Βρηκε την λυση ο Σαλεμενος....
Οι Ρωσικοι πυραυλοι θα πανε στα κατεχομενα της Κυπρου, η στο Αζερμπαιτζαν...
Αν συμφωνησει σ αυτο η Αμερικη, θα δωσει τα αεροσκαφη F35 στους Τουρκους....
Και οταν ολοκληρωθει η παραλαβη και των αεροσκαφων απο την Αμερικη, ποιος θα τον εμποδισει να μεταφερει τους Ρωσικους πυραυλους, σε Τουρκικο εδαφος οπου θελει;
Το ζητημα ειναι....
Εμεις τι κανουμε;
Περιμενουμε το τελος μας;
Παζερευουμε τι θα του χαρισουμε, χωρις να πεσει σφαιρα, προκειμενου τα λαμογια που μας κυβερνουν να εχουν την ησυχια τους και να καλοπερνουν;
ΕΙΔΩΜΕΝ.....
Διαβαστε το αρθρο και θα δικαιολογησετε τους φοβους μου...
Μάχη δίνουν οι Αμερικανοί με τους Τούρκους αξιωματούχους, έχοντας ως κύριο στόχο την μη παράδοση των πυραυλικών συστημάτων S-400 σε τουρκικό έδαφος επουδενί λόγο, αναφέρουν όλα τα πρακτορεία ειδήσεων ανά τον πλανήτη.
Παρόλο που έχουμε την επίσημη ανακοίνωση παραλαβής τους από τον ίδιο τον Τούρκο πρόεδρο και την ρωσική εταιρεία για τις αρχές Ιουλίου, φέρονται να υπάρχουν πηγές από την κυβέρνηση του Ισραήλ, σύμφωνα με γνωστή αμυντική ιστοσελίδα, οι οποίες φέρνουν στην δημοσιότητα νέα σενάρια.
Το νέο σενάριο που δημοσιοποιούν ανώνυμες πηγές αναφέρει ότι «ο Ερντογάν πρότεινε στην Ουάσιγκτον την μεταφορά και των τεσσάρων συστοιχιών S-400 στην κατεχόμενη Κύπρο, για να μπορέσει να πείσει ο ίδιος τους Αμερικανούς να μην επιβάλουν κυρώσεις στην χώρα και να παραδοθούν κανονικά τα πρώτα αεροσκάφη F-35″.
Πρόκειται πιθανόν για σενάριο το οποίο εφόσον υλοποιηθεί, να προσομοιάζει τρομερά με αυτό των πυραύλων S-300 που ήταν να πάνε στην Κύπρο και τελικά κατέληξαν στην Κρήτη, μετά από ένα τεράστιο παρασκήνιο που εμπεριείχε απειλές και πολλές διεργασίες.
Ίσως ο Ερντογάν τελικά να έφτασε (κάτω υπό το βάρος μιας οικονομικής κρίσης) να διαπραγματεύεται κάτι αντίστοιχο, το οποίο δόθηκε στην Ελλάδα τότε από το ΝΑΤΟ.
Άλλωστε το έχει δηλώσει ο ίδιος ο Τούρκος ηγέτης πολλές φορές, ότι η συμμαχία αφού έδωσε το 1999 το πράσινο φως στην Αθήνα για τους ρωσικούς πυραύλους S-300, οφείλει να πράξει το ίδιο και για την Άγκυρα, για αυτό και «βρυχάται».
Σύμφωνα δε με προχθεσινό άρθρο στον ισραηλινό τύπο, Τουρκία και Ρωσία συμφώνησαν να περατώσουν τελικά αρχές Ιουλίου του 2019 την παράδοση των πυραυλικών συστημάτων αντιεροπορικής άμυνας S-400 στην Άγκυρα, μια αγορά η οποία έχει επιφέρει πολλά σύννεφα μεταξύ Τούρκων και Αμερικανών και το μόνο που απομένει να ξεσπάσει «καταιγίδα».
«Προωθήσαμε την ημερομηνία παράδοσης που υπογράψαμε με τη Ρωσία για την απόκτηση των συστημάτων S-400 και πήραμε ημερομηνία παράδοσης νωρίτερα τον Ιούλιο του 2019», έγραψε στο Twitter ο Ismail Demir, υφυπουργός της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.
Η ανακοίνωσή έγινε αφού ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πραγματοποίησε συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Άγκυρα.
Στη συνέντευξη τύπου, ο Πούτιν δήλωσε ότι ο ίδιος και ο Ερντογάν αποφάσισαν να «επιταχύνουν» την παράδοση των πυραυλικών συστημάτων αεροπορικής άμυνας S-400 στην Άγκυρα, χωρίς να δώσουν όμως ακριβή ημερομηνία.
Πούτιν και Ερντογάν έχουν σφυρηλατήσει μια πολύ στενή συμμαχία κατά τους τελευταίους μήνες, η οποία αφορά από τους αυξανόμενους ενεργειακούς δεσμούς έως την διεξαγωγή συνομιλιών για τον τερματισμό της κρίσης στη Συρία.
Ο Ερντογάν δήλωσε πριν μερικές ημέρες ότι η Τουρκία δεν έχει διάθεση να ακούει πλέον επικρίσεις από τη Δύση σχετικά με την αγορά των συστημάτων S-400, λέγοντας ότι «το θέμα έχει πλέον κλείσει».
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ρωσικού τύπου, η Τουρκία ενδιαφέρθηκε πράγματι για την μεταφορά τεχνολογίας και μάλιστα για την από κοινού παραγωγή των S-400 με τη Ρωσία, μια προοπτική όμως στην οποία έβαλαν στοπ, γνωστές υπηρεσίες ασφαλείας της Μόσχας και Ρώσοι αξιωματούχοι.
Ο Πούτιν αρνήθηκε να συζητήσει το ζήτημα, λέγοντας ότι «αυτά είναι αποκλειστικά εμπορικά ζητήματα» παρά πολιτικά.
Η ουσία όμως παραμένει θα πατήσουν το τουρκικό έδαφος οι ρωσικοί πύραυλοι ενώ οι ΗΠΑ απειλούν ουσιαστικά με διάλυση την Τουρκία;
Νομίζουμε ότι το σενάριο με τους «ελληνικούς» S-300 στην Κρήτη μπορεί να εφαρμοστεί για τους Τούρκους στην κατεχόμενη πλευρά της Κύπρου, αλλιώς το πιο πιθανό θα είναι να πάνε Αζερμπαϊτζάν.
πηγη
Οι Ρωσικοι πυραυλοι θα πανε στα κατεχομενα της Κυπρου, η στο Αζερμπαιτζαν...
Αν συμφωνησει σ αυτο η Αμερικη, θα δωσει τα αεροσκαφη F35 στους Τουρκους....
Και οταν ολοκληρωθει η παραλαβη και των αεροσκαφων απο την Αμερικη, ποιος θα τον εμποδισει να μεταφερει τους Ρωσικους πυραυλους, σε Τουρκικο εδαφος οπου θελει;
Το ζητημα ειναι....
Εμεις τι κανουμε;
Περιμενουμε το τελος μας;
Παζερευουμε τι θα του χαρισουμε, χωρις να πεσει σφαιρα, προκειμενου τα λαμογια που μας κυβερνουν να εχουν την ησυχια τους και να καλοπερνουν;
ΕΙΔΩΜΕΝ.....
Διαβαστε το αρθρο και θα δικαιολογησετε τους φοβους μου...
Μάχη δίνουν οι Αμερικανοί με τους Τούρκους αξιωματούχους, έχοντας ως κύριο στόχο την μη παράδοση των πυραυλικών συστημάτων S-400 σε τουρκικό έδαφος επουδενί λόγο, αναφέρουν όλα τα πρακτορεία ειδήσεων ανά τον πλανήτη.
Παρόλο που έχουμε την επίσημη ανακοίνωση παραλαβής τους από τον ίδιο τον Τούρκο πρόεδρο και την ρωσική εταιρεία για τις αρχές Ιουλίου, φέρονται να υπάρχουν πηγές από την κυβέρνηση του Ισραήλ, σύμφωνα με γνωστή αμυντική ιστοσελίδα, οι οποίες φέρνουν στην δημοσιότητα νέα σενάρια.
Το νέο σενάριο που δημοσιοποιούν ανώνυμες πηγές αναφέρει ότι «ο Ερντογάν πρότεινε στην Ουάσιγκτον την μεταφορά και των τεσσάρων συστοιχιών S-400 στην κατεχόμενη Κύπρο, για να μπορέσει να πείσει ο ίδιος τους Αμερικανούς να μην επιβάλουν κυρώσεις στην χώρα και να παραδοθούν κανονικά τα πρώτα αεροσκάφη F-35″.
Πρόκειται πιθανόν για σενάριο το οποίο εφόσον υλοποιηθεί, να προσομοιάζει τρομερά με αυτό των πυραύλων S-300 που ήταν να πάνε στην Κύπρο και τελικά κατέληξαν στην Κρήτη, μετά από ένα τεράστιο παρασκήνιο που εμπεριείχε απειλές και πολλές διεργασίες.
Ίσως ο Ερντογάν τελικά να έφτασε (κάτω υπό το βάρος μιας οικονομικής κρίσης) να διαπραγματεύεται κάτι αντίστοιχο, το οποίο δόθηκε στην Ελλάδα τότε από το ΝΑΤΟ.
Άλλωστε το έχει δηλώσει ο ίδιος ο Τούρκος ηγέτης πολλές φορές, ότι η συμμαχία αφού έδωσε το 1999 το πράσινο φως στην Αθήνα για τους ρωσικούς πυραύλους S-300, οφείλει να πράξει το ίδιο και για την Άγκυρα, για αυτό και «βρυχάται».
Σύμφωνα δε με προχθεσινό άρθρο στον ισραηλινό τύπο, Τουρκία και Ρωσία συμφώνησαν να περατώσουν τελικά αρχές Ιουλίου του 2019 την παράδοση των πυραυλικών συστημάτων αντιεροπορικής άμυνας S-400 στην Άγκυρα, μια αγορά η οποία έχει επιφέρει πολλά σύννεφα μεταξύ Τούρκων και Αμερικανών και το μόνο που απομένει να ξεσπάσει «καταιγίδα».
«Προωθήσαμε την ημερομηνία παράδοσης που υπογράψαμε με τη Ρωσία για την απόκτηση των συστημάτων S-400 και πήραμε ημερομηνία παράδοσης νωρίτερα τον Ιούλιο του 2019», έγραψε στο Twitter ο Ismail Demir, υφυπουργός της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.
Η ανακοίνωσή έγινε αφού ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πραγματοποίησε συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Άγκυρα.
Στη συνέντευξη τύπου, ο Πούτιν δήλωσε ότι ο ίδιος και ο Ερντογάν αποφάσισαν να «επιταχύνουν» την παράδοση των πυραυλικών συστημάτων αεροπορικής άμυνας S-400 στην Άγκυρα, χωρίς να δώσουν όμως ακριβή ημερομηνία.
Πούτιν και Ερντογάν έχουν σφυρηλατήσει μια πολύ στενή συμμαχία κατά τους τελευταίους μήνες, η οποία αφορά από τους αυξανόμενους ενεργειακούς δεσμούς έως την διεξαγωγή συνομιλιών για τον τερματισμό της κρίσης στη Συρία.
Ο Ερντογάν δήλωσε πριν μερικές ημέρες ότι η Τουρκία δεν έχει διάθεση να ακούει πλέον επικρίσεις από τη Δύση σχετικά με την αγορά των συστημάτων S-400, λέγοντας ότι «το θέμα έχει πλέον κλείσει».
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ρωσικού τύπου, η Τουρκία ενδιαφέρθηκε πράγματι για την μεταφορά τεχνολογίας και μάλιστα για την από κοινού παραγωγή των S-400 με τη Ρωσία, μια προοπτική όμως στην οποία έβαλαν στοπ, γνωστές υπηρεσίες ασφαλείας της Μόσχας και Ρώσοι αξιωματούχοι.
Ο Πούτιν αρνήθηκε να συζητήσει το ζήτημα, λέγοντας ότι «αυτά είναι αποκλειστικά εμπορικά ζητήματα» παρά πολιτικά.
Η ουσία όμως παραμένει θα πατήσουν το τουρκικό έδαφος οι ρωσικοί πύραυλοι ενώ οι ΗΠΑ απειλούν ουσιαστικά με διάλυση την Τουρκία;
Νομίζουμε ότι το σενάριο με τους «ελληνικούς» S-300 στην Κρήτη μπορεί να εφαρμοστεί για τους Τούρκους στην κατεχόμενη πλευρά της Κύπρου, αλλιώς το πιο πιθανό θα είναι να πάνε Αζερμπαϊτζάν.
πηγη
