Στους Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου — εκεί όπου η Ελλάδα δεν είναι ανάμνηση, αλλά ζωντανή ανάσα πίστης και ελευθερίας — συμμετείχαμε σήμερα στις εκδηλώσεις μνήμης για το Έπος του ’40 και για τον ήρωα Κωνσταντίνο Κατσίφα. Καταθέσαμε στεφάνι στον τάφο του, ψάλλαμε όλοι μαζί τον Εθνικό μας Ύμνο και πορευτήκαμε με συγκίνηση στην παρέλαση των Βουλιαρατών, κάτω από τις ελληνικές σημαίες που κυμάτιζαν περήφανα σε ξένη γη. Η συγκίνηση ήταν ανείπωτη. Σε αυτό το ακριτικό ελληνικό χωριό της Βορείου Ηπείρου, είδαμε με τα μάτια μας ότι το πνεύμα του ’40 δεν έσβησε ποτέ· ότι υπάρχουν ακόμη ψυχές που δεν ξεχνούν, που φυλάνε Θερμοπύλες. Εκεί όπου οι άνθρωποι ζουν με Πίστη, με καρδιά ελληνική, με σταυρό στο στήθος και σημαία στην ψυχή. Και πάνω απ’ όλα, η μάνα του ήρωα. Η Μάνα η Ελληνίδα, η Ορθόδοξη, που με δάκρυα στα μάτια στέκει ακόμη αγέρωχη, κρατώντας στα χέρια της όχι τον θρήνο, αλλά τη Δόξα. Από τα σπλάχνα τέτοιων μανάδων γεννιούνται οι Ήρωες που διδάσκουν τι σημαίνει ΕΛΛΗΝΑΣ. Το «ΟΧΙ» του 1940 δεν ειπώθηκε μονάχα τότε. Αντηχεί κάθε φορά που ένας Έλληνας σηκώνει τη σημαία ψηλά, κάθε φορά που αντιστέκεται στο ψέμα, στην υποκρισία, στην υποταγή. Αντηχεί σήμερα, στους Βουλιαράτες, στα χείλη των παιδιών που παρέλασαν με ελληνικές στολές, ψάλλοντας το ίδιο «ΟΧΙ» που έγραψε Ιστορία. Εκεί, στα χώματα αυτά, ένιωσα βαθιά περήφανος που είμαι Έλληνας Ορθόδοξος Χριστιανός. Γιατί η Ελλάδα ζει — και θα ζει — όσο υπάρχουν ψυχές που γονατίζουν μόνο μπροστά στον Θεό και στη Σημαία. ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940 ΖΗΤΩ Ο ΗΡΩΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΙΦΑΣ ΖΗΤΩ Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ — ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ
Ελληνικος Παλμος
