«ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΣ – ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ», ήταν ένα από τα πρώτα συνθήματα που θυμάμαι με την είσοδό στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. H Μεγάλη Ιδέα ήταν η κύρια πολιτική του Ελληνικού κράτους στα μέσα του 19ου αιώνα και αναφέρεται στην προσπάθεια απελευθέρωσης όλων των περιοχών της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στις οποίες ζούσαν μεγάλοι Ελληνικοί πληθυσμοί (Κύπρος, Βόρειος Ήπειρος, Ανατολική Ρωμυλία, κ.λπ). Σαν σήμερα στις 15 Νοε. 1922 με την εκτέλεση των έξι στο Παπάγου μετά τη Μικρασιατική καταστροφή ουσιαστικά ενταφιάζεται το όραμα της Μεγάλης Ιδέας.
Παρ΄ όλα αυτά τουλάχιστον μέχρι τις μέρες μου η Σ.Σ.Ε. διατηρούσε έστω και συμβολικά το όραμα ότι ο ελληνισμός ουδέποτε στην μακραίωνα ιστορία του περικλείσθηκε σε συγκεκριμένα εδαφικά όρια. Εύχομαι η προσπάθεια αυτή να συνεχίζεται ακόμα και σήμερα καθόσον στην παρατεταμένη περίοδο κρίσης και βαθύτατων αλλαγών που έχουν σημειωθεί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, υπάρχει ένας θεσμός "φυτώριο ελπίδων" στηριγμένος στις συμπαγείς βάσεις της παράδοσης και της αγάπης για την πατρίδα που τόσο ανάγκη έχει ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ.