Δυστυχως οταν αυτο συμβει θα ειμαστε παντελως αοπλοι εμπρος τους..
Το λιγοτεροι δεν πειραζει, παντα λιγοτεροι ημασταν....
Κυριοι διορισμενοι στο ΥΠΕΘΑ εχω αδικο;
Καντε κατι επιτελους, ή πηγαινετε σπιτι σας....
Το AKINCI παρουσιάστηκε επίσημα στην πρόσφατη έκθεση αμυντικού υλικού στην Κωνσταντινούπολη μαζί με ολόκληρο τον οπλισμό που δύναται να χρησιμοποιεί, όπως αναφέρει ο κατασκευαστής, του που δεν είναι άλλος από την εταιρία BAYKAR, η οποία ανήκει στον γαμπρό του Ταγίπ Ερντογάν, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ. Η τουρκική κυβέρνηση, μάλιστα, φέρεται να χρηματοδότησε την BAYKAR με 120 εκατ. δολάρια προκειμένου να προχωρήσει σε μαζική παραγωγή του AKINCI.
Εκτός από τα βλήματα SOM-τα οποία πρόσφατα, όπως υποστηρίζουν, δοκίμασαν με επιτυχία οι Τούρκοι –ο «Επιδρομέας» θα έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει τουρκικής κατασκευής βλήματα αέρος-αέρος αλλά και βόμβες. Ερώτημα, πάντως, αποτελεί πόσο αποτελεσματικά μπορούν να είναι τα τουρκικά όπλα τα οποία αποτελούν προιόντα βιομηχανικής κατασκοπείας, «κόπιες» δηλαδή δυτικών όπλων.
Το σημαντικότερο πρόβλημα στην κατασκευή του ΑKINCI ήταν ο κινητήρας. Οι Τούρκοι μετά την απροθυμία όλων των δυτικών εταιρειών να βοηθήσουν, βρήκαν λύση στην Ουκρανία και προχώρησαν σε συμφωνία με την κρατική εταιρεία της χώρας Ukrspecexport για προμήθεια κινητήρων TurboJet. To δικινητήριο UAV θα έχει τη δυνατότητα, σύμφωνα πάντα με τους Τούρκους κατασκευαστές, να πετά έως και τα 40.000 πόδια συνεχώς για 24 ώρες. Ακόμα και με ηλεκτρονικό ραντάρ AESA υποστηρίζουν ότι είναι εξοπλισμένο.
Τουλάχιστον 24 ΑKINCI έχει συμφωνηθεί να παραδώσει η κατασκευάστρια εταιρεία στην τουρκική πολεμική αεροπορία και ακόμη 12 στους Ουκρανούς. Μέσα στο 2020 οι Τούρκοι θεωρούν ότι θα διαθέτουν ήδη τους πρώτους επιχειρησιακούς «Επιδρομείς». Ακόμα κι αν οι γείτονες προπαγανδίζουν υπερβολικά το νέο κατασκεύασμα της πολεμικής τους βιομηχανίας σε κάθε περίπτωση οι Έλληνες επιτελείς εμφανίζονται ιδιαίτερα προβληματισμένοι.
Ούτως ή άλλως το ζήτημα των τουρκικών μη επανδρωμένων είναι πλέον μια πραγματικότητα που καλούνται να αντιμετωπίζουν όλο και πιο συχνά στο Αιγαίο. Αναγκάζονται να στέλνουν μαχητικά με σαφώς μεγαλύτερο οικονομικό κόστος προκειμένου να αναγνωρίζουν και να αναχαιτίζουν τα τουρκικά UAV όπως ακριβώς κάνουν και με τα F-16 των γειτόνων.
πηγη
Το λιγοτεροι δεν πειραζει, παντα λιγοτεροι ημασταν....
Κυριοι διορισμενοι στο ΥΠΕΘΑ εχω αδικο;
Καντε κατι επιτελους, ή πηγαινετε σπιτι σας....
Το AKINCI παρουσιάστηκε επίσημα στην πρόσφατη έκθεση αμυντικού υλικού στην Κωνσταντινούπολη μαζί με ολόκληρο τον οπλισμό που δύναται να χρησιμοποιεί, όπως αναφέρει ο κατασκευαστής, του που δεν είναι άλλος από την εταιρία BAYKAR, η οποία ανήκει στον γαμπρό του Ταγίπ Ερντογάν, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ. Η τουρκική κυβέρνηση, μάλιστα, φέρεται να χρηματοδότησε την BAYKAR με 120 εκατ. δολάρια προκειμένου να προχωρήσει σε μαζική παραγωγή του AKINCI.
Εκτός από τα βλήματα SOM-τα οποία πρόσφατα, όπως υποστηρίζουν, δοκίμασαν με επιτυχία οι Τούρκοι –ο «Επιδρομέας» θα έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει τουρκικής κατασκευής βλήματα αέρος-αέρος αλλά και βόμβες. Ερώτημα, πάντως, αποτελεί πόσο αποτελεσματικά μπορούν να είναι τα τουρκικά όπλα τα οποία αποτελούν προιόντα βιομηχανικής κατασκοπείας, «κόπιες» δηλαδή δυτικών όπλων.
Το σημαντικότερο πρόβλημα στην κατασκευή του ΑKINCI ήταν ο κινητήρας. Οι Τούρκοι μετά την απροθυμία όλων των δυτικών εταιρειών να βοηθήσουν, βρήκαν λύση στην Ουκρανία και προχώρησαν σε συμφωνία με την κρατική εταιρεία της χώρας Ukrspecexport για προμήθεια κινητήρων TurboJet. To δικινητήριο UAV θα έχει τη δυνατότητα, σύμφωνα πάντα με τους Τούρκους κατασκευαστές, να πετά έως και τα 40.000 πόδια συνεχώς για 24 ώρες. Ακόμα και με ηλεκτρονικό ραντάρ AESA υποστηρίζουν ότι είναι εξοπλισμένο.
Τουλάχιστον 24 ΑKINCI έχει συμφωνηθεί να παραδώσει η κατασκευάστρια εταιρεία στην τουρκική πολεμική αεροπορία και ακόμη 12 στους Ουκρανούς. Μέσα στο 2020 οι Τούρκοι θεωρούν ότι θα διαθέτουν ήδη τους πρώτους επιχειρησιακούς «Επιδρομείς». Ακόμα κι αν οι γείτονες προπαγανδίζουν υπερβολικά το νέο κατασκεύασμα της πολεμικής τους βιομηχανίας σε κάθε περίπτωση οι Έλληνες επιτελείς εμφανίζονται ιδιαίτερα προβληματισμένοι.
Ούτως ή άλλως το ζήτημα των τουρκικών μη επανδρωμένων είναι πλέον μια πραγματικότητα που καλούνται να αντιμετωπίζουν όλο και πιο συχνά στο Αιγαίο. Αναγκάζονται να στέλνουν μαχητικά με σαφώς μεγαλύτερο οικονομικό κόστος προκειμένου να αναγνωρίζουν και να αναχαιτίζουν τα τουρκικά UAV όπως ακριβώς κάνουν και με τα F-16 των γειτόνων.
πηγη