Σαν σήμερα, ξημερώματα 29 προς 30 Νοεμβρίου 1822, ο Στάικος Σταϊκόπουλος κυριεύει το Παλαμήδι του Ναυπλίου και υψώνει τη Γαλανόλευκη, απελευθερώνοντας την πόλη από τον Τούρκικο ζυγό.
Το γεγονός αυτό είναι ένας σημαντικότατος σταθμός στην ιστορία του Ναυπλίου, που υπήρξε έκτοτε η πρωτεύουσα της Πελοποννήσου και πρωτεύουσα στη συνέχεια του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους.
Όταν αρχίζει ο απελευθερωτικός αγώνας του 1821 το βλέμμα των Ελλήνων, εκτός από την Τριπολιτσά, στρέφεται και προς την απελευθέρωση του Ναυπλίου. Η Μπουμπουλίνα τότε αναλαμβάνει τον αποκλεισμό από τη θάλασσα, ενώ από την ξηρά επιτίθεται ο Υψηλάντης. Οι εχθροί όμως κρατούν γερά, αλλά κάποτε έρχεται η ημέρα του, όταν μια ομάδα Ελλήνων κυριεύει το Παλαμήδι και υψώνει την Ελληνική Σημαία.
Σε λίγο φθάνει ο γέρος του Μοριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο οποίος στέλνει την παρακάτω επιστολή στους Οθωμανούς:
«Προς άπαντας τους Οθωμανούς, ευρισκομένους εντός του Φρουρίου και της πόλεως του Ναυπλίου. Σας προσφέρομεν τον χαιρετισμόν μας. Ιδού ο Θεός του παντός μας έδωσε το Παλαμήδιον υπό την κυριαρχίαν μας και σας προσκαλούμεν εις τρεις ώρας να μας παραδώσητε το φρούριον και το Ιτς Καλέ, τουναντίον θέλετε γίνει ανάλωμα του πυρός και των κανονιών και δεν το επιθυμούμεν. 1822 Νοεμβρίου 30, ώρα 2 της ημέρας. Θ. Κολοκοτρώνης και λοιποί».
Ο Κολοκοτρώνης υπήρξε ο ελευθερωτής του Ναυπλίου και η πόλη για να τον τιμήσει έστησε έφιππο χάλκινο ανδριάντα, αντίγραφο του οποίου υπάρχει στην Αθήνα μπροστά στην Παλαιά Βουλή. Μετά την απελευθέρωση του Ναυπλίου πλήθη προσφύγων από όλο τον Μοριά φθάνουν στην πόλη και βρίσκουν εκεί καταφύγιο. Ο πληθυσμός φθάνει σε λίγο τους τριάντα χιλιάδες (30.000) και το Ναύπλιο ορίζεται «προσωρινή πρωτεύουσα» του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους, πράγμα που κράτησε δέκα (10) χρόνια.
Στο Ναύπλιο εγκαθίσταται η Κυβέρνηση με τα Υπουργεία (τα Μινιστέρια), το Βουλευτικό, το Εκτελεστικό, το πρώτο Νοσοκομείο, η Εθνική Τυπογραφεία και εκδίδεται η πρώτη επίσημη κυβερνητική «Γενική Εφημερίς της Ελλάδος», η οποία εκδίδεται και σήμερα με την ονομασία «Εφημερίς της Κυβερνήσεως».
Πολλές φορές η Επανάσταση κινδυνεύει. Οι εχθροί έφθασαν μέχρι τους πρόποδες του Παλαμηδίου, αλλά οπισθοχωρούν και ο Ιμπραήμ όταν αντίκρισε το Παλαμήδι έκανε πίσω. Έτσι το Παλαμήδι μαζί με το Ναύπλιο σώζουν την Επανάσταση. Ευγνωμοσύνη οφείλουμε οι Έλληνες, στην πόλη αυτή που αποτελεί την καρδιά της Ελλάδος, την περίοδο της Επανάστασης του 1821.
Πηγή