Αίφνης οι Αμερικανοί θυμήθηκαν ξανά χθες τους ρωσικούς S-400 που αγόρασε η Τουρκία και τους οποίους έχει ήδη εγκαταστήσει -τα υπόλοιπα είναι αμερικανικά λόγια της …Χαλιμάς. Προχθές, 20 περίπου ημέρες μετά την προδοσία των Κούρδων, από τον ίδιο τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ανακοίνωσαν ότι στέλνουν νέα στρατεύματα και άρματα μάχης στη Συρία!!!
Στην ίδια ενημέρωση αναφερόταν ότι η συνεργασία με τους συμμάχους μας, τους Κούρδους θα συνεχιστεί για την προστασία των πετρελαιοπηγών αυτή τη φορά. Πως θα συμβεί αυτό μετά την προδοσία;
Πρόκειται, χωρίς αμφιβολία, για αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά. Πρόκειται για αλληλοσυγκρουόμενες αποφάσεις, για τι οποίες -ο κάθε καλόπιστος άνθρωπος- δικαιούται να αναρωτηθεί, αν μερικοί στην αμερικανική κυβέρνηση “είναι στα καλά τους”. Και επίσης το βασικό ερώτημα είναι αυτό: Γιατί αυτοί που «αλλάζουν» τις αποφάσεις του Προέδρου Τραμπ, είναι ανίκανοι να προλάβουν τα λάθη του; Διότι εκεί έγκειται το πρόβλημα. Αποφασίζει και διατάζει, οι υπόλοιποι στο «δωμάτιο» φοβούνται να τον αντιμετωπίσουν, αποδέχονται την εντολή, την εκτελούν και οι συνέπειες είναι καταστροφικές.
Δεν μπορούμε, ειλικρινά, να καταλάβουμε, για ποιο λόγο επέτρεψε να γίνει μία αιματοχυσία, η οποία κατέληξε στην παράδοση της βόρειας Συρίας στη Ρωσία και τον Μπασάρ Άσαντ και στην άτακτη φυγή των αμερικανικών στρατευμάτων. Θα συμφωνήσω με αυτούς που υποστήριξαν ότι η φυγή τους θύμισε το ελικόπτερο στην ταράτσα της αμερικανικής πρεσβείας στο Βιετνάμ. Μόνο που εκεί η Αμερική έχασε χιλιάδες στρατιώτες, ενώ εδώ τα θύματα ήταν Κούρδοι, που βοήθησαν τις ΗΠΑ να νικήσουν τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. Και ο κ. Τραμπ τους πλήρωσε με το «βραβείο» της προδοσίας.
Τις τελευταίες δύο μέρες οι Αμερικανοί, με τις κινήσεις τους, δείχνουν να δρουν και αντιδρούν με τρόπο περίεργο πάλι έναντι της Τουρκίας. Ο ανώτερος αξιωματούχος που έκανε την ενημέρωση για τους S-400 και γενικά τις σχέσεις με την κατοχική δύναμη, είπε -κατά τη γνώμη μου- πολλές ακαταλαβίστικες κορώνες, και δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε που το πήγαινε.
Ήταν προειδοποιήσεις προς την Τουρκία ότι το θέμα των κυρώσεων για την αγορά των S-400 είναι ζωντανές; Ήταν ένα είδος ενημέρωσης ότι οι Τούρκοι σκέφτονται τελικά να μην ενεργοποιήσουν το ρωσικό σύστημα για να μην υποστούν κυρώσεις; Κανείς δεν ξέρει, ουδείς κατάλαβε.
Κρατώ κάποιες κουβέντες από αυτή την ενημέρωση:
Είπε ο αξιωματούχος: «Συνεχίζουμε να εργαζόμαστε σε όλα αυτά τα άλλα ζητήματα που δεν έχουν ακόμη επιλυθεί με την Τουρκία αλλά και ο κίνδυνος των κυρώσεων με βάση τον νόμο CATSAA, είναι μέρος αυτού του ευρύτερου συνόλου θεμάτων που έχουμε με τους Τούρκους”.
Ως γνωστό, ο αμερικανικός νόμος CATSAA, που αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει ο κ. Τραμπ, προβλέπει τη λήψη μέτρων σε βάρος χωρών που προμηθεύονται στρατιωτικό εξοπλισμό από τη Ρωσία.
Τόνισε: Οι αμερικανικοί πύραυλοι Patriot μπορούν ακόμη να είναι διαθέσιμοι στην τουρκική κυβέρνηση.
Θυμίζουμε ότι ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ δήλωσε στο Reuters την Τετάρτη ότι η Άγκυρα μπορεί να αγοράσει τους αμερικανικούς πυραύλους Patriot και το ζήτημα μπορεί να τεθεί στην προγραμματισμένη επίσκεψη του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Ουάσινγκτον στις 13 Νοεμβρίου.
Σημείωσε: Στην τουρκική κυβέρνηση “δεν είναι όλοι ο πρόεδρος Ερντογάν”.
Και εδώ τέθηκε το βασικό πάλι ερώτημα: Με την ίδια λογική έπρεπε και στην αμερικανική κυβέρνηση «να μην είναι όλοι ο πρόεδρος Τραμπ». Αλλά, όπως και στην τουρκική, μετρά μόνο ο Πρόεδρος. Ποιον κοροϊδεύει ο αξιωματούχος; Υπάρχει έστω και ένας κυβερνητικός παράγοντας που θα πει όχι στον Ερντογάν. Ούτε ένας. Ή στον Τραμπ;
Σίγουρα στην Ουάσιγκτον παίζουν κάποιο παιγνίδι, που εμείς οι «κοινοί θνητοί» δεν μπορούμε να αντιληφθούμε. Ο κ. Τραμπ, από τη μία καλεί στην αμερικανική πρωτεύουσα τον στρατιωτικό ηγέτη των Κούρδων, και από την άλλη επιμένει να μην ακυρώνει τη συνάντηση με τον Ερντογάν, όπως του ζητούν οι Αμερικανοί νομοθέτες. Τι μήνυμα θα δώσει στον Τούρκο πρόεδρο, αν τον φέρει με πρόσκληση στο Λευκό Οίκο και με τιμές; Ότι επιβραβεύει τις σφαγές των Κούρδων και ότι δέχεται τη συμφωνία του με τη Ρωσία, την οποία μόλις την Πέμπτη επέκρινε ο υπουργός Άμυνας, Μαρκ Έσπερ.
Η προδοσία των Κούρδων και όσα ακολούθησαν αυτής, έδειξαν ότι τα τρία χρόνια της προεδρίας του κ. Τραμπ, έφεραν μία μεγάλη καταστροφή στην εξωτερική πολιτική της υπερδύναμης, και όχι μόνο. Ποιος στον κόσμο ακούει την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Πενταγώνου; Μόνο κάτι μικρές χώρες.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, δήλωσε ότι στη Μεσόγειο θα συνεχίσουν την ίδια προκλητική πολιτική των απειλών και των εκβιασμών. Θα ξαποστάσουν για λίγο, προφανώς, μετά τη Συρία και θα στραφούν στην Κύπρο και το Αιγαίο.
ΕΡΩΤΗΜΑ: Τι θα πράξουν οι φίλοι μας και σύμμαχοι Αμερικανοί; Και πως θα υλοποιήσουν μία καλή υπόσχεση που έδωσε ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο στην Αθήνα; Γνωρίζει για την υπόσχεση αυτή ο κ. Τραμπ; Ή αν η Τουρκία προχωρήσει στην απονενοημένη κίνησή της, θα ακούσουμε την ίδια κουβέντα που είπε στους Κούρδους;
ΤΟ ΕΙΠΑΜΕ και θα το επαναλάβουμε: Οι Αμερικανοί διπλωμάτες στο εξωτερικό, κάνουν μία μεγάλη προσπάθεια για να δημιουργήσουν καλές σχέσεις με άλλες χώρες, για να μειώσουν τον αντιαμερικανισμό και να αντιμετωπίσουν τη ρωσική και την κινεζική διείσδυση. Όμως, όσοι τους ακούνε κάνουν δεύτερες σκέψεις και αναρωτιούνται: Και αν τα ανατρέψει όλα ο κ. Τραμπ;
Πηγή
