενημερώσει ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, εμπιστευτικά τον Ιωαννίδη. Ο Ιωάννης Γεωργάκης ήταν έμπειρος διπλωμάτης, εκ των έμπιστων του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Εξ ου και ήταν μεταπολιτευτικά ο πρώτος πρέσβης εκ προσωπικοτήτων, θεσμού που θέσπισε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Αυτή η διπλωματική κίνηση του Τάσκα αποσκοπούσε, πέραν του Ιωαννίδη να τύχει της ίδιας ενημέρωσης και ο ευρισκόμενος στο Παρίσι, Κωνσταντίνος Καραμανλής. Και τούτο γιατί, ο Τάσκα επιστρέφοντας από τις ΗΠΑ, έκανε στάση στο Παρίσι επιδιώκοντας να δει τον Καραμανλή και εκείνος απέφυγε να τον συναντήσει, προφασιζόμενος απουσία σε διακοπές.
Τούτο ενδεχομένως συνέβη, γιατί ήδη ο Καραμανλής είχε αποδεχθεί το Σχέδιο Κίσινγκερ για τη διχοτόμηση της Κύπρου (Αττίλας Ι και ΙΙ). Άλλωστε, το ρηθέν “η Κύπρος κείται μακράν”, ακόμη ηχεί στ΄ αυτιά μας”!
Βέβαια, μετά από μικρό χρονικό διάστημα (14 Αυγούστου 1974) ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ανακοίνωσε την αποχώρηση της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, δίνοντας έτσι, απίστευτο πλεονέκτημα, ώστε να γίνει κυρίαρχη της περιοχής η Τουρκία, αφού πλέον αυτή ήταν η πιστή σύμμαχος του ΝΑΤΟ!
Ως γνωστόν, η Ελλάς είχε εισέλθει στη Βορειοατλαντική Συμμαχία το 1952, επί κυβερνήσεως Νικολάου Πλαστήρα. Η συμφωνία ένταξης είχε επικυρωθεί από τη Βουλή στις 18 Φεβρουαρίου 1952, με αρνητικές ψήφους των οκτώ βουλευτών της ΕΔΑ και του ανεξάρτητου βουλευτή της αριστεράς, Μιχάλη Κύρκου (βρε αυτή η αριστερά)! Στις 19 Οκτωβρίου του 1980, η κυβέρνηση Γεωργίου Ράλλη αποφάσισε την επάνοδο της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ!
Για την οποία επάνοδο, συμφώνησε η Τουρκία! Αφού είχε ήδη αποκτήσει την ισχυροποίησή της, παίρνοντας ως αντάλλαγμα – σε εύθετο χρόνο – την οριοθέτηση της επιχειρησιακής ευθύνης στο Αιγαίο! Υποχρέωση, που εκτελεί ο Αλέξης Τσίπρας, σύντομα…
Σχεδιασμένη από το ΝΑΤΟ η εισβολή και διχοτόμηση της Κύπρου και του Αιγαίου…
Αυτή η σκοτεινή και βρώμικη περίοδος, δεν επιτρέπεται να φωτισθεί μέχρι σήμερα με κανένα τρόπο. Γιατί, θα σκιαστούν πολλά πολιτικά πρόσωπα, που τιμώνται σήμερα ως εθνικοί ηγέτες και ήρωες. Ο περιβόητος “φάκελος της Κύπρου” παραμένει ερμητικά κλειστός και όποιος αποτόλμησε να τον ανοίξει, αυτό το εγχείρημα έπεσε στο κενό.
Ωστόσο, εμείς θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε μια μικρή πτυχή, σύμφωνα με όσα μας εκμυστηρεύθηκε ένα εξέχον πρόσωπο, το οποίο ήταν “παρών” σ΄ αυτά τα γεγονότα, από υψηλή ιστάμενη θέση:
«Ο Μακάριος την ημέρα του πραξικοπήματος δεν πήγε στο Προεδρικό Μέγαρο, διότι είχε ενημερωθεί περί του πραξικοπήματος από τον Ευάγγελο Αβέρωφ. Ο οποίος είχε ενημερωθεί από έναν Λοχαγό του ελληνικού στρατού, που ανήκε στον σκληρό πυρήνα του Ιωαννίδη.
Έτσι, όταν βομβαρδίστηκε το Προεδρικό Μέγαρο, ο Μακάριος “απουσίαζε”. Ωστόσο, ο Μακάριος ψευδώς ισχυρίσθηκε στην έκτακτη Σύσκεψη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 19 Ιουλίου, ότι την ώρα του πραξικοπήματος είχε δεχτεί στο Προεδρικό Μέγαρο, μια ομάδα παιδιών της ελληνικής παροικίας του Πατριάρχη Αλεξανδρείας, με επικεφαλής τον ιερομόναχο Πέτρο Παπαπέτρου και μετέπειτα Πατριάρχη και Πάπα Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής (1997-2004).
Όταν έφθασε στην Πάφο, το απόγευμα της ημέρας του πραξικοπήματος και κατευθυνόταν προς το αγγλικό ελικόπτερο, για να μεταφερθεί στην Μάλτα, τον αντελήφθη ο κυβερνήτης τορπιλακάτου, που ήταν “δεμένη” λόγω προβλήματος στο λιμάνι, με Ελλαδίτη κυβερνήτη (υποπλοίαρχο του Π/Ν). Ο οποίος επικοινώνησε με το Αρχηγείο της Ναυτικής Διοικήσεως Κύπρου, λέγοντας ότι βλέπει τον Μακάριο να κατευθύνεται προς το ελικόπτερο για να τον παραλάβει.
Μετά τρίλεπτου, ήλθε η διαταγή (Νίκος Σαμψών) για να τον αφήσουν να φύγει. Δηλαδή, έπρεπε εκείνη τη χρονική στιγμή να διασωθεί ο Μακάριος, για να μεταβεί στο έκτακτο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και από την έδρα του Συμβουλίου να “καλέσει” την Τουρκία να επέμβει».
Και πράγματι, λίγες ώρες μετά (20 Ιουλίου), οι Τούρκοι εισβάλλουν στην Μεγαλόνησο.
Στις 24 Ιουλίου, ο Νίκος Σαμψών, υπέβαλε την παραίτησή του και αντικαταστάθηκε από τον εκλεγμένο Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, Γλαύκο Κληρίδη.
Την ίδια μέρα στην Αθήνα, κατέρρευσε η Δικτατορία του Ιωαννίδη και σχηματίσθηκε κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, που ήρθε από το Παρίσι, όπου ζούσε αυτοεξόριστος για να δρομολογήσει τις περαιτέρω εντολές του ΝΑΤΟ! Όπως σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας, δρομολογεί τις ολέθριες για την Ελλάδα εξελίξεις στο Αιγαίο μας!!
πηγη
