Σελίδες

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2020

Ανέκδοτο κατάντησε η κυβερνητική υποκρισία, η οποία θέλει να μετακυλήσει την ευθύνη πιθανής αύξησης των κρουσμάτων στους πολίτες.

Για ολα φταιμε εμεις και ποτε οι Μητσοτακηδες...
Αυτο ειναι το δογμα του σημερινου Καθεστωτος, που συρεται και αγεται απο αποτυχημενους λοιμωξιολογους...

Τι κάνει λοιπον, η Πολιτεία όταν ανοίγει τα σύνορα προς χώρες με μεγάλη έξαρση της πανδημίας ενώ θέλει στο εσωτερικό να εμφανιστεί πως προσπαθεί να συνετίσει τους πολίτες;

Όταν πρέπει οι εργαζόμενοι να πάνε στις εργασίες τους ή οι πολίτες να κατέβουν στα μαγαζιά ή στις δημόσιες υπηρεσίες (όπου απαιτείται), υπάρχουν τα επαρκή ΜΜΜ όπου θα μπορούν να κρατήσουν τις αποστάσεις;

Γιατί όταν έρχεται το λεωφορείο ή ο συρμός του μετρό και γίνεται το «έλα να δεις», πώς θα κρατήσεις τις αποστάσεις;

Και τι σημαίνει η παράταση της πληρότητας 65% λεωφορείων και τρένων ως τις 26 Ιουλίου; 

Όταν το επόμενο δρομολόγιο είναι μετά από 6, 8 ή 15 λεπτά τι θα κάνει ο πολίτης;

Θα πάει με τα πόδια 5 ή δέκα χιλιόμετρα;

Και το άκρον άωτον είναι η υποκρισία των «κενών» θέσεων για τις αποστάσεις…

Δεν κάθονται αλλά συνωστίζονται όρθιοι.

Γιατί καλά τα λόγια και η πυγμή αλλά καλύτερα τα έργα…

Αν δεν έχεις δημόσιες συγκοινωνίες για να στηρίξουν την πολιτική σου, τότε πρόκειται για υποκρισία…

Το ότι αλληθωρίζεις όπως ο πατέρας σου προς την ιδιωτικοποίηση δεν αλλάζει τίποτα… Χειρότερα θα γίνουν ακόμα και αν για τα μάτια του κόσμου μειώνεται το κόμιστρο!