Αναρωτιέμαι ...............
Πως νιώθει εκείνος ο Έλληνας που έχασε τη δουλειά του, έκλεισε το μαγαζί του, απολύθηκε στα
σαράντα και στα πενήντα του που αναζητάει ένα μεροκάματο και δεν βρίσκει που έχει να θρέψει
την οικογένεια του που σπουδάζει τα παιδιά του που τρέχουν οι λογαριασμοί και οι φόροι που τον
άφησαν ανασφάλιστο που χάνει το σπίτι του από τις Τράπεζες, όταν βλέπει αυτούς τους
ανθρώπους που περιμένουν στα ΑΤΜ να εισπράξουν το μηνιάτικο που έχουν εξασφαλισμενη στέγη,
δωρεάν ρεύμα, δωρεάν ιατρό- φαρμακευτική περίθαλψη, δωρεάν παιδεία για τα παιδιά τους,
χωρίς να έχουν δουλέψει ούτε μια ώρα σε αυτή τη χώρα.