Ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης, μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ, το βράδυ της Τετάρτης, αναφέρθηκε σε μια στιγμή που είχε βιώσει ως μαθητευόμενος ακόμα ηθοποιός, όταν, όπως είπε, ο σκηνοθέτης με τον οποίο έκανε μαθήματα υπερέβη τα εσκαμμένα, ενώ ο ίδιος αισθάνθηκε την πίεση στο να αποδεχθεί κατά κάποιο τρόπο μια παραπάνω επαφή σωματική.
Απαντώντας σε ερώτηση για το αν ήταν σεξουαλική παρενόχληση ο κ. Μπουρδούμης απάντησε: «Νομίζω ναι, τώρα μπορώ να το πω πολύ πιο γενναία. Αισθάνθηκα πάρα πολύ άσχημα στο να μπορέσω να το αντιμετωπίσω γιατί το ”θύμα” σκέφτεται εκείνη τη στιγμή ότι κάτι έκανε κάτι λάθος».
«Πολύ πιο νέος και πολύ πιο άπειρος και ίσως ούτε και με την εμπειρία που έχω μετά από 25 χρόνια ούτε και με την όποια σοφία μου έχει δώσει η δουλειά για να μπορέσω να διαχειριστώ καταστάσεις τέτοιες, ναι, βρέθηκα σε δύσκολες καταστάσεις σε πρόβα ή σε γύρισμα. Ουσιαστικά δεν μπορούσα να αντιδράσω γιατί αυτό που περιγράφει η Ζέτα ή αυτό που περιγράφει η Σοφία, και η κάθε Σοφία είναι κυρίως αυτό: ότι τα χάνεις απέναντι στον άνθρωπο που εκείνη την ώρα έχει κατά κάποιο τρόπο την εξουσία στα χέρια του. Κι εκεί όντας ανήμπορος ουσιαστικά, γιατί θεωρητικά είσαι κατώτερός του, καθώς αυτός είναι είτε σκηνοθέτης, παραγωγός, ηθοποιός, είτε ανήκει σε έναν θίασο, είτε εκείνος είναι πρωταγωνιστής και όλοι οι υπόλοιποι ρόλοι που μπορεί να υπάρχουν σε έναν επαγγελματικό χώρο, εκείνη την ώρα εσύ νιώθεις από την αρχή εκ προοιμίου ηττημένος και δεν μπορείς να αντιδράσεις».
«Εγώ» συνέχισε «ήμουν στο δεύτερο έτος της δραματικής σχολής και παράλληλα έκανα και κάποια άλλα μαθήματα, δηλαδή σεμινάρια κ.λπ., με έναν πολύ γνωστό εκείνη την εποχή σκηνοθέτη στο θέατρο. Ήταν μαθήματα υποκριτικής. Κατά τη διάρκεια των μαθημάτων αναπτύχθηκε η όποια σχέση δασκάλου – μαθητή, οπότε αρχίζει και υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης. Κάποια στιγμή χάθηκε ο έλεγχος στο μάθημα και αισθάνθηκα την πίεση στο να αποδεχθώ κατά κάποιο τρόπο μια παραπάνω επαφή σωματική και να έρθω σε πάρα πολύ δύσκολη θέση, σε σημείο να είμαι πολύ κοντά στο να αφήσω και τη δραματική σχολή στην οποία βρισκόμουν».
«Εκανα κουβέντα με τον εαυτό μου και με κάποιους δικούς μου ανθρώπους, με στήριξαν και όταν κατάλαβα ότι υπερέβη τα εσκαμμένα αποφάσισα να διακόψω και τα μαθήματα και οτιδήποτε άλλο».
