Δεν τα λεμε εμεις....
Τα ηθη και εθμα τους τα λενε,,,,
Αν σε σκοτωσει γυναικα , γιοκ παρθενες και παραδεισο....
Ο πατέρας της από μικρή ηλικία της διηγούνταν ιστορίες από τον στρατό. Από τότε ήθελε να βάλει στολή και να ζήσει την αδρεναλίνη στο αίμα της. Στα 25 της, η Αθηνά Πανουργιά έγραψε ιστορία. Έγινε η πρώτη γυναίκα χειριστής Απάτσι στην Ελλάδα.
Ο πατέρας της από μικρή ηλικία της διηγούνταν ιστορίες από τον στρατό. Από τότε ήθελε να βάλει στολή και να ζήσει την αδρεναλίνη στο αίμα της. Και τα κατάφερε. Στα 25 της, η Αθηνά Πανουργιά έγραψε ιστορία. Έγινε η πρώτη γυναίκα χειριστής Απάτσι στην Ελλάδα.
Για να το κατορθώσει αυτό, πέρασε πέντε μήνες θεωρητικής εκπαίδευσης αλλά και 50 ώρες πτήσεις και 20 ακόμη εξομοίωσης. «Η εκπαίδευση είναι πολύ απαιτητική. Πολλές ώρες διαβάσματος, λίγος ελεύθερος χρόνος. Το διάβασμα δεν σταματά ποτέ», δηλώνει.
Η εύλογη ερώτηση για την πρώτη γυναίκα που έσπασε το «άβατο» είναι η αντιμετώπιση που έχει από τους συναδέλφους της. Οπως λέει, την έχουν συνηθίσει πλέον και δεν έχει ιδιαίτερη αντιμετώπιση.
«Το γυναικείο φύλο έχει κάνει αισθητή παρουσία στο στρατό. Σίγουρα παραμένει περίεργη εικόνα για κάποιους να βλέπουν γυναίκα να κατεβαίνει από το ελικόπτερο. Ομως, αναλαμβάνω τα ίδια καθήκοντα, έως τις ίδιες υποχρεώσεις και δικαιώματα. Οι συνάδελφοί μου με αντιμετωπίζουν όπως ακριβώς και τους άνδρες», εξηγεί.
Οπως λέει, όταν βγαίνει έξω, αποφεύγει να λέει με τι ασχολείται επαγγελματικά. «Κάποιοι δικοί μου άνθρωποι, παιδικοί μου φίλοι το ξέρουν. Τους φαινόταν αρκετά περίεργο στην αρχή, αλλά πλέον το έχουν συνηθίσει. Με πειράζουν, όμως είναι υπερήφανοι για εμένα», αναφέρει η Αθηνά Πανουργιά.
Οσο για το δίλημμα «καριέρα ή οικογένεια», για εκείνη δεν υφισταται. «Δεν θα διαλέξω. Θα τα κάνω και τα δύο. Η δουλειά μου με γεμίζει, είναι αυτό που ήθελα πάντα να κάνω. Πιστεύω ότι θα τα πετύχω και τα δύο», λέει με αυτοπεποίθηση.
Και όταν τα λόγια αυτά έρχονται από μία γυναίκα που πέτυχε ό,τι καμία άλλη Ελληνίδα, σίγουρα δημιουργεί την αίσθηση ότι θα το καταφέρει και αυτό.
