Τρεξτε να προλαβετε ...
Αυτος ειναι επικινδυνος...
Βομβαρδιστε τον, πριν να ειναι αργα...
Οι New York Times σε άρθρο τους για την Τουρκία δεν προσπαθούν να “στρογγυλέψουν” την κατάσταση: “Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θέλει πολλά περισσότερα από τον έλεγχο μιας μεγάλης περιοχή της Συρίας κατά μήκος των συνόρων .
Λέει ότι θέλει τη “βόμβα”!
Η μεγάλη αμερικανική εφημερίδα υπενθυμίζει όσα είπε Ο Ερντογάν πριν από μερικές εβδομάδες, μιλώντας σε κομματική σύσκεψη: “Ορισμένες χώρες έχουν πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές.Αλλά η Δύση επιμένει ότι εμείς δεν μπορούμε να τους έχουμε.Αυτό, δεν μπορώ να δεχτώ.”
Το επόμενο απολύτως λογικό ερώτημα που θέτουν οι ΝΥΤ είναι το εξής: Πως οι ΗΠΑ που δεν μπορούν να ελέγξουν τον Ερντογάν στο θέμα των Κούρδων της Συρίας θα τον εμποδίσουν να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα ακολουθώντας το Ιράν;
Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο κ. Ερντογάν μίλησε για την άρση των περιορισμών στις χώρες που έχουν υπογράψει τη Συνθήκη περί μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων και κανείς δεν είναι σίγουρος για τις πραγματικές του προθέσεις.
“Οι Τούρκοι έχουν πει εδώ και χρόνια ότι θα ακολουθήσουν όσα κάνει το Ιράν”, δήλωσε ο John J. Hamre, πρώην αναπληρωτής υπουργός Άμυνας ο οποίος τώρα διαχειρίζεται το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών στην Ουάσινγκτον. “Αλλά αυτή τη φορά η κατάσταση είναι διαφορετική. Ο Ερντογάν έχει διευκολύνει την υποχώρηση της Αμερικής από την περιοχή. ”
Κάποιοι εκτιμούν ότι πιθανόν η Τουρκία να έχει ήδη ξεκινήσει ένα πρόγραμμα, πιο προχωρημένο απ΄ αυτό της Σαουδικής Αραβίας αλλά πολύ πίσω απ΄ αυτό του Ιράν.
Αλλά όλοι οι ειδικοί λένε ότι είναι αμφίβολο ο Ερντογάν έχει τη δυνατότητα να το κάνει ρισκάροντας να γίνει το πρώτο μέλος του ΝΑΤΟ που θα ξεφύγει από τη συνθήκη περί μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων.
Στο άρθρο γίνονται αναφορές σε πληροφορίες που έχουν δημοσιευθεί για ουράνιο, ερευνητικούς αντιδραστήρες και μυστηριώδεις δεσμούς με τον Abdul Qadeer Khan που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο πρόγραμμα του Πακιστάν. Αναφέρεται επίσης ότι η Τουρκία κατασκευάζει τον πρώτο αντιδραστήρα μεγάλης ισχύος για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με τη βοήθεια της Ρωσίας.
Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει ανησυχία επειδή ο κ. Ερντογάν δεν έχει πει πως θα χειριστεί τα πυρηνικά του απόβλητα, τα οποία θα μπορούσαν να παράσχουν το καύσιμο για ένα όπλο. Η Ρωσία δημιούργησε επίσης τον αντιδραστήρα Bushehr του Ιράν.
Οι εμπειρογνώμονες δηλώνουν ότι θα χρειαστούν αρκετά χρόνια για να μπορέσει η Τουρκία να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, εκτός εάν ο Ερντογάν αγοράσει έτοιμο όπλο.
“Ο Ερντογάν απευθύνεται σε ένα αντι-αμερικανικό εθνοτικό κοινό με την πυρηνική του ρητορική, αλλά είναι εξαιρετικά απίθανο να προσπαθήσει να αποκτήσει πυρηνικά όπλα”, δήλωσε η Jessica C. Varnum, εμπειρογνώμονας για την Τουρκία στο James Martin Center .
Υπάρχουν όμως ήδη πυρηνικά στο έδαφος της Τουρκίας! Τουλάχιστον 50 τέτοια όπλα είναι αποθηκευμένα στο Ιντσιρλίκ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ποτέ δεν αναγνώρισαν ανοιχτά την ύπαρξή τους, μέχρι την Τετάρτη, όταν ο κ. Trump το επιβεβαίωσε.
Δεν είναι όμως όλοι βέβαιοι στις ΗΠΑ ότι τα πυρηνικά όπλα είναι ασφαλή. Εάν οι σχέσεις με την Τουρκία επιδεινωθούν, η αμερικανική πρόσβαση στη βάση αυτή δεν είναι εξασφαλισμένη.
Η Τουρκία αποτελεί βάση για τα αμερικανικά πυρηνικά όπλα για περισσότερο από έξι δεκαετίες. Αρχικά, αποσκοπούσαν στην αποτροπή της Σοβιετική Ένωση και ήταν ένα διαπραγματευτικό χαρτί για την εκτόνωση της κρίσης των Πυραύλων της Κούβας το 1962, όταν ο Πρόεδρος John F. Kennedy συμφώνησε κρυφά να αποσύρει πυραύλους από την Τουρκία σε αντάλλαγμα της υποχώρησης της Μόσχας στην Κούβα.
Όταν ο Ερντογάν “επέζησε” της απόπειρας πραξικοπήματος το καλοκαίρι του 2016, η κυβέρνηση Ομπάμα εκπόνησε ένα εκτεταμένο σχέδιο έκτακτης ανάγκης για την απόσυρση των όπλων από το Ιντσιρλίκ, σύμφωνα με πρώην κυβερνητικούς αξιωματούχους. Ωστόσο, δεν τέθηκε ποτέ σε εφαρμογή, εν μέρει λόγω του φόβου ότι η απόσυρση των αμερικανικών όπλων, στην καλύτερη περίπτωση, θα έδινε στον Ερντογάν τη δικαιολογία για να φτιάξει το δικό του οπλοστάσιο.
Από το 1979 η Τουρκία άρχισε να λειτουργεί μερικούς μικρούς ερευνητικούς αντιδραστήρες και από το 1986 απέκτησε καύσιμο αντιδραστήρων σ΄ένα δοκιμαστικό εργοστάσιο στην Κωνσταντινούπολη.
“Αυξάνουν την πυρηνική τους τεχνογνωσία”, δήλωσε σε συνέντευξή του ο O.Heinonen , ο πρώην επικεφαλής επιθεωρητής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας.Πρόσθεσε ότι η Άγκυρα μπορεί να «φτάσει στο κατώφλι» της κατασκευής πυρηνικών όπλων σε τέσσερα ή πέντε χρόνια, ή νωρίτερα, με ουσιαστική ξένη βοήθεια. Ο κ. Heinonen σημείωσε ότι η Μόσχα διαδραματίζει τώρα ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στα τουρκικά πυρηνικά έργα.
Η Ρωσία συμφώνησε να κατασκευάσει τέσσερις πυρηνικούς αντιδραστήρες στην Τουρκία, αλλά η προσπάθεια έχει καθυστερήσει. Ο πρώτος αντιδραστήρας, ο οποίος αρχικά είχε προγραμματιστεί να τεθεί σε λειτουργία φέτος, θα τεθεί σε λειτουργία στα τέλη του 2023.
Πυρηνικοί εμπειρογνώμονες συμφωνούν ότι το πιο δύσκολο μέρος της απόκτησης βόμβας είναι τα σχέδια αλλά η απόκτηση του καυσίμου. Ένα πολιτικό πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας χρησιμοποιείται για την κατασκευή αυτού του καυσίμου, και την δημιουργία ενός λαθραίου πυρηνικού οπλοστασίου.
Η Τουρκία έχει ουράνιο – την υποχρεωτική πρώτη ύλη – και εδώ και δεκαετίες έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για την εκμάθηση των τεράστιων δεξιοτήτων που απαιτούνται για τον εμπλουτισμό του ουρανίου καθώς και για την μετατροπή του σε πλουτώνιο, τα δύο κύρια καύσιμα των βομβών ν. Μια έκθεση του 2012 από το Κίνημα για τη Διεθνή Ειρήνη Carnegie, με τίτλο “ Η Τουρκία και η βόμβα”, σημείωνε ότι η Άγκυρα “έχει αφήσει ανοιχτές τις πυρηνικές επιλογές της”.
Ο Hans Rühle, ο επικεφαλής σχεδιασμού στο γερμανικό Υπουργείο Άμυνας από το 1982 έως το 1988, προχώρησε περαιτέρω. Σε μια έκθεση του 2015, ανέφερε ότι “η κοινότητα των δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών συμφωνεί σε μεγάλο βαθμό ότι η Τουρκία εργάζεται τόσο σε πυρηνικά όπλα όσο και στα μέσα μεταφοράς τους”.
Σε μια έρευνα του 2017, το Ινστιτούτο Επιστήμης και Διεθνούς Ασφάλειας, μια ιδιωτική ομάδα στην Ουάσινγκτον που παρακολουθεί την εξάπλωση των πυρηνικών, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι προσπάθειες του Ερντογάν για εδραίωση της εξουσίας του και για αύξηση του περιφερειακού ρόλου της Τουρκίας, αυξάνουν “τον κίνδυνο η Τουρκία να αναζητήσει ικανότητες πυρηνικών όπλων . ”
Σε απάντηση στο γερμανικό ισχυρισμό και άλλες παρόμοιες εκτιμήσεις, η Τουρκία έχει επανειλημμένα αρνηθεί ότι προσπαθεί μυστικά να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.
Ωστόσο, οι πρόσφατες δηλώσεις του Ερντογάν ήταν αξιοσημείωτες γιατί υπερασπίστηκε σθεναρά το δικαίωμα της Τουρκίας στα πυρηνικά και στον εμπλουτισμό του ουρανίου.
Το δημοσίευμα των ΝΥΤ υπενθυμίζει τις πληροφορίες που ήθελαν την Τουρκία να έχει βοηθήσει τον Πακιστανό Khan στην πώληση βασικού εξοπλισμού ,όπως φυγοκεντρητές, στο Ιράν, τη Λιβύν και τη Βόρεια Κορέα.
Ο Rühle, δήλωσε επίσης ότι διάφορες πηγές πιστεύουν ότι η Τουρκία θα μπορούσε να διαθέτει “σημαντικό αριθμό φυγοκεντρητών άγνωστης προέλευσης”. Η ιδέα ότι η Άγκυρα θα μπορούσε να είναι ο τέταρτος πελάτης,του Khan πρόσθεσε, “δεν “είναι υπερβολή”.
Είναι σαφές ότι κατά την ανάπτυξη του πυρηνικού του προγράμματος, η Τουρκία έχει βρει έναν εταίρο: τον Πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Β. Πούτιν . Τον Απρίλιο του 2018, ο Πούτιν ταξίδεψε στην Τουρκία για να σηματοδοτήσει την επίσημη έναρξη κατασκευής πυρηνικού σταθμού ύψους 20 δισ. Δολαρίων στις μεσογειακές ακτές της χώρας.
Μέρος του κινήτρου της Ρωσίας είναι οικονομικό. Η κατασκευή πυρηνικών σταθμών είναι μία από τις πιο κερδοφόρες εξαγωγές της χώρας. Αλλά εξυπηρετεί επίσης ένα άλλο σκοπό: Όπως η εξαγωγή ενός συστήματος όπως οι S-400 ,η κατασκευή του εργοστασίου θέτει ένα μέλος του ΝΑΤΟ εν μέρει στο στρατόπεδο της Ρωσίας, εξαρτώμενο από αυτήν τεχνολογικά.
πηγη
