Πατε καλα εκει στην Κυβερνηση;
Τι ρεζιλικια ειναι αυτα ρε..
Βαζετε Καπετανιο σε πλοιο εναν Τσομπανη;
Ο κύβος ερρίφθη… Όπως πληροφορούμαστε, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έλαβε την τελική της απόφαση στο φλέγον θέμα για την ελληνική άμυνα, που θα ανήκει η αμυντική βιομηχανία της χώρας. Μια απόφαση, από την οποία οι γνωρίζοντες… τα μέσα και τα έξω, βγάζουν τα δικά τους συμπεράσματα για το μέλλον.
Σύμφωνα με πληροφορίες λοιπόν, την ευθύνη της αμυντικής βιομηχανίας θα την έχει το υπουργείο Οικονομικών και ο Χρήστος Σταϊκούρας. Προφανώς λόγο θα έχει και το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, όχι όμως τον αποφασιστικό. Αυτό που απορρίφθηκε τελικά, ήταν η ιδέα που είχε πέσει στο τραπέζι, να περάσει η αμυντική βιομηχανία στο υπουργείο Ανάπτυξης.
Η αλήθεια είναι ότι θα υπήρχαν προβλήματα και θα προέκυπτε σύγχυση αρμοδιοτήτων, ένα πρόβλημα το οποίο θα μπορούσε να επιλυθεί, όμως είναι προφανές ότι η αμυντική βιομηχανία δεν αποτέλεσε ποτέ προτεραιότητα για την Ελλάδα. Ήταν αρκετές οι δουλειές που θα μπορούσαν να έχουν κλειστεί. Πάντα όμως κάπου κολλούσαν. Πολλές φορές ήταν και στο ΥΠΟΙΚ…
Με την ίδια νοοτροπία φαίνεται πως θα την αντιμετωπίσουν και τώρα. Δεν υπάρχει πολύς χρόνος γι’ αυτήν. Τελικά θα γίνει αυτό για το οποίο κατηγορούσαμε κάποτε τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, ότι καθυστερούσε συνεχώς, και ζωτικά θέματα που απασχολούσαν δεν μπορούσαν να επιλυθούν. Είχαν προκύψει πολλά ευτράπελα.
Επίσης, σύντομα θα αντιληφθούμε, ότι η κεντρική ιδέα δεν είναι η ανάταξή της, αλλά το να ξεφορτωθεί το ελληνικό Δημόσιο εταιρίες ζημιογόνες. Εδώ κρύβεται όμως και η μεγάλη υποκρισία. Δεν έγιναν από μόνες τους ζημιογόνες οι εταιρίες.
Οι κυβερνήσεις τις χρησιμοποίησαν ως “μαγαζιά” για να βολέψουν ημέτερους, ενώ ακόμα και σήμερα κάποια “λουλούδια” της παλιάς εποχής, παραγοντίζουν στα κοινωνικά δίκτυα. Έχει βγάλει πολλά ο χώρος. Κι όλη αυτή την παθογένεια που καλλιέργησε το ελληνικό Δημόσιο επί πολλά χρόνια, θα την πληρώσει ένας τομέας που θα έπρεπε να αποτελεί στήριγμα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Το πρόβλημα είναι ότι όπως τις έχουν καταντήσει και με τη νοοτροπία που επικρατεί, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποτελέσουν στόχο ελκυστικό για να περάσουν στα χέρια κάποιας σοβαρής εταιρίας από το εξωτερικό. Διότι οι σοβαρές εταιρίες που γνωρίζουν την ελληνική νοοτροπία και παθογένεια, δεν αγγίζουν…
Την ανάγκη για σύσταση υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας την έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν. Ένα υφυπουργείο που θα προσπαθούσε να βάλει μια στοιχειώδη τάξη και χωρίς “μεγαλοϊδεατισμούς”, να έβαζε μπροστά να προχωρήσουν κάποια απλά σχέδια. Σχέδια τα οποία θα οδηγούσαν σε μετρήσιμα αποτελέσματα.
Αυτή ήταν και η λογική που ενέπλεκε το υπουργείο Ανάπτυξης. Να μπούμε σε μια άλλη διαδικασία, μια άλλη λογική. Οι πρώτες πληροφορίες από τη στιγμή που η σχετική διαρροή άρχισε να συζητιέται, είναι η απογοήτευση και η μεγάλη ανησυχία. Πολλοί σχολίαζαν δε, ότι “μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά”…
Η εμπειρία από το υπουργείο Οικονομικών είναι η χειρότερη δυνατή. Η εξυγίανση μπορεί να είναι πολιτικό σύνθημα που αφορά όλους τους τομείς της ελληνικής οικονομίας, πλην της αμυντικής βιομηχανίας. Ένας από τους λόγους είναι και η ψυχολογική αποστροφή δεξιών, κεντρώων και αριστερών πολιτικών “με το σπορ του πολέμου”, όπως κάποιοι ανεγκέφαλοι έχουν κατά καιρούς πει. Τουλάχιστον προσφέρουμε αρκετή τροφή για διασκέδαση στους γείτονες.
πηγη
Τι ρεζιλικια ειναι αυτα ρε..
Βαζετε Καπετανιο σε πλοιο εναν Τσομπανη;
Ο κύβος ερρίφθη… Όπως πληροφορούμαστε, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έλαβε την τελική της απόφαση στο φλέγον θέμα για την ελληνική άμυνα, που θα ανήκει η αμυντική βιομηχανία της χώρας. Μια απόφαση, από την οποία οι γνωρίζοντες… τα μέσα και τα έξω, βγάζουν τα δικά τους συμπεράσματα για το μέλλον.
Σύμφωνα με πληροφορίες λοιπόν, την ευθύνη της αμυντικής βιομηχανίας θα την έχει το υπουργείο Οικονομικών και ο Χρήστος Σταϊκούρας. Προφανώς λόγο θα έχει και το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, όχι όμως τον αποφασιστικό. Αυτό που απορρίφθηκε τελικά, ήταν η ιδέα που είχε πέσει στο τραπέζι, να περάσει η αμυντική βιομηχανία στο υπουργείο Ανάπτυξης.
Η αλήθεια είναι ότι θα υπήρχαν προβλήματα και θα προέκυπτε σύγχυση αρμοδιοτήτων, ένα πρόβλημα το οποίο θα μπορούσε να επιλυθεί, όμως είναι προφανές ότι η αμυντική βιομηχανία δεν αποτέλεσε ποτέ προτεραιότητα για την Ελλάδα. Ήταν αρκετές οι δουλειές που θα μπορούσαν να έχουν κλειστεί. Πάντα όμως κάπου κολλούσαν. Πολλές φορές ήταν και στο ΥΠΟΙΚ…
Με την ίδια νοοτροπία φαίνεται πως θα την αντιμετωπίσουν και τώρα. Δεν υπάρχει πολύς χρόνος γι’ αυτήν. Τελικά θα γίνει αυτό για το οποίο κατηγορούσαμε κάποτε τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, ότι καθυστερούσε συνεχώς, και ζωτικά θέματα που απασχολούσαν δεν μπορούσαν να επιλυθούν. Είχαν προκύψει πολλά ευτράπελα.
Επίσης, σύντομα θα αντιληφθούμε, ότι η κεντρική ιδέα δεν είναι η ανάταξή της, αλλά το να ξεφορτωθεί το ελληνικό Δημόσιο εταιρίες ζημιογόνες. Εδώ κρύβεται όμως και η μεγάλη υποκρισία. Δεν έγιναν από μόνες τους ζημιογόνες οι εταιρίες.
Οι κυβερνήσεις τις χρησιμοποίησαν ως “μαγαζιά” για να βολέψουν ημέτερους, ενώ ακόμα και σήμερα κάποια “λουλούδια” της παλιάς εποχής, παραγοντίζουν στα κοινωνικά δίκτυα. Έχει βγάλει πολλά ο χώρος. Κι όλη αυτή την παθογένεια που καλλιέργησε το ελληνικό Δημόσιο επί πολλά χρόνια, θα την πληρώσει ένας τομέας που θα έπρεπε να αποτελεί στήριγμα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Το πρόβλημα είναι ότι όπως τις έχουν καταντήσει και με τη νοοτροπία που επικρατεί, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποτελέσουν στόχο ελκυστικό για να περάσουν στα χέρια κάποιας σοβαρής εταιρίας από το εξωτερικό. Διότι οι σοβαρές εταιρίες που γνωρίζουν την ελληνική νοοτροπία και παθογένεια, δεν αγγίζουν…
Την ανάγκη για σύσταση υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας την έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν. Ένα υφυπουργείο που θα προσπαθούσε να βάλει μια στοιχειώδη τάξη και χωρίς “μεγαλοϊδεατισμούς”, να έβαζε μπροστά να προχωρήσουν κάποια απλά σχέδια. Σχέδια τα οποία θα οδηγούσαν σε μετρήσιμα αποτελέσματα.
Αυτή ήταν και η λογική που ενέπλεκε το υπουργείο Ανάπτυξης. Να μπούμε σε μια άλλη διαδικασία, μια άλλη λογική. Οι πρώτες πληροφορίες από τη στιγμή που η σχετική διαρροή άρχισε να συζητιέται, είναι η απογοήτευση και η μεγάλη ανησυχία. Πολλοί σχολίαζαν δε, ότι “μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά”…
Η εμπειρία από το υπουργείο Οικονομικών είναι η χειρότερη δυνατή. Η εξυγίανση μπορεί να είναι πολιτικό σύνθημα που αφορά όλους τους τομείς της ελληνικής οικονομίας, πλην της αμυντικής βιομηχανίας. Ένας από τους λόγους είναι και η ψυχολογική αποστροφή δεξιών, κεντρώων και αριστερών πολιτικών “με το σπορ του πολέμου”, όπως κάποιοι ανεγκέφαλοι έχουν κατά καιρούς πει. Τουλάχιστον προσφέρουμε αρκετή τροφή για διασκέδαση στους γείτονες.
πηγη
