ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ
ΥΔΑΤΩΝ ΣΤΑ 12 ν.μ....
Όσον αφορά το Αιγαίο, κάθε θέμα θα είχε διευθετηθεί, αν η Ελλάδα δεν ήταν η μόνη χώρα στον κόσμο που δεν έχει ασκήσει το μονομερές της δικαίωμα για επέκταση των χωρικών υδάτων σε 12 ν.μ. Αυτή και μόνη η κίνηση θα είχε κλείσει και το θέμα του εναερίου χώρου που από τα 10 ν.μ. - που είναι με νόμο του Ελ. Βενιζέλου (δεκαετία '30) - θα ευθυγραμμιζόταν στα 12 ν.μ. Επίσης θα παγίωνε πέραν πάσης συζήτησης το θέμα της Έρευνας και Διάσωσης (SAR) που διεκδικεί η Τουρκία για το Αιγαίο ανατολικά του 25ου μεσημβρινού.
Για να τα πετύχει αυτά το πολιτικό σύστημα των Αθηνών είχε μπροστά του 50 χρόνια να προετοιμαστεί, αν θεωρήσουμε ως αφετηρία την τουρκική ισβολή στην Κύπρο. Και η προετοιμασία σήμαινε: ενίσχυση εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, πολιτική προετοιμασία και συνεννόηση με ΗΠΑ και ΕΕ και προληπτική καταφυγή στον ΟΗΕ κατά της παράνομης τουρκικής απειλής (Casus beli), η οποία σκοπό έχει να μας παρεμποδίσει από την άσκηση μονομερούς κυριαρχικού μας δικαιώματος.
Αντ' αυτού το πολιτικό σύστημα δεν έκανε ούτε τον στοιχειώδη ορισμό των γραμμών βάσης που θα έκλειναν τους κόλπους και ούτε καν κατέθεσε τον αναγκαίο θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, που ήταν υποχρέωσή μας προς την ΕΕ.
Όλα τα έχουν αφήσει σε εκκρεμότητα, γιατί όλα τα έχουν υπό παραχώρηση. Διότι αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το πώς θα κρατήσουν τα προνόμιά τους, χωρίς η χώρα να αφυπνιστεί για να αντιμετωπίσει την τουρκική απειλή. Η Ελλάδα όμως δεν μπορεί να επιβιώσει ως τουρκικός δορυφόρος, ούτε η Κύπρος είναι μια τρίτη χώρα που δεν μας αφορά. Είναι ένα ελληνικό νησί υπό κατοχή που αποτελεί προπύργιο του ελληνισμού στην πιο ταραγμένη και σημαντική περιοχή του κόσμου: τη Μ. Ανατολή.