Η φιλοτουρκική στάση της οικογένειας Μητσοτάκη δεν ξεκίνησε με τις δηλώσεις της Ντόρας. Δεν ξεκίνησε καν με την πρωθυπουργία Κυριάκου....
Μπορεί η σύνδεση της αποστασίας με τον αφοπλισμό και έπειτα την προδοσία της Κύπρου να μοιάζει με θεωρία συνωμοσίας, το ότι ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης όμως ήταν ο μόνος Έλληνας πολιτικός που φυγαδεύτηκε από τον Τούρκο υπουργό άμυνας μετά το πραξικόπημα του 1967, είναι ιστορικό γεγονός και όχι εικασία.
Το περίεργο ραντεβού του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Τούρκο μεγιστάνα Ραχμί Κοτς πριν γίνει πρωθυπουργός, είναι και αυτό γεγονός. Ο λόγος της συνάντησης αφήνει επίσης περιθώρια για θεωρίες συνωμοσίας, όπως η συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον Τζορτζ Σόρος, λίγο πριν αρχίσουν οι δηλώσεις περί «Τιτανικού».
Υπάρχουν όμως γεγονότα τα οποία παραπέμπουν σε οργανωμένη συνωμοσία, όμως είναι υπαρκτά:
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στηρίχθηκε λυσσαλέα από ολιγάρχες που διατηρούν στενές σχέσεις με το τουρκικό κράτος και το τουρκικό παρακράτος.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν η πρώτη κυβέρνηση που έδωσε το δικαίωμα στην Τουρκία να αμφισβητήσει ελληνικά κατοικημένα νησιά.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν η πρώτη κυβέρνηση που έδωσε το δικαίωμα στην Τουρκία να εγείρει θέμα αλλαγής συνόρων, με το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη που ήταν αυτή που αφόπλισε ελληνικά νησιά με πρόσχημα την ενίσχυση της Ουκρανίας και παράλληλα διέρρηξε πλήρως τις σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία η οποία παραδοσιακά αποτελούσε αντίβαρο στην τουρκική επιθετικότητα.
Ήταν τόσο δομημένο το σχέδιο Μητσοτάκη, που καρατόμησε ακόμα και τον τέως πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, όταν ο τελευταίος του πρότεινε – σε συνεργασία με το Νίκο Δένδια – την άμεση επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης της Κρήτης στα 12 ναυτικά μίλια, για να ακυρωθεί έτσι στην πράξη το παράνομο μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης.
Ακολούθησε η σκανδαλώδης ακύρωση του αγωγού East Med, που ήταν ο διακαής πόθος της Τουρκίας.
Οι πρόσφατες δηλώσεις της Ντόρας Μπακογιάννη λοιπόν, περί συνεκμετάλλευσης και μη επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης ακόμα και στην Κρήτη, δεν απηχούν προσωπικές τις απόψεις, αλλά το σχέδιο Μητσοτάκη.
Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι οι δηλώσεις και οι ενέργειες Μητσοτάκη ανοίγουν συνεχώς κερκόπορτες, τις οποίες εκμεταλλεύεται σαν έτοιμη από καιρό η Τουρκία, διευρύνοντας τις διεκδικήσεις της εις βάρος της Ελλάδας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι δημόσιες δηλώσεις καλήν, που εκμεταλλευόμενος την στρατηγική Μητσοτάκη, κατάφερε να διευρύνει το διαβόητο Casus Belli του Αιγαίου, τόσο στην Κρήτη, όσο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Δεν πρέπει κανείς να αναρωτιέται γιατί ο Ερντογάν απλώς απειλεί με θερμό επεισόδιο, αλλά δεν το κάνει. Γιατί να το κάνει αφού έχει καταφέρει να πάρει τα πάντα και ακόμα παραπάνω, χωρίς καν να προκαλέσει στο πεδίο;
Η στιγμή λοιπόν που επελέγη από την οικογένεια Μητσοτάκη για την δημοσιοποίηση του σχεδίου έναντι της Τουρκίας, δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες: Στις ερχόμενες εκλογές, ο ελληνικός λαός καλείται να νομιμοποιήσει ή όχι την εκχώρηση μέρους του εθνικού κορμού στην Τουρκία.
