Μια πρόσφατη εργασία που δημοσιεύθηκε στο Clinical Cardiology στις 27 Νοεμβρίου 2022 με τίτλο «Autopsy-based histopathological characterization of myocarditis after anti-SARS-CoV-2-vaccination» περιγράφει τα ευρήματα αυτοψίας και τα κοινά χαρακτηριστικά της μυοκαρδίτιδας σε μη θεραπευμένα άτομα που έλαβαν τον εμβολιασμό COVID-19.
Οι ερευνητές εξηγούν:
«Πραγματοποιήθηκαν τυποποιημένες αυτοψίες σε 25 άτομα που πέθαναν απροσδόκητα και εντός 20 ημερών μετά τον εμβολιασμό κατά του SARS-CoV-2. Σε τέσσερις ασθενείς που έλαβαν εμβολιασμό με mRNA, εντοπίσαμε οξεία (επι-)μυοκαρδίτιδα χωρίς ανίχνευση άλλης σημαντικής νόσου ή αστερισμού υγείας που μπορεί να προκάλεσε απροσδόκητο θάνατο. Η ιστολογία έδειξε διάστικτη διάμεση διήθηση του μυοκαρδίου από Τ-λεμφοκύτταρα, κυρίως του CD4 θετικού υποσυνόλου, που σχετίζεται με ήπια βλάβη των μυοκυττάρων. Συνολικά, τα ευρήματα της αυτοψίας έδειξαν θάνατο λόγω οξείας αρρυθμιογόνου καρδιακής ανεπάρκειας. Έτσι, η μυοκαρδίτιδα μπορεί να είναι μια δυνητικά θανατηφόρα επιπλοκή μετά από εμβολιασμό με βάση το mRNA κατά του SARS-CoV-2».
Στη συγκεκριμένη εργασία περιγράφουν τα ευρήματα της καρδιακής αυτοψίας σε πέντε άτομα που πέθαναν απροσδόκητα εντός επτά ημερών μετά τον εμβολιασμό με COVID-19. Επισημαίνουν τη μεγάλη πιθανότητα οι θάνατοι αυτοί να ήταν αποτέλεσμα του εμβολίου και εξηγούν γιατί.
«Τα ευρήματά μας καθορίζουν τον ιστολογικό φαινότυπο της θανατηφόρας μυοκαρδίτιδας που σχετίζεται με τον εμβολιασμό».
Τα δεδομένα για τις αυτοψίες ελήφθησαν από το μητρώο αυτοψιών και βιοϋλικών COVID της Βάδης-Βυρτεμβέργης. Πρόκειται για ένα ομοσπονδιακό κρατικό μητρώο που περιέχει δεδομένα αυτοψίας, κλινικά και παθολογικά δεδομένα, καθώς και δείγματα ιστών από ασθενείς που πέθαναν από αυτό που φαίνεται να είναι λοίμωξη από το COVID-19 (το οποίο έχει επίσης αποδειχθεί ότι προκαλεί θανάτους του μυοκαρδίου και επιπλοκές σε ορισμένους), καθώς και από άτομα που πέθαναν για σύντομο χρονικό διάστημα μετά τον εμβολιασμό με το COVID-19.
Πολλές από τις νεκροψίες αποκάλυψαν άλλες αιτίες θανάτου. Αρχικά εξετάστηκαν 35, ενώ 10 εξαιρέθηκαν όταν διαπιστώθηκε ότι η αιτία θανάτου οφειλόταν σε προϋπάρχουσες ασθένειες.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα 25 πτώματα, οι ερευνητές εξηγούν τα αποτελέσματά τους:
«Καρδιακά ευρήματα αυτοψίας συμβατά με (επι-)μυοκαρδίτιδα βρέθηκαν σε πέντε περιπτώσεις από τα υπόλοιπα 25 πτώματα που βρέθηκαν απροσδόκητα νεκρά στο σπίτι εντός 20 ημερών μετά τον εμβολιασμό κατά του SARS-CoV-2… Τρεις από τους νεκρούς ήταν γυναίκες, δύο άνδρες. Η μέση ηλικία κατά το θάνατο ήταν 58 έτη (εύρος 46-75 έτη). Τέσσερα άτομα πέθαναν μετά το πρώτο εμβόλιο, η υπόλοιπη περίπτωση μετά τη δεύτερη δόση. Όλα τα άτομα πέθαναν εντός της πρώτης εβδομάδας μετά τον εμβολιασμό (μέσος όρος 2,5 ημέρες, διάμεσος 2 ημέρες). Κλινικά ευρήματα, εξετάσεις αίματος, ηλεκτροκαρδιογραφήματα ή απεικονιστικά δεδομένα δεν ήταν διαθέσιμα, καθώς τα θανόντα άτομα δεν ζήτησαν ιατρική φροντίδα πριν από το θάνατο. Το άτομο 1 βρέθηκε νεκρό 12 ώρες μετά τον εμβολιασμό. Ένας μάρτυρας περιέγραψε μια κροταλίζουσα αναπνοή λίγο πριν ανακαλύψει την κυκλοφορική ανεπάρκεια. Το άτομο 2 παραπονέθηκε για ναυτία και βρέθηκε νεκρό αμέσως μετά. Η ανάνηψη ξεκίνησε αμέσως αλλά χωρίς επιτυχία, αντίστοιχα. Τα υπόλοιπα άτομα βρέθηκαν νεκρά στο σπίτι χωρίς διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τα τελικά συμπτώματα. Σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες που δόθηκαν κατά τη στιγμή των αυτοψιών, κανένα από τα θανόντα άτομα δεν είχε λοίμωξη από SARS-CoV-2 πριν από τον εμβολιασμό και τα ρινοφαρυγγικά επιχρίσματα ήταν αρνητικά σε όλες τις περιπτώσεις».
Το ενδιαφέρον σε αυτές τις συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως επισημαίνεται στο έγγραφο, είναι ότι σε όλες τις περιπτώσεις δεν υπήρχε σημαντική στεφανιαία νόσος, οξείες ή χρόνιες εκδηλώσεις ισχαιμικής καρδιοπάθειας, εκδηλώσεις μυοκαρδιοπάθειας ή άλλα σημάδια προϋπάρχουσας, κλινικά σχετικής καρδιοπάθειας. Επομένως, δεν υπήρχαν προϋπάρχουσες καρδιακές παθήσεις από τις οποίες τα άτομα αυτά έπασχαν ήδη. Είχαν υγιείς καρδιές.
Το έγγραφο παραθέτει επίσης αρκετές άλλες μελέτες, επισημαίνοντας το γεγονός ότι έχουν δημοσιευτεί πολλές περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας μετά τον εμβολιασμό με COVID-19, αλλά ότι η πλειονότητα αυτών που αναφέρθηκαν παρουσίαζε μια ήπια εκδοχή του προβλήματος, με υποχώρηση των συμπτωμάτων χωρίς θεραπεία. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι περιπτώσεις αυτές δεν είναι σοβαρές και ότι τα άτομα αυτά δεν θα υποστούν δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία τους αργότερα στη ζωή τους.
Ορισμένοι κορυφαίοι καρδιολόγοι – όπως ο Dr. Aseem Malhotra, ο Dr. John Mandrola, η Dr. Amy Kontorovich και ο Dr. Venk Murthy – έχουν εκφραστεί δημοσίως κατά της ελαχιστοποίησης της μυοκαρδίτιδας που προκαλείται από εμβόλια. Θεωρούν ότι το μήνυμα που προβάλλεται από τα Μεγάλα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και την κυβέρνηση υποδηλώνει ότι η μυοκαρδίτιδα δεν είναι μεγάλη υπόθεση και ότι δεν είναι κάτι που πρέπει να θεωρείται τόσο σοβαρό.
Σύμφωνα με τον Δρ Κοντόροβιτς, καθηγητή Ιατρικής και Καρδιολογίας στην Ιατρική Σχολή Icahn του Mount Sinai:
«[Μ]ία από τους επηρεαζόμενους είναι νέοι άνθρωποι που ήταν προηγουμένως υγιείς και τώρα παίρνουν τρία ή περισσότερα φάρμακα για την καρδιά και ενδεχομένως είναι άνεργοι λόγω των συμπτωμάτων, ακόμη και αν η καρδιακή τους λειτουργία έχει «επανέλθει στο φυσιολογικό».»
Ο καρδιολόγος Δρ Venk Murthy του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν σημείωσε επίσης,
«Τα άτομα με μυοκαρδίτιδα συνήθως συμβουλεύονται να περιορίσουν τη δραστηριότητα, λαμβάνουν 1 ή περισσότερα φάρμακα και διατρέχουν εφ’ όρου ζωής αυξημένο κίνδυνο καρδιακών επιπλοκών. Αυτό μπορεί να έχει βαθιές συνέπειες». «[Τους] λένε συνήθως να περιορίσουν τη δραστηριότητα για αρκετούς μήνες, μερικές φορές και περισσότερο. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να κάνουν αθλητισμό. Σε ορισμένα παιδιά λένε να μην κουβαλούν βιβλία στο σχολείο».
Σύμφωνα με τον καρδιολόγο Aseem Malhotra:
«Παρόλο που η μυοκαρδίτιδα που προκαλείται από εμβόλιο δεν είναι συχνά θανατηφόρα σε νεαρούς ενήλικες, οι μαγνητικές τομογραφίες αποκαλύπτουν ότι, από αυτούς που εισάγονται στο νοσοκομείο, περίπου το 80% έχουν κάποιου βαθμού βλάβη του μυοκαρδίου. Είναι σαν να παθαίνουν ένα μικρό έμφραγμα και να υφίστανται κάποια -πιθανώς μόνιμη- βλάβη του καρδιακού μυός. Δεν είναι βέβαιο πώς αυτό θα εξελιχθεί μακροπρόθεσμα, συμπεριλαμβανομένου του εάν και σε ποιο βαθμό θα αυξήσει τον κίνδυνο κακής ποιότητας ζωής ή δυνητικά σοβαρότερων διαταραχών του καρδιακού ρυθμού στο μέλλον».
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι σε σπάνιες περιπτώσεις τα άτομα χρειάστηκαν υποστήριξη εντατικής θεραπείας ή ακόμη και πέθαναν από οξεία καρδιακή ανεπάρκεια μετά τον εμβολιασμό με COVID-19.
Από τη μελέτη αυτή δεν μπορούν να εξαχθούν πραγματικά οριστικά συμπεράσματα λόγω του ότι το μέγεθος της ομάδας ήταν πολύ μικρό. Εάν ήταν διαθέσιμες περισσότερες αυτοψίες, θα ήταν καλύτερα. Ακόμα και η εξέταση των αυτοψιών ας πούμε 1000 θανάτων μέσα σε λίγους μήνες από τον εμβολιασμό θα ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα για να δούμε. Δυστυχώς, ο χρόνος για τη διεξαγωγή τέτοιων μελετών έχει παρέλθει. Οι ερευνητές, λόγω του μικρού μεγέθους της μελέτης, δεν μπορούν να βγάλουν κανένα συμπέρασμα σχετικά με τα ποσοστά εμφάνισης θανάτου από μυοκαρδίτιδα μέσω του εμβολιασμού με COVID-19 ή μια εκτίμηση του κινδύνου σε σύγκριση με τη μόλυνση με COVID-19. Απλά δεν είναι δυνατόν.
Ο κίνδυνος θανάτου και επιπλοκών από μυοκαρδίτιδα από μόλυνση COVID-19, αν και σπάνιος, μπορεί να είναι μεγαλύτερος από τον κίνδυνο θανάτου και επιπλοκών μέσω μυοκαρδίτιδας από εμβολιασμό COVID-19, ο οποίος μπορεί επίσης να χαρακτηριστεί ως σπάνιο συμβάν. Γνωρίζουμε ήδη ότι η λοίμωξη COVID-19 και άλλοι σχετικοί ιοί ενέχουν κίνδυνο μυοκαρδίτιδας. Υπάρχουν πολλά δεδομένα που το αποδεικνύουν αυτό. Ωστόσο, πιστεύω ότι το εμβόλιο ενέχει πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο για άτομα κάτω των 50 ετών. Θα εξηγήσω πώς κατέληξα σε αυτό το συμπέρασμα στη συνέχεια του άρθρου.
Πρόκειται για ένα θέμα που συζητείται έντονα στην επιστημονική κοινότητα και σε ιατρικούς εμπειρογνώμονες σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, ένα πράγμα που μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα είναι ότι τόσο η μόλυνση με COVID-19 όσο και ο εμβολιασμός έχουν προκαλέσει περιπτώσεις ήπιας και σοβαρής μυοκαρδίτιδας, με ορισμένες λοιμώξεις και εμβολιασμούς να οδηγούν σε θάνατο.
Η τελευταία έκθεση αυτοψίας αυτού του είδους που συνάντησα έγινε από τρεις παθολόγους οι οποίοι δημοσίευσαν ένα άρθρο στο περιοδικό Archives of Pathology & Laboratory Medicine σχετικά με την εξέταση των αυτοψιών που πραγματοποίησαν σε δύο έφηβα αγόρια που πέθαναν λίγες ημέρες μετά τη λήψη του εμβολίου COVID-19 της Pfizer. Σύμφωνα με τους τρεις παθολόγους, δύο εκ των οποίων είναι ιατροδικαστές, «η μυοκαρδιακή βλάβη που παρατηρείται σε αυτές τις καρδιές μετά το εμβόλιο είναι διαφορετική από την τυπική μυοκαρδίτιδα». Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το εμβόλιο ήταν υπεύθυνο.
Υπάρχουν επίσης σχετικές αναφορές από το Σύστημα Αναφοράς Ανεπιθύμητων Συμβάντων Εμβολιασμού (VAERS) που δεν περιλαμβάνονται ποτέ στα επίσημα «δεδομένα» και περιλαμβάνουν επίσης εκθέσεις αυτοψίας. Για παράδειγμα, ένα 15χρονο αγόρι που πέθανε έξι ημέρες μετά τη λήψη της πρώτης του δόσης (Pfizer). Η έκθεση VAERS (I.D. 1764974) αναφέρει ότι ο προηγουμένως υγιής έφηβος «ήταν στη συνήθη κατάσταση της καλής του υγείας. Πέντε ημέρες μετά το εμβόλιο, παραπονέθηκε για πόνο στον ώμο. Έπαιζε με δύο φίλους του σε μια κοινοτική λίμνη, αιωρούμενος από μια κούνια με σχοινί, κάνοντας αναποδογυρίσματα στον αέρα και προσγειωνόμενος στο νερό με τα πόδια πρώτα. Αναδύθηκε, γέλασε, είπε στους φίλους του «Ουάου, αυτό πόνεσε!», και στη συνέχεια κολύμπησε προς την ακτή, υποβρυχίως, όπως ήταν η συνήθης ρουτίνα του. Οι φίλοι ανησύχησαν όταν δεν αναδύθηκε. Αυτό συνέβη μέσα σε δύο εβδομάδες από τον εμβολιασμό.
Το πτώμα του ανασύρθηκε από τις τοπικές αρχές περισσότερο από μία ώρα αργότερα. Η αυτοψία αποκάλυψε «μικρές εστίες φλεγμονής του μυοκαρδίου».
Υπάρχουν και άλλες παρόμοιες αναφορές στη βάση δεδομένων VAERS.
Ο 24χρονος φοιτητής της Νέας Υόρκης George Watts Jr. πέθανε στις 27 Οκτωβρίου 2021, λόγω επιπλοκών που σχετίζονται με τις ενέσεις Covid-19 της Pfizer που έκανε τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο. Αποκαλύφθηκε ότι το γραφείο του ιατροδικαστή της κομητείας Μπράντφορντ κατέγραψε το εμβόλιο COVID ως αιτία θανάτου.
Αυτά είναι μερικά από τα πολλά παραδείγματα.
Στη συνέχεια, υπήρξαν και άλλα μηνύματα καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας. Για παράδειγμα, τον Απρίλιο του 2022 μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature υπό τον τίτλο Scientific Reports με τίτλο «Increased emergency cardiovascular events among under-40 population in Israel during vaccine rollout and third COVID-19 wave» (Αυξημένα επείγοντα καρδιαγγειακά επεισόδια στον πληθυσμό κάτω των 40 ετών στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια της εξάπλωσης του εμβολίου και του τρίτου κύματος COVID-19) ήταν μία από τις πολλές που εγείρουν ανησυχίες για την ασφάλεια των εμβολίων COVID-19.
Ο Δρ Madhava Setty επισημαίνει ότι ο ανεξάρτητος ερευνητής John Beaudoin, Sr. ανέλυσε σχεδόν επτά χρόνια πιστοποιητικών θανάτου της Μασαχουσέτης, τα οποία απέκτησε μέσω αιτήματος για το νόμο περί ελευθερίας της πληροφόρησης (FOIA). Τα ευρήματα του Beaudoin καταδεικνύουν ότι ο αριθμός των θανάτων από COVID-19 στη Μασαχουσέτη περιορίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε ένα σύντομο χρονικό παράθυρο το 2020 και ότι οι θάνατοι από COVID-19 το 2020 προέκυψαν από πνευμονικά αίτια – σε αντίθεση με τους θανάτους από COVID-19 το 2021, οι οποίοι συνδέονταν στενότερα με ασθένειες της καρδιάς και του αίματος.
Δεν υπάρχει κανένας λογικός τρόπος να εξηγηθεί πώς ο SARS-CoV-2 άλλαξε δραματικά τον τρόπο με τον οποίο επιτίθεται και σκοτώνει ανθρώπους και γιατί το έκανε ακριβώς τη στιγμή που αναπτύχθηκαν οι πειραματικοί εμβολιασμοί mRNA. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για την ιστορία αυτή εδώ.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, για μένα τουλάχιστον, επέλεξα να προχωρήσω πέρα από τα δεδομένα και να συνυπολογίσω άλλα σχετικά ευρήματα και έρευνες για να προσδιορίσω για τον εαυτό μου τι πραγματικά συμβαίνει από τη δική μου οπτική γωνία και ποια είναι πραγματικά η καλύτερη απόφαση για μένα.
Το ανησυχητικό είναι ότι, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της πανδημίας, πολλοί άνθρωποι εξαναγκάστηκαν με ταξιδιωτικούς και εργασιακούς περιορισμούς να κάνουν το εμβόλιο. Δεδομένης όλης της αβεβαιότητας όσον αφορά το εμβόλιο, το οποίο προωθήθηκε ως απολύτως ασφαλές και αποτελεσματικό για όλους, αυτό ήταν πολύ ανήθικο και αντιδεοντολογικό.
Παρακάτω παρατίθενται ορισμένοι από τους λόγους για τους οποίους, κατά τη γνώμη μου, τα εμβόλια COVID-19 είναι πολύ πιο επικίνδυνα από την ίδια τη λοίμωξη, ειδικά για κάποιον που είναι κάτω των 50 ετών. Αλλά επιτρέψτε μου να είμαι σαφής, η δήλωση ότι τα εμβόλια COVID-19 είναι «πολύ πιο επικίνδυνα» από το ίδιο το εμβόλιο είναι απλώς μια γνώμη, την οποία δεν μπορώ να αποδείξω οριστικά. Τούτου λεχθέντος, δεν πειράζει, είναι η γνώμη μου και το δικαίωμά μου να έχω αυτή τη γνώμη, να τη μοιράζομαι ελεύθερα και να εξηγώ πώς κατέληξα σε αυτό το συμπέρασμα πρέπει να παραμείνει.
Γιατί πήρα το ρίσκο με τη μόλυνση COVID-19 και όχι με το εμβόλιο
Ένας από τους κύριους λόγους για μένα είναι το γεγονός, όπως έχω αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν, ότι τα συστήματα αναφοράς τραυματισμών από εμβόλια σε όλο τον κόσμο έχουν καταγράψει εκατομμύρια σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες (νοσηλείες, αναπηρίες και θάνατο). Αυτές καταγράφονται μεταξύ άλλων στο σύστημα VigiAccess του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και στο Σύστημα Αναφοράς Ανεπιθύμητων Ενεργειών Εμβολίων (VAERS). Υπάρχουν επίσης δεκάδες σελίδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που καταγράφουν τις εμπειρίες όσων θεωρούν ότι τραυματίστηκαν από εμβόλια. Παρά το γεγονός ότι τέτοιες σελίδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν μπορούν να συμπεριληφθούν σε κανενός είδους «επίσημα δεδομένα», εντούτοις με ανησυχούν αρκετά. Επιπλέον, περίπου το 50% των παρενεργειών από τα εμβόλια που αναφέρθηκαν στο VAERS τα τελευταία 30 χρόνια είναι όλοι από εμβόλια COVID. Συστήματα όπως τα προαναφερθέντα δεν έχουν δει ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία τέτοια εισροή αναφορών. Για μένα, αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό και υπάρχουν σοβαροί λόγοι για τους οποίους δεν πρέπει να αγνοηθούν αυτές οι αναφορές.
Βέβαια, κανείς δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει αν το εμβόλιο ήταν πράγματι η πραγματική αιτία όλων αυτών των γεγονότων, απλά δεν γνωρίζουμε. Τα συστήματα αυτοαναφοράς ανεπιθύμητων συμβάντων είναι γνωστό ότι έχουν μεροληψία αυτοαναφοράς και προβλήματα τόσο υπο- όσο και υπερ-αναφοράς. Ωστόσο, εξακολουθούν να ανοίγουν αρκετά τα μάτια και παρουσιάζουν σχετικά σήματα ασφαλείας που φαίνεται να αγνοούνται από την επικρατούσα τάση. Πολλά έγγραφα που έχω διαβάσει όλα αυτά τα χρόνια έχουν επίσης ισχυριστεί ότι ένα πολύ μικρό ποσοστό των πραγματικών τραυματισμών αναφέρεται και γίνεται δεκτό σε αυτά τα συστήματα, οπότε αυτό είναι μια άλλη κόκκινη σημαία για μένα. Πώς συμβαίνει αυτό, δεν είμαι σίγουρος, αλλά πρόσφατα συνάντησα μια συνέντευξη με τον Dr. Eric T. Payne, παιδονευρολόγο, Νοσοκομείο Παίδων της Αλμπέρτα και Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι. Εξήγησε ότι οι πιθανοί τραυματισμοί από το εμβόλιο δεν αναφέρονται καν στα συστήματα αναφοράς τραυματισμών και ότι η βασική ιδέα και η δυνατότητα να αναφερθεί έστω και μια επιπλοκή που οφείλεται σε ένα εμβόλιο COVID-19 καταργείται εντελώς στα νοσοκομεία του Καναδά.
Συνδυάζω τις παραπάνω πληροφορίες και με ορισμένα δημοσιευμένα στοιχεία. Για παράδειγμα, μια διεθνής ομάδα διακεκριμένων ακαδημαϊκών και ιατρών πήγε πίσω και ανέλυσε τα δεδομένα ασφάλειας από τις αρχικές κλινικές δοκιμές που αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά της απόφασης του FDA να εγκρίνει τα εμβόλια mRNA τον Δεκέμβριο του 2020. Η έκθεση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό με κριτές, Vaccine, τον Σεπτέμβριο του 2022. Η ανάλυση έδειξε ότι τα εμβόλια mRNA συσχετίστηκαν με 1 επιπλέον σοβαρό ανεπιθύμητο συμβάν για κάθε 800 άτομα που εμβολιάστηκαν.
Στη συνέχεια, έχετε όλους τους διακεκριμένους εμπειρογνώμονες και ακαδημαϊκούς σε αυτόν τον τομέα που έχουν εκφράσει την ανησυχία τους. Φαίνεται ότι υπάρχουν εκατοντάδες, όπως ο Dr. Peter Doshi, ανώτερος συντάκτης στο British Medical Journal και ένας από τους συγγραφείς του εγγράφου που αναφέρθηκε παραπάνω.
Όλες αυτές οι ανησυχίες, από τη δική μου οπτική γωνία, φαίνεται να υπογραμμίζουν έναν μεγαλύτερο κίνδυνο από τα εμβόλια COVID-19 παρά από οποιουσδήποτε κινδύνους που σχετίζονται με τη μόλυνση COVID-19. Ίσως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τη μόλυνση από το COVID-19 έχουν υπερτονιστεί λίγο, δεδομένων των πιθανοτήτων νοσηλείας και θανάτου των ανθρώπων από τη μόλυνση. Τα λουκέτα, οι εντολές και η μαζική υστερία έσπρωξαν επίσης λίγο περισσότερο τα καμπανάκια συναγερμού του φόβου. Οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τη μόλυνση από το COVID-19 είναι και δόθηκαν στις μάζες κάθε μέρα, ενώ οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από τα δεδομένα που υποδείκνυαν οποιοδήποτε είδος κινδύνου μέσω των εμβολίων COVID-19 απλώς δεν έγινε.
Προτιμώ πολύ περισσότερο την προστασία που μπορεί να προσφέρει η φυσική ανοσία, η οποία έχει εξαιρετικό ιστορικό για διάφορους ιούς, συμπεριλαμβανομένου του COVID. Αυτός ήταν ένας άλλος λόγος.
Η δεύτερη κύρια ανησυχία μου ήταν η έλλειψη δεδομένων βιοδιανομής κατά την επείγουσα έγκριση των εμβολίων COVID. Η βιο-διανομή αναφέρεται στην εξέταση και μελέτη του πού πηγαίνει το εμβόλιο και τα συστατικά του μόλις εγχυθεί στο σώμα. Ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε τον Μάιο του 2021 στο British Medical Journal (BMJ) από τον Δρ Peter Doshi δείχνει ότι αυτό αποτελούσε ανησυχία.
Ο Doshi εξήγησε:
«Η Pfizer και η Moderna δεν απάντησαν στις ερωτήσεις του The BMJ σχετικά με το γιατί δεν διεξήχθησαν μελέτες βιοδιανομής για τα νέα τους προϊόντα mRNA, και καμία από τις εταιρείες, ούτε ο FDA, δεν θα έλεγε αν θα απαιτηθούν νέες μελέτες βιοδιανομής πριν από την αδειοδότηση».
Τα δεδομένα έδειξαν επίσης ότι το περιεχόμενο του εμβολίου, σε μελέτες σε ζώα, δεν παρέμεινε στο σημείο της ένεσης και ότι ένα σημαντικό σημείο κατανομής ήταν το ήπαρ, μεταξύ διαφόρων άλλων οργάνων. Ως αποτέλεσμα, τα ζώα που έλαβαν την ένεση της Pfizer παρουσίασαν ανεπιθύμητες ενέργειες. Το περιεχόμενο του εμβολίου διανέμεται μέσω των λεγόμενων λιπιδικών νανοσωματιδίων (LNP) και έχει αποδειχθεί ότι τα κενά LNP χωρίς mRNA δεν οδηγούν σε σημαντική ηπατική βλάβη.
Έτσι, για να προσθέσω στις παραπάνω ανησυχίες μου, έχουμε τώρα μηχανισμούς δράσης που είναι ανησυχητικοί και δεν γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτό. Για να πάρω αυτό το προϊόν, θα πρέπει να είμαι σίγουρος για το τι σημαίνει αυτό και ποιες είναι οι επιπτώσεις του, αν υπάρχουν.
Πρωτεΐνη ακίδας από εμβόλια COVID έναντι πρωτεΐνης ακίδας από φυσική μόλυνση
Επιπλέον, οι διαφορές μεταξύ της «ψεύτικης» πρωτεΐνης ακίδας μέσω του εμβολίου και της πρωτεΐνης ακίδας από τη φυσική μόλυνση με έκαναν επίσης να προβληματιστώ.
Τα μόρια mRNA μέσω του εμβολίου έχουν σκόπιμα χειραγωγηθεί και τροποποιηθεί για να γίνουν πιο σταθερά όταν βρεθούν μέσα στο κύτταρο. Ένα μόριο «ψευδοουριδίνης» έχει προστεθεί στο mRNA για να του δώσει μεγαλύτερο χρόνο ημιζωής από το κανονικό mRNA. Ως εκ τούτου, η παραγωγή της πρωτεΐνης spike εντός του κυττάρου δεν απενεργοποιείται, και δεν γνωρίζουμε για πόσο χρονικό διάστημα. Οι επιπτώσεις αυτού του γεγονότος δεν είναι καλά κατανοητές και είναι κάτι που θα πρέπει να γίνει καλά κατανοητό, κατά τη γνώμη μου, πριν από τη μαζική χορήγηση.
Είναι επίσης σημαντικό να αναφερθεί ότι η πρωτεΐνη ακίδας που κατασκευάζεται μέσα στα κύτταρα μπορεί να αποβληθεί από τα κύτταρα και να βρεθεί στην κυκλοφορία του αίματος. Μια μελέτη έδειξε ότι η πρωτεΐνη ακίδας μπορούσε να ανιχνευθεί στο αίμα 11 από τους 13 συμμετέχοντες μετά τον εμβολιασμό με το εμβόλιο Moderna mRNA. Ο δυνητικός κίνδυνος του εμβολιασμού δεν έχει ακόμη πλήρως κατανοηθεί ή ποσοτικοποιηθεί και η μακροπρόθεσμη σημασία της συσσώρευσης των νανοσωματιδίων mRNA-λιπιδίων σε διάφορα όργανα, παραμένει άγνωστη.
Η Dr. Bonnie Mallard, καθηγήτρια, BSc, MSc, PhD από το Πανεπιστήμιο του Guelph στο Οντάριο του Καναδά, εξηγεί περαιτέρω:
«Πρόκειται για γενετικά εμβόλια, και έτσι παίρνετε τη συνταγή για το spike, δεν παίρνετε την πρωτεΐνη spike, και έτσι σας δίνεται η συνταγή. Και κάθε άτομο, άνδρας γυναίκα ή παιδί, έχει τον δικό του μεταβολισμό, τη δική του γενετική και θα παράγει διαφορετικές ποσότητες spike. Έτσι, σαφώς, όταν παίρνεις ένα φάρμακο που δεν ήξερες τι δόση έπαιρνες και ότι κάθε άτομο έπαιρνε κάποια διαφορετική δόση, δεν το νομίζω.
Και κανείς δεν το γνωρίζει αυτό, και αυτό είναι το πρόβλημα. Οπότε πρώτον, δεν γνωρίζετε τη δόση και είναι σε λιπιδικά νανοσωματίδια τα οποία γνωρίζουμε ότι μεταφέρουν το μήνυμα για την αιχμή σε όλο το σώμα. Και έτσι κανονικά για τα εμβόλια θέλετε να παραμείνουν στους μύες και στους λεμφαδένες που αποχετεύουν. Δεν θέλετε η ξένη πρωτεΐνη να πάει παντού και να διανεμηθεί ευρέως, ιδίως όταν η πρωτεΐνη spike δεν είναι η ίδια με την πρωτεΐνη spike του ιού, είναι τροποποιημένη, είναι συνθετική και έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά και ένα από τα χαρακτηριστικά που φαίνεται τώρα ότι αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε είναι ότι παραμένει στην κυκλοφορία και σε ορισμένα κύτταρα όπως τα εξωσώματα, μικρές φυσαλίδες που επιτρέπουν την επικοινωνία μεταξύ κυττάρων και μη κλασικών μονοκυττάρων.
Έτσι, η πρωτεΐνη αιχμής παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα, οπότε έχουμε μια ξένη πρωτεΐνη που περιφέρεται γύρω μας. Και αυτός θα μπορούσε να είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους βλέπουμε τώρα, αν κοιτάξετε, ακόμη και τα δεδομένα του Οντάριο, ότι οι τριπλά εμβολιασμένοι έχουν τον υψηλότερο αριθμό κρουσμάτων, αν κοιτάξετε τώρα, έχουν στην πραγματικότητα περίπου διπλάσια κρούσματα (σε σύγκριση με τους ανεμβολίαστους). Και έτσι τώρα πρέπει να αναρωτηθείτε, αν αυτό ήταν ένα παιδί και τώρα διατρέχει υψηλό κίνδυνο μόλυνσης, γιατί να το κάνουμε αυτό. Αλλά θα πρέπει επίσης να είναι ανησυχητικό για όλους να κοιτάξουν αυτά τα στατιστικά στοιχεία και θα πρέπει να αναρωτηθούν γιατί, όσο περισσότερα από αυτά τα εμβόλια κάνει ένα άτομο, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες, τόσο πιο πιθανό είναι να κολλήσει το COVID-19.
Και αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στις επιπτώσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα… Αυτά τα εμβόλια προκαλούν καταστολή του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος. Και μιλήσαμε για το γιατί το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα είναι σημαντικό, και ένας από τους λόγους είναι αυτές οι παρεμβολές τύπου 1 που είναι κρίσιμες για τον έλεγχο των ιογενών λοιμώξεων, και φαίνεται ότι αυτές επηρεάζονται αρνητικά από αυτά τα γενετικά εμβόλια».
Και πάλι, αυτές είναι απλώς μερικές από τις πολλαπλές ανησυχίες που με είχαν και με έχουν κάνει αρκετά διστακτικό. Θα μπορούσα να μοιραστώ περισσότερα, αλλά νομίζω ότι καταλαβαίνετε το νόημα.
Τέλος, τα εμβόλια είναι απλά αναποτελεσματικά στο να σταματήσουν τη μετάδοση της μετάδοσης του ιού. Για μένα, φάνηκε ότι η αποτελεσματικότητα των εμβολίων ήταν σχεδόν μηδενική όσον αφορά αυτό, αν και μπορεί να υπάρξει ένα επιχείρημα για την αποτελεσματικότητα στην πρόληψη σοβαρών συμπτωμάτων και θανάτου στον ηλικιωμένο και πιο ευάλωτο πληθυσμό για μερικούς μήνες. Κατέληξα σε αυτό το συμπέρασμα εξετάζοντας μελέτες που εξέταζαν τις διαφορές στο ιικό φορτίο μεταξύ εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων στις αρχές της πανδημίας, καθώς και το γεγονός ότι ορισμένοι από τους πιο υψηλά εμβολιασμένους πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο αντιμετώπιζαν τα μεγαλύτερα ξεσπάσματα. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα σχετικά με αυτό, καθώς έχω ασχοληθεί αρκετά λεπτομερώς στο παρελθόν σε άρθρα εδώ και εδώ.
Συμπερασματικές παρατηρήσεις
Είναι δύσκολο να πιστέψω ότι εξηγώντας αυτά που εξήγησα παραπάνω, κάποιος δεν θα μπορούσε να καταλάβει και να συμπάσχει με την οπτική μου γωνία. Έχω συναντήσει πολλούς εμβολιασμένους ανθρώπους που το κάνουν και πολλούς εμβολιασμένους ανθρώπους που δεν το κάνουν. Νομίζω ότι ένα από τα κύρια ζητήματα είναι η έλλειψη πρόσβασης σε σωστή, διαφανή και ενημερωμένη εκπαίδευση. Στις μέρες μας οι άνθρωποι ενδιαφέρονται περισσότερο για το τι είναι πολιτικά ορθό παρά για το τι είναι πραγματικά αληθινό.
Επιπλέον, νομίζω ότι τα κληροδοτημένα μέσα ενημέρωσης και οι κυβερνήσεις έπαιξαν μεγάλο ρόλο στο να μην παρέχουν πραγματικά μια ισορροπημένη, ειλικρινή και διαφανή προοπτική σχετικά με όλα τα πράγματα που αφορούν το COVID-19. Αντ’ αυτού, αυτό που είδαμε ήταν η ακραία γελοιοποίηση, ο στιγματισμός και η λογοκρισία όσων αμφισβητούσαν αυτά που μας έλεγαν. Όταν συμβαίνει αυτό, το μόνο που βλέπουν όσοι βασίζονται στα κληροδοτημένα μέσα ενημέρωσης για την πληροφόρηση είναι ότι, ως αποτέλεσμα, επαναλαμβάνουν και ενστερνίζονται αυτό το μήνυμα και το μεταφέρουν στον πραγματικό κόσμο. Ήταν λυπηρό να βλέπεις ότι οικογένειες διαλύθηκαν και φιλίες χάθηκαν για κάτι τέτοιο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης είναι σήμερα πιο σημαντικά από ποτέ.
