Η τρέχουσα δεκαετία αποδεικνύεται ίσως η χειρότερη από συστάσεως του νέου Ελληνικού κράτους.
Το μοντέλο της αρπαχτής και της λαμογιάς στο εσωτερικό της χώρας, που επικράτησε από πλευράς πολιτικής και οικονομίας στα χρόνια της μεταπολίτευσης, και η πολιτική του κατευνασμού και της συνεχούς υποχωρητικότητας στο εξωτερικό πεδίο, από πολιτικής-διπλωματικής και στρατιωτικής απόψεως, μας έφεραν στο χείλος της καταστροφής.
Ενώ οι δυτικοί, δήθεν σύμμαχοι και εταίροι, μας έχουν στην εντατική σε πολιτική και οικονομική καταστολή, όλοι οι γείτονες διεκδικούν τμήματα της ιερής χώρας μας!
Οι Τούρκοι θέλουν την Κύπρο, το Αιγαίο, τη Θράκη, μέχρι και για Θεσσαλονίκη μιλούν.
Οι Σκοπιανοί (από πίσω μάλλον οι Γερμανοί) θέλουν να πάρουν τη Θεσσαλονίκη και να φτάσουν μέχρι τον Όλυμπο.
Οι Αλβανοί θέλουν την Ήπειρο. Πρόσφατα έκανε την εμφάνισή της η Δημοκρατία της Τσαμουριάς με Σύνταγμα και Κυβέρνηση και τρέχει στα διεθνή φόρα να αναγνωριστεί!
Οι Βούλγαροι καραδοκούν!
Κι εμείς; Η Ελλάδα; Οι πολιτικοί μας ταγοί;
Εμείς, δεκαετίες τώρα, ακολουθούμε το ανιστόρητο, ανύπαρκτο και ανόητο δόγμα »δεν διεκδικούμε τίποτε»! Εμείς που έχουμε κάθε δικαίωμα να διεκδικήσουμε τις πατρογονικές μας εστίες σε όλο τον περίγυρό μας, έχουμε τους θλιβερούς και ανίκανους πολιτικούς να απεμπολούν τα εθνικά μας δίκαια και για να μείνουν στην καρέκλα (σ.σ. το μόνο που τους ενδιαφέρει) να τα πουλάνε ή μάλλον να τα χαρίζουν όλα!
Είναι νόμος της διπλωματίας: Όταν δεν διεκδικείς εσύ, διεκδικούν οι άλλοι. Και ας το καταλάβουμε όλοι επιτέλους: Δεν υπάρχουν φιλίες και συμμαχίες μεταξύ των κρατών, παρά μόνον συμφέροντα!
Ο »λύκος» εξ ανατολών ουρλιάζει και απειλεί! Πεινασμένος μια ζωή....
Η συνεχεια ΕΔΩ
