Η Θεία Κοινωνία δεν είναι ψωμί και κρασί αλλά είναι Σώμα και αίμα Χριστού.Αυτή είναι η ουσία.Βέβαια είναι θέμα πίστεως για αυτό λέμε «μετά φόβου θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε».
Ο Γέροντας μου μας είχε προειδοποιήσει πριν από χρόνια ‘’ Ουαί! Τι κακό θα βρει την Πίστη μας, θα βγαίνει μια μεγάλη δυσοσμία…… ΖΕΙΤΕ ( τώρα ) ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ….. το θυμήθηκα αυτό διαβάζοντας αυτά που είπαν κάποιοι ιεράρχες…..
Α) Δεν τίθεται δογματικό θέμα για το κουταλάκι μιας χρήσης στη Θεία Κοινωνία, ξεκαθάρισε μιλώντας στον ΘΕΜΑ 104,6 ο Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως Αθηναγόρας Δικαιάκος και εκπρόσωπος Τύπου της Ιεράς Συνόδου.
Όσον αφορά τον εμβολιασμό, ο Μητροπολίτης Ιλίου ανέφερε ότι οι ιερείς έχουν συμφωνήσει να τηρούν συγκεκριμένη γραμμή παραπέμποντας τους πιστούς στους γιατρούς τους που γνωρίζουν κιόλας την κατάσταση της Υγείας τους.
Ο Γέροντας μου μας προειδοποίησε ‘’Το Ιερατείο θα προδώσουν Τον Χριστό, 2000 χρόνια πριν : ‘’νίπτω τας χείρας μου ‘’ είπαν, έτσι λένε και τώρα…
Β) Εθνικός Κήρυκας…. συνέντευξή πρωτοπρεσβύτερου του Οικουμενικού Θρόνου Αλέξανδρος Καρλούτσος…… (Σαουθάμπτον) της Νέας Υόρκης :
«παραγγείλαμε εκατό χιλιάδες λαβίδες για την Αρχιεπισκοπή (Αμερικής) οι οποίες είναι κανονικές λαβίδες κατά το σχήμα και το μέγεθος, αντίγραφο της λαβίδας που είχαμε. Έχουν πάνω τον σταυρό του Οικουμενικού Πατριαρχείου και τον έμβλημα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής, δηλαδή κάναμε σωστές Ορθόδοξες λαβίδες για τον Ορθόδοξο λαό».
Εξήγησε πως «προσέρχονται οι άνθρωποι παίρνουν μία χάρτινη πετσετούλα διότι φοβόμαστε να έχουμε το μάκτρο, βάζουν την πετσετούλα κάτω από το σαγόνι τους παίρνω μία λαβίδα, τους μεταδίδω τη Θεία Κοινωνία και στη συνέχεια βάζω τη λαβίδα στο κουτί που είναι πολύ κοντά μας και για τον επόμενο πιστό επαναλαμβάνω το ίδιο πράγμα, παίρνω μία καθαρή και απολυμασμένη λαβίδα μεταδίδω τη Θεία Κοινωνία και στη συνέχεια την τοποθετώ στο κουτί που είναι δίπλα μου. Εχουμε ένα δίσκο που αφού σκουπίσουν οι άνθρωποι τα χείλη τους την τοποθετούν μέσα σ’ ένα δίσκο στη συνέχεια τις καίμε και ρίχνουμε την στάχτη στα λουλούδια. Όταν τελειώνουμε τη Θεία Κοινωνία δίνουμε τις λαβίδες στον νεωκόρο ……τις βράζει σε καυτό νερό, τις απολυμαίνει και στη συνέχεια το νερό το ρίχνουμε στα λουλούδια και τα φυτά».
ΣΧΟΛΙΟ GEWKWN: αυτά όλα αγγίζουν τα όρια της βλασφημίας…… Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού που κοινωνούμε, είναι Αυτός ο Ίδιος ο Χριστός, ο Κύριος και Θεός μας, και ο Χριστός είναι η ζωή, η υγεία, και όχι η ασθένεια, η πτώση και ο θάνατος. Ο Χριστός ούτε μολύνεται ούτε μολύνει. Μόνον αγιάζει και χαριτώνει, γιατί είναι η Αυτοζωή και Ανάσταση. Η Θεία Κοινωνία είναι κατά τους αγίους και θεοφόρους Πατέρες «φάρμακο αθανασίας» και Πηγή Ζωής. Άλλωστε ποτέ κανείς ανά τους αιώνες δεν έπαθε το παραμικρό από τη Θεία Μετάληψη με την ίδια λαβίδα, ούτε λαϊκός ούτε κληρικός. Πλείστες είναι μάλιστα οι μαρτυρίες των κληρικών που διακονούν στα νοσηλευτικά ιδρύματα, οι οποίοι ουδέποτε έπαθαν τίποτα από μεταδοτική νόσο, τη στιγμή που «καταλύουν» – όπως είναι γνωστό- ότι έχει απομείνει στο Άγιο Ποτήριο μετά τη μετάληψη των ασθενών και μάλιστα φυματικών, λεπρών παλαιότερα κ. α.., γλύφοντας στην κυριολεξία την Αγία Λαβίδα και καθαρίζοντας πλήρως το Άγιο Ποτήριο. Όσον αφορά δε στην ερώτηση πρόταση για την υιοθέτηση και χρησιμοποίηση πλαστικών λαβίδων μίας χρήσης, αυτή η σκέψη δηλώνει κατάφωρη απιστία και τυγχάνει τελείως απαράδεκτη.
Ο Γέροντας μου, μας είπε……‘’Θα δείτε, παιδιά μου, ράσα που θα κινούνται χωρίς να έχουν σώμα μέσα…..Ουαί! Τι κακό θα βρει την Πίστη μας, θα βγαίνει μια μεγάλη δυσοσμία που δεν θα αγγίξει όμως τον Κύριο, τότε παιδιά μου ανατρέξτε αμέσως στα ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ Κ. ΔΙΑΘΗΚΗΣ, βρείτε τις εκφράσεις του Κυρίου για τις εξουσίες εκείνων που άλλοι θα τα πάρουν. Και όταν χωρίς οικία θα σας αφήσουν ( εκκλησία ) δική σας θα είναι μπείτε και από το παράθυρο, παράθυρο είναι η πίστη σας……….ΜΗΝ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΤΕ………….Το ένα τέταρτο της εκκλησίας θα σαπίσει, θα νεκρωθεί …….Όταν θα δουν οι υπόλοιποι, το ¼ των νεκρών ( την κεφαλη της εκκλησίας ) τότε θα πέσουν σε μετάνοια.’’
Το Pentapostagma εγραψε ‘’ο αρχέκακος όφις, ο διάβολος, δεν ησύχασε. Άρχισε τώρα να πολεμάει την Εκκλησία, όχι πλέον από έξω, (μέσω των χριστιανομάχων πολιτικών), αλλά από μέσα, χρησιμοποιώντας ως όργανά του εκκλησιαστικά πρόσωπα, ακόμη και επισκόπους. Δηλαδή πρόσωπα τα οποία, ενώ θα έπρεπε να είναι οι φύλακες «της Ιεράς μας Παραδόσεως», δυστυχώς, με απαράδεκτες δηλώσεις και ενέργειές τους, όχι απλά «ρίχνουν νερό στο μύλο» των χριστιανομάχων, αλλά προχωρούν και σε καινοτομίες, οι οποίες μαρτυρούν ξεκάθαρα, ότι και αυτοί πάσχουν από την ίδια αρρώστια, από την οποία πάσχουν και οι χριστιανομάχοι.
Εάν υπάρχει μέσα μας η παραμικρή αμφιβολία, μήπως ο κορωνοϊός μεταδίδεται μέσω της Θείας Κοινωνίας, τότε ουσιαστικά δεν πιστεύουμε, ότι στο Άγιο Ποτήριο, μετά τον καθαγιασμό του άρτου και του οίνου, υπάρχει το τεθεωμένο Σώμα και Αίμα του Χριστού. Ότι υπάρχει δηλαδή ο όλος Χριστός, ο Οποίος όχι μόνον δεν μπορεί να γίνει αίτιος μεταδόσεως ασθενειών και θανάτου, αλλά αντίθετα είναι η αληθινή ζωή, η πηγή της ζωής και φάρμακο αθανασίας, όπως μας διαβεβαίωσε ο Ίδιος «εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται· και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα» (Ιω.11,25). Και ακόμη: «εγώ ειμί ο άρτος ο ζων ο εκ του ουρανού καταβάς· εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, ζήσεται εις τον αιώνα, και ο άρτος δε ον εγώ δώσω η σαρξ μου εστίν, ην εγώ δώσω υπέρ της του κόσμου ζωής» (Ιω.6,35,51).
Τα κουταλάκια και η λαβίδα
Υπάρχουν χριστιανοί που φοβούνται να μεταλάβουν για να μην κολλήσουν μικρόβια! Αν ήταν έτσι, δεν θα ζούσε κανένας από τους ιερείς, επειδή στο τέλος καταλύουν το περιεχόμενο του αγίου ποτηρίου, από το οποίο κοινωνούν συχνά εκατοντάδες πιστοί με χιλιάδες αρρώστιες.
Κι όμως, κανένας ιερέας δεν έπαθε ποτέ τίποτα. Το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου είναι «πυρ καταναλίσκον».
Ένα από τα πολλά περιστατικά που αποδεικνύουν περίτρανα την αλήθεια αυτή είναι και το ακόλουθο: Όταν ο Μητροπολίτης Χίου Παντελεήμων Φωστίνης (†1962) ήταν ιεροκήρυκας Αττικής, πήγε κάποτε να λειτουργήσει στο φθισιατρείο της «Σωτηρίας». Εκεί του έφεραν οι νοσοκόμοι μια πιατέλα με πολλά κουταλάκια.
– Τι τα φέρατε αυτά; τους ρώτησε – Μας είπαν οι γιατροί να κοινωνήσετε μ’ αυτά τους ασθενείς, αρχίζοντας από τους πιο ελαφρά και προχωρώντας στους πιο βαριά.
– Δεν χρειάζονται αυτά, απάντησε με πίστη ο ιερέας. Έχω την αγία λαβίδα.
Πραγματικά, στη θεία λειτουργία κοινώνησε κανονικά τους ασθενείς και ύστερα πλησίασε στην ωραία πύλη για να καταλύσει…..Το έκανε αυτό για να τον βλέπουν όλοι, και να μάθουν οι γιατροί ότι η θεία Κοινωνία είναι φωτιά που καίει τα πάντα. Πηγή: Από το βιβλίο « Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία»
Ο δύσπιστος γιατρός
Ο μακαριστός Δημήτριος Παναγόπουλος (1916-1982), ο θεοφώτιστος λαϊκός ιεροκήρυκας, κήρυσσε ακόμα και στο νοσοκομείο «Σωτηρία», όπου άλλοι δεν πλησίαζαν από το φόβο της φυματίωσης.
Εκεί τον ακολουθούσε ο ιερέας π. Δημήτριος Παπαντώνης, που εξομολογούσε τους φυματικούς και τελούσε τη θεία λειτουργία.
Μια μέρα ένας γιατρός, που παρακολουθούσε τις ομιλίες προβληματισμένος, πλησιάζει τον ιεροκήρυκα και του λέει:
– Κύριε Παναγόπουλε, ο ιερέας είναι αδύνατον να καταλύει το περιεχόμενο του αγίου ποτηρίου. Κοινωνούν τόσοι ασθενείς από αυτό,
κι όπως είναι γνωστό, το μικρόβιο της φυματιώσεως μεταδίδεται με το σάλιο. Τι κάνει λοιπόν ο ιερέας το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου που περισσεύει;
Το χύνει στο χωνευτήρι; Αυτό όμως δεν είναι μεγάλη αμαρτία;
– Τέτοιο πράγμα δεν γίνεται ποτέ, αντέτεινε ο ιεροκήρυκας. Ο Χριστός δεν μολύνεται από μικρόβια.
Κι από τα άχραντα Μυστήρια δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος μολύνσεως.
Ο γιατρός όμως δεν μπορούσε να πιστέψει. Τότε εκείνος τον προέτρεψε να παρακολουθήσει την επόμενη θεία λειτουργία, και στο τέλος να σταθεί κάπου,
ώστε να βλέπει τις κινήσεις του ιερέα την ώρα της καταλύσεως.
Έτσι κι έγινε. Ο γιατρός είδε με τα μάτια του το λειτουργό να καταλύει το περιεχόμενο του αγίου ποτηρίου. Τον είδε μάλιστα να ρίχνει νάμα δυο-τρεις φορές, φροντίζοντας να μείνει ούτε ίχνος από το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου.
Από τότε ο γιατρός, όχι μόνο πίστευε, αλλά και εκκλησιαζόταν και κοινωνούσε μαζί με τους Στην εποχή της άθεης Νέας Τάξης Πραγμάτων, οι Έλληνες δέχονται την πιο ισχυρή επίθεση που δέχθηκαν ποτέ. Μια παγκόσμια επίθεση, στην οποία πρωτοστατούν κάποιοι ευεργετηθέντες των Ελλήνων. Προφανώς κάποιοι αντιλήφθηκαν τον κίνδυνο που οι Έλληνες Ορθόδοξοι χριστιανοί αντιπροσωπεύουν και προσπαθούν «προκαταβολικά» να τους τσακίσουν. Αναγκαστικά προκαταβολικά, γιατί, αν ισχυροποιηθούν, θα είναι αργά να τους αναχαιτίσεις. Αυτοί, οι οποίοι γνωρίζουν πως, αν δεν προλάβουν να εξοντώσουν τον Έλληνα όταν είναι αδύναμος, θα τους πατήσει στο «κεφάλι» όταν θα είναι έτοιμος να δράσει …
ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΟΥ ( 2013 ) ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΚΑΙ ΟΙ ΙΠΠΕΥΟΝΤΕΣ…….(Για τους Αρχιερείς και όχι μόνο…)
Κάποτε σε μια χώρα εμπιστεύτηκαν στα χέρια κάποιων, τους πιο αδύναμους, και τους είπαν σ’αυτους δώστε να φάνε, να πιουν, αλλά δώστε και φροντίδα, γιατί ήσαν νέοι και έγιναν παλιοί και δεν πρόκειται να……….. τους είπαν να τους μιλήσουν με αγάπη και η πόρτα τους να έμενε πάντοτε ανοιχτή και όποιος οβολον είχε να μην τον κοιτάξουν περισσότερο από τους άλλους, αλλά ούτε και να τους μοιράσουν, δηλαδή να μην πουν, αυτός ο κακός και αυτός ο καλός.
Σ’αυτους που άφησαν αυτούς τους αδύναμους έδωσαν και έναν ίππον για να ανέβη ο ένας από αυτούς , ο αρχηγός, και εκείνος που θα ανέβαινε, να έβλεπε όλους τους άλλους το ίδιο από εκεί.
Να τους φρόντιζε όλους το ίδιο και να δίδασκε στους δικούς του από κάτω, αγάπη και ελεημοσύνη και φροντίδα
Αλλά δεν του είπαν από εκεί ψηλά που θα είναι να βλέπει αυτούς που πρώτοι ήρθαν στην πόρτα του και κρατούσαν δενδρύλλια με καρπόν επάνω, επίσης ήταν και κάποιοι άλλοι που κρατούσαν απλώς ένα λουλούδι και άλλοι στο τέλος, οι οποίοι δεν κρατούσαν τίποτε!
Αυτοί που είχαν τα δενδρύλλια με τον καρπόν, κρατούσαν και οβολόν, οι άλλοι πιο πίσω που είχαν μόνο ένα άνθος το έβγαλαν από την ψυχήν τους με κόπο και το έδωσαν, και αυτοί που δεν είχαν τίποτε, είχαν στα μάτια θλίψιν, αλλά χαμόγελο στα χείλη.
Και είπε ο Αφέντης Ο Μεγάλος στον ιππεύοντα ‘’ βλέπε τους όλους το ίδιο και μην δεις τον οβολόν ‘’
Και τους είδε όλους το ίδιο αυτός και οι κατώτεροι του…… όμως στην πορεία έχασαν…… Το ‘’ μέτρημα ‘’ και δυστυχώς μέτρησαν μόνον αυτούς που είχαν οβολόν, και θύμωσε πολύ Ο Πατέρας και πήρε το άλογο ( την εξουσία ) και το άφησε ελεύθερο μέσα στον κόσμο και πήγε το άλογο με εντολή (Θεού ) και κάθισε και ίππευσαν όσοι χαμόγελο είχαν, και όσοι άνθος είχαν, αλλά επίσης και όσοι πέταξαν τους οβολούς, πήγαν και αυτοί να ιππεύσουν.
Τρελός από αγανάκτηση ο ιππεύων έγινε και γυρναει και λέει ‘’ εγώ σε υπηρέτησα τόσον καιρό, πως πήρες εσύ το άλογο από εμένα; ‘’
Τότε Ο Πατέρας του είπε ‘’ ξεγυμνώσου εσύ και οι δικοί σου και βαλε ενδύματα πτωχά, κλείνε την κεφαλη σου προς την ταπείνωσαν και εάν μπορείς ξανά να ιππεύσεις κανετο…………..
Διότι εγώ έφτιαξα την κεφαλήν, και η κεφαλη με πρόδωσε, τότε εγώ βρήκα άλλους ιππότες χωρίς έπαθλα και ενδύματα, που πήραν το άλογο, το έλουσαν, το πετάλωσαν, το φρόντισαν και κάθε ημέρα το αγκάλιαζαν και το φιλούσαν ως δώρον άνωθεν για εκείνους.’’
Γι’αυτό Ο Μεγάλος Αφέντης τους είπε ‘’ την εξουσία από πάνω σας θα πάρω και θα την δώσω σε αυτούς ‘’
ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΙΠΠΕΥΟΝΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΕΣΠΟΤΕΣ ΤΟΥ.
Οι συνεργάτες αυτών είναι οι ιερείς, και θα διαλέξει από τους κατώτερους τους καλύτερους, και θα δώσει στα χέρια άλλων την εξουσία που Ο Πατήρ δίνει στους ανθρώπους….
Αυτό το κείμενο είναι ένα μικρό μέρος από τα δεκάδες κείμενα που μου έχουν δοθεί από τον ΓΕΡΟΝΤΑ από το 2013………