ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ή ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ;
Πίστευα πως ζω σε δημοκρατική χώρα, με Δημοκρατικό πολίτευμα εξ άλλου το λέει και το όνομα, «Νέα Δημοκρατία». Ας όμως ξεκινήσω από τη λέξη και την έννοιά της. Δημοκρατία, είναι λέξη σύνθετη από τις λέξεις δῆμος(ο λαός) + -κρατία (κρατέω- κράτος) και είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία ΠΗΓΑΖΕΙ από τον λαό, ΑΣΚΕΙΤΑΙ από τον λαό και ΥΠΗΡΕΤΕΙ τα συμφέροντα του λαού.
Κατ’ επέκταση είναι το πολιτικό σύστημα που στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας που λειτουργεί με βάση τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών.
Εν ολίγοις στην Δημοκρατία την εξουσία την έχει ο δήμος, δηλαδή ο λαός και στα σύγχρονα κράτη οι πολίτες αναθέτουν την εξουσία αυτή στους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους, τους λεγόμενους βουλευτές. Δημοκρατία σημαίνει πως ο κάθε ενήλικος πολίτης έχει το δικαίωμα να εκλέγει αυτούς που θα τον κυβερνήσουν, αλλά και να εκλέγεται ο ίδιος από τους συμπολίτες του, για να συμμετέχει στη διακυβέρνηση της χώρας.
Η Δικτατορία από την άλλη, είναι η απόλυτη εξουσία ενός ηγέτη ονομαζόμενου Δικτάτορα ή μιας ομάδας που κυβερνά χωρίς να περιορίζεται από Νόμους, Σύνταγμα, ή άλλους κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες του κράτους.
Κύριο χαρακτηριστικό της δικτατορίας είναι η συγκέντρωση της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας στο πρόσωπο του δικτάτορα και της "αυλής" του, η οποία συνδυάζεται και με έλεγχο επί της δικαστικής εξουσίας. Οι όροι αυτοί υποδηλώνουν ακριβώς ότι ο νόμος δεν έχει ψηφιστεί από δημοκρατικά εκλεγμένο κοινοβούλιο ως είθισται.
Οι δικτάτορες συνήθως αποκτούν την εξουσία μέσω πραξικοπήματος ή κατάργησης του ισχύοντος Συντάγματος. Το κράτος το οποίο τελεί υπό στρατιωτική δικτατορία ή ελέγχεται από ένα στρατοκρατούμενο καθεστώς, τη διακυβέρνηση της χώρας έχουν οι ένοπλες δυνάμεις της και το έργο αυτό, εμείς οι παλαιότεροι, το ζήσαμε απο πρώτο χέρι την περίοδο 1967-1974 με την Χούντα του Παπαδόπουλου.
Πως ονομάζεται όμως ένα Δημοκρατικό πολίτευμα κι ένας εκλεγμένος από τον λαό Δημοκρατικός πολίτης που έχει αναλάβει την διακυβέρνηση μίας χώρας με τον τίτλο Πρωθυπουργός, καταπατά την έννοια της Δημοκρατίας, νόμους, Σύνταγμα και δικαιώματα πολιτών; Τόσο η δημοκρατία όσο και η δικτατορία αποτελούν δύο παντελώς διαφορετικούς τύπους κυριαρχίας σε μια χώρα. Ένας δικτάτορας απολαμβάνει την απόλυτη εξουσία σε μια χώρα ή ένα κράτος.
Σε μια δημοκρατία, η επιλογή για τη δημιουργία νόμων είναι η συνεργασία με το λαό και λαμβάνει αποφάσεις, συζητώντας με όλους. Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες έχουν λόγο και δικαιώματα να ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ τι πρέπει να κάνουν για το καλό τους. Από την στιγμή που οι αποφάσεις δεν είναι δικές τους, διαφωνούν ή όχι, όταν μάλιστα, αφορά την ίδια τους την ζωή, ξεκινά η έννοια του φασισμού.
Φασιστικό καθεστώς με την ευρύτερη έννοια είναι κυρίως μια αυταρχική μορφή διακυβέρνησης. Ο πολίτης απαγορεύεται να εκφέρει γνώμη, ακόμη και να σκεφτεί οτιδήποτε είναι ενάντια στην Ηγεσία. Απλά σκύβει το κεφάλι, υπακούει και εκτελεί εντολές.
Τα τελευταία 2,5 χρόνια οι Έλληνες σκύβουν το κεφάλι και υπακούσουνε σε μια Κυβέρνηση που διατάσσει τον παραλογισμό. Κι επειδή ο παραλογισμός έχει κι αυτός τα όριά του, κάποιοι πολίτες άρχισαν, πρώτα μεμονωμένα , μαζικά πλέον, να αντιδρούν και να εκφέρουν γνώμη μέσω των social media. Αρχικά έγινε ανεκτό από την Κυβέρνηση όμως προ πυλών των εκλογών, δεν είναι πλέον ανεκτό.
Όσοι καταγγέλλουν ή εναντιώνονται, ΦΙΜΩΝΟΝΤΑΙ. Οτιδήποτε πουν εναντία στο καθεστώς Μητσοτάκη είναι λόγος φίμωσης μέσω μπλοκαρισμάτων ή μη ορατότητας των προφίλ τους. Ένα από τα άτομα που τιμωρούνται επαναλαμβανόμενα με χαμηλή ορατότητα είμαι κι εγω.
"Αν θες να πολεμήσεις τον εχθρό σου, γίνε αόρατος". Είναι μια μέθοδος ανέντιμων κινήσεων μια κυβέρνησης για να μη χάσει την εξουσία. Ο αόρατος εχθρός στην προκειμένη περίπτωση είναι ανώνυμα πληρωμένα προφίλ που ενεργούν μέσω εταιρειών και επιτίθενται σε άτομα που εκφέρουν αρνητική γνώμη, ειδικά όταν χαρακτηρίσουν κάποιον «στόχο». Είμαι στόχος και πολύ υπερήφανη που με πρόσεξαν, αυτό σημαίνει πως ο λόγος μου έχει δύναμη.
Όταν θα αναφέρεστε στους κυβερνώντες θα λέτε μόνο καλά λόγια, διαφορετικά «φίμωτρο». Εκείνο που δεν έχει αντιληφθεί, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι πως τα ψέματα τέλειωσαν και πως τα πρόβατα που ήθελαν να κουμαντάρουν αντιδρούν, μάλιστα πολύ επιθετικά, έγιναν λύκοι. Κύριε Μητσοτάκη ότι και να κάνετε το παιχνίδι το έχετε χάσει. Ο εκτροχιασμός των τρένων θα γίνει το Βατερλό σας.
Ακόμη και να κερδίσετε τις εκλογές, θα εξακολουθεί να είναι Βατερλό, διότι εμείς δεν θα σταματήσουμε να μιλάμε και να καταγγέλλουμε. Αν εσείς δεν έχετε σεβασμό προς πνευματικούς ανθρώπους αυτής της χώρας, μου αρκεί που έχουν άλλοι, αφανείς ήρωες που συνεργαζόμαστε ακατάπαυστα και όχι μόνο μέσω των social media. Δεν σας φοβόμαστε, γιατί νοιώθουμε την δική σας φοβισμένη ανάσα.
Και τέλος απευθύνομαι στους νέους! Είναι εκείνοι που έχουν την δύναμη και ορμή και του λόγου και των πράξεων. Κάποτε, μια χούφτα γενναίων φοιτητών, έριξε τη Χούντα του Παπαδόπουλου. Καιρός, εσείς να ρίξετε και μια άλλη Χούντα. Η δική μου γενιά δεν έχει πλέον την ορμή και τα δικά σας κότσια , μπορεί όμως να σταθεί πλάι σας.
Μην αφήνετε να σας τρομάξει αυτό το «θέατρο του παραλόγου» που εδρεύει στην Βουλή, βάζοντας μπροστά σας τους οπλισμένους της αστακούς να επιτίθενται σε άοπλα ανεκπαίδευτα νέα παιδιά που όμως έχουν το θάρρος να τα βάλουν μαζί τους. Τα νεαρά και όχι θύματα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος ζητούν ΔΙΚΑΙΩΣΗ.
Να θυμάστε ότι «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι». Προσπαθούν να ρίξουν το φταίξιμο σε σιδηροδρομικούς υπαλλήλους λησμονώντας με ποια μέσα και με ποιες συνθήκες εργαζόταν τόσο χρόνια αυτοί οι υπάλληλοι. Την ευθύνη την έχει μόνο ο κρατικός οργανισμός και ντροπή του Μητσοτάκη, που λίγες ώρες μετά το ατύχημα, δήλωσε πως ήταν ανθρώπινο λάθος.
Όχι κύριε Μητσοτάκη, δεν ήταν, άλλοι ευθύνονται γι αυτό το «έγκλημα» και είναι οι υπαίτιοι για τα τόσα θύματα που θρηνήσαμε και θρηνούμε και με τα εμβό$$$$λια που μας επιβάλλατε αλλά και τις φωτιές που δεν ξέρατε να αντιμετωπίσετε και πλημμύρες, εκτροχιασμούς και ότι άλλο προέκυψε. Είμαι θύμα εμβιο$$$λίων και ξέρω τα παιχνίδια που παίχτηκαν με τις ευλογίες.... της Κυβέρνησή σας.