Ο τίτλος του βιβλίου του Τούρκου ¨επιστήμονα¨ είναι ¨Ο πολιτισμός γεννήθηκε από την Ανατολία¨. Το μόνο που δεν λέει (ακόμη) ο ¨σοφός¨ αυτός επιστήμονας είναι πως οι λαοί αυτοί που ίδρυσαν τον πολιτισμό στην Μικρά Ασία ήταν Τούρκοι....
Ο καθηγητής Φαχρί Ισίκ απάντησε στις ερωτήσεις του Ομέρ Ερμπίλ από την εφημερίδα Χουριέτ.
Μερικές Από τις ερωτήσεις και απαντήσεις είχαν ως εξής:
-Στην εισαγωγή του βιβλίου σας και μάλιστα στο οπισθόφυλλο αναφέρεστε ιδιαίτερα στην Μίλητο. Αυτή ήταν μια ελληνική πόλη, έτσι δεν είναι ;
Η Μίλητος στην πρώιμη εποχή του Χαλκού αναφέρεται συχνά σε κείμενα των Χετταίων ως Μιλάβαντα (Millawanda), ενώ η κατάληξη –nd καταδεικνύει λουβική γλώσσα. Στην Μίλητο όπως και στις γειτονικές πόλεις στην Πριήνη, στην Μυοῦς και στην χερσόνησο της Μυκάλης ομιλούνταν μια ¨βαρβαρική γλώσσα¨, προφανώς η γλώσσα της Καρίας.
Ο Όμηρος και ο Ηρόδοτος αναφέρουν πως δεν ομιλούνταν εκεί ελληνικά. Ο λαός ήταν ανατολίτες με πίστη στην ανατολικής προέλευσης στην ¨γενειοφόρο Αθηνά¨. Αφού η Ιονία είναι όπως αναφέρει και ο Α. Γκριβς ¨ο χώρος όπου γεννήθηκε η προσωκρατική σκέψη¨ και αφού οι δημιουργοί αυτής της σκέψης, ο Εξαμύος-πατέρας του Θαλή και ο Τεύταμος ο πατέρα του Βία του Πριηνέως, με τα ονόματα τους κατάγονταν από την Καρία, τότε ούτε τα παιδιά τους μπορεί να είναι Έλληνες, αλλά ούτε και η σκέψη αυτή που γεννήθηκε εκεί.
Ούτε ο λαός του Πόντου μπορεί να είναι Έλληνες. Διότι πλούσιοι Μιλήσιοι ήταν αυτοί που κατά το διάστημα από το 6-8 π.Χ αιώνα, ήταν αυτοί που είχαν ιδρύσει 80 περίπου αποικίες στην ακτή του Πόντου και μεταξύ αυτών δεν υπήρχαν Έλληνες. Υπήρχαν αυτοί που κατάγονταν από την Καρία. Για αυτό τον λόγο σύμφωνα με τον διάσημο ειδικό περί τον Όμηρο Γιόακιμ Λατάτζ, μητρική πόλη της Ευρώπης δεν ήταν η Αθήνα αλλά η Μίλητος
Τούρκος αρχαιολόγος: ¨Ο Θαλής δεν ήταν Έλληνας, ο Πόντος δεν ήταν ιδρύθηκε από Έλληνες…¨
-Αυτά που περιγράφετε δεν είναι σε αντίθεση με ότι τα κείμενα είναι στα ελληνικά;
-Το να ξηλώσεις την αντίληψη πως ¨τα κείμενα είναι ελληνικά και ο λαός μιλούσε ελληνικά¨ είναι πιο δύσκολο από την σχάση του ατόμου. Όπως σε κάθε σημείο της Ανατολίας, έτσι και σε Φρυγία και Πισιδία, με εντολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι τοπικές γραφές μετατράπηκαν σε ελληνικά, ενώ ακόμη και αιώνες αργότερα στην ρωμαϊκή εποχή, βρέθηκαν κείμενα στα φρυγικά και πισιδιακά αλλά με ελληνικά γράμματα.
Ο καθηγητής Φαχρί Ισίκ απάντησε στις ερωτήσεις του Ομέρ Ερμπίλ από την εφημερίδα Χουριέτ.
Μερικές Από τις ερωτήσεις και απαντήσεις είχαν ως εξής:
-Στην εισαγωγή του βιβλίου σας και μάλιστα στο οπισθόφυλλο αναφέρεστε ιδιαίτερα στην Μίλητο. Αυτή ήταν μια ελληνική πόλη, έτσι δεν είναι ;
Η Μίλητος στην πρώιμη εποχή του Χαλκού αναφέρεται συχνά σε κείμενα των Χετταίων ως Μιλάβαντα (Millawanda), ενώ η κατάληξη –nd καταδεικνύει λουβική γλώσσα. Στην Μίλητο όπως και στις γειτονικές πόλεις στην Πριήνη, στην Μυοῦς και στην χερσόνησο της Μυκάλης ομιλούνταν μια ¨βαρβαρική γλώσσα¨, προφανώς η γλώσσα της Καρίας.
Ο Όμηρος και ο Ηρόδοτος αναφέρουν πως δεν ομιλούνταν εκεί ελληνικά. Ο λαός ήταν ανατολίτες με πίστη στην ανατολικής προέλευσης στην ¨γενειοφόρο Αθηνά¨. Αφού η Ιονία είναι όπως αναφέρει και ο Α. Γκριβς ¨ο χώρος όπου γεννήθηκε η προσωκρατική σκέψη¨ και αφού οι δημιουργοί αυτής της σκέψης, ο Εξαμύος-πατέρας του Θαλή και ο Τεύταμος ο πατέρα του Βία του Πριηνέως, με τα ονόματα τους κατάγονταν από την Καρία, τότε ούτε τα παιδιά τους μπορεί να είναι Έλληνες, αλλά ούτε και η σκέψη αυτή που γεννήθηκε εκεί.
Ούτε ο λαός του Πόντου μπορεί να είναι Έλληνες. Διότι πλούσιοι Μιλήσιοι ήταν αυτοί που κατά το διάστημα από το 6-8 π.Χ αιώνα, ήταν αυτοί που είχαν ιδρύσει 80 περίπου αποικίες στην ακτή του Πόντου και μεταξύ αυτών δεν υπήρχαν Έλληνες. Υπήρχαν αυτοί που κατάγονταν από την Καρία. Για αυτό τον λόγο σύμφωνα με τον διάσημο ειδικό περί τον Όμηρο Γιόακιμ Λατάτζ, μητρική πόλη της Ευρώπης δεν ήταν η Αθήνα αλλά η Μίλητος
Τούρκος αρχαιολόγος: ¨Ο Θαλής δεν ήταν Έλληνας, ο Πόντος δεν ήταν ιδρύθηκε από Έλληνες…¨
-Αυτά που περιγράφετε δεν είναι σε αντίθεση με ότι τα κείμενα είναι στα ελληνικά;
-Το να ξηλώσεις την αντίληψη πως ¨τα κείμενα είναι ελληνικά και ο λαός μιλούσε ελληνικά¨ είναι πιο δύσκολο από την σχάση του ατόμου. Όπως σε κάθε σημείο της Ανατολίας, έτσι και σε Φρυγία και Πισιδία, με εντολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι τοπικές γραφές μετατράπηκαν σε ελληνικά, ενώ ακόμη και αιώνες αργότερα στην ρωμαϊκή εποχή, βρέθηκαν κείμενα στα φρυγικά και πισιδιακά αλλά με ελληνικά γράμματα.
