Όφειλα να μην κάνω το παγόνι όλες αυτές τις ημέρες, όπως κάποιοι θα προτιμούσαν, αλλά να αναδείξω την ιστορική αλήθεια. Ας είναι ελαφρά η Ελληνική Γη που τον σκεπάζει και που τόσο αγάπησε»
Παρακολούθησα με προσοχή στα ΜΜΕ –επειδή δεν βρίσκομαι στην Αθήνα- τις σκηνές με τον κόσμο που προσήλθε να αποτίσει φόρο τιμής στον εκλιπόντα Κωσταντίνο Β΄ τελευταίο Βασιλέα των Ελλήνων.
Είδα πρόσωπα σοβαρά, διάφορες ηλικίες, πρόσωπα στενοχωρημένα αλλά ήρεμα. Μία βουβή εντυπωσιακή ηρεμία που μόνο οι εικόνες μπορούν να περιγράψουν και όχι τα λόγια.
Και παρά το πολύ πρωϊνό της διαδικασίας και τον ελάχιστο χρόνο που διατέθηκε για αυτήν, χιλιάδες τίμησαν με την παρουσία τους τον εκλιπόντα. Με αυτό το κοινό χαρακτηριστικό. Την βουβή ηρεμία.
Ομολογώ ότι σοκαρίστηκα. Όχι για το πλήθος, όχι για την αποδοχή ή μη του Κωνσταντίνου, αλλά για αυτή την βουβή ηρεμία την καρτερικότητα και ίσως την παραίτηση και την μοιρολατρική αποδοχή των γεγονότων. Σαν τα πρόβατα στο σφαγείο που έχουν αποδεχτεί τη μοίρα τους.
Και τότε κατάλαβα τι λείπει και η χώρα βαδίζει ή μάλλον τρέχει στην κατηφόρα. Δεν λείπουν οι Έλληνες, οι πραγματικοί Έλληνες. Το θάρρος λείπει ή χειρότερα κυριαρχεί ο φόβος.
Ανάμεσα σε δύο παρατάξεις –πάντα σαν λαός ήμασταν διχασμένοι- κυριαρχεί η εθνομηδενιστική αριστερόστροφη γιατί έχει θράσος, γιατί φωνάζει, γιατί προκαλεί, γιατί δημιουργεί εντυπώσεις.
Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης. Και ο νοικοκύρης φοβάται! Εκδικείται η αριστερά την ήττα της καταστρέφοντας ή υπονομεύοντας κάθε τι Ελληνικό.
Οι άλλοι οι θεματοφύλακες που θα έπρεπε να χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι και να πουν ΩΣ ΕΔΩ σιωπούν. Και κάνουν ότι θέλουν αρκεί να είναι σε βάρος της Ελλάδας. Σε αυτό βοηθούν και τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης (ΜΜΕ) διαβρωμένα και κατευθυνόμενα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Ο κόσμος φίλοι μου ΦΟΒΑΤΑΙ. Και δυστυχώς δεν τους φοβάται μόνο ο κόσμος. Και όσο φοβάται τόσο πατάμε το γκάζι στην κατηφόρα. Ποιος θα πατήσει φρένο ? Ποιος θα τους βουτήξει από το αυτί και θα τους καθίσει στο σκαμνί εφαρμόζοντας τους Νόμους και την πραγματική Δημοκρατία ?
Δημοκρατία των νόμων όχι κάνω ότι γουστάρω γιατί έχουμε Δημοκρατία. Είμαστε Παγκόσμια η μόνη χώρα που τυπικά την κυβερνά η Δεξιά και άτυπα η αριστερά. Το θλιβερό γεγονός του θανάτου του Κωνσταντίνου το απέδειξε ακόμα μία φορά.
Και θα τολμήσω κλείνοντας μία υπόθεση. Αν ο εκλιπών είχε την δυνατότητα επιλογής αν θα εκηδεύετο δημοσία ή ΧΩΡΙΣ δαπάνη είμαι σίγουρος ότι θα προτιμούσε το δεύτερο. Λένε ότι πάντα η αξία του ηττημένου ορίζει το μέγεθος του νικητή . Στην προκειμένη περίπτωση ο νικητής είναι ο Κωνσταντίνος. Δεν νομίζω ότι θα καταδεχόταν αυτή την νίκη και αυτή την «τιμή» από αυτής της «κλάσεως» αντίπαλο.
ΥΓ1: Συγχαρητήρια στην Οικογένεια για την οργάνωση, αλλά και στην Εκκλησία, που για άλλη μια φορά saved the day!
ΥΓ2: Εξαιρετικός, ενωτικός και σε άπταιστα ελληνικά ο επικήδειος. Για τους δημοσιογράφους-σχολιαστές, τι να πει κανείς; Η ημιμάθεια χείρων της αμαθείας!
ΥΓ3: Είναι απαράδεκτο ένστολοι να μην χαιρετούν νεκρό (τον οποιοδήποτε νεκρό) όταν το φέρετρό του διέρχεται από μπροστά τους. Για τον μη χαιρετισμό των επισήμων (ιδιαίτερα ξένων Αρχηγών Κρατών), τι να πει κανείς; O tempora o mores!
