Ξύπνησα σήμερα πρωί
μα είχα βαρύ κεφάλι
και μια σκέψη διαρκή,
κάποιος γαμ#€ται πάλι
Ανοίγω το ντουλάπι μου,
παίρνω ένα ντεπονάκι,
μ' ακούω έξω στην αυλή
"γαμ#€σαι Χατζηδάκη"
Δειλά προβάλλω για να δω
και εγώ τι έχει γίνει
και ακούω απ τις γλάστρες μου
"γαμ#€σαι Μαγιορκίνη"
Αρχίζω ντύνομαι γοργά
δεν σπεύδω πια βραδέως,
μα βλέπω στην εξώπορτα
"γαμ#€σαι Κεραμέως"
Λέω, δεν είναι τίποτα,
μην κάνεις σαν τον ψέκα,
σιγά μην δεις σε γκράφιτι
"γαμ#€σαι Κώστα Σκρέκα"
Και έτσι καθώς ηρέμησα
πάω να πάρω αλεύρι,
κοιτάω την απόδειξη
"γαμ#€σαι Θάνο Πλεύρη"
Σκέφτομαι "αυτά δεν γίνονται"
κι αρπάζω ένα κρεμμύδι,
το ξεφλουδίζω και έγραφε
"γαμ#€σαι ρε Βορίδη"
Πισωπατώ τρεκλίζοντας,
αρχίζω να τα χάνω
ή όντως λεν οι πιπεριές
"γαμ#€σαι ρε Μπογδάνο";;;
Τρέχοντας πάω Ακρόπολη,
τι μου συμβαίνει, άρα;
και ακούω από τα άγαλματα
"γαμ#€ται η Μενδωνάρα"
Στο χέρι του αγάλματος
κάθονταν ένας κούκος,
λαλεί με ανθρώπινη φωνή
"γαμ#€ται και ο Μπουμπούκος"
Δεν έχω πλέον δύναμη,
έχω διανύσει μίλια,
μα απ την μετόπη ακούγεται
"γαμ€&σαι ρε Κικίλια!
Κοιτώ την πόλη από ψηλά,
έφτασε πια βραδάκι
και όλη η πλάση αντιβοά
ΓΑΜ€&ΣΑΙ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ!!!
Αλιευμενο απο το facebook
