“Το προγραμματισμένο θανατηφόρο σιδηροδρομικό συμβάν στα Τέμπη, είναι αποτέλεσμα της αυθαιρεσίας, της ανοργανωσιάς, της κακής ποιότητας των επικεφαλής, της παντελούς έλλειψης συντονισμού, της διαφθοράς γενικότερα, εντός και πέριξ του οργανισμού σιδηροδρόμων.
Επίσης και της εξαπάτησης με ενδεχόμενο δόλο; των πολιτών και της κοινωνίας από την εταιρεία”
Οι πρώτες στιγμές, είναι στιγμές οδύνης. Ουδείς δικαιούται να μιλάει. Μόνο οι γονείς και τα αδέρφια, οι σύζυγοι και τα παιδιά. Μιλούν, μόνο οι αγαπημένοι των αδικοχαμένων. Μιλούν οι φίλοι. Μέσα από τον σπαραγμό της απώλειας, δικαιούνται να εκφράζονται όπως θέλουν, για όσο θέλουν. Όλοι οι άλλοι, σιωπούν, πρέπει να σιωπούν, διότι αυτά που λένε προσβάλλουν την μνήμη των νεκρών και τον πόνο των οικογενειών τους. Ιδιαίτερα τα λόγια που θα ειπωθούν απ’ όσους ευθύνονται έμμεσα ή άμεσα με τις τραγωδίες αυτές, δεν πρέπει να είναι κενά συναισθήματος και περιεχομένου, αν αποφασίσουν να ψελλίσουν κάτι χαμηλόφωνα.
Χρονικά, η ελληνική κοινωνία περνούσε από το ένα καρναβάλι (της αποκριάς) στο άλλο καρναβάλι (των εκλογών). Αυτά τα δύο καρναβάλια στη χώρα μας, ομοιάζουν πολύ μεταξύ τους. Έχουν τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά και επιτυγχάνουν το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα. Στον απόηχο του ενός και στην προετοιμασία του άλλου, εκδηλώθηκε η από καιρό προγραμματισμένη ανθρωποθυσία νέων, αγαπημένων μας συνανθρώπων, υπό την μορφή προγραμματισμένου θανατηφόρου σιδηροδρομικού συμβάντος.
‘‘ Προγραμματισμένο Θανατηφόρο Σιδηροδρομικό Συμβάν.’’
Αυτός ο χαρακτηρισμός, αποτελεί και την επίσημη και δημόσια τοποθέτηση του Ελληνικού Ινστιτούτου Διαχείρισης Κρίσεων και Καταστροφών, του μεγαλύτερου ιδιωτικού Οργανισμού εμπειρογνωμοσύνης στην διαχείριση καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης, στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
Ο πλανήτης, από χρόνια έχει περάσει στην 4η βιομηχανική επανάσταση και έχει κάνει μέρος της καθημερινότητάς του την ευφυή τεχνητή νοημοσύνη, για μεγαλύτερη ασφάλεια στην καθημερινότητά του. Η Ελλάδα, μόλις πέρασε στην 4η προγραμματισμένη ανθρωποθυσία των τελευταίων χρόνων και εξακολουθεί να παριστάνει ότι αιφνιδιάστηκε, όπως κάθε φορά που θρηνούμε τις απώλειες αδικοχαμένων συνανθρώπων μας. Η 3η προγραμματισμένη ανθρωποθυσία ήταν στο Μάτι Αττικής το 2018.
Όταν και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας και κάθε 12χρονος πιτσιρικάς, μπορεί και βλέπει από το κινητό του σε πραγματικό χρόνο, με ακρίβεια δευτερολέπτων, πότε θα φτάσει στο σπίτι του η πίτσα που έχει παραγγείλει, όταν μπορεί και βλέπει που βρίσκεται ο ντελιβεράς και σε πόσα λεπτά πρέπει να του ανοίξει την πόρτα και να παραλάβει την πίτσα, ΔΕΝ έχει καμία λογική εξήγηση η λειτουργία του οργανισμού σιδηροδρόμων στα τυφλά, με υψηλές ταχύτητες εν μέσω ανύπαρκτων τεχνικών και ασφαλών υποδομών, ιδιαίτερα, όταν τα κονδύλια είναι αστείρευτα.
Μίλησαν όλοι. Μίλησαν σχετικοί και άσχετοι. Μίλησαν και οι ανεύθυνοι ‘‘υπεύθυνοι’’. Μίλησαν ειδικευμένοι και ανειδίκευτοι. Στην αρχή είπαν ότι, «ήταν ατύχημα». Έπειτα είπαν «η κακιά η ώρα». Είπαν ότι, «ήταν γραφτό». Είπαν ότι, «ήταν αναμενόμενο να συμβεί».
‘‘ Αλήθεια, ποιος είναι αυτός, πέρα και πάνω από τον Θεό, που μπορεί να χαρακτηρίσει άτυχο έναν άνθρωπο; Ποιος πολιτικός ή δημοσιογράφος, ποιος επαγγελματίας, στρατιωτικός ή πολίτης, μπορεί να χαρακτηρίσει έναν συνάνθρωπό μας, «άτυχο»; Ποιος;’’
Και επιπλέον· ποια πραγματογνωμοσύνη ασφαλιστικών εταιρειών, ποιο πόρισμα επιτροπών διερεύνησης αεροπορικών ή ναυτικών ή σιδηροδρομικών συμβάντων, οπουδήποτε στον κόσμο, κατέδειξε ποτέ ως υπαίτιο, τον παράγοντα ‘‘ατυχία΄΄; Γιατί λοιπόν, μιλάνε όλοι οι άσχετοι ‘‘σχετικοί’’ πολιτικοί και δημοσιογράφοι, και εργαζόμενοι της εταιρείας, για ατυχία και βάζουν την τύχη πάνω από την ανθρώπινη βούληση; Αυτοί οι χαρακτηρισμοί – ταμπέλες, χαμηλής εγκεφαλικής λειτουργίας και επεξεργασίας, στο παρόν και σε αντίστοιχα τραυματικά ή θανατηφόρα συμβάντα, αποτελούν πολιτικά επινοήματα, που στοχεύουν στην εξασφάλιση της κοινωνικής ανοχής και αποφυγής της κρεμάλας. Βέβαια, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, όπου το επιθυμητό επιτυγχάνεται, έχοντας εξασφαλίσει την εξάρτηση και μεροληψία της ‘‘ανεξάρτητης’’ και ‘‘αμερόληπτης’’ δικαιοσύνης. Ακόμα και σήμερα, 5η ημέρα μετά το συμβάν, τα δημοσιεύματα αναφέρονται σε ‘‘ατύχημα’’ ή ‘‘δυστύχημα’’.
‘‘ Κάθε συμβάν, τραυματικό ή θανατηφόρο, ΔΕΝ είναι ατύχημα εξ ορισμού. Γενικά ΔΕΝ είναι ατύχημα.
Έχει προγραμματιστεί να συμβεί, είτε από το εμπλεκόμενο μέρος, είτε από μη εμπλεκόμενο μέρος,
είτε από σύμπραξη εμπλεκομένων και μη εμπλεκομένων μερών.
Η περιορισμένη αντιληπτική μας ικανότητα,
δεν μας επιτρέπει να γνωρίζουμε σε πραγματικό χρόνο τι συμβαίνει γύρω μας, που μας αφορά.
Όμως, γεγονότα, συγκυρίες και χρονισμός,
φέρουν σε ανύποπτο χρόνο, το αποκαλούμενο
για τις δυνατότητές μας, ‘‘αιφνίδιο’’ γεγονός.’’
Το προγραμματισμένο θανατηφόρο σιδηροδρομικό συμβάν στα Τέμπη, είναι αποτέλεσμα της αυθαιρεσίας, της ανοργανωσιάς, της κακής ποιότητας των επικεφαλής, της παντελούς έλλειψης συντονισμού, της διαφθοράς γενικότερα, εντός και πέριξ του οργανισμού σιδηροδρόμων. Επίσης και της εξαπάτησης με ενδεχόμενο δόλο; των πολιτών και της κοινωνίας από την εταιρεία.
Ακόμα και σήμερα, η εταιρεία στην επίσημη ιστοσελίδα της www.hellenictrain.gr , στην υποσελίδα «Η εταιρεία» αναγράφει εξαπατώντας κατ’ εξακολούθηση : «Με σύγχρονες και προηγμένες υποδομές, η Hellenic Train εγγυάται ασφαλείς και γρήγορες διαδρομές». Προσωπικά πιστεύω ότι η εταιρεία θέλει να πει ότι, «εγγυάται, πέραν πάσης αμφιβολίας, ασφαλείς και γρήγορες προς τον άλλο κόσμο, διαδρομές». Όχι κάτι άλλο.
Επίσης η εταιρεία έχει αναρτημένα και όλα τα σχετικά πιστοποιητικά, τα οποία έχουν εκδοθεί ΟΧΙ από ανεξάρτητο και αξιόπιστο οργανισμό πιστοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά από την συντεχνιακή επιχείρηση των σιδηροδρόμων της χώρας (Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων). Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει.
57 έως σήμερα νεκροί, δεκάδες σοβαρά και ελαφρά τραυματίες, αγνοούμενοι και εκατοντάδες ψυχικά τραυματίες που για χρόνια πολλά θα υποφέρουν. Είναι σίγουρο ότι, σε πολλούς από αυτούς θα συντομεύσει το προσδόκιμο ζωής. Ένα αναπάντητο «γιατί;» πλανάται στους περισσότερους συνανθρώπους μας. Μήπως ήθελε ο Θεός να τους πάρει κοντά του; ΟΧΙ.
Τότε ποιος αποφάσισε να συμβεί αυτό; Ποιος αποφάσισε αυτόν τον τρόπο; Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για ανθρώπινη βούληση και μόνον. Όχι ενός ανθρώπου, αλλά μιας πλειάδας άπληστων και ακατάλληλων ανθρώπων. Η Ελλάδα τις τελευταίες 10ετίες, παρουσιάζει το εξής φαινόμενο, το οποίο εκδηλώνεται με σταθερή χρονική περιοδικότητα. Κάθε 4ετία και κάθε κυβέρνηση, χρεώνεται τουλάχιστον ένα ανυπολόγιστης αξίας προγραμματισμένο τραυματικό ή / και θανατηφόρο, καταστροφικό συμβάν, το οποίο πληρώνεται σε αίμα αδικοχαμένων συνανθρώπων μας. Και κάθε 4ετία η κάθε κυβέρνηση, συγκρίνει την δική της καταστροφή με αυτήν της προηγούμενης, προσπαθώντας με έπαρση να μας πείσει ότι δεν ήταν εκείνου του μεγέθους. Έτσι όπως συμβαίνει, με την συχνότητα και την ένταση, μαθηματικώς βέβαιο είναι, ότι θα αποδεκατιστούμε από τις κυβερνήσεις που ψηφίζουμε. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Η χώρα, δηλαδή ο λαός, συντηρεί μια πάρα πολύ προβληματική εταιρεία και δεν αποφασίζει είτε να την αντικαταστήσει με άλλη είτε να την παύση στην λειτουργία της. Η προβληματική αυτή εταιρεία, ονομάζεται «ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Α.Ε.», λειτουργεί δίχως έλεγχο επί 10ετίες, είναι πολύ κοστοβόρα, αντιπαραγωγική, ανίκανη να παράξει ανταγωνιστικό προϊόν, αρνείται να εκσυγχρονιστεί, επιβιώνει αποκλειστικά με δανεισμό (υπερφορολόγηση), διαθέτει υπερπληθώρα ακατάλληλων στελεχών σε όλη την ιεραρχία, σπαταλάει αλόγιστα πόρους, δεν παρουσιάζει κερδοφορία, συμπεριφέρεται απαξιωτικά στους μετόχους της (εκλογικό σώμα) και τελευταία, ξεπουλάει όλα της τα περιουσιακά στοιχεία (πόρους, εδάφη, ανθρώπινο δυναμικό, κοινωνικά αγαθά). Οι μέτοχοι, δηλαδή ο λαός, τις τελευταίες 10ετίες, εναλλάσσουν στην κορυφή της πυραμίδας της ιεραρχίας της «ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Α.Ε.», διάφορους CEO, ελπίζοντας ότι ο καινούργιος θα είναι καλύτερος από τον προηγούμενο. Ασφαλώς και κάθε καινούργιος CEO είναι καλύτερος από τον προηγούμενο, όσον αφορά τα μερίσματα (επιδόματα) που μοιράζει στο τέλος κάθε διαχειριστικής χρήσης (4ετίας) για να λάβει εκ νέου την στήριξη που χρειάζεται.
Σήμερα, 2023, η εταιρεία σιδηροδρόμων της Ελλάδος (μητρική, θυγατρικές, παράλληλες, ανώτερες, εποπτικές, κατώτερες, διαχειριστικές), όλο αυτό το δαιδαλώδες συνονθύλευμα μιας εταιρείας με συνολικά 1250 εργαζόμενους, αποκαλύφθηκε ότι είναι σάπια έως το κόκαλο. Πέρσι, 2022, αποκαλύφθηκε ότι η εταιρεία διαχείρισης της Αττικής Οδού, ήταν ανίκανη να διαχειριστεί μια μικρή χιονόπτωση. Μόλις πριν λίγα χρόνια, 2018, δια στόματος πρωθυπουργού, αποκαλύφθηκε ότι η πολιτική προστασία ήταν ανίκανη και ακατάλληλη για το έργο της. Ακόμα πιο πριν, 2017, αποκαλύφθηκε ότι, δημοτικές και δημόσιες υπηρεσίες ήταν ανίκανες να εκτελέσουν τα απαιτούμε αντιπλημμυρικά έργα θωράκισης. Χρονιά, χρονιά πηγαίνοντας προς τα πίσω, θα φτάσουμε και στο 2007, όπου αποκαλύφθηκε η ανυπαρξία συντονισμού και πλάνου δημοσίων και δημοτικών και περιφερειακών υπηρεσιών στις καταστροφικές πυρκαγιές της Ηλείας. Κάθε χρόνο και μια αδικαιολόγητη καταστροφή. Και για να δικαιολογηθούν και να αποφύγουν την κοινωνική κατακραυγή και να μην αποζημιώνουν, οι πολιτικοί και οι παρατρεχάμενοί τους έχουν μάθει και παπαγαλίζουν στον αφελή λαό :
Πρόκειται για «Ακραία καιρικά φαινόμενα»
Αλλά ακραία καιρικά φαινόμενα, ΔΕΝ υπήρξαν ποτέ
Πρόκειται για «Φυσικές Καταστροφές»
Αλλά φυσικές καταστροφές, ΔΕΝ υπήρξαν ποτέ
Πρόκειται για «Ατυχήματα»
Αλλά ατυχήματα, ΔΕΝ υπήρξαν ποτέ
Δυστυχώς, είμαστε ένας λαός, με παντελή έλλειψη κουλτούρας ασφάλειας. Σε όλα τα επίπεδα, σε όλους τους τομείς και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Αυτός είναι ο κανόνας. Υπάρχουν σημαντικές εξαιρέσεις που κάνουν την διαφορά, όπως είναι η αεροπορική βιομηχανία της Ελλάδος, όπου αξιολογείται κάθε χρόνο, ως μια από τις καλύτερες και ασφαλέστερες στην Ευρώπη και διεθνώς, σε ποιότητα και λειτουργία (για να συγκρίνουμε ίδια μεγέθη), αλλά είναι ένας ανάμεσα σε πολλούς.
Στην χώρα μας, τα πάντα λειτουργούν σωστά μόνο στα χαρτιά. Στον πραγματικό κόσμο, όλα είναι στρεβλά. Και κινδυνεύουμε όλοι μας. Και εύλογα αναρωτιέται ο κάθε πολίτης : «υπάρχει κάτι σε αυτή τη χώρα που να λειτουργεί υποδειγματικά, οργανωμένα, με συνέπεια;» Βεβαίως και υπάρχει. Όλο το εισπρακτικό σύστημα της Ελλάδος, λειτουργεί υποδειγματικά. Και είναι το μόνο που λειτουργεί υποδειγματικά, όπως, οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας των αδύναμων οικονομικά, οι διακοπές ρεύματος σε ανέργους και πολυμελείς οικογένειες, η απώλεια της ασφαλιστικής ικανότητας των εργαζομένων και των επιχειρηματιών, λόγω οφειλών, κ.α.
Στην Διαχείριση Κρίσεων, ισχύει το αξίωμα ότι :
‘‘ η ΜΗ λήψη απόφασης,
είναι λήψη απόφασης’’.
Δηλαδή, όταν υποχρεούσαι να ενεργήσεις και εσύ μεταθέτεις στον χρόνο την υλοποίηση της ενέργειας, έχεις λάβει απόφαση να ΜΗΝ ενεργήσεις αυτή τη στιγμή, αλλά να λάβεις την απόφαση να ενεργήσεις κάποια άλλη στιγμή (όποτε εσύ από μόνος σου αποφασίσεις). Αυτό έχει συμβεί και στην περίπτωση του προγραμματισμένου θανατηφόρου σιδηροδρομικού συμβάντος στα Τέμπη. Όλοι ανεξαιρέτως οι λήπτες αποφάσεων σε θέσεις ευθύνης, από την βάση έως την κορυφή της ιεραρχίας, (πλην αποδεδειγμένων εξαιρέσεων) σε όλες τις συντεχνιακές επιχειρήσεις του οργανισμού σιδηροδρόμων, συνεπικουρούμενοι από τις αντίστοιχες πολιτικές πλάτες, επίσης λήπτες απόφασης σε θέσεις αυξημένης ευθύνης, αποφάσιζαν να αναβάλουν κάθε φορά την λήψη απόφασης για την ασφάλεια των σιδηροδρομικών υποδομών της χώρας. Η ΜΗ υλοποίηση δεν είναι αυθαίρετη, αλλά απόρροια ανθρώπινης βούλησης, ΜΗ λήψης απόφασης υλοποίησης.
Σκέφτομαι : «μήπως η χώρα είναι μια ωρολογιακή βόμβα ανασφάλειας;»
Ούτε μελέτες ασφαλείας υπάρχουν, ούτε σχέδια εκτάκτου ανάγκης εφαρμόζονται, ούτε εκπαιδευμένο και πιστοποιημένο προσωπικό υπάρχει, ούτε αξιοκρατία τηρείται, ούτε εφαρμογή διεθνών πρωτοκόλλων ασφάλειας, ούτε διαφάνεια στην λειτουργία, ούτε λογοδοσία ενεργειών, ούτε δικαιοσύνη, ούτε . . .
Μήπως τελικά η χώρα, είναι μια ωρολογιακή βόμβα ανασφάλειας;
Γιατί ασφάλεια δεν υπάρχει. Κουλτούρα ασφάλειας, είναι να συμπεριφέρεσαι με ασφάλεια, ακόμα και όταν δεν σε βλέπει κανείς και δεν επηρεάζεται κανένας από τις ενέργειές σου.
Φτάνει πια με το αίμα των ‘‘άτυχων’’ αθώων …
Ως πότε οι ‘‘τυχεροί’’ ένοχοι θα ξεγλιστρούν ;
Πόσο δίκιο είχε και πόσο προφητική ήταν η κουβέντα του πατέρα του ΕΡΜΗ Θεοχαρόπουλου, που τον Ιανουάριο του 2022 είπε : «Να προσέχετε τα παιδιά σας γιατί δεν υπάρχει βοήθεια από το κράτος». Και τότε και τώρα και αύριο θα εξακολουθήσει να ισχύει σε αυτή τη χώρα. Προσέχετε. Προσέχετε πολύ. Σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές των εργατικών ‘‘ατυχημάτων’’, το 80% προκαλούνται από ανθρώπινο παράγοντα. Δηλαδή, οι 8 στους 10 που βρίσκονται γύρω σου, δυνητικά, μπορεί να σε τραυματίσουν. Προσέχετε.
Η παρούσα ΔΕΝ υποκαθιστά το έργο και το πόρισμα των πραγματογνωμόνων, ούτε εμπλέκεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο στην διαδικασία αυτή. Αποτελεί την ανεξάρτητη τοποθέτηση του Ελληνικού Ινστιτούτου Διαχείρισης Κρίσεων και Καταστροφών, στην γενικότερη τεκμηρίωση, για το πως προκαλούνται οι τραυματισμού και οι καταστροφές και πως αιτιολογείται η προγραμματισμένη ανθρωποθυσία νέων στα Τέμπη στις 28 Φεβρουαρίου του 2023. Μέρος του κειμένου, προέρχεται από το υπό έκδοση βιβλίο του Αναστασίου Γερασιμάτου, με τίτλο «Αρχή, Αρχηγός, Αρχηγείο, Αρχηγία», το οποίο θα κυκλοφορήσει προσεχώς. Για την διαχείριση του συμβάντος, θα μιλήσουμε σε επόμενή μας τοποθέτηση.
Καλό Παράδεισο στα παιδιά μας. Καλό παράδεισο στα αγγελούδια μας. Καλό κουράγιο σε όλες τις οικογένειες των αδικοχαμένων, αγαπημένων συνανθρώπων μας.
*Crisis Management Certified Specialist
Member of International Crisis Management Association
Member of International Association of Professionals in Humanitarian Assistance and Protection
