Τα εμβόλια δημιουργούν σύμφωνα με τις κατασκευάστριες εταιρείες ανοσία στο 90% των εμβολιασθέντων σε διάστημα 28 ημερών από την πρώτη δόση. Άρα αν ταξιδέψουν 1.000.000 οι 100.000 από αυτούς ΔΕΝ θα έχουν ανοσία...
Σε περίπου 21 μέρες κάνεις τη δεύτερη δόση (για το εμβόλιο της Pfizer) και περίπου 7 μέρες μετά σύμφωνα με τον κατασκευαστή αποκτάς επαρκή αντισώματα. Πολύ ωραία.
Πρόβλημα πρώτο
Κάνω το εμβόλιο και παίρνω το πιστοποιητικό. Πάω δέρνω τη Μέρκελ και της παίρνω τη σειρά (Γερμανία μένω). Είμαι πορωμένος με τα εμβόλια. Γουστάρω mRNA στο αίμα μου ρε παιδί μου. Σηκώνω λοιπόν τα μανίκια και κατεβάζω και τα παντελόνια.
Μπορώ να ταξιδέψω αμέσως; Αν ναι, γιατί επιτρέπεται να το κάνω αφού σύμφωνα με τον κατασκευαστή για 28 μέρες δεν έχω ανοσία. Ο αριθμός 28 δεν είναι σταθερός. Είναι ο μέσος όρος των ελάχιστων δοκιμών που έκανε η Pfizer. Μερικές δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων δηλαδή. Σε κάποιους μπορεί να δημιουργηθούν επαρκή αντισώματα 30 ή 40 μέρες μετά (αυτό σημαίνει μέσος όρος). Ποιο ακριβώς θα είναι το όριο;
Πρόβλημα δεύτερο
Σύμφωνα με τον κατασκευαστή το 90% θα έχει επαρκή αντισώματα. Γιατί τονίζω τη λέξη «επαρκή». Τα αντισώματα προσκολλώνται στις ακίδες του ιού προκαλώντας πρόβλημα στο κούμπωμα που κάνει με τους υποδοχείς των κυττάρων. Πασαλείφει δηλαδή τις ακίδες και δεν κουμπώνουν με τίποτα για να το γράψω έτσι απλά. Αλλά όπως αντιλαμβάνεστε θα πρέπει να υπάρχει επαρκής «Μερέντα» στο αίμα για να πασαλείψει την πλειονότητα των ακίδων του ιού που υπάρχει στον οργανισμό μας. Δεν αρκεί να έχεις ένα αντίσωμα στα νύχια που λέει ο λόγος. Δεν επαρκεί για να έχεις ανοσία.
Ας πιστέψουμε το 90% και ας το λάβουμε ως δεδομένο. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του 2019 ταξίδεψαν το καλοκαίρι στην Ελλάδα 30.000.000 τουρίστες. Άρα αν κάποια στιγμή ταξιδέψει ίδιος αριθμός τουριστών με το πιστοποιητικό κρεμασμένο στο λαιμό 3.000.000 από αυτούς ΔΕΝ θα έχουν ανοσία.
3.000.000 άνθρωποι θα κόβουν βόλτες, θα πίνουν σε μπαράκια, θα χαμουρεύονται και θα κάνουν σεξ τη στιγμή που θα είναι πιθανοί φορείς του ιού. Τρεις Θεσσαλονίκες ταυτόχρονα.
Πρόβλημα τρίτο
Το ποσοστό 90% προέκυψε από τις δοκιμές με την πρώτη «μορφή» του ιού. Σε δήλωσή του ο Αλβέρτος Μπουρλά (CEO της Pfizer) δήλωσε «συγκρατημένα αισιόδοξος» για την πρόκληση ανοσίας των εμβολίων στις μεταλλάξεις N501Y (Αγγλίας) και 501.V2 (της Νοτίου Αφρικής). Μορφές του ιού οι οποίες το καλοκαίρι θα είναι οι επικρατούσες στον πλανήτη σύμφωνα με τις απόψεις των ειδικών.
Θα έχω λοιπόν το πιστοποιητικό κρεμασμένο στο λαιμό. Θα έχω όμως ανοσία κατά των N501Y και 501.V2; Αν ναι, σε τι ποσοστό; Αν για παράδειγμα (θα γράψω μια εικασία, ένα εντελώς θεωρητικό αριθμό μιας και δεν υπάρχει επίσημος αριθμός) μόλις το 40% έχει επαρκή αντισώματα στις νέες μεταλλάξεις αυτό σημαίνει στο παράδειγμά μας ότι 18.000.000 τουρίστες θα βρίσκονται στην Ελλάδα χωρίς ανοσία! 18 Θεσσαλονίκες θα διασπείρουν τον ιό ταυτόχρονα με το πιστοποιητικό κρεμασμένο στο λαιμό. (Χρησιμοποιώ την αγαπημένη μου πόλη από την οποία κατάγομαι ως δείκτη μέτρησης 😉).
Ουδείς μπορεί να αποκλείσει νέα μετάλλαξη του ιού ως το καλοκαίρι (υπήρξαν 12.000 ως τώρα σύμφωνα με την NHS) και ουδείς μπορεί να διαβεβαιώσει ότι η φαρμακοβιομηχανία ως το καλοκαίρι θα έχει βγάλει νέα εμβόλια πιο αποτελεσματικά στις νέες μεταλλάξεις. Όπως επίσης ουδείς γνωρίζει αν θα έχουν προλάβει να τα παράξουν σε ικανοποιητικές ποσότητες ως τότε.
Αν πούμε ότι είναι θεάρες και βγάλουν νέα εμβόλια και πάμε και τα ξανακάνουμε, θα κρεμάσουμε δυο πιστοποιητικά στο λαιμό για να ταξιδέψουμε; Ένα για την παλιά μορφή και έναν για τη νέα;
Ποιες θα είναι οι παρενέργειες αν κάνουμε το πρώτο εμβόλιο τώρα και το Πάσχα την νέα έκδοση του εμβολίου για τις νέες μεταλλάξεις; (αν προλάβουν να τη βγάλουν;).
Συμπέρασμα
Αντιλαμβάνεστε ότι το θέμα αγγίζει τα όρια της γελοιότητας. Το θέμα δεν είναι η δημόσια υγεία. Δεν τους νοιάζει εδώ και δεκαετίες.
Έξι στους δέκα Αμερικάνους πάσχουν από κάποιο χρόνιο νόσημα. Τέσσερις στους δέκα από δυο ή περισσότερα χρόνια νοσήματα. Να το ξαναγράψω; 60% των Αμερικάνων πάσχουν από ένα χρόνιο νόσημα (πηγή CDC: https://www.cdc.gov/chronicdisease/resources/infographic/chronic-diseases.htm). Έξι στους δέκα Αμερικάνους δηλαδή ζουν μια μίζερη ζωή με πόνους, με χάπια, μια μάχη για να βγάλουν τη μέρα.
Αν τους ένοιαζε η δημόσια υγεία δεν θα φτάναμε ποτέ ως εδώ. Οι αριθμοί είναι παρόμοιοι πλέον και στις χώρες της Ευρώπης. Αν τους ένοιαζε θα είχαμε πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα της προκοπής. Συστήματα υγείας με επίκεντρο τον άνθρωπο και κανέναν άλλο. Οι τροφές μας θα ήταν διαφορετικές. Τα σπίτια μας θα ήταν διαφορετικά. Θα δουλεύαμε διαφορετικά. Ο αέρας που αναπνέουμε θα ήταν διαφορετικός. ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΕΙ.
Τώρα πάτε να βγάλετε πιστοποιητικό. Κορδόνι να αγοράσετε γιατί θα πρέπει να κρεμάσετε 4-5 στο λαιμό για να βρέξετε τον κώλο σας στην Ελλάδα αυτό το καλοκαίρι.
Περαστικά μας.