Κάθε τέλος Ιουνίου η γραφειοκρατία της Ε.Ε. ετοιμάζει και ζητάει τη συναίνεση των κρατών-μελών για την απόφαση περί επέκτασης των κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Πέρυσι η επέκταση έγινε στις 27 Ιουνίου, φέτος στις 29 Ιουνίου. Έτσι, οι κυρώσεις που λήγουν την 31η Ιουλίου θα επεκταθούν μέχρι τέλος Ιανουαρίου 2021.
Στις 17-18 Ιουλίου συνέρχεται στις Βρυξέλλες το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με τη φυσική παρουσία των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων για να εξετάσουν κυρίως το οικονομικό σχέδιο ανάκαμψης από τον κορoνοϊό και το μακροπρόθεσμο σχέδιο προϋπολογισμού της Ε.Ε. Θα συζητηθούν επίσης και οι σχέσεις Ε.Ε.-Τουρκίας, αφού προηγηθεί σχετική συζήτηση στο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών και ίσως παρθούν ανώδυνες κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Με τη συναίνεση της Ελλάδας και της Κύπρου για την επέκταση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, τα δύο κράτη εμφανίζονται “γυμνά” στις συζητήσεις που θα γίνουν για τις σχέσεις Ε.Ε.-Τουρκίας.
Και είναι εύκολη η πρόβλεψη των αποτελεσμάτων. Θα υπάρξουν καταδικαστικές δηλώσεις κατά της Τουρκίας και θα προστεθούν ενδεχομένως άλλα δύο άτομα στα υπάρχοντα δύο, που έχουν τεθεί σε καθεστώς στοχευμένων κυρώσεων, γεγονός που αφήνει εντελώς αδιάφορη την Άγκυρα.
Τι θα μπορούσαν να είχαν κάνει η Ελλάδα και η Κύπρος
Θα ήταν εύκολο να ζητηθεί η αναβολή της λήψης της απόφασης επέκτασης των κυρώσεων κατά της Ρωσίας για μετά τις 17 Ιουλίου, ζητώντας ταυτόχρονα το πάγωμα της Συμφωνίας Τελωνειακής Ένωσης με την Τουρκία. Σε περίπτωση αντιρρήσεων, Αθήνα και Λευκωσία δεν θα συναινούν στην επέκταση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Γιατί πώς είναι δυνατόν να επιβάλλονται κυρώσεις κατά τρίτης χώρας, που δήθεν παραβίασε την εδαφική ακεραιότητα μιας άλλης τρίτης χώρας και να μην επιβάλλονται σοβαρές κυρώσεις κατά τρίτης χώρας, που παραβιάζει την εδαφική ακεραιότητα δύο κρατών-μελών της Ε.Ε.;
Ως δεύτερο επιχείρημα μπορεί να προβληθεί η οικονομική ζημία, που υφίσταται η Ε.Ε. από τις κυρώσεις αυτές, ιδίως μετά την οικονομική καταστροφή από την πανδημία. Σύμφωνα με έρευνα του Αυστριακού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών που παρουσιάστηκε στις 6 Οκτωβρίου 2017 στη Βιέννη, η ζημία από τις κυρώσεις για το σύνολο της Ε.Ε. μέχρι το 2016 ανέρχεται σε 30 δις ευρώ ενώ για την Ελλάδα σε 250 εκατ. Ευρώ. Οι ελληνικές εξαγωγές προς τη Ρωσία μειώθηκαν κατά 23,1% μεταξύ 2014 και 2016. Την μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση σε όλη την Ε.Ε. παρουσίασε η Κύπρος με μείωση των εξαγωγών της κατά 34,5% ή 20 εκατ. ευρώ.
Βαριά αμέλεια χρεώνεται, επομένως, στην Αθήνα και στη Λευκωσία για την παράλειψη καθυστέρησης της επέκτασης των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, που ουσιαστικά θα ήταν ένα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αποτροπής ένοπλης σύρραξης ενός κράτους-μέλους με την Τουρκία. Χωρίς αυτό το όπλο είναι σχεδόν αδύνατη η επιβολή ουσιαστικών κυρώσεων κατά της Τουρκίας.
Τουλάχιστον, ας υποβληθεί η πρόταση παγώματος της Τελωνειακής Ένωσης με την Τουρκία και να δούμε τι θα γίνει, έστω για την τιμή των όπλων. Γιατί μέχρι στιγμής δεν έχει καν υποβληθεί η πρόταση αυτή από την Ελλάδα…
πηγη
Στις 17-18 Ιουλίου συνέρχεται στις Βρυξέλλες το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με τη φυσική παρουσία των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων για να εξετάσουν κυρίως το οικονομικό σχέδιο ανάκαμψης από τον κορoνοϊό και το μακροπρόθεσμο σχέδιο προϋπολογισμού της Ε.Ε. Θα συζητηθούν επίσης και οι σχέσεις Ε.Ε.-Τουρκίας, αφού προηγηθεί σχετική συζήτηση στο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών και ίσως παρθούν ανώδυνες κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Με τη συναίνεση της Ελλάδας και της Κύπρου για την επέκταση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, τα δύο κράτη εμφανίζονται “γυμνά” στις συζητήσεις που θα γίνουν για τις σχέσεις Ε.Ε.-Τουρκίας.
Και είναι εύκολη η πρόβλεψη των αποτελεσμάτων. Θα υπάρξουν καταδικαστικές δηλώσεις κατά της Τουρκίας και θα προστεθούν ενδεχομένως άλλα δύο άτομα στα υπάρχοντα δύο, που έχουν τεθεί σε καθεστώς στοχευμένων κυρώσεων, γεγονός που αφήνει εντελώς αδιάφορη την Άγκυρα.
Τι θα μπορούσαν να είχαν κάνει η Ελλάδα και η Κύπρος
Θα ήταν εύκολο να ζητηθεί η αναβολή της λήψης της απόφασης επέκτασης των κυρώσεων κατά της Ρωσίας για μετά τις 17 Ιουλίου, ζητώντας ταυτόχρονα το πάγωμα της Συμφωνίας Τελωνειακής Ένωσης με την Τουρκία. Σε περίπτωση αντιρρήσεων, Αθήνα και Λευκωσία δεν θα συναινούν στην επέκταση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Γιατί πώς είναι δυνατόν να επιβάλλονται κυρώσεις κατά τρίτης χώρας, που δήθεν παραβίασε την εδαφική ακεραιότητα μιας άλλης τρίτης χώρας και να μην επιβάλλονται σοβαρές κυρώσεις κατά τρίτης χώρας, που παραβιάζει την εδαφική ακεραιότητα δύο κρατών-μελών της Ε.Ε.;
Ως δεύτερο επιχείρημα μπορεί να προβληθεί η οικονομική ζημία, που υφίσταται η Ε.Ε. από τις κυρώσεις αυτές, ιδίως μετά την οικονομική καταστροφή από την πανδημία. Σύμφωνα με έρευνα του Αυστριακού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών που παρουσιάστηκε στις 6 Οκτωβρίου 2017 στη Βιέννη, η ζημία από τις κυρώσεις για το σύνολο της Ε.Ε. μέχρι το 2016 ανέρχεται σε 30 δις ευρώ ενώ για την Ελλάδα σε 250 εκατ. Ευρώ. Οι ελληνικές εξαγωγές προς τη Ρωσία μειώθηκαν κατά 23,1% μεταξύ 2014 και 2016. Την μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση σε όλη την Ε.Ε. παρουσίασε η Κύπρος με μείωση των εξαγωγών της κατά 34,5% ή 20 εκατ. ευρώ.
Βαριά αμέλεια χρεώνεται, επομένως, στην Αθήνα και στη Λευκωσία για την παράλειψη καθυστέρησης της επέκτασης των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, που ουσιαστικά θα ήταν ένα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αποτροπής ένοπλης σύρραξης ενός κράτους-μέλους με την Τουρκία. Χωρίς αυτό το όπλο είναι σχεδόν αδύνατη η επιβολή ουσιαστικών κυρώσεων κατά της Τουρκίας.
Τουλάχιστον, ας υποβληθεί η πρόταση παγώματος της Τελωνειακής Ένωσης με την Τουρκία και να δούμε τι θα γίνει, έστω για την τιμή των όπλων. Γιατί μέχρι στιγμής δεν έχει καν υποβληθεί η πρόταση αυτή από την Ελλάδα…
πηγη
