Τώρα τα τουρκικά drones κουβαλούσαν χρώμα, αύριο θα μεταφέρουν βόμβες....
Ξυπνατε διορισμενοι κηφηνες...
Ο πρώτος “βομβαρδισμός” ελληνικού εδάφους από τουρκικά εναέρια μέσα, έστω και με μπογιά, πραγματοποιήθηκε στο Καστελόριζο με τις ελληνικές αρχές να μην παίρνουν χαμπάρι ή να μην θέλουν να πάρουν χαμπάρι. Αυτό όμως που έγινε στο ακριτικό μας νησί δεν αποτελεί απλώς προσβολή εθνικού συμβόλου αλλά κάτι πολύ σημαντικότερο και πιο επικίνδυνο κι αυτό γιατί για άλλη μια φορά δεν αντιμετωπίσθηκε εν τη γενέσει του.
Τα πράγματα είναι τραγικά ότι κι έχει συμβεί. Αν ξέραμε για τα τουρκικά drones και δεν αντιδράσαμε δώσαμε το μήνυμα του “μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δίνετε” στην απέναντι πλευρά. Αν όμως δεν καταλάβαμε τίποτα, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα διότι δείχνουμε ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουμε μια δεδομένη και μεγαλύτερη, σε καιρό επιχειρήσεων, γνωστή απειλή που συνιστούν τα τουρκικά drones.
Αν τώρα δεν αντιμετωπίσαμε τα “παιδικά” drones των Τούρκων με τα πολεμικά τι θα γίνει; Και όπως και να ‘χει θα αρκεστεί η Ελλάδα σε μια καταδίκη – αν έρθει – της εν λόγω κίνησης από τις επίσημες αρχές της Άγκυρας, οι οποίες πιθανότατα -δεδομένου της φύσης του καθεστώτος λογικά δεν… προάγει την πρωτοβουλία- διέταξαν την εκτέλεση της επίθεσης; Γιατί δεν πρέπει να κρυβόμαστε, επίθεση ήταν, απλώς τώρα έριξαν μπογιές, όμως θα μπορούσαν να ρίξουν κάτι χειρότερο.
Τι έγινε; Η προοπτική του διαβόητου διαλόγου με τον λύκο που ζητά να μας περιποιηθεί ως πρόβατα μας μάγεψε; Και ποιο ακριβώς είναι το περιθώριο συμβιβασμού με δαύτους; Αντί για επτά φορές την εβδομάδα να του διαθέτουμε προς σεξουαλική… αξιοποίηση τις γυναίκες μας μόνο τρεις φορές; Μήπως κάτι τέτοιο θα αποτελούσε μεγάλη επιτυχία που προάγει την ειρήνη, την ασφάλεια και την ευημερία;
Ουσία παραμένει ότι ο “γκρίζος” λύκος μπήκε σε ελληνικό μαντρί και έφυγε ατουφέκιστος… Κι αυτό, όπου κι αν οφείλεται, τιμή για μας δεν αποτελεί. Ήταν κακό αυτό που συνέβη, πολύ κακό και πολύ επικίνδυνο. Ελπίζουμε να μην ξανασυμβεί στο μέλλον και αν πρέπει να δοθεί η σχετική διαταγή επιτέλους. Διάλογο υπ’ αυτές τις συνθήκες, με τον επίδοξο δολοφόνο σου, συγγνώμη, αλλά δεν -μπορείς να- κάνεις.
