Σελίδες

Πέμπτη 23 Ιουλίου 2020

Νομίζετε ότι και μετά την λήξη της τουρκικής Navtex, στις 2 Αυγούστου, τελειωσαμε; Αν δεν τους ριξουμε αεροπλανο η δεν τους βυθισουμε πλοιο....

Δεν θα τελειωσουμε....
Μονο αυτη την γλωσσα καταλαβαινει ο Τουρκος....
Παρτε το αποφαση κι αφηστε τις παπαριες που τις λετε διαβηματα...

Όσοι νομίζουν ότι και μετά την λήξη της χρονικής περιόδου της τουρκικής Navtex, στις 2 Αυγούστου, θα σταματήσουν οι τουρκικές προκλήσεις, μάλλον έχουν μεσάνυχτα και ακόμα ελπίζουν στον…από μηχανής «σύμμαχο» να μας σώσει.

Η τουρκική γραμμή, που τελευταία έχει ενταθεί στο μέγιστο βαθμό, είναι να εξαναγκάσει με κάθε μέσο και πρόκληση την Αθήνα να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όπως πιέζει και το Βερολίνο, να συζητήσει με την Άγκυρα όλο το φάσμα των θεμάτων του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου όπως το θέτει η άλλη πλευρά του Αιγαίο.

Δηλαδή με λίγα λόγια, εναέριος χώρος, χωρικά ύδατα, γκρίζες νησίδες και νησιά και φυσικά τα ενεργειακά κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου με την ΑΟΖ.

Όλα αυτά τα δεδομένα δείχνουν πως τόσο καιρό έχουμε θρέψει ψευδαισθήσεις και αυταπάτες ότι μπορεί να κοιμόμαστε με το «τέρας» δίπλα μας να γιγαντώνεται και να απειλεί όλο και πιο έντονα να καταβροχθίσει την εθνική μας κυριαρχία.

Αντί να οργανωθούμε, να αναζωογονήσουμε την παλλαϊκή άμυνα, να κοιτάξουμε τις σοβαρές ελλείψεις οπλικών συστημάτων καθώς η Τουρκία εδώ τρέχει με ξέφρενο ρυθμό, εμείς κατατρωγόμαστε με ένα άθλιο πολιτικό σύστημα που το μόνο που το απασχολεί είναι οι χρυσές του καρέκλες.

Τα ψέματα όμως κάποτε τελειώνουν και η πραγματικότητα σκληρή και αδυσώπητη μας προσγειώνει ανώμαλα μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον, που το λιγότερο αδιαφορεί ουσιαστικά για το αν πάθουμε κάποια ζημία με την γειτονική χώρα.

Φυσικά ποτέ δεν είναι αργά και εκείνο που θα πρέπει εκτός των άλλων να προσέξουμε, είναι οι εσωτερικές ευαίσθητες ισορροπίες της Τουρκιάς, που δεν τις υπολογίζουμε όσο θα πρέπει, γιατί ίσως αυτές θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στο να σταματήσει το θηρίο, που έχει πολλά και σοβαρά προβλήματα, να βρυχάται.