Οπου Μητσοτακηδες και η Siemens...
Το… επενδυτικό ενδιαφέρον της αμαρτωλής εταιρίας για τοποθέτηση ανεμογεννητριών στις θέσεις «Πλατοράχη» και «Θυμαριά»
Άδεια για την κατασκευή και τη λειτουργία αιολικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή ανεμογεννητριών δίπλα στο Εθνικό Πάρκο Δαδιάς, έχει ζητήσει κατά εξαιρετικά σατανική σύμπτωση η αμαρτωλή Siemens και συγκεκριμένα η θυγατρική της, Siemens Renewable Energy Α.Ε., μέσω της οποίας ο γερμανικός κολοσσός δραστηριοποιείται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Τη στιγμή που η καταστροφική πυρκαγιά στον Έβρο συνεχίζει να καταστρέφει το απίστευτης ομορφιάς δάσος και να σπέρνει τον θάνατο στο σπάνιο ζωικό βασίλειο της περιοχής, η «δημοκρατία» αποκαλύπτει πως η εταιρία, που έχει μείνει στην Ιστορία για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα διαφθοράς στη χώρα μας, ετοιμάζεται να πατήσει το επιχειρηματικό… πόδι της στην περιοχή.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το έγγραφο, στις 6 Ιουλίου συνεδρίασε η Επιτροπή Αγροτικής Οικονομίας και Περιβάλλοντος του Περιφερειακού Συμβουλίου Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης για να αποφασίσει εάν θα εγκρίνει τους όρους που περιέχει η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου. Η γνωμοδότηση, που δημοσιεύτηκε στη Δι@ύγεια στις 20 Ιουλίου, αναφέρει πως η Siemens έχει ζητήσει να κατασκευάσει σταθμό, ισχύος 49MW, στη θέση «Πλατοράχη», κι έναν υποσταθμό 33/150kV στη θέση «Θυμαριά», αλλά και να πραγματοποιήσει έργα βελτίωσης-διάνοιξης εσωτερικής οδοποιίας ώστε να διασυνδέονται τα έργα.
Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση, το έργο του γερμανικού κολοσσού χωροθετείται 4 χλμ. δυτικά του Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς – Λευκίμμης – Σουφλίου και 10 χλμ. νότια από το Δέλτα Εβρου.
Το πρακτικό για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων
Ειδικά στην «Πλατοράχη», όπως αναφέρει επίσης η γνωμοδότηση που εκδόθηκε ακριβώς πριν από την καταστροφική πυρκαγιά, το έργο χωροθετείται «στα όρια μιας πολύ σημαντικής περιοχής η οποία βρίσκεται πολύ κοντά τόσο στο Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμμης Σουφλίου όσο και στο Εθνικό Πάρκο Δέλτα Εβρου» και η οποία χρησιμοποιείται από μία σειρά σπάνιων αρπακτικών και υδρόβιων ειδών ορνιθοπανίδας. Η δε «Θυμαριά», που διοικητικά ανήκει στη Δημοτική Ενότητα Τυχερού του Δήμου Σουφλίου, βρίσκεται ακριβώς μια αναπνοή από το νότιο μέτωπο της φωτιάς.
Το Τμήμα Περιβάλλοντος και Υδροοικονομίας, που ερεύνησε τη μελέτη που κατατέθηκε από την εταιρία και έκανε τη σχετική εισήγηση στην επιτροπή, διαπίστωσε σοβαρούς κινδύνους που δεν επισημαίνονταν, γι’ αυτό και γνωμοδότησε αρνητικά. Διαπίστωσε, για παράδειγμα, πως από το έργο που σχεδιάζει η Siemens θα υπάρξει οριστική απώλεια κρίσιμων οικοτόπων για την τροφοληψία σπάνιας ορνιθοπανίδας και πως κινδυνεύουν με θανάτωση είδη που προστατεύονται. Μιλούσε, εν ολίγοις, για ένα περιβαλλοντικό έγκλημα.
Η συγκεκριμένη Επιτροπή του Περιφερειακού Συμβουλίου Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης έπειτα από «διαλογική συζήτηση», όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, ενέκρινε την παραπομπή του θέματος στο περιφερειακό συμβούλιο, όπως εξάλλου οφείλει.
Ακούγεται τουλάχιστον ειρωνικό, την ώρα που οι πυροσβέστες χτίζουν αντιπυρικές ζώνες για να σώσουν ειδικά το καταφύγιο του υπό εξαφάνιση μαυρόγυπα που απειλείται από τη πυρκαγιά, η Siemens Gamesa Renewable Energy να σχεδιάζει την κατασκευή ενός έργου που έτσι κι αλλιώς θα σημάνει την εξαφάνιση του είδους, αλλά και πολλών άλλων ειδών. Αναρωτιόμαστε, μάλιστα, τώρα, μετά την καταστροφική πυρκαγιά που έχει ήδη κατακάψει 25.000 στρέμματα, εάν υπάρχει περίπτωση το περιφερειακό συμβούλιο να δει πιο φιλικά το επενδυτικό σχέδιο της Siemens.
Αξίζει να επισημάνουμε ότι ο περιβαλλοντικός νόμος του Κώστα Χατζηδάκη, που ψηφίστηκε το 2020, έβαλε το πλαίσιο για την κατάργηση των 36 φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών και τη σύσταση ενός ενιαίου Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ). Αργότερα, με υπουργικές αποφάσεις που υπέγραψε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Αμυράς, ένας από τους φορείς που καταργήθηκαν ήταν και ο Φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς. Η αλλαγή του πλαισίου έχει δημιουργήσει, σύμφωνα με καταγγελίες, εξαιρετικές δυσλειτουργίες, κυρίως εξαιτίας του βραδυκίνητου και απομακρυσμένου από τις περιοχές του νέου οργανισμού που έχει δημιουργηθεί.
Να υπενθυμίσουμε, τέλος, ότι το σκάνδαλο Siemens αποκαλύφθηκε όταν έγινε γνωστό πως στη Γερμανία η εταιρία δαπάνησε 1,3 δισ. ευρώ για δωροδοκίες, προκειμένου να εξασφαλίζει πλουσιοπάροχα συμβόλαια σε διάφορες χώρες. Στη χώρα μας ο κύριος διαχειριστής των χρημάτων που κατευθύνονταν σε δωροδοκίες ήταν ο διευθύνων σύμβουλος της Siemens Ελλάδος Μιχάλης Χριστοφοράκος, καθώς και ο πρώην διευθυντής τηλεπικοινωνιών της Siemens Ελλάδος Πρόδρομος Μαυρίδης. Ο Χριστοφοράκος διέφυγε στη Γερμανία στις 15 Δεκεμβρίου 2007. Εντάλματα έκδοσής του στην Ελλάδα απορρίφθηκαν από τη γερμανική Δικαιοσύνη. Στο πλαίσιο της έρευνας που πραγματοποίησαν οι Αρχές της χώρας μας κατατέθηκαν στον ανακριτή και τιμολόγια της Siemens για την προμήθεια συσκευών και άλλων προϊόντων της εταιρίας, με αποδέκτη τον στενό συνεργάτη της Ντόρας Μπακογιάννη, Λεωνίδα Δραγουμάνο.
Η Περιφέρεια είχε σημάνει συναγερμό για αυξημένο κίνδυνο πυρκαγιάς
Συγκλονιστικό είναι και έγγραφο της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, το οποίο ζητούσε τη διάθεση προσωπικού, οχημάτων και μηχανημάτων έργου, στις 22 Ιουλίου, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει μόλις την προηγούμενη ημέρα στο δάσος της Δαδιάς.
Το έγγραφο όπου επισημαίνεται ο υψηλός κίνδυνος πυρκαγιάς
Σύμφωνα με όσα αποκαλύπτονται στο έγγραφο, το Αρχηγείο του Πυροσβεστικού Σώματος είχε εκδώσει στις 20 Ιουλίου, δηλαδή μία μέρα πριν από την καταστροφική πυρκαγιά, «Ιδιαίτερο Προειδοποιητικό Σήμα» και καλούσε για «Λήψη μέτρων λόγω υψηλής επικινδυνότητας εκδήλωσης και εξάπλωσης δασικών πυρκαγιών» και για τους Δήμους Αλεξανδρούπολης, Σουφλίου και Σαμοθράκης.
Το Αρχηγείο της Πυροσβεστικής, μάλιστα, επισήμαινε ότι, σύμφωνα με τον χάρτη, η επικινδυνότητα ήταν εξαιρετικά υψηλή (κατηγορία 4) για την Τετάρτη 20 Ιουλίου και την Πέμπτη 21 Ιουλίου.
Επομένως, τίποτα δεν μπορεί ούτε να εξηγήσει ούτε και να δικαιολογήσει πλέον την ανεπάρκεια στην αντιμετώπιση μιας πυρκαγιάς που θα μείνει στην Ιστορία ως ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά εγκλήματα των τελευταίων ετών.