Η τήρηση σιγής γίνεται για κάποιον ο οποίος έχει προβεί σε ηρωικές πράξεις και πρέπει να τιμηθεί....
Κάτι το οποίο στην περίπτωση του Φυσσα δεν ισχύει.
Η δολοφονία του έγινε κατά την διάρκεια οπαδικής συμπλοκής.
Συνεπώς δεν ήταν ήρωας όπως αποκαλέστηκε στην Βουλή.
Με την προοπτική αυτή θα έπρεπε τότε να τηρηθεί σιγή και για τους Κωνσταντίνο Κατσίφα, Μανώλη Καπελώνη και Γιώργο Φουντούλη.
Ο πρώτος δολοφονήθηκε από την αλβανική αστυνομία υπερασπιζόμενος την πατρώα γη της Βορείου Ηπείρου 28 Οκτωβρίου 2018 και τα άλλα δύο παιδιά, τα οποία ήταν μέλη της Χρυσής Αυγής δολοφονήθηκαν έξω από τα γραφεία της στο Νέο Ηράκλειο στις 1 Νοεμβρίου 2013.
Και δεν είναι μόνο αυτά τα παιδιά είναι και τα τρία στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που σκοτώθηκαν στην Λιβύη στις 17 Σεπτεμβρίου 2023, μαζί με τα δύο παιδιά (ο Φιλίπ και η Άντζελα) του προέδρου της ελληνικής κοινότητας στην αφρικανική χώρα, Κανάκη Μανδαλιού, τα οποία συνεργαζόντουσαν με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και εκτελούσαν χρέη διερμηνέα.
Σκοτώθηκαν μάλιστα υπό πολύ περίεργες συνθήκες που το ελληνικό κράτος προτίμησε να «βαφτίσει» ως «τροχαίο δυστύχημα».
Αυτούς δεν τους θυμήθηκε κανένας! Θα τους θυμίσουμε εμείς όμως.
Η αντιπλοίαρχος (ΥΝ) Γλυκερία Μεμεκίδου ΠΝ της Διεύθυνσης Υγειονομικού του ΓΕΕΘΑ.
Η επισμηναγός (ΥΝ) Ευαγγελία Ανδρεαδάκη της Διεύθυνσης Υγειονομικού του ΓΕΕΘΑ.
Ο αρχιλοχίας (ΠΖ) Γεώργιος Βούλγαρης της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου του ΓΕΕΘΑ.
Για όλους αυτούς τους νέους ανθρώπους γιατί να μην τηρηθεί ενός λεπτού σιγή;
Μήπως γιατί από την δολοφονία Παύλου Φύσσα δημιουργήθηκε μία ολόκληρη πολιτική μυθολογία που επέτρεψε να διαλυθεί ένα ολόκληρο κόμμα και να κλειστούν στη φυλακή τα στελέχη του;
Είναι πολύ λυπηρό η Δημοκρατία να επιλέγει δολοφονημένους.