Σε μία ελληνική ορθόδοξη εκκλησία του 12ου αιώνα, τον ναό του Αγίου Πορφυρίου, έχουν βρει καταφύγιο περίπου 1.000 παλαιστίνιοι μουσουλμάνοι....
Οι τοίχοι του ναού, ο οποίος χρονολογείται από τις Σταυροφορίες, είναι στιβαροί. Δεν μπορούν όμως να εγγυηθούν έναν ασφαλή παράδεισο για όλους αυτούς τους ανθρώπους που προσπαθούν με κάθε τρόπο να σωθούν από τη βροχή των ισραηλινών οβίδων. Λίγο αφότου άρχισαν να περνούν ο ένας μετά τον άλλο τις πύλες του Αγίου Πορφυρίου, ισραηλινά αεροσκάφη βομβάρδισαν παρακείμενη περιοχή, προκαλώντας ζημιές σε μνήματα.
Σε κάθε περίπτωση είναι καλύτερα από τα σπίτια τους, στη συνοικία Σετζάγια, όπου περίπου 72 Παλαιστίνιοι – εκ των οποίων πολλά γυναικόπαιδα – σκοτώθηκαν την Κυριακή. Η σημερινή μέρα κύλησε με τα παιδιά να παίζουν ποδόσφαιρο στον αυλόγυρο και τις μανάδες τους να τα κοιτούν καθισμένες στα στρώματα και τις πλαστικές καρέκλες που τους παρέχει η εκκλησία.
«Ανοίξαμε την εκκλησία για να βοηθήσουμε τον κόσμο. Αυτό είναι το καθήκον της Εκκλησίας. Κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε», επισημαίνει στο Reuters ο αρχιεπίσκοπος Τιβεριάδος Αλέξιος. Μόλις 1.400 χριστιανοί – ορθόδοξοι, καθολικοί και προντεστάντες – ζουν ανάμεσα στους 1,8 μουσουλμάνους της πυκνοκατοικημένης Λωρίδας της Γάζας. Η ελληνική ορθόδοξη κοινότητα είναι η μεγαλύτερη από αυτές.
«Στην αρχή ήταν 600. Σήμερα είναι 1.000, γυναίκες και παιδιά στην πλειονότητά τους. Κάποια από αυτά είναι βρέφη που γεννήθηκαν πριν από μία εβδομάδα», προσθέτει ο αρχιεπίσκοπος Αλέξιος.
«Φύγαμε από τα σπίτια μας και ήρθαμε εδώ, αλλά βομβάρδισαν και την εκκλησία. Πού να πάμε; Ας μας πούνε πού να πάμε», λέει αγανακτισμένη μία γυναίκα που πρόλαβε να δραπετεύσει με το παιδί της στα χέρια. «Οι οβίδες μάς κυνηγούν ενώ τρέχουμε. Μπορείτε να φανταστείτε ένα αγόρι να πέφτει στο έδαφος και η μητέρα του να μη μπορεί να σταματήσει για να το σηκώσει;», φώναζε κατηγορώντας ευθέως το Ισραήλ ότι χτυπάει αμάχους.
Μέσα σε αυτήν την τραγωδία ωστόσο, ο αρχιεπίσκοπος Αλέξιος περιγράφει και στιγμές χαράς. «Χθες μία γυναίκα γέννησε ένα μωρό, μία νέα ζωή. Πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι», τονίζει. «Υπάρχει ο θάνατος, αλλά υπάρχει και η ζωή».